Ik zat zoals gewoonlijk op mijn bed muziek te luisteren. Opeens stond Shino voor mijn neus.
'Hey!' zei hij.
'Eh.. Hoi,' zei ik verbaasd en trok mijn oortjes uit mijn oren. Shino ging naast mij op mijn bed zitten.
'Dus, jij en Hotaru hè?' zei hij.
'We zijn gewoon vrienden, dat is alles,' zei ik afwezig. 'Maar ik Sakura niks voor jou?' zei ik snel zodat hij niet over het onderwerp doorging. Zijn wangen werden rood.
'Ja, misschien,' zei hij.
'Betrapt,' zei ik en Shino stak zijn tong naar mij uit.
Chiyo en ik keken samen tv, ik zapte en kwam langs pokémon ik stopte. "Wil je dit zien?" Vroeg ik aan Chiyo, hij knikte. "Ik vind het best." mompelde hij. "Uhm, heb je mij kaart trouwens nog gelezen?" Zei ik terwijl ik naar de tv staarde. "Ja, hij is echt prachtig." Ik bloosde. "Be.. bedankt.." Stotterde ik. "Hoe gaat het nu met je?" Vroeg ik aan Chiyo. "redeljk.." Ik knikte. "Ik begrijp het.."
- Kimmiko Chan.
Levenloos staarde ik naar Pokémon. Die serie was toch wel achteruit gegaan, maar het maakte niet uit. Het wist mijn gedachten vol te stoppen. Kimmiko probeerde me te troosten, als een van de weinigen uit dit huis. Niemand had ooit veel om mij gegeven, en ik ook niet om hen. Kimmiko keek me aan met haar prachtige ogen. Ik legde mijn arm om haar heen en zij legde haar hoofd tegen me aan. Kon het maar voor altijd zo zijn, ik was bang voor meer doden. Nog meer mensen die me in de steek lieten... Chiya. Ik verstarde. Kimmiko merkte het, en zei: "Kijk nou maar gewoon Pokémon, eindeloos piekeren helpt niets." Ze had gelijk, ik dwong mijn gedachten weer naar de tv. Hoe moest dit nou allemaal verder?
Even rust, dacht ik, terwijl ik naar buiten glipte. Ik zocht de weilanden op en zag een bekende gedaante. 'SHINJU!' gilde ik vol blijdschap. Ik stormde op haar af, maar kwam er te laat achter dat het een wilde koe was. Het arme beest schrok zich dood en begon wild om zich heen te trappen. Tevergeefs probeerde ik weg te rennen, maar de koe was zo geschrokken dat ze per ongeluk op me trapte. En voor dat ik het echt besefte, was ik dood.
Ik porde Takeshi en grijnste. 'Shino is verlieehieeefd!' Begon hij plagerig te zingen. Ik gaf hem een iets hardere duw en maakte een ''ssst'' gebaar. Takeshi trok een wenkbrauw omhoog tot hij zag dat Sakura verder op in de gang stond. Ik sprong van het bed af en liep naar buiten. Wilde Sakura me nu nog wel?
Ik zuchtte diep. "Ik ga even naar mijn kamer," mompelde ik. Ik liep de gang in en botste pardoes tegen Shino aan. "Uhm, sorry," mompelde ik. "Ach het geeft niet," antwoordde Shino. Hij keek naar links. "Shit!" zei hij hard. "Waar is Sakura nu weer heen?"
Ik glipte de jongenskamer binnen, maar Shino was me gevolgd. "Weet je," zei hij toen ik op mijn bed was gaan zitten. "Ik wil je een paar vragen stellen."
Ik keek hem vragend aan. "Over mijn zusje bedoel ik."
"Oh," ik slikte moeilijk.
Chiyo was naar de jongenszaal gegaan, ik besloot even lekker te douchen, zingend hppelde ik naar de douches. Ik was zo verliefd. Ik trok mijn kleren uit en ging douchen, het warme water stroomde heerlijk over mijn lichaam. Nadat ik gedouchet had ging ik op mijn bed liggen. Ik plette mijn hoofd inmijn kussen en gilde het uit, het was niet zo hard, maar je hoorde het wel. Omg, wat was ik verliefd!!
Ik had weer een van mijn vrolijke buien vandaag.
'Shino is verlieeehieefd!' zong ik vrolijk. Maar Shino maakte een gebaar dat ik mijn mond moest houden. Op de gang zag ik Sakura staan. Shino stond op en rende achter haar aan. Ik ruimde mijn mp3-speler op. Het ding herinnerde me steeds weer aan Kenji. Maar ik kon hem niet weggooien, dat zou te onredelijk zijn tegen over hem. En gister Chiya ook al. Ik was bang dat ik binnen kort aan de beurt was, of misschien Hotaru.. Hotaru. Ik had haar nog niet gezien vandaag. Ik liep meteen de slaapzaal uit en ging op zoek naar haar. Al snel had ik haar in de woonkamer gevonden. Ik ging naast haar op de bank zitten.
'Gaat het weer een beetje?' vroeg ik. Ze knikte en keek me met haar glinsterende ogen aan. Ik sloeg mijn armen om haar heen.
'Mooizo,' fluisterde ik.
Rini? Ik had geen idee wat ze deed hier buiten.
''Niks, beetje lopen.'' Ik keerde me om en liep naar binnen. Rini keek me na.
Ik zat die avond te niksen. Ik zat naast Hotaru op de bank, een beetje te kletsen. Na een tijdje zag ik Takeshi aankomen.
''Ik ga wel even.'' Ik lachte en porde haar in haar zij. Ik stond op en liep door de gang. Ik knalde tegen iemand op en ik viel op de grond.
''Kijk uit!'' Zei ik boos. Toen ik naar het gezicht van die persoon keek, zag ik dat het Yukito was. Hij stak zijn hand uit en hielp me overeind.
''Sorry.'' Zei hij blozend. Ik lachte hem toe.
Met het kippenvel op mijn armen liep ik naar buiten, de koude lucht ontving me met liefde. Ik kneep mijn ogen samen opzoek naar het bankje, ik zag het staan, het was moeilijk te vinden, maar het lukte toch.
Met voorzichtige passen schoof ik naar het bankje toe, totdat mijn voet achter iets blijft haken. Ik strek mijn handen voor mij uit om mijn val te breken. mijn handen schuren over het grind en mijn knieën landden er hard op. Ik krabbel snel overeind en loop naar binnen, voorzichtiger dan eerst. Iets warms voel ik over mijn benen glijden en het kippenvel kwam ik op.
Toen ik het licht zag keek ik gelijk naar mijn handen, ze waren beide pijnlijk open geschuurd, maar leken niet zo erg te bloeden. In vergelijking met mijn knieën, die behoorlijk bloedden.
Een straaltje bloed gleed over mijn been en raakte mijn gestreepte sok aan, die op die plek rood kleurde. 'Dat meen je niet!', kreunde ik zachtjes.
Ik liep verder naar binnen en liet me daar tegen de muur aanzakken, ik ging met gestrekte benen zitten, bang dat het bloed mijn andere sok zou verpesten.
'En nu?', vroeg ik bij mezelf.
Ik werd wakker, en moest heel snel zijn, over een ander half uurtje kwam de bus!! Ik waste me snel en trok mijn uniform aan. Ik deed mijn haar en deed een klein beetje mascara en oogpotlood op. Ik racete naar de eetkamer en pakte een broodje wat ik in mijn mond propte. Ik zag Chiyo een beetje als een dwaas rondlopen, en de kriebels kwamen in mijn buik. "Wat doe je?" Giechelde ik. "Niet veel." Zei Chiyo. "Ga je wel naar school?" Chiyo haalde zijn schouders op. "Hmm, geen idee.." Snel pakte ik mijn tas in.
- Kimmiko Chan
Ik plofte op de bank. Ik was maar gewoon thuis gebleven. Shino had een hele preek gehouden over dat ik het wel uit mijn hoofd moest laten zijn zusje pijn te doen. Ik was dat niet echt van plan geweest dus ik had maar met een half oor geluisterd. Nu hield ik me schuil in de jongensslaapkamer in de hoop dat de huisbaas niet door zou hebben dat een leerling aan het spijbelen was. Ik lag op mijn buik een boek te lezen, maar ik kon mijn gedachten er niet echt bij houden.
Hoe zou het nu met Kimmiko zijn?
het was weer middag en we waren nu eindelijk thuis. Toen ik thuis was zocht ik Chiyo meteen op, nadat ik Sakura een dikke knuffel had gegeven natuurlijk. "Chi, waar ben je?" Riep ik in het rond, ik opende de deur van de jongenszaal en zag dat Chiyo aan het gitaar spelen was, hij was eventjes anders, hij dacht niet aan zijn zus, maar hij dacht aan zichzelf. Ik sloop de kamer binnen en ging op het bed van Chiyo zitten, ik luisterde aandachtig. Toen hij gestopt was met spelen zag hij mij, hij schrok een beetje. "Wauw, dat was echt super mooi!" Stamelde ik. Ik keek Chiyo aan, en zijn mooie ogen glinsterden in het licht dat uit het raam kwam. Ik stond op en ging voor Chiyo staan. "Echt mooi." Mompelde ik. Ik wou Chiyo kussen, maar durfde het niet na die ene afwijzing, of afwijzing.. naja, zo zag ik het wel. Zachtjes kwam ik met mijn hoofd dichterbij Chiyo's hoofd, en kustte ik hem. Snel trok ik me terug, en bloosde ik. "Uhm.. Sorry.." Mompelde ik.
De schooldag was net voorbij en ik strompelde naar binnen. Ik plofte neer op de bank, naast Hotaru.
''Ik dacht dat die vent nooit zou stoppen over de tweede Wereldoorlog. Ik ga wat te drinken halen, wil je ook wat?'' Vroeg ik.
''Thee alsjeblieft.'' Zei ze zachtjes. Het was alsof ze nergens meer met haar hoofd bij was, vast doordat ze verliefd was op Takeshi. Ik huppelde naar de keuken en kwam terug met cola en thee.
''Miki, je mag nog geen cola....'' Zei ze zachtjes. ''Schijt.'' Ik haalde mijn schouders op en dronk het snel op, voordat de huisbaas het inderdaad zou zien.
''En hoe gaat het met Takeshi en jou?'' Vroeg ik. Er kwam weer een beetje leven in Hotaru en ze vertelde enthousiast over hem. ''Er is ook iemand die jou leuk vind.'' Zei ze toen ze klaar was over Takeshi. Ik keek haar vragend aan. ''Wie?''
'Haai' begroette ik Miki en Hotaru. Eindelijk was ik weer eens vrolijk, ook al waren er mensen vermoord.
Geen idee waarom ik dat was, ik was gewoon vrolijk.
'Waar hebben jullie het over?' vroeg ik nieuwsgierig. Mijn vervelende nieuwsgierigheid ook..
>Rini Krimiean<
Nadat ik klaar was over Takeshi, dacht ik opeens aan iets. 'Er is ook iemand die jou leuk vindt.' fluisterde ik haar toe. Haar gezicht lichtte helemaal op. 'Wie?' vroeg ze nieuwsgierig.
'Yukito Kuri. De manier waarop hij naar je kijkt. Het is alsof hij een kogel voor je zou opvangen. Wat wel van pas komt in deze tijden,' lachte ik. Miki keek me verbaasd aan.
Toen kwam Rini vrolijk erbij staan. 'Waar hebben jullie het over?'
'Over de liefde,' zuchtte ik. 'Ben jij verliefd?'
Ik zag Hotaru en Miki in de woonkamer zitten.
'Hoe zit het met jou en Takeshi?' vroeg Miki. Meteen begon Hotaru allemaal lieve dingen over mij op te noemen. Weer schoten de kriebels door mijn buik. Snel liep ik door naar de jongensslaapzaal voordat een van hun me zou zien.
'Hallo, Shino,' begroette ik hem vrolijk.
'Wat is er met jou aan de hand?' vroeg hij verbaasd.
'Gewoon vrolijk,' zeg ik lachend. De laatste twee dagen had ik vaker gelachen dan ik in mijn hele leven had gedaan. Het voelde goed, heel goed.
'Oké,' antwoordde hij. Ik pakte mijn gitaar en speelde een vrolijk deuntje.
"Uhm... nee... het is okee..." stotterde ik zacht. Kimmiko keek weg en pakte toen mijn hand.
"Kom mee," zei ze. "Het is tijd dat je weer bij wat mensen bent." Ik volgde gewillig, en nam mijn gitaar mee. De woonkamer zat best wel vol. Ik voelde me een beetje stom met mijn ongewassen haren, kreukelige kleren en dikke wallen. Mensen keken me aan. Soms met medelijden, en soms met onverschilligheid.
We ploften neer op een van de banken. Ik zag dat Takeshi ook gitaar speelde. Enthousiast stond ik op. "Zou ik ook mee mogen doen?" vroeg ik. Takeshi knikte zonder weg te kijken van zijn spel. Hij speelde een liedje wat ik af en toe op de radio gehoord had. Voorzichtig probeerde ik een paar akkoorden uit, en al snel speelde we samen. Af en toe jamden we ook een beetje. Kimmiko had gelijk, het was wel weer eens tijd dat ik iets met andere mensen deed.
'Nee' antwoorde ik snel. Geen tijd voor verliefdheid, en Miki en Hotaru bekijkend, was
het ook nog niet iets waar ik van zou genieten.. Zij misschien, ik niet. Nou, nog.
>Rini Krimiean<
Afwachtend keek ik naar Rini. Ze haalde haar schouders op.
''Nee, niet echt, denk ik.'' Ze plofte tussen ons in. Yukito. Hij bleef maar door mijn hoofd spoken, hij vindt me dus echt leuk....
''Miki?'' Ik schrok wakker. ''Kom je, we gaan huiswerk maken.'' Ik knikte en volgde de rest. We kwamen langs de jongens zaal en ik hoorde een gitaar. Toen we door de deuropening keken zagen we Takeshi en Chiyo. Ik keek onopvallend naar Rini. ''Duw Hotaru naar binnen!'' Fluisterde ik. We gaven haar een duwtje en ze hinkelde naar voren. Ze stond midden in de kamer en Takeshi en Chiyo waren gestopt met gitaar spelen.
''Uhm... Prachtig! Jullie zijn heel goed!'' Ik kwam naar binnen en legde mijn hand op Hotaru's schouder. Ze was helemaal rood.
