
‘Dus… Je hebt een zoon?’ Was het anwoord van Carrot. ‘Wij, wij hebben een zoon.’ ‘Ik hoef dat kind niet.’ ‘Niet dat kind, Bruise. Hij is een persoon die ook een vader verdient! Maar wil je hem nou zien of niet?’ ‘Nee.’ ‘Dan hoef je hem ook nooit van je leven te zien!’ Schreeuwde ik en hing op. Ik pakte het handje van Bruise die in een diepe slaap was. Als hij maar niet zo werd als Carrot, dat zou vreselijk zijn.

Gelukkig hoefde ik niet alles alleen te doen. Mijn zusjes hielpen me graag als ik ergens naartoe wou in het weekend.

Ik had gewoon super zusjes en Bruise had dus super tantes. Mijn zusjes hielden allemaal van Bruise, als ze moesten oppassen ging het altijd van ‘Geef mij hem eens!’ ‘Nee, ik wil hem nu!’ ‘Nee, ik heb hem pas net!’

Op een dag ging ik naar het park, ik wou nieuwe mensen ontmoeten, ik had echt nieuw contact nodig. Ik stak de straat over, maar ik lette niet echt op. Vanuit mijn ooghoek zag ik een auto komen.

Ik schrok en draaide me naar de auto, ik verstijfde helemaal en kon geen stap verzetten. Ik hoorde de piepende banden van de remmende auto. Ik had mijn handen voor mijn ogen, het leek wel minuten te duren voordat de auto mij bereikte.

Wat een geluk had ik, de auto stopte een paar centimeter voor me. Snel stapte de man uit en rende naar me toe. ‘Gaat het, heb ik je geraakt?’ ‘Nee, je hebt me niet geraakt. Ik ben alleen een beetje geschrokken. Ik moet ook beter opletten.’ ‘Het spijt me heel erg! Ik reed ook een beetje hard.’

Hij gaf me een knuffel. ‘Het spijt me echt heel erg.’ ‘Maakt niks uit. Het was ook mijn fout.’ ‘Maar waar ging je naartoe?’ ‘Naar het park.’ ‘Ik ook!’ Zei de man blij. ‘Zullen we samen gaan?’ ‘Ja tuurlijk, maar hoe heet je eigenlijk?’ ‘Oh, sorry. Ik ben George Olijf.’ ‘Haha, ik ben Spa Muffin.’ ‘Nou Spa, ga je mee?’ Ik knikte en stapte bij hem in de auto, ook al was het nog maar zo’n klein stukje.

In het park gingen we op een bankje zitten. We praatte over van alles. Hij werkte bij het Berry ziekenhuis. Hij was een ongelooflijk nette man en ook nog knap. ‘Brr… Ik heb het koud.’ Zei ik opeens, in de hoop dat hij me zou opwarmen. ‘Sorry, ik heb geen jas bij me.’ ‘Ow…’ Zei ik en keek hem aan.

‘Wacht, ik warm je wel op.’ Zei hij en legde zijn arm om me heen. Ik schoof dichter tegen hem aan. Ik voelde vlinders in mijn buik, het was zo anders als bij Carrot. Het was warmer…

Ik droomde weg. ‘En heb je het al een beetje warm?’ ‘Zei George.’ ‘Ja, je bent zo lekker.’ ‘Wat?’ Ik bloosde. ‘Ik bedoelde lekker warm.’ Hij lachte.

Ik ging een beetje naar voor zitten en keek hem aan, ik bewoog mijn hoofd een klein stukje dichter naar zijn hoofd en keek diep in zijn ogen. Hij bewoog zijn hoofd dichter naar de mijne tot zijn lippen de mijne raakte. Wauw, die waren zacht.

We stopte met zoenen, ik moest hem nog iets vertellen. ‘George, ik moet je iets vertellen, want dat moet je weten.’ ‘Wat?’ ‘Ik heb een zoontje, Bruise. Hij is een paar maanden oud.’ ‘Dus… Je hebt een man?’ ‘Nee. Hij heeft me verlaten toen ik hem vertelde dat ik zwanger was. Hij is een zak.’ ‘Dat vind ik vreselijk voor je.’ Zei hij en wreef over mijn arm. ‘Uhm, ik moet ook iets vertellen. Ik heb nog nooit een lange relatie gehad, de langste is een maand.’ ‘Ik heb nog nooit een relatie gehad en dat met de vader van mijn kind was niet echt een relatie. Ik zag hem en dan verdween hij weer en waarschijnlijk was hij een player.’ ‘Wauw, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt.’ ‘Gelukkig maar.’

George stond op en trok mij aan mijn hand op. ‘Ik wil met jou een lange relatie en misschien meer. Ik vind je super leuk Spa. Heel leuk. Dus… Wil je een relatie met mij?’ ‘Tuurlijk!’ Zei ik en sloeg mijn armen om hem heen.

Na een tijdje was het tijd om te gaan. ‘Ik moet gaan… Mijn zusjes passen op Bruise. Ze vragen zich denk ik wel af waar ik blijf.’ ‘Oké.’ Zei hij en gaf me een kus. ‘Tot snel.’ ‘Kom maar eens bij me op bezoek, dan kun je ook mijn kleine Bruise zien.’ ‘Is goed.’ Zei hij en knipoogde. Ik liet zijn hand los en liep weg. Ik draaide me nog één keer om en zwaaide. Lachend liep ik naar huis, ik was echt verliefd.