Hoofdstuk 29
'Zussen zijn als chocolade'

'Vandaag is het achtste wereldwonder ontstaan geloof ik, of de negende, mijn beeldige verschijning zal de achtste wel zijn. Love en Isis sprongen samen op de trampoline. Tegelijkertijd. Op het zelfde moment. Ik geloofde mijn ogen niet! Die twee zouden elkaar levend eten en tot de botjes afknabbelen als ik ze de toestemming gaf! ''Het was wel een gaaf feest, hè?'' zei Love tegen Isis. ''Het was geweldig! Jammer dat die brombeer van een agent het kwam verpesten.'' ''Ik ga je missen als we straks uit huis gaan, Issy,'' zei Love. ''Ik jou ook, ik wou dat we de tijd iets terug konden draaien om onze gemiste momenten over te doen. En ik heb eigenlijk niet zo'n hekel aan je muziekclub, hoor.'' ''En ik niet aan de toneelclub, we moeten ze weer samen laten werken denk ik. Door ons staan ze lijnrecht tegenover elkaar!'' ''Gaan we doen, zus.'' ''Ok, zus.'' '

'Een paar dagen later was het tijd voor feestje. Ik genoot heel erg van dit familiemoment, bijna net zo erg als toen ik die prachtige ferrari van papa kreeg. Ok, toen ik mijn eigen strandhuis kreeg voelde dat ook nét iets beter. En het was ook niet verkeerd toen papa een circus voor me kocht, maar wat ik probeer te zeggen is dat ik erg genoten heb van mijn meiden. Wat een drama was het soms in huis, maar dat zorgde tenminste voor een beetje leven in de tent.. euh.. de villa!'

'En toen was het dan zover. De taxi stond al te claxoneren en het was tijd voor mij om afscheid te nemen van mijn darlings. Wat zal ik ze missen.'