Poor Feah D:
Update pleasee ?

Update hoofdstuk 2.5: Goodbye


Na negen zware maanden begonnen de weeen dan. Het kindje zou nu eindelijk ter wereld worden gebracht. Justin bracht Feah naar het ziekenhuis.


Na twee uren had Feah een kerngezond kindje in haar armen. Hij heette Jason.


Feah gaf hem een knuffel. 'Het spijt me, het spijt me echt...' mompelde ze bedroefd.


'Lekker slapen he!' zei Feah liefkozend. 'Maak je geen zorgen, alles komt goed bij mij. Wees er voor je vader, hij heeft je nodig. Het spijt me heel erg, lieve Jason, maar dit is de enige oplossing.' Feah verliet de kamer en ging naar beneden.


Voordat ze in de auto stapte, had ze nog een briefje geschreven. Justin was al naar bed gegaan, dus hij zou het morgen wel lezen. Voorzichtig reed Feah de garage uit, op weg naar een betere plaats.


Harde knal. Gegil. Onrust. Paniek. Mensen. Overal. Einde. Dood. Goodbye.

Tjaa, dit was de zo lang verwachte up! :3

O.o
Is this the end?
NOOOWH

Neeh ;|

Duidelijk het einde van Feah, maar is het ook het einde van je verhaal?

Noooh, Feah! D:

Neeeh, Feah ;o

Dit is niet het einde van het verhaal, zoals jullie - misschien - weten is een GGC vier generaties lang dus gaat het nog even door! De titel zal wel (binnenkort) veranderen in 'The (Ugly) Family'

Gelukkig
*haalt het zweet van voorhoofd*
Pfoeeeh :3

Update 3.1: Een waas voor m'n ogen
-----------------------------------

Ik wandelde het eenzame paadje op. Er stonden wat bloemetjes, verder was het kaal rondom het kleine makelaarskantoortje. Ik voelde me eenzaam. Jason was wel hier, maar ik miste iets. Het was Feah. Ik voelde me alleen, eenzaam en hopeloos zonder haar.


Ik nam plaats op de stoel. De makelaarster had speciaal een wiegje voor Jason geregeld. Ze was alleen nog niet gearriveerd.



De deur zwaaide open en een knappe vrouw in een zwart pak kwam de kamer in lopen. 'Hallo Justin!' Begroette Alice me, 'Hoe gaat het?' Ze zag er weer even betoverend uit als altijd.


'Hallo! Het gaat goed hoor. Ik heb erg zin in de verhuizing.' zei ik. Ik heb genoeg van deze stad, de mensen hier en wat ik heb meegemaakt met Feah, dus ben ik van plan om naar Belladonnabaan te verhuizen.


'Hmm, oke. Ik zal even de papieren opzoeken. Euh, oh hier.' Alice pakte een stapel documenten en legde ze op tafel. 'Nou, zoals je weet is het bijna rond. Je hoeft alleen nog het contract te tekenen.'


'Oke. dat is goed.' 'Je mag nog van gedachten veranderen, dus denk goed na, Justin.' zei Alice. Ik knikte. 'Ik denk dat ik het er wel mee eens ben.'


Ik keek naar de stapel papieren op tafel. Alice viste het contract eruit. 'Alsjeblieft. Deze moet je ondertekenen als je met de voorwaarden akkoord gaat. Lees het nog even rustig door.'


'Akkoord?' Ik knikte weer. 'Oke, mooi! Hier heb je een pen. Als je het echt zeker weet kun je het nu ondertekenen en dan is het appartementje officieel van jou!' zei Alice vriendelijk. Ik nam de pen aan en schreef mijn handtekening eronder. Dit moest het beste zijn voor Jason en mij. Ik was klaar met Droomzicht. 'Gefeliciteerd!', zei Alice toen ik mijn handtekening had geplaatst, 'Het huisje in Belladonnabaan is nu van jou.' Ze pakte de zwarte stempelaar en zette er een stempel op. 'Succes met de verhuizing.' lachte ze.


Ik staarde haar aan. 'Dank je.' zei ik toonloos. Langzaam kwam er een waas voor mijn ogen. De wereld draaide. Het enige waar ik nog aan dacht was Alice. Alice. Alice.


'Justin, gaat het met je?' vroeg Alice bezorgd. Ik bleef haar strak aankijken. Toen stond ik op.


Alice stond ook op en toen pakte ik haar stevig vast. 'Jus. Tin. Wat. Doe. Je?' probeerde Alice te vragen.


Toen liet ze zichzelf gaan. Blijkbaar wilde zij dit ook.


Ik tilde haar op en bracht haar naar het bed. 'Waar is je slaapkamer?' vroeg ik. 'De trap op en dan naar rechts.' zei Alice.


We vervolgden ons avontuurtje op het bed. Kledingstukken vlogen in het rond.



En daarna verdwenen we onder de dekens. Einde.

Tadaaa, een upje. Justin is erg he?

Jawh Justin is best wel erg o:
Maar nog steeds is het wel een cuwlle up ;D

Zozo snel genezen van de innerlijke pijn

Als je het nog ietsie realistischer beschreven had was Justin helemaal niet zo erg overgekomen, haha. Heel veel mensen die iemand verloren hebben, hebben daarna al snel weer een relatie. Steun zoeken etc.

More please!

valt wel mee :3
Maar wel erg leuk

Tjaa.. hij gaat in elk geval niet vreemd :/

^ Nee inderdaad. Maar ja. Hopelijk heeft hij wat aan deze Alice *hint hint*.
-----------------------
Update 3.2: Welkom terug, schatje
-----------------------


Justin opende zijn ogen. Justin werd wakker in een vreemd bed in een vreemde kamer. Hij keek op zij. Wie was dit? Plotseling herinnerde hij het zich weer. Die nacht. Met zijn makelaarster. Snel stapte hij uit bed en deed zijn kleren aan.


Hij hoorde Jason huilen en haastte zich naar hem toe. Justin suste hem en ging daarna weg. Hij hoopte dat hij Alice nooit meer zou zien.


Justin wandelde door de straat. Hij was met Jason op weg naar de supermarkt. Justin woonde nu alweer een weekje in Belladonnabaan en het beviel hem goed. Het was een drukke, gezellige stad en niemand kende hem, wat in Droomzicht wel anders was.


'Hey Justin, ik heb ook een makelaarskantoortje in Belladonnabaan!' lachte een meisje. Hij herkende haar. Oh ja, het was Alice. De makelaarster. Justin zuchtte. 'Hoi.'


Jason begon te huilen. 'Zo te zien vindt hij jou niet bepaald leuk.' mompelde Justin. Alice lachte.



'Hey Alice!' klonk het achter hem. Het was Vivian, Justins onderbuurvrouw. 'Lekker aan het kletsen met Justin?'


'Oh sorry, Justin, maar Vivian wacht op me. Het is een goede vriendin en we zouden uit eten gaan. Nou ja, ik zie je de volgende keer wel weer. Bye bye!'


Verstijfd bleef hij achter. Waarom was Alice zo plotseling hier? Waarom had zij precies nu een afspraak met Vivian? En waarom ging ze tegen hem praten? Na zo'n nacht is het toch gelijk voorbij? Justin bleef vol vragen achter.

Ambeeer jij moet weer snel uppen, ik wil weten hoe het verder gaat D:

Idd

Idd :3

Oooh wat ben ik weer stout, want er zaten helemaal 13 dagen tussen! Gelukkig krijgen jullie nu de verlossende update!
--------------
Update 3.3: Baby's? Baby's!


'Kom maar Jason, dan pak i-' 'Tring, tring!' 'Oh, de telefoon gaat, wacht even...'


'Met Justin McCarter.' '...' 'Wat? Langskomen, nu?' '...' 'Oke dan. Ik zie je zo.' zei Justin met tegenzin.


Een jonge vrouw stond zenuwachtig voor de deur. Ze belde aan. Het is Alice.


'Hoi, hoi Justin!' zei ze vrolijk, 'Waar is Jason?' 'Slapen.' bromde Justin. 'Nou, wat is er?' 'Eh, eh, wordt alsjeblieft niet boos, Justin.' begon Alice zenuwachtig. Justin keel haar verbaasd aan. 'Vertel het nou maar.' 'Ik, euh, ben, euh, zwanger. Van jou.'


'Je bent wat?' riep Justin. 'Zwanger?! Van mij! Onmogelijk.' 'Het is echt zo.' 'Hoe kon ik zo stom zijn?!'


'Justin, please,' begon Alice tevergeefs, 'Het is toch leuk? Jij en ik, samen een gezinnetje?' 'Nee, Alice, dat is niet leuk! Ga weg! Ik hoef jou en dat rotkind van je dus nooit meer te zien!'