Ah gossie

Volgens mij heb ik iedereen verdrietig gemaakt x) Ik hoop trouwens zo snel mogelijk te updaten, het gat wat er tussen deze updates zat vind ik te lang, maar school vraagt natuurlijk ook weer aandacht >.>

Zou dit dagboek naar de uitgelichte dagboeken mogen? Of mag dat niet omdat ik niet zo vaak update?

Bij 5 updates mag dat geloof ik Je moet het even vragen bij het uitgelichte deel

Okiedo, zal ik doen

Dit dagboek is echt goed!!!
Ik kan niet wachten tot de volgende update!!

Rarara, wat is hier aan de hand !

Oelala, Strawberry! ♥

Jaaaa
Heel mooi huis

Bedankt beide <3

Huis a la Strawberry et Ice n_n
Vet mooi <3

Super mooi huis! <3
Ben echt benieuwd ;o
Snel uppen! ;3

Haha ik zal m'n best doen Ik baal alleen dat de computer nogal vaak crashed met sims en dat ik weinig tijd heb, maar ik ga het proberen . xx

Hoofdstuk 6 - Een helend hart

Ze zeggen dat tijd alle wonden heelt. Zo voelde dat voor mij niet. Na twee maanden alleen maar binnen te hebben gezeten, was er niets veranderd. Toen ik niet meer op mijn werk kwam opdagen, werd ik ontslagen en de boodschappen bestelde ik. Het enige sociale contact wat ik had was met mijn broer en Strawberry. Ze probeerde allebei heel erg hard op hun eigen manier er voor mij te zijn, maar ik wist niet hoe ik hen moest vertellen dat ik nooit meer beter zou worden.



Vandaag was Strawberry er weer. Ze had zich neergeplant op de bank, en vertelde me over van alles en nog wat. Ik denk dat ze me blijer probeerde te maken met haar geklets over koetjes en kalfjes, maar mijn gedachten waren al snel weer bij Sugar. Wat had ik ooit gedaan waardoor mijn leven zo verpest werd?



'Ice!' riep Strawberry in mijn oor. 'Luister nou eens! Ik weet dat het moeilijk voor je is, maar je moet toch echt een keer naar buiten gaan.' 'Niet per sé hoor,' antwoordde ik. 'Jawel per sé!' antwoordde Strawberry fel. 'De hele dag doe je niets anders dan in dit appartement rondscharrelen! Het is tijd dat je naar buiten gaat, en vanavond gaan we naar de film!' Strawberry's besluit stond vast, dat was zeker. Niets wat ik probeerde veranderde haar van mening, en die avond stond ik plotseling bij het filmtheater.



'Hier, dit is toch leuk Ice!' zei Strawberry enthousiast toen we aankwamen bij de bioscoop. 'Ja vast.' antwoordde ik chagrijnig. Strawberry keek me teleurgesteld aan. 'Kom op Ice,' zei ze zacht. 'Ik kan er niet tegen om je zo depressief te zien. Natuurlijk is het moeilijk voor je, maar er zijn genoeg mensen die om je geven en er voor je zijn. Krop al je gevoelens toch niet zo op!'



Strawberry's woorden maakten meer indruk op me dan ik had verwacht. Ze had gelijk, maar ik kon er niets aan doen. 'Laten we naar binnen gaan,' zei ik om maar iets te doen. Het was een mooie film, en ik voelde me een klein beetje ontspannen na een lange tijd.



'Wacht, waarom gingen we hier ook al weer heen?' vroeg ik. Na de film stond Strawberry erop dat we naar de beroemde vlindertuin van onze stad gingen. 'Ik wil je laten zien hoe mooi het hier is en... ik moet je iets vertellen.'



Strawberry scheen te weten waar we heen moesten, want ze liep vast beraden door de tuin. Ik keek om me heen maar ik vond het moeilijk om van al dat moois om me heen te genieten. Ik voelde me nog steeds vrij leeg, en ik vroeg me vaag af wat Strawberry van me wilde.



'Ice,' begon Strawberry. 'Ik moet je iets vertellen. Iets, belangrijkers.' Vragend keek ik haar aan. 'Ice ik... wat zou je zeggen als ik... Ice sinds de eerste dag dat ik je ontmoette vind ik je leuk. En dat bleef maar groeien, tot het echt liefde werd. Mijn hart was gebroken toen je met Sugar ging, en alles werd steeds serieuzer tussen jullie. Ik wist niet meer wat te doen dus probeerde ik je te vergeten door met anderen te daten, maar dat hielp niet dus ik wilde verhuizen... en toen ging Sugar dood. Ik kan het niet aan, jou elke dag zo verdrietig te zien. Ik wil er voor je zijn Ice!'



Geschokt staarde ik Strawberry aan. Ik wist niet wat ik moest zeggen. 'Het spijt me,' mompelde Strawberry zachtjes. 'Ik weet niet-' antwoordde ik. Wat moest ik doen? De tranen begonnen over Strawberry's gezicht te lopen. 'Niet huilen, ik...' Waarom huilde ze? Ik wilde m'n armen om haar heen leggen, en haar tranen wegkussen. Maar iets hield me tegen.



Uiteindelijk legde ik een arm om haar heen. 'Het is niet erg,' zei ik alleen maar. Strawberry schudde haar hoofd. 'Het is wel erg, ik had het niet moeten zeggen. Ik had niet mijn pijn op jou moeten leggen. Ik verpest altijd alles, nu is onze vriendschap ook kapot.' Geschrokken keek ik haar aan. 'Nee, dat nooit.' zei ik vastberaden.



'Je vind het dan niet erg?' zei Strawberry. 'Dat ik jou leuk vind?' Ik schudde mijn hoofd, waarom wist ik eigenlijk niet. 'Ik houd zo veel van jou,' zei Strawberry toen. Verbaasd keek ik haar aan, ze hield ook echt van me. Maar waarom? Wat had ik ooit gedaan waardoor zij niet zonder me kon?



Plotseling sloot Strawberry haar ogen, en legde een kus op mijn lippen. Ik was in de war, dit was niet hoe het moest gaan. Ik stond op. 'Ik moet gaan,' mompelde ik en ik liep naar de uitgang. 'Ice!' riep Strawberry me achterna. 'Het spijt me!' ze stond op en begon achter me aan te lopen.



'Het spijt me Ice,' zei Strawberry nog eens, toen ik gestopt was met lopen. 'Ik wilde je echt geen pijn doen, het ging gewoon allemaal zo snel, en ik...' Strawberry's stem stierf weg. 'Dat is het hem nou juist,' zei ik bitter. 'Het geen pijn, ik vond het zelfs... fijn.' 'Oh,' zei Strawberry verbaasd. Ik zuchtte diep en draaide me om. 'Ik wil Sugar niet vergeten. Daarom doe ik mijn best om te doen alsof er niets veranderd is... maar het lukt niet. Het wil gewoon niet lukken, en ik ben bang dat ik op een dag zelfs vergeet hoe ze was... dat ik mijn herinneringen in de war ga halen met mijn dromen.'



Strawberry rende op me af en sloot haar armen om me heen. 'Oh Ice,' fluisterde ze. Hete tranen liepen over mijn gezicht. Ik wist niet meer wat ik met mezelf aan moest, en ik bleef maar stotterend huilen. 'Je zult Sugar nooit vergeten, Ice.' fluisterde Strawberry. 'Dat kan gewoon niet, maar ik denk ook dat Sugar zou willen dat je door zou gaan, zelfs als dat moeilijk en pijnlijk is.' Ze zuchtte zachtjes. 'Ik zal er altijd voor je zijn Ice.'



Ze pakte mijn handen en wiegde ze zachtjes heen en weer. 'Alles voelt gewoon zo raar, sinds Sugar... weg is.' Zei ik. 'Maar ik ga proberen om beter te worden... en door te gaan, zoals je zei, Strawberry.' Strawberry glimlachte voorzichtig. 'Alles komt goed, je zult het zien.'



Plotseling zaten onze lippen op elkaar. Terwijl we zoenden omringd door vlinders begonnen we allebei te huilen. Toen we stopten, lachte Strawberry zachtjes. 'Wat zijn we toch een emotioneel zooitje.' Ik lachte met haar mee, en plotseling stonden we als twee idioten in het maanlicht te lachen.



Strawberry en Snow hielpen me allebei om mijn leven weer op te pakken. Ik begon weer in de journalistiek te werken en begon weer vrienden te maken. Na korte tijd kwam Strawberry ook bij me wonen in ons krappe appartementje. Het was al snel veel te klein voor ons tweeën, en we besloten op huizenjacht te gaan, maar we hadden nog niet echt een geschikt huis weten te vinden.
'Goed,' begon ik na een belangrijk telefoontje. 'Ik heb goed nieuws, en slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat mijn een na laatste familie lid is overleden. Mijn oude, bejaarde, chagrijnige, gestoorde oom die mij een Snow niet kon luchten. Het goede nieuws is omdat wij zijn enige familie zijn, we bakken geld van hem erven!'



'Naast dat erven we ook een of ander huis net buiten Briocheport! Snow krijgt al de andere huizen, maar dat kan me niet zoveel schelen. We hebben gewoon een huis! Met het overige geld kunnen we het huis opnieuw inrichten, en daar gaan wonen!' Strawberry keek me geschokt aan. Ze knipperde niet, en bewoog verder ook niet. 'Dus... wat vind je?' vroeg ik aarzelend. 'Dat is geweldig Ice! Echt super!' gilde ze toen in mijn oor. 'Au,' mompelde ik. Vervolgens kuste Strawberry me enthousiast.



'Dus wat vind je, mevrouw Shake?' vroeg ik plagend. 'Ik vind het werkelijk geweldig meneer Cream,' antwoordde Strawberry. 'Ik voel me net een prinses hier, dit huis is echt gigantisch en zo mooi!' Ik bloosde. 'Ik ben blij dat je het mooi vindt, Snow en ik hebben hard gewerkt.' 'Dat is te zien!' zei ze opgewekt.



Na een maandenlange worsteling had ik eindelijk mijn leven weer een beetje in de hand. Ik voelde me voor de eerste keer in wat eeuwen leek weer op mijn gemak. Met een gerust hart viel ik die avond naast Strawberry in slaap.

---

Yay! Eindelijk een update Dus hier is de langverwachte (?) update . Ik ben er best tevreden over, maar opbouwende kritiek is altijd welkom <3 Hier na komen nog wat grappige outtakes ;p.



Om een of andere reden zat er bij zijn werk uniform een kale kop ;p



Geen piraten aan de horzion kap'tein.



;p

Haha

Maar awesome dat ze bij elkaar zijn <3

Aaaah wat cute! En ze passen echt superleuk bij elkaar

Dankjulliewel <3

Aaaaawhhhhh Eindelijk zijn ze samen

Thanks <3 Sorry dat ik niet zo vaak update, ik heb niet veel tijd

Super!
Dat huis ziet er echt mooi uit ;o