Hoofdstuk 7: Komt alles dan toch goed?
De laatste tijd ging het stukken beter met mij. Deena sliep eerst in mijn huis op de bank. Omdat er in mijn huis niet veel ruimte is verhuisde ze naar een huis een straat verder op. Gelukkig hebben wij wel veel contact en ze past ook vaak op Mae. Net zoals vandaag. Ik ben naar een visstek gegaan waar het altijd heerlijk rustig is. Toen Dylan en ik weer een tijdje iets hadden gingen we ook vaak hierheen. Je zou zeggen dat naar deze plek komen pijnlijk voor me is, maar het doet me juist goed.
‘Alize’ hoor ik een bekende stem achter mij zeggen. Meteen draai ik om en zonder twijfel loop ik op hem af.
‘Ik hou van je’ zegt hij zachtjes, maar hard genoeg zodat ik hem kan horen.
Meteen geeft hij prachtige rode bloemen, mijn lievelingsbloemen.
‘Ik hou ook van jou.’ zeg ik.
‘Ally, het spijt me. Dat ik je weer heb gekwetst. Maar als je me nog een kans geeft zal ik bewijzen dat ik er voor je kan zijn. En dat ik er voor je zal zijn.’
‘De vorige keer zei je dat ook. En wat kwam daar van terecht? Hoe moet ik nu geloven dat je me deze keer niet weer in de steek laat?’
‘Omdat ik van je houdt.’ zegt hij.
‘Maar de vorige keer zei je dat ook.’
‘Trouw met me. Wordt mijn vrouw en geef Mae een gezin. Ik zal voor altijd bij je blijven en er altijd voor je zijn. Dat beloof ik.’
Zijn woorden klonken, zo eerlijk. Ik keek in zijn prachtige ogen en ik wilde niks anders dan met hem trouwen en met hem oud worden. Ik begreep niet meer waarom ik hem aan de kant had gezet toen hij vertelde dat zijn ex zwanger was. Hij had gelogen en ik was boos op hem, maar ik was nooit gestopt met van hem houden. En wat er volgde was een lange kus.
~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-~-
Dit was alweer het laatste hoofdstuk. Morgen komt de epiloog online en dan is dit dagboek echt afgelopen. Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden