Ik heb de zinnetjes weer gewoon vertaald, maar ik weet niet of het nog nodig is (Ja, sommige zijn een beetje vaag vertaald, maar ik heb het zo duidelijk mogelijk gemaakt ^^).
~
Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug, dan klom ik hoog in de hemel en bracht ik je terug.
Een meisje loopt over straat, het is al laat. Door de straten loopt ze heen, ze is niet bang ook al is ze alleen. Naar huis gaan is het laatste wat ze wil, ze vind het hier wel lekker; het is hier zo stil. Morgen ochtend ja dan begint haar normale leven weer, net als elke andere keer. Op school ziet iedereen haar als het meisje dat vaak lacht, er zit dus wel ergens een stukje kracht. Een kracht om door te gaan, een kracht om zich leuk voor te doen. Niemand die ziet dat als ze thuis is ze huilt van verdriet. Voor sommige vrienden van haar schaamt ze zich niet, aan sommige van hun vertelt ze haar verdriet. Ze vertelt de dingen die ze mee heeft gemaakt, die dingen die ze lang opgekropt heeft bewaard. Niemand zal ooit haar gevoel kunnen weg halen, m er blijft altijd wel een breuk zitten waardoor ze nooit meer zo als vroeger zal stralen. Haar vrienden die helpen haar, door deze kut periode heen, want samen sta je sterker; sterker dan alleen!
Ik hou me sterk met elke lach, wil niet ieder laten weten wat ik zag. Er over praten heeft geen zin, het zit te diep binnen in. Verscholen achter al dat mooie. Hopen dat ik het gewoon weg kon gooien. Niet weten dat het nog diep in me zou zitten. Willen dat ik het gewoon op kon slikken, want als dat kon zou ik er niet meer mee zitten. Willen dat ik vroeger kon vergeten. als dat kon had ik er niet meer mee gezeten. Ik ga kapot aan de tijd van toen, het breekt me in de tijd van nu. Verga van de pijn diep in mijn hart. Ik wil huilen maar alles wat er komt is een lach. Ik wil dromen maar alles wat ik droom is zwart, dat is wat er afspeelt diep in mijn hart. Ik wil het verlaten maar het achtervolgt me telkens weer. Er over praten kan niet wat dat doet me zeer. Kon ik maar wensen dat ik gewoon een dood normaal kind kon zijn, opgroeien zonder al de pijn. Maar ik zal niet in die onzin geloven want elke keer weer gaan me ogen open en zie ik wat er van is gekomen.
Live your life today. Yesterday is history, and tomorrow may never come.
Leef vandaag. Gisteren is geschiedenis en misschien is er geen morgen.
Under every scar, there's a battle I've lost.
Onder elke angst zit een gevecht dat ik heb verloren.
When someone sees you crying and asks a dumb question like, Are you ok? Punch them in the face and ask, are YOU okay?
Als iemand ziet dat je huilt en vraagt zoiets stom als ‘Is alles wel goed?’ Sla diegene in het gezicht en vraag; ‘ Is alles wel met JOU goed?’
Vriendschap is denken aan anderen, voordat je aan jezelf denkt.
Soms moet je dingen doen die je niet wilt maar die wel moeten.
Everybody hurts somedays, It`s okay to be afraid.
Everybody hurts, everybody screams.
Everybody feels this way.
And it`s okay ~ Everybody Hurts, Avril Lavigne.
A good friend will visits you in jail, but your best friend will sitting next to you and said 'damn that was fun!
Een goede vriend zal je bezoeken in de gevangenis, maar je beste vriend zal naast je zitten en zeggen ‘Damn, dat was grappig!’
We stopped checking for monsters under our bed when we realized they were inside us .
We stopten met ons bed te controleren op monsters toen we ons realiseerden dat ze binnen ons zaten.
Why be normal when being weird is more fun?
Waarom normal doen als raar zijn zoveel leuker is?
He doesn't know, but I'm addicted to his smile.
Hij weet het niet, maar ik ben verslaafd aan zijn lach.
Wat moet je doen als degene die je als enige hielp opstaan als je viel, jou heeft laten vallen?
