Ik knik naar Zane. "Zane heeft nu wel de beste oplossingen. We moeten echt zorgen dat de groep weer bij elkaar is, want straks zit de helft vast en de andere helft niet." "Kunnen we eerst niet wachten tot het onweer is afgelopen?" vraagt Sterre angstig. "Goed idee. Ik krijg de kriebels van onweer en deze plek maakt het ook niet beter." zegt Ally. "Ik vind het wel wat hebben hoor." zegt Ryan en hij probeert een geest na te doen. "Oh mijn god, Ryan! Doe eens normaal!" zeg ik geïrriteerd. "Waarschijnlijk hebben onze ouders ook al de politie ingeschakeld." zegt een ander.

-Macy McCandy-

Macy lijkt het met mijn plan eens te zijn en we besluiten te wachten tot al het geraas buiten is gaan liggen. Nog altijd zit Sterre naast me te beven en gód, die meid is echt bang. Ik zucht en laat heel even mijn hoofd voorover hangen met mijn ogen dicht. Opgesloten zitten in een spookhuis is veel vermoeiender dan ik ooit had gedacht. Plotseling klinkt er een scherp gekras en ik spits mijn oren.
"Horen jullie dat ook?" sis ik schichtig en de anderen schudden hun hoofd.
"Luister," zeg ik opnieuw, en ik wijs mijn vinger in de richting waar het vandaan komt. Het is alsof iemand met nagels over een deur aan het krassen is.
"Ja," zegt Sterre, "ik hoor het ook. Wat een eng geluid!" Ik aai over haar schouder om haar te kalmeren.
"Zou het een klasgenoot zijn? Of een mummie?" brengt Ryan uiteindelijk uit.

Post dus ff aanpassen

Ik zit op een koffietafel en kijk om me heen. Ik probeer te bedenken wat het gekras kon zijn. Ik sta op en tast langs de muren, het kon me geen reet meer schelen of er zo bloed aan mijn handen kwam of niet. ''G#$!*VER!'' Schreeuw ik uit als ik in een spijker trap. Ik plof neer op een stoel en bekijk mijn voet. Ik hoop dat ik ingeënt ben tegen Tetanus....

-Charlot-

VV ik heb echt GEEN idee meer ( dus dan maar iets verzinnen he? )

Nadat we Jay tegen waren gekomen gingen we op zoek naar de rest. En dat was niet moeilijk want er zat weer een gat in de muur waardoor ik mijn klasgenoten hoorde praten. Ik was naar binnen gekropen en had al meteen weer wat flauwe grapjes gemaakt ."Ik heb iemand gevonden. Jay?!", roep ik. Jay slaat de deur met een klap kapot. "Hey jongens!", roept Jay vrolijk en springt de kamer in. "Jade, kom je ook?", fluister ik. "Nee, ik ga weer verder. Ik red me wel. Blijf maar daar", zegt ze heel zacht. Ik twijfel of ik mee zal gaan, maar ze zal het misschien wel even fijn vinden alleen.

'Ryan Keynera.

Ik vertrouw dat geluid niet. Het komt ergens uit de hoek die niet verlicht is en het is een nog onontdekt deel van het huis. Hoewel ik Ryan wel kan slaan na die flauwe opmerkingen weet ik dat we hier alleen uitkomen als we samen gaan werken.
"Staat daar geen kast?" Ik kan het donkere silhouet nog net onderscheiden nu mijn ogen aan het donker gewend zijn.
"Laten we die ervoor schuiven, dat moet lukken," mompel ik. Uit mijn ooghoek zie ik dat Jade niet mee loopt naar de kamer.
"Ik vraag me dus echt af hoeveel deuren er in deze kamer zijn..." zegt Macy opeens.

- Zane Trippleton'
@pipapanda Ehm, we hadden toch juist geen raam in de eetkamer? :3
Haha, nee, geen raam, anders kan het ook niet pikkedonker zijn want dan wordt het verlicht door bliksem. Ik denk dat ik maar blij ben dat je hier geen bliksem kan zien. Dusss :"D laat haar maar naar Sterre gaan zitten ofzo, haha

Ik ben al iets gekalmeerd door Zane. Hij is zo lief. Ineens gaat de deur met een klap open en ik schrik me rot. Gelukkig, het is Jay. "Hey jonges", zegt hij als hij binnenkomt. De groep is alweer bijna compleet denk ik.. Alleen Jade gaat een andere kant op. Maar zij red zichzelf wel. Mijn maag begint te rommelen. Ik hoop niet dat iemand dat gehoord heeft. "Wil je een snoepje, ik heb eigenlijk ook wel trek", zegt Zane en pakt twee snoepjes uit zijn broekzak, hij heeft het dus wel gehoord. "Dankje", zeg ik zachtjes en glimlach naar hem.

~Sterre

"Uhm.. Op dit moment hoeven we dus geen raam te vinden? Ik weet namelijk wel waar een raam is..", zeg ik en dat is waar. De kamer waar ik net met Jade had gezeten had een raam waar een stoffig gordijn voor hing. "Echt? Weet je waar een raam is?", zei Ally op een sarcastische toon. "Nouja, als jullie niet naar buiten willen dan vertel ik het niet hè", zeg ik triomfantelijk. Ik begrijp dat ze me niet geloven, maar ze moesten eens weten dat ik een plek kende met een raam. Ik stak mijn hand uit en liet me opzij vallen om tegen de muur te leunen. Maar de muur was verder weg dan ik dacht en ik viel om. "Auw", mompelde ik. Ik krabbelde snel overeind en hoopte dat niemand het gezien had. "Net was die muur toch echt..", ik kijk de kant op van de muur. "Wow, is dit een gang ofzo?"

'Ryan Keynera.
Het was dus een of ander dun muurtje waar hij doorheen viel.. Of gewoon een stuk behang.

"Ja, we weten waar een raam is. Zie je dat gat daar?" Ik haal ondertussen een paar snoepjes uit mijn zak en geef ze door aan Sterre.
"Nee, natuurlijk zie ik dat niet, gast," bromt Ryan. Dat was waar ook, hij heeft natuurlijk nog minder oriëntatiepunten dan ik nu heb, ik kan me nog naar de tafel of het gat zien te leiden.
"Nou, daar zit een gat in de muur en dat leidt naar de keuken en daar is ook een raam. Vandaar Ally's opmerking." Ik haal verontschuldigend mijn schouders op.
"Wat heb je nu weer gedaan?" zucht ik als hij zacht praat en het blijkt dat hij een geheime gang heeft gevonden.
"Laten we dat nu niet gaan doen," zeg ik zachtjes, maar ik weet al dat het geen nut heeft en iedereen er vast weer in wil. Misschien Sterre niet?

- Zane Trippleton'

'Heb je een raam gevonden? Echt?' Ik rol met mijn ogen. Mijn sarcasme steekt de kop weer op, net nu ik probeerde een beetje minder te doen. Ryan sist nog wat een hangt tegen de muur aan. Alleen niet voor lang, want het wankele muurtje stort in elkaar en verbaasd kijkt Ryan naar de grote gang die zichtbaar is geworden. 'Is dit een gang ofzo?' Verslagen tuurt Ryan de gang in terwijl hij overeind krabbelt. Nieuwsgierig loop ik naar de gang toe en kijk naar het nauw verlichte gedeelte van de gang. Ik kijk verder de gang in en helemaal achteraan schijnt een feller licht. 'Is dat niet een raam?' Ik wijs naar het einde van de gang en knijp mijn ogen tot spleetjes om beter te kunnen kijken. 'Aan de kant!' Ryan duwt me opzij en en boos ren ik heb achterna.

-'x Ally

''Een geheime gang? Waar?'' Vraag ik. Ik zie dat Zane twijfelt, ik denk dat hij niet mee wilt.
''Ergens, als je wilt weten waar, moet je me volgen....'' Antwoord Ryan. Ik zucht. Ik haal snel de spijker uit mijn voet en sta op, loop naar Zane en Sterre en vraag: '' Gaan jullie mee? Anders raken we wéér uit elkaar....'' Zeg ik, in de hoop ze over te halen. Sterre denkt na.
'' Je hebt gelijk, misschien is het wel beter om mee te gaan.'' Zegt ze en kijkt naar Zane. ''Ga jij dan ook mee?''
Hij kijkt naar zijn voeten. '' Ik denk dat ik geen andere keus heb?''

-Charlot-

Met tegenzin stem ik in, maar wel op één voorwaarde.
"Maar echt, we moeten zorgen dat we terugkomen in deze kamer want vanuit hier kunnen we naar de keuken en dat lijkt me het verste voorin het huis te zijn. Minste gedoe door de tuin en snelste bij de bewoonde wereld terug. Kunnen we niet een Hans en Grietje achtig iets doen?" Ik grijns stom want ik weet het belachelijk klinkt.
"Niet met snoep," zegt Sterre en ik weet dat ze gelijk heeft. Het snoep is ons enige eten - tot nu toe althans.
"Iemand een idee?" zegt Jay terwijl hij al achter Ryan aan wil lopen.

- Zane Trippleton'

Ik zucht. "Nee he, nu kunnen we nog niet naar huis." zeg ik overdreven hard. Iedereen kijkt mijn kant op. "Macy, ga nou niet zeuren en loop mee." zegt Ally. De rest knikt instemmend. Ik besluit om de groep maar te volgen, want alleen ronddwalen is niet zo'n goed idee. Dan liever met een groep mensen in een geheime gang dan alleen.

-Macy McCandy-

"Wacht eens!" roep ik als we halverwege de gang zijn.
"We moeten Jade wel meenemen, goed vriendje ben jij," zeg ik tegen Ryan terwijl ik hem een stomp tegen zijn arm geef, hij werpt me een vernietigende blik en ik tover een toegeeflijk lachje zo van 'ik heb jullie wel gezien, hoor'. We hebben inmiddels besloten om het gordijn dat over de kast hing in stukjes te scheuren - het was zo vergaan als iets - en gebruiken het nu als broodkruimels om de weg terug te kunnen vinden.

- Zane Trippleton'

Ik sta op en loop samen met Zane richting de gang. "We kunnen spijkers gebruiken om de weg terug te vinden", zeg ik. "Goed Idee, maar waar halen we spijkers vandaan?", antwoord Zane. "Ik heb er een paar zien liggen bij de deur, doordat Jay hem zo hard open gooide", zeg ik. Ik loop naar de deur en pak wat spijkers op, ik geef ze aan Ryan want die leid de groep. Zane weet dat ik nog steeds bang ben dus legt zijn arm om mijn schouder. De gang is lang en donker. Jay rent naar voor en verlicht de gang met zijn IPhone. "Auw!", roept Ryan en er klinkt een doffe dreun. Ryan knalt tegen de muur aan. "Ryan, is er verlichting, knal je alsnog tegen die muur?", roept Ally.

~Sterre

"All, doe niet zo gemeen. Dat kan gebeuren. Jij was ook gevallen toen er licht was." zeg ik tegen Ally. Zij rolt met haar ogen en besteedt er verder geen aandacht aan. Ik loop naar Ryan. "Gaat het?" Hij kreunt zachtjes, maar zegt 'Ja.' "Okee, als iedereen weer klaar is om verder te gaan, dan gaan we." hoor ik Zane zeggen.

-Macy McCandy-

'All, doe niet zo gemeen. Dat kan gebeuren. Jij was ook gevallen toen er licht was.' Bijt Macy me toe. Ik rol met mijn ogen maar weet dat ze gelijk heeft. 'Sorry Ryan..' Mompel ik. Ik moet er echt mee ophouden, van die arrogantie word niemand beter. 'Gaat het?' Vraag ik dan maar. Ryan reageert er verder niet op en laat zich omhoog hijsen door Macy.

-'x Ally

De woede in me begint van zachtjes borrelen naar koken op een hoog vuur. Wat denken ze wel niet, om uit het huis te komen door de boel af te breken? Nee, dan kennen ze mij nog niet.
Mijn grote teen stoot zich tegen iets hards. Mijn lichaam valt naar voren. Met mijn hand voorkom ik dat mijn gezicht in het door motten aangevreten tapijt belandt. Pfiew. Ik hoor metaal lichtjes narammelen door de schok. Ik kijk om me heen. In het grimmige maanlicht kan ik kastjes en een ouderwets fornuisje onderscheiden. In de hoek staat een porseleinen kom. Dat zal de wasbak wel zijn geweest. Het was de drempel van de keuken waar ik zonet overheen ben gestruikeld.

- Jade

"Wacht eens! We moeten Jade wel meenemen, goed vriendje ben jij", zegt Zane tegen mij. Hoezo vriendje? Ik werp hem een vernietigende blik. Jade wilde zelf in haar eentje op pad. Ze heeft zelfs een mes bij zich. Zane glimlacht naar me. Hij moet ons wel gezien hebben. Ik knal tegen de muur aan als ik gemeen naar Zane kijk. "Auw!", roep ik. Ally maakt een gemene opmerking en Macy vraagt of het met me gaan. Ik mompel zacht 'Ja'. Achter ons klinkt een doffe dreun. "Wie was dat?", vraagt Ally. Ze kwam net nog even naar me toe om sorry te zeggen. Waar haalt ze al haar arrogantie vandaan.. "Dat was een zombie!", roep ik. "Het is vast iemand van de groep, zullen we even terug gaan?", stelt Jay voor. "Jay, wij halen de persoon wel op. Blijven jullie hier wachten? Of durf je niet, Jay?"

'Ryan Keynera.
Sorry voor lange stuk.

"Jezus, jullie luisteren ook niet naar mij," mopper ik vermoeid als we halverwege de gang zijn. Er is zojuist een onbekend geluid gehoord en Ryan moet er weer grappig over doen maar besluit dat hij samen met Jay even gaat kijken.
"Ik ga Jade halen," mijn stem wordt steeds kwader en ik til mijn arm op van Sterre's schouder, heb een blik van verstandhouding met haar en draai me dan om. Ik kan er zo niet tegen als er zo met mensen om wordt gegaan.
"Jade?" roep ik als ik weer terug ben in de pikzwarte eetkamer en met mijn handen naar voren tast.
"Jade? Ben je daar ergens?" Ik probeer de deur terug te vinden waar Jay en Ryan naar binnen waren gekomen.

- Zane Trippleton'

Ik heb wat kaarsen in de keukenkastjes gevonden, samen met een doosje zwavelstokjes. Inmiddels heb ik de kaarsen al in een cirkel gezet, met mezelf en een schoteltje in het midden. Met het mes snij ik een klein beetje in mijn hand. Een druppeltje bloed vloeit uit het sneetje, glijdt van mijn huid op het porselein. Ik trek wat zilverblonde haren uit mijn hoofd en leg het erbij. Met een kaars steek ik de boel aan. Ik sluit mijn ogen. Mijn armen strekken zich uit, mijn bovenlichaam beweegt zich naar vorem, terwijl mijn benen keurig onder mijn billen opgevouwen liggen. Ik trek mezelf omhoog en maak nog een buiging.
"O grote hoeders van dit huis, help uzelf." zeg ik. Mijn gebed wordt onderbroken door het geroep van Zane. Negeren Jade, gewoon negeren.
"Jade, ben je daar ergens?" Ik zucht diep en blaas alle kaarsen uit, op eentje na. Dat gebed doe ik wel een andere keer, nu heeft het toch geen zin. Met de kaars in mijn hand kom ik Zanes stem tegenmoet.
"Ik ben hier."

- Jade