Hoofdstuk 3 Liefde



Winsy
Een paar dagen later was ik nog steeds wel is bang, maar ik had niet meer een nare droom gehad. Soms dacht ik er wel is aan waar het nou over ging. Maar mijn kleine hersentjes kunnen dat nog niet goed aan. Ik keek naar mijn papa die de vloer aan het schoonmaken was. Het flesje dat ik in mijn handen had was al bijna op, maar mijn buik rommelde niet meer. Mama lag in bad. Ze zag er moe uit. Ik graaide met mijn handjes naar mama. 'Mama komt zo Winsy!' Ik hield mijn hoofd schuin, wat zei ze nou?

Anne
Ik deed mijn ogen dicht en zakte langzaam in een slaap. Het was een lange dag geweest en een bad deed meestal wonderen. Ik was ongeveer een kwartiertje weg toen Jacco met Winsy binnen kwam. Hij zetten het meisje op de grond en gaf haar een vlesje. Sinds Winsy zo gehuild had die avond wilde hij haar niet meer alleen laten. Hij keek naar de grote plas die voor mij lag en begon de boel te boenen met een zwabber. Ik wilde net zeggen dat ik dat zo wel wilde doen toen Winsy haar handjes naar mij toe wees. 'Mama komt zo Winsy!' Ik glimlachte. Ik keek Jacco aan en knikte. 'Ik pak haar wel Jacco' Hij rekte zijn rug en liep de badkamer uit.



'Mama ik er al hoor kleintje!' Ik tilde Winsy van de grond. 'Was je drinken lekker?' Ik pakte het flesje op en schudde er aan, ze had hem in ieder geval helemaal leeg gedronken. Winsy lust maar weinig maar ze leek te begrijpen dat ze het gewoon op moest drinken. Ik kietelde haar toen ik een gaap uit haar mond zag ontsnappen.



Ik verliet de badkamer en klikte het licht aan van Winsy haar slaapkamer. 'Bedtijd jongedame!' Ik legde Winsy in haar bedje en zong nog even een liedje voor haar tot ze haar ogen dicht deed en in slaap viel.




Ik liep naar de studeer kamer die op de achtertuin uitkeek in. De sterrenkijker stond er glimend bij. Ik had al een tijd niet meer de sterren bestudeerd, ik werd daar altijd rustig van. Ik pakte het handvat en keek door het kijk gat heen. Er stonden heel wat sterren aan de hemel sommige kon ik ook wel herkennen. Ik richte de kijker omlaag en zag Jacco in het zwembad liggen. Ik glimlachte, Hij zag er nu gelukkig uit. Hij wilde al een tijd een kindje en hoe vaak we het ook probeerde ik werd maar niet zwanger. Maar nu hadden we Winsy!



Ik liet de sterrenkijker voor wat hij was en liep de achtertuin in. Jacco zag mijn nog niet aan komen en was nog rondjes aan het zwemmen. Vroeger deed hij mee aan wedstrijd zwemmen en daarom wilde hij graag een zwembad in de tuin. Ik wilde net naar het zwembad toe lopen toen hij mij in het oog kreeg.



Hij zwom naar het trapje toe en klom op de kant. Het water druppelde van zijn lichaam af. Hij keek mij verleidelijk aan en liep naar mij toe. 'Was je aan het zwemmen?' Vroeg ik zachtjes. Ik wist dat het wel logies moest zijn, wat moest hij anders in het zwembad doen. Ik sloeg mijn ogen naar de grond. Ik werd altijd zenuwachtig als hij zo naar mij keek.



Opeens was hij wel heel dicht bij en de vlinders vlogen in het rond in mijn buik. Hij streelde mijn wang en voor ik het wist voelde ik zijn mond op de mijne. Voorzichtig duwde ik hem na een tijdje van mij af. 'Het is al weer tijd geleden dat je mij zo gezoend heb Jacco.' Ik keek in zijn mooie ogen. 'Veelte lang geleden.' Hij streelde weer mijn wang.




Overdreven rekte ik mij uit. 'Zullen we naar bed gaan?' Hij knikte en gaf mij nog een knuffel. 'Ik ga eerst nog even douche. Ik liep voor hem uit het huis in en ging nog even bij Winsy kijken. Ze lag heerlijk te slapen in haar wiegje. Ik hoorde de douche kraan open gaan en blote voetstappen op de tegeltjes. Ik glipte haar slaapkamer weer uit en liep voorzichtig naar de badkamer toe. De deur stond al op een kier. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht en liep voorzichtig de badkamer in.



Geeuwend stap ik het bed in en draai mij naar mijn man toe. 'Ik hou van je' verluister ik in zijn oor. Ik ging tegen hem aan liggen en sloot mijn ogen.

Hoofdstuk 4 Opzoek deel 1



Anne
Toen we die ochtend wakker werden, had ik een dagje vrij genomen. Ik moest maar is gaan uitzoeken hoe het nou verder moest met Winsy. Ik keek een beetje bezorgd naar haar. Ze zat in de kinderstoel die Jacco een paar dagen geleden gekocht had. Ze was met haar eten aan het spelen, nog steeds at ze niet goed. Terwijl ik Winsy aanmoedig om wat meer te gaan eten dacht ik aan het gesprek met Jacco vanochtend.



Jacco Eerder die ochtend
Toen we gisteravond samen onder de douche stonden was ik zo gelukkig geweest, eindelijk hadden we een kind. Een prachtig kind. Maar er ontbrak toch wat in mijn leven. Want we hebben nu dan wel een kindje maar ze was nog steeds niet van ons. Ik rekte mij uit en kleedde mij snel aan. Ik hoorde Anne al in de keuken rommelen met pannen. Ik liep naar haar toe en zag dat ze de tafel op de veranda aan het dekken was. 'Hebben we wat te vieren?' Ik grijnsde naar mijn vrouw en gaf haar een kus. Ze haalde haar schouders op. 'Jij wel dan?' Over deze vraag moest ik na denken. Ik ging op één van de stoelen zitten en keek haar aan. 'Ik maak mij zorgen om Winsy.' Anne hielde op met het opscheppen en keek mij verward aan. 'Er is toch niets met haar aan de hand? Ik bedoel ze is toch niet ziek?' Ze wilde al opstaan om haar uit haar wiegje te halen. Ik schudden mijn hoofd. 'Nee ze is kerngezond, maar ik bedoel..' Ik slikte en pakte haar hand. 'Ze is nog steeds niet van ons Anne.' Anne trok haar hand weg. 'Ja wel dat is ze wel! Ik weet dat het maar niet lukt om kinderen te krijgen Jacco, maar we kunnen haar toch adopteren?' Ik wilde er net op in gaan toen ze opstond met haar bord. 'We praten er vanavond wel over.' En weg was ze.



Anne
Ik pakte Winsy uit haar kinderstoel en zetten haar op de grond. Ik wist wel dat ze niet van ons was maar dat hoefde hij er toch niet zo in te stampen? Ik zuchtte en maakte de kinderstoel schoon.

Toen het huis redelijk schoon was en Winsy lekker aan het spelen was schoof ik aan achter de computer. Ik klikte hem aan en bedacht mij waar ik eens zou moeten beginnen. Winsy was nu al weken bij ons en nog steeds hadden wij niets van haar ouders gehoord. Ik klikte internet aan en typte ''Adopteren'' in het scherm en klikte op enter. Al na een aantal seconden kwamen er allemaal websites tevoorschijn. Ik las ze zorgvuldig en klikte er één aan. Op de website stond een adoptiebureau. Er stond niet veel informatie op, vooral niet over een kind adopteren die je al in huis had.
Ik ademde diep in en uit. Misschien moest ik maar in het telefoonboek kijken.



Ik stond op en keek in de boekenkast die naast de computer stond. Ik had net wat op het oog toen ik Winsy hoorde brullen. Snel pakte ik het boek en nam hem mee naar de woonkamer.



Winsy zat op de grond met een pop in haar handen. Ze was er in aan het bijten. 'Winsy! Daar hoor je niet in te bijten.' Winsy liet de pop op de grond vallen en er stroomde nog een traan over haar wang. 'Winsy honger!' Ze begon harder te huilen. Ik pakte haar op en begon haar heen en weer te wiegen. 'Wil Winsy wat eten dan?' Ik keek het meisje aan die woest haar hoofd heen en weer schudden. Zuchtend zetten ik haar weer neer. Winsy keek mij verward aan maar pakte de pop weer en begon er lief mee te spelen.



Ik was nog een tijdje bij Winsy gebleven tot ze helemaal rustig leek en liep met het boek naar de slaapkamer. De zweer in de slaapkamer was rustig en kalm. Ik liet mij op een stoel zakken en bladerde het boek door.
Ik had het boek al drie keer door gelezen toen ik eindelijk wat interessants zag. ''Mevrouw De Graaf, Gespecialiseerd in adopties en weeskinderen. Voor meer informatie bel 085-330218872'' Ik scheef het nummer op en hoopte dat ik er wat aan zou hebben.

--------------------------------

Reacties meer dan welkom!! :3

Ik vind het een interessant verhaal, je schrijft goed, let alleen wel op spellingsfouten. Je zou de tekst bijvoorbeeld eerst in word kunnen typen en dan met spellingscontrole nagaan. Blijf vooral zo verder schrijven.

^ dankje. en ja dat is wel een goed idee. Ik zal het de volgende keer zo doen!

Hebben jullie verder nog tips?
En vanmiddag komt er weer een update!!

^^

Hoofdstuk 4 Opzoek deel 2



Anne
Die zelfde avond legde ik Winsy in haar wiegje. 'Ga maar lekker slapen meisje.' Ik gaf haar een kus op haar kruin en liep de slaapkamer uit. Jacco was net thuis gekomen van zijn werk en stond onder de douche. Ik was het gesprek van vanochtend al weer vergeten. Ik moest hem het goede nieuws vertellen.



Ik hoorde dat hij de douche uitzetten en ik liep alvast de slaapkamer in. 'Heb je lekker gewerkt vandaag?' Ik zag dat Jacco schok en hij draaide zich om. 'Ja het ging wel.' Ik liep naar hem toe en liet hem het blaadje zien met het nummer dat ik had opgeschreven. Hij haalde zijn werkbrouwen op en pakte het aan. 'Van wie is dit nummer?' Ik keek naar de grond. Het nummer is van Mevrouw de Graaf. Ik had het gevonden in de telefoongids.' Voor hij wat kon zeggen praten ik snel verder. 'Ze heeft veel ervaring met adopties en weeskinderen. Ik dacht misschien hebben wij er wat aan.'



Jacco glimlachte. 'Dat is waarschijnlijk niet eens z'n slecht idee.' Hij streelde mijn wang. 'Het spijt mij van vanochtend. Ik was gewoon een beetje overbezorgd denk ik.' Hij keek beschaamd naar beneden.



Ik gaf hem emotioneel een knuffel. 'Ik was het allang vergeten lieverd. Ik ben blij dat je Winsy als jou kind beschouwd.' Hij grinnikte. 'Dat doe ik al vanaf dat ik haar uit die vreselijk brand had gehaald.'



'Ik bel ze meteen op!' Ik pakte mijn telefoon en tikte het nummer in. Ik draaide mijn rug naar hem toe en wachtte gespannen af. 'Hallo, u spreekt met Mevrouw de Graaf' Ik haalde diep adem en vertelde de vrouw het verhaal over Winsy. 'Ik begrijp het mevrouw. En u woont met u man Jacco neem ik aan?' Ik knikte. 'Ja dat klopt.' Het was even stil aan de ander kant van de lijn.



'Wanneer zou ik langs kunnen komen? Want ik vind het belangrijk om de omgeving te kunnen zien waar het kind zich in bevind.' Ik haalde opgelucht adem. 'Heeft u overmorgen tijd? Dan zijn mijn man en ik alle twee thuis.' Ik draaide mij om naar Jacco en stak mijn duim omhoog.



'Dat komt goed uit, ik kan om drie uur bij jullie zijn.' Ik pakte mijn agenda en scheef het op. 'Oke dan zien wij u morgen!' 'Tot ziens.' Ik drukte op de uit knop en keek Jacco blij aan. 'Morgen hebben we een afspraak!'

Leuk verhaal

^ dankje!

-----------------------------------

Hoofdstuk 5 Wel of niet? deel 1



Anne
Tevreden bekijk ik mijn nieuwe outfit in de spiegel. Ik moest natuurlijk wel indruk gaan maken op Mevrouw de Graaf vanmiddag. Vrolijk fluitend had ik alles al geregeld. Ik had een lijstje in mijn hoofd gemaakt over hoe de dag ongeveer zou moeten verlopen. Jacco zou Winsy vast houden en mevrouw de Graaf naar de bank begeleiden terwijl ik koffie zou zetten en na het gesprek de kamer van Winsy zou laten zien. Ik kneep nog even snel een klein puistje uit. Jacco vond het maar niets. 'Altijd dat geplan van jou! Laat het nou is gewoon zo als het is.' Had hij vanochtend geroepen. Maar het moet toch goed verlopen?



Nadat ik een laatste blik in de spiegel had geworpen liep ik de kamer uit. Ik wilde net Winsy gaan aankleden toen ik de deur van het kantoortje zag open staan. Ik gluurde naar binnen en tot mijn grote frustratie zat Jacco achter de computer. Daar hadden we toch helemaal geen tijd voor! Ik stormde naar binnen. 'Jacco! Wat ben je nou weer aan het doen? Er moet nog van alles gedaan worden.' Jacco schok op en keek onschuldig naar beneden. 'Ik moest dit even afmaken.' Hij liep naar mij toe en wou mij een kus geven. Boos duwde ik hem van mij af. 'Begrijp je het dan niet? We krijgen misschien officeel een kind!' Verward gooide ik mijn armen omhoog. Ik wilde net naar Winsy toe lopen toen de bel ging. Geschrokken keek ik naar Jacco. ' Ik ben nog helemaal niet klaar!' Ik wilde naar de deur toe rennen toen Jacco mij tegen hield. 'Ga jij nou maar naar Winsy, dan doe ik wel de deur open.' En voor ik er tegen in kon gaan was hij al de kamer uit gelopen.



Jacco
Ik haastte mij naar de deur toe en streek mijn bloes glad. Ik trok de deur open en glimlachte naar de vrouw die er stond. Ze was een jaar of vijfendertig, met bruin haar en een lieve glimlach. Ze stelde zich voor als Mevrouw de Graaf maar ik mocht haar Elise noemen. Ik schudde haar hand en verwelkomde haar naar binnen. 'Had u een goede reis gehad?' Vroeg ik beleefd. Ze knikte 'Ik ben er dus ik heb het kunnen vinden maar wat is het hier een doolhof.' Ik haalde mijn schouders op. 'Het is maar hoe je het bekijkt.' Ik wees naar de woonkamer. 'Ga toch zitten, Anne is Winsy aan het halen.' Net op dat moment kwam ze binnen met Winsy in haar armen. Ze keek van mij naar Elise en weer terug. ' Neem jij Winsy even schat? Dan kan ik mij even voorstellen.' Ze liep naar mij toe en ik nam Winsy over.

Anne
'Hallo, mij heeft u aan de telefoon gehad.' Ik gaf haar een hand en noemde mijn naam. 'Wilt u koffie?' Ze glimlachte, 'Dat zou lekker zijn.' Ik knikte en verdween in de keuken.



Terwijl Jacco naast Elise ging zitten, zetten ik het koffiezetapparaat aan en keek even naar buiten. Het was mooi weer, er lande een raaf neer in de tuin. Het leek wel alsof hij mij moed gaf. Ik ademde diep in en uit, pakte een dienblad en zetten daar drie dampende koppen koffie op.

Winsy
Ik keek papa al een hele tijd aan maar hij keek maar niet terug. Hij had alleen maar aandacht voor de vrouw met wie hij aan het praten was. Ik kon nog niet alles verstaan maar ik hoorde wel een paar keer mijn naam voorbij gaan. Ik keek naar mama die naast papa zat. Ze lachte een beetje maar ze leek wel een beetje geïrriteerd. Ik legde mijn hoofd tegen papa zijn schouder en sloot even mijn ogen.



Anne
We waren al een tijd aan het praten over Winsy. Ik keek naar het meisje dat op de schoot van mijn man zat. Ze was heel rustig en ik was trots op haar dat ze het zo over haar heen liet komen. Elise was best wel een aardige vrouw maar bedoelde veel dingen verkeerd of zei het verkeerd. Jacco deed zijn best maar ik begon mij al aardig aan haar te irriteren.



'Anne, waarom laat je zo niet de kamer van Winsy zien?' Ik knikte. 'Dat is een goed idee, dan krijgt u meteen een beter idee over haar leefomgeving en de sfeer die wij hier in huis hebben.' Ik stond alvast op, maar Elise bleef zitten. 'Dat is toch niet nodig? En zeg toch 'je' Anne, Anders voel ik mij meteen zo oud!' Geirriteerd liep ik verder naar slaapkamer. 'Ik sta er op Elise om het even aan je te laten zien.' Ik hoorde een zucht maar ze stond wel op.



Ik duwde de deur open en klikte het licht knopje aan. Tevreden keek ik naar het wiegje, gisteren heeft Jacco het nog even kunnen schilderen dus nu is het helemaal af. Elise kwam achter mij aan en keek om zich heen. 'Ik snap wat je bedoeld Anne.' Ze kwam wat dichterbij en keek de kamer rond. Ik keek zenuwachtig naar haar bewegingen. 'E-en wat vind u?' Stamelde ik.

------------------------

Dit was deel 1 van hoofdstuk 5. Wat denk jij? Zouden ze Winsy mogen houden? Of moet ze toch ergens anders heen?
Willen jullie aan geven wat jullie er van vinden? Zou ik super vinden
Word vervolgd...

Ik hoop dat ze Winsy mogen houden

Hoofdstuk 5 Wel of niet? deel 2



anne
'Echt waar, meent u dat?' Opgewonden klapte ik in mijn handen. 'Ja waarom zou ik het anders zeggen. De omgeving is rustig en ze kan hier goed opgroeien.' Ik glunderde en wilde al bijna naar Jacco toe rennen, maar ze hield mij tegen. 'Ik wil wel dat je mij één ding beloofd.' Ze keek mij strak aan en mijn blijheid verdween een beetje. 'W-wat u m-maar wilt natuurlijk.' Stotterde ik. Ze knikte en gaf mij een boekje. 'Ik wil dat je de dagen opschrijft. Want ik vind het belangrijk om te kunnen zien hoe het kind opgroeit.' Ik knikte en gaf haar een hand. 'Dat is prima, ik zal je eens in de zoveel tijd mailen met foto's!' Ze knikte en liep de slaapkamer weer uit met mij achter haar aan.



Ik liet mij hersenen kraken toen ik achter de computer zat. Het was al een hele tijd geleden dat Mevrouw de graaf langs was geweest en het werd wel is tijd om haar te gaan mailen.
Ik klikte mijn mailbox open en begon een nieuw bericht. Ik vertelde haar dat het heel goed gaat met Winsy. Ik wilde haar eigenlijk niet vertellen dat ze nog steeds niet goed at, dus dat liet ik er gewoon uit. Ik stuurde haar de eerste foto.



Ik glunderde toen ik er naar keek. Het was altijd zo grappig om te zien hoe ze ging plassen op het potje.



De volgende foto had Jacco gemaakt. Ik wilde net met haar gaan wandelen. We hadden een kinderwagen voor haar gekocht en ze vond het geweldig!



'Hahaha, Jacco kom is!' Jacco kwam aan gelopen met een boek in zijn hand. Ik wees naar de foto's en hij kreeg meteen een glimlach om zijn mond heen. 'Ja wat was ze ook een draak he!' Ik knikte, maar dat is ze nog steeds.



Bij de volgende foto kreeg ik een brok in mijn keel. 'Wat leerde ze snel he! Het leek wel gisteren toen ze leerde lopen. Stapje voor stapje.' Jacco pakte mijn hand. 'Dat was zeker een mooi moment.'



Hij wees naar de foto die ik geplaatst had. 'Haar verjaardag gisteren!' Ik knikte. 'IK dacht die moet er wel bij toch?'



'Weet je?' Ik keek Jacco aan. 'We hebben echt geluk gehad met haar.' Jacco gaf mij een lange kus.



Winsy
'En toen draaide en draaide en draaide ik!' Ik zag dat mijn ouders schokken. Met een pruil lip keek ik naar mijn ouders. 'Stoor ik? Aan wie geven jullie die foto's?' Snel werden de foto's weg gedrukt. 'Gewoon voor je foto boek.' Zei Anne snel. Ik haalde mijn schouders op. 'Dan moet er wel een foto bij van mij nu! En niet toen ik nog peuter was.' Ik durfde niet dicht bij ze in de buurt te komen. Ik voelde mijn dorst al erger worden. Snel deed ik een stap naar achteren. Mijn moeder bladerde op de computer naar een foto van mij. ' Is deze goed?'



Ik keek naar mijn lange zwarte haar en bleke huid en knikte. 'Die is prima.' Zuchtend verliet ik de kamer. Ik voelde mij zo anders dan mijn ouders. En ik snapte er niets van...