Hoofdstuk 10 ~ De volgende stamhouder

‘Dames en heer, kom eens naar de kamer.’ Riep ik. Ik moest ze iets belangrijk vertellen, ik had namelijk de stamhouder van de volgende generatie gekozen.

De kinderen kwamen een voor een naar de kamer en gingen netjes op de bank zitten. ‘Waarom moesten we komen?’ Vroeg Bess. Ze keken me allemaal met grote ogen aan.

‘Dat ga ik jullie nu vertellen. Ik heb een wens, tien zoete generaties voortzetten. Hiervan ben ik dus generatie één. Om dit te doen ben ik hier, naar Sugar Valley verhuist en heb ik mijn ouders verlaten. Tien zoete generaties betekent, in vele kleuren. Elke generatie moet dus een andere kleur zijn en dit betekend dat ik geen Berry in dezelfde kleur als mezelf mag kiezen. Dus het spijt me Blake en Snow.’

‘Maakt niet uit mam! Later wil ik misschien kinderen, maar ik wil eerst schilder worden en daar kan ik dit niet bij gebruiken.’ Ik lachte en draaide mijn hoofd naar Blake. ‘En jij?’

‘Ik word een atleet en ik ga reizen naar China om het mediteren en karate te leren. Of ik kinderen wil weet ik dus nog niet. Dus mam, niet erg dat ik het niet kan worden.’ ‘Ik ben blij dat jullie het niet erg vinden.’

‘Maar, ik moest dus wel tussen jullie drie kiezen. Spa, Bess en Air.’ Alle drie keken ze me serieus aan. ‘Het was een hele moeilijke keuze en ik hoop dat jullie niet boos worden erom. Ik heb gekozen voor… Spa. Dit is omdat ik weet dat zij een kinderwens heeft.’ Ik lachte naar Spa.

‘Bedankt mam! Ik zal echt mijn best doen en een leuke man vinden om dit mee te doen!’ ‘Dat vind ik fijn lieverd. Bess, Air, vinden jullie het niet erg?’

‘Nee mam! Gelukkig koos je mij niet. Pfiew! Ik word een professor en ik wil geen kinderen. Veel te lastig.’ Ik lachte en wendde mijn hoofd naar Air.

‘En jij?’ ‘Nou, ik had het leuk gevonden als je mij had gekozen, maar ik vind het niet erg dat je Spa koos. Als ik groot ben ga ik toch eerst looptocht maken en ik weet niet of kinderen zo handig zijn, omdat ik nog al veel pech heb en onhandig ben.’ Ik liep naar haar toe en propte me naast haar neer. Ik sloeg een arm om haar heen. ‘Lieverd, je had het ook geweldig gedaan en dat je een beetje klunzig bent maakt helemaal niks uit.’

‘O ja. Spa, het betekent dus dat jij ook het huis krijgt als papa en ik verhuizen.’ ‘Wauw! Dat is berrytastisch! Ik kan niet wachten tot ik volwassen ben ik kan beginnen!’
~
Einde generatie 1