3.1 Andere vriendschappen

‘Boe.’ Zei Dennis.
‘O mijn god.’ Mallory schrok en sprong naar achter. ‘Je laat me schrikken!’
‘Sorry!’ Zei Dennis lachend.

‘Ik was je kwijt.’ Zei Dennis en liep dichter naar Mallory toe.
‘Ik was gewoon hier.’ Mallory lachte verlegen en bloosde. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen. Dennis keek diep in haar ogen. Mallory werd er verlegen van. Ze had een zwak voor Dennis.

Aan de andere kant van het huisje zaten Juul en Hannah met z’n tweeën op een bankje.
‘Hannah, ik mag jou het meeste van iedereen hier.’ Zei Juul.
‘Echt waar? Ik voel ook een klik met jou. Je bent lekker rustig. De rest praat zoveel en ik dus echt niet.’
‘Zo voel ik me ook bij Tipper. Ze is zo druk, ik ben het tegenovergestelde.’ Juul en Hannah praatten nog een hele tijd en lachten samen.

In de kelder hadden Lucas en Staci zich teruggetrokken voor en goed potje tafelvoetbal. Hoe wel Lucas de hele tijd won, hadden ze super veel lol.

In de woonkamer onstond de eerste onenigheid.
‘Jean, zin om mee te gaan zwemmen?’ Vroeg Armani beleefd.
‘Zwemmen? Met jou! Haha, nooit, eerst stem je me weg en nu wil je met me zwemmen. Ik win dit spelletje wel alleen, of in ieder geval niet met jou.’
‘Waar slaat dat nou op? Ik ga wel alleen zwemmen.’
‘Ik ben hier de heilige, jij bent niet meer dan een minderwaardig mens.’ Armani begon tegen hem te schreeuwen en Jean schreeuwde terug.

Tipper kwam erbij.
‘Hallo! Wat is hiero aan de hand?!’ Schreeuwde ze hard.
‘Nou, die aap hier begint zonder reden tegen me te schreeuwen.’ Zei Armani met een vuile blik naar Jean. Jean liep zonder iets te zeggen weg.
‘Armaniwani.’ Zei Tipper. Armani keek haar met een onbegrijpende blik aan. ‘Jean is gewoon een rare gast net zoals ik, maar hartstikke aardig.’ Tipper begon onzin uit te kramen.
‘Pff, ben ik nog de enige normale hier?’ Zei Armani en liep weg.

Tipper liep naar onder naar Jean.
‘Jeanut butter jellytime.’ Schreeuwde Tipper. ‘Even Serieus Tipper.’ Zei ze tegen zichzelf.
‘Oké dan…’ Jean draaide met z’n ogen.
‘Jean, jij lijkt me iemand die dit kan winnen.’ Zei Tipper op d’r aller serieuste. Jean lachte. ‘Laten we samen werken en de andere inmaken!’

‘Tipper, ik mag jou wel.’
‘Dus je neemt mijn aanbod aan.’ Ze wiebelde met haar wenkbrauwen.
‘Ja.’ Jean zette zijn hand tegen zijn hoofd, zoals mensen in het leger dat doen. Tipper deed hetzelfde.
‘Tot uw dienst, meneer Jean.’