sorry allemaal dat het zo lang duurt!
maar de save is zo groot dat het een halve dag duurt om 1 foto te maken o; en soms heb ik dan geen zin om te simmen dus komt er ook al helemaal niets van :x
ik probeer zo snel mogelijk de foto's te maken! als sims ook een beetje wilt meewerken
Tijdens de lessen in het klaslokaal kon niemand zich eigenlijk goed concentreren. Iedereen moest weer aan de directeur denken. Zelf keek ik steeds vanuit mijn ooghoeken naar Christina-Lena die naast me zat. Ze glimlachte even en ging snel weer verder met haar huiswerk.
Mijn gevoel voor haar werd steeds sterker, het leek alsof ik in een gevecht zat met die achterlijke directeur. Maar ik zou winnen, dat wist ik zeker. Christina-Lena zou mijn meisje worden en samen zouden we gelukkig worden, in een groot huis wonen en kinderen krijgen.
Ik merkte dat ik zat te staren, snel concentreerde ik me weer op mijn wiskunde. Maar het hele uur schreef ik niks op, behalve Christina-Lena op mijn papier.
Aan het einde van die middag zat ik samen met Christina-Lena op de bank in onze relaxruimte. We keken een beetje tv, maar we kletsten vooral. Over van alles eigenlijk, over hoe het vroeger was, over onze ouders, over deze school, maar niet over de directeur.
'Zullen we zo even gamen?' vroeg ik aan haar, toen het gesprek stil viel.
'Is goed,' zei Christina-Lena. Ik wist dat ze wel van gamen hield, anders had ik het niet durven vragen.
'Welk spel wil je spelen?' vroeg ik.
'Kies jij maar, mij maakt het niet uit,' zei ze met een glimlach.
Toen het spel was afgelopen stond ik op om nog wat drinken te halen, maar op hetzelfde moment stond ook Christina-Lena op. Ik raakte haar hand en blooste.
'Eh... sorry,' mompelde ik.
'Maakt niet uit,' zei ze weer met haar mooie glimlach.
We stonden zo tegen over elkaar en ik voelde dat er een vonk oversprong. Opeens sloeg ze haar armen om mij heen en zo knuffelden we een hele tijd.
'Finn, ik vind je... eh... best wel leuk eigenlijk.'
Ik schrok een beetje van haar worden, ze was toch met die directeur?
'Ik weet wat je denk, Finn, maar er is niks tussen mij en de directeur. Ik vind hem helemaal niet leuk... ik vind alleen jou leuk.'
Ze drukte haar lippen op de mijne, dat moment zal ik never nooit meer vergeten. Het mooiste meisje dat ik kende koos voor mij... voor mij!
'Ik vind jou ook leuk, Christina,' mompelde ik tussen het zoenen door.
'Laten we over een tijdje samen weggaan, samen de wereld verkennen en nooit meer aan die directeur hoeven te denken,' stelde Christina-Lena voor.
'Wat een goed plan, laten we dat doen.'
Maar iets in mij knaagde, waarom keek ze dan zo vrolijk toen ze samen met die directeur was. Even wist ik het niet meer. Ik liet haar los en rende de kamer uit, richting de slaapkamers. Wat was ik stom geweest! Had ik haar kus wel moeten beantwoorden?
Ik liet me op mijn bed vallen en staarde naar het plafond. Ze was zo leuk... zo leuk. Ik wilde mijn toekomst met haar delen, maar waarom kreeg ik dan van die nare gedachten?
Ik sloot mijn ogen en dacht even aan niks, aan het witte plafond met af en toe een vlek, aan de strepen op de muur en het matras wat een beetje doorzakte.
Opeens werd er op de deur geklopt. 'Binnen?' riep ik aarzelend.
Toen ik zag dat het Christina-Lena was stond ik op van mijn bed en draaide mijn rug naar haar toe.
'Finn, wat is er? Je zei dat je me leuk vond?'
Ik gaf geen antwoord, ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen.
'Finn? Er is echt niks tussen mij en de directeur. Ik vind hem echt niet leuk, hij is echt niet mijn type. En jij bent dat wel.'
Ik draaide mij om en zag het gezicht van Christina-Lena, zo mooi, zo prachtig. Ik sloeg mijn armen om haar heen en kuste haar.
'Er is niks, ik had het gewoon even moeilijk met mezelf. En ik vind je leuk en mooi, twijfel daar niet aan.'