Familie Landgraaf Hoofdstuk 2, 16/7
Klasse en grandeur, maneschijn en rozengeur. De familie Landgraaf bezit en bestuurt half Sunset Valley, en dat tot ongenoegen van andere, niet nader genoemde families. Geld maakt niet gelukkig, maar toch wel een beetje... Hopen ze!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nancy staat voor haar chique spiegel, en smeert nog even wat van haar favoriete blauwe oogschaduw en mascara op haar gezicht. Ze bekijkt zich nogmaals goed, en komt tot de conclusie dat ze er gewéldig uitziet. Zeker voor haar leeftijd! Geoffrey had haar eerder die dag mee uit gevraagd, want dat was weeral een hele tijd geleden. Té lang, want Nancy voelt zelfs weer wat puberachtige vlindertjes in haar buik rondfladderen. Eerst probeert ze dat te negeren, maar uiteindelijk laat ze het maar begaan. Al is ze dan wel mevrouw Landgraaf, ze blijft een mens...
'Nan-cy! Ben je bijna klaar?' roept haar echtgenoot. Ze schiet wakker uit haar dagdromen, strijkt een plooi in haar dure, nieuwe mantelpak glad en haast zich naar beneden.
Onderweg deelt ze haar geliefde zoon Malcolm mee dat die de hele avond naar die kinderfilm van Alan Stanley moet kijken, en om 21u linea recta naar bed moet. Geen minuut later! En als er iets zou zijn, dat hij dan maar naar zijn moeder moest bellen. Na hem nog een zoen op zijn voorhoofd te geven, snelt Nancy de statige trap van het huis af en gaat door de voordeur naar buiten. Daar staat manlief haar op te wachten in hun klassebak van een auto. Een vluchtige kus, want, zo vertelt hij: 'Ik heb gereserveerd in Bistro Klein Corsica.' Het water liep Nancy in de mond. 'Kom vlug de auto in, dan vertrekken we.'
Het is donker en gezellig in Sunset Valley, op deze warme zomeravond, ideaal voor een romantisch diner. Nancy kijkt naar buiten, maar al te goed beseffend dat bijna alles haar eigendom is. Voldoening dat dat geeft! Geweldig! Haar leventje is perfect, op een paar mensen na. De Van de Kerkhofs, maar vooral die vervelende familie Alto! Meer tijd om hen te vervloeken krijgt Madame Landgraaf niet, want ze komen aan bij het pittoreske resaurantje. Geoffroy en Nancy gaan er binnen, bestellen respectievelijk gegratineerde kreeft en ratatouille. Ze komen buiten met het eten, en beginnen er smaakvol maar beleefd, zoals een echte Landgraaf betaamt, ervan te eten.
'Geoffroy, liefste, ik geniet hier echt van! Na al die jaren hou ik nog steeds zo veel van jou!' De emoties, het lekkere eten, en waarschijnlijk ook de aangepaste nectar, stegen Madame Landgraaf naar haar hoofd. 'Weet je dat, Geoffroy,' gaat ze verder, 'ik wil je nooooit meer kwijt!' Dat laatste zei ze iets te luid, want enkele omstaanders draaien zich om. Rood van schaamte kijkt Nancy daarom maar de andere kant op.
Geoffroy is al blij dat zijn vrouw niet over zaken begint, en weet zo dat hij zijn uitgestippeld plan voor de avond zal kunnen volbrengen. Hij eet zijn laatste stukje kreeft op, veegt met een servet zijn mond af, en begint tegen haar:
'Nancy, prinsesje van me, ik heb nog een verrassing.' Nancy kijkt hem dromerig en flirterig aan en fluistert: 'Verras me maar lieveling...' Geoffroy rekent af, en het tweetal stapt in de auto voor een kort ritje naar een nabije doch geheime bestemming. Terwijl Nancy een beetje tipsy van de avond geniet, bedenkt Geoffroy dat ze zijn romantisch plannetje waarschijnlijk wel zal lusten. Hoopt hij.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voor de verveelde lezers: dit is da laatste up waarin alles goed gaat!
Reacties zijn welkom!