dat laatste deel is wel een beetje heftig, maar wel leuk om te lezen

Bedankt allemaal
En iok zat er nog over te denken om te stoppen ;s

Naja, ik zal proberen morgen te uppen <3

Update 14
Door Mike
Ik had beloofd May te halen, maar waarom zou ze zijn weg gelopen.. Ik bedoel maar, ze is dol op Xander, helaas voor mij, had Xander wat gezegt? Over die....
Ik slikte, ik wou er niet aan denken, ik haalde diep adem, Xander zou ervoor zorgen dat May veilig zou zijn.
Maar... Ze kunnen er toch achter komen?
Ik moest niet denken aan dat soort dingen, helemaal niet aan denken.

Zuchtend liep ik rond de gangen, ik klopte op deuren, totdat ik achter 1 deur gehuil hoorde. Ik klopte niet maar deed voorzichtig de deur open. Daar zat May. In een hoekje huilend..

Door Xander
Waar bleven ze nou? Ik draaide wat rond & begon te ijsberen. Oo May! Waarom, waarom zei ik dat? Waarom ben ik zo'n idioot?
Ik verdien jou niet, je bent te goed voor me.

Niet veel later kwam Mike binnen, met May op zijn hielen. Ze keek me arrogant aan en zette haar handen op haar zij.
"May...", begon ik, maar dankzij de blik van Mike hield ik mijn mond.
May snoof en keek weg, Mike kwam wat dichterbij me staan. "Laat haar maar even, moet ik de tassen alvast buiten zetten?", fluisterde hij in mijn oor, ik knikte afwezig. Toen Mike de kamer uitwas liep ik naar May toe en pakte haar handen.
"May...", begon ik weer, ze keek me woedend aan, ik negeerde haar en sloeg mijn armen om haar heen, ze hapte naar adem en probeerde zich los te worstelen.
"Als ik niet had bestaan, had je makkelijker geleefd.. Ik weet dat", fluisterde ik schoor.
"Xander!", May schreeuwde mijn naam haast, "hoe durf je zo te denken! Je hebt mijn leven gered, en ervoor gezorgd dat ik écht weet wat liefde is", ik liet mijn armen wat losser en May keek me aan, haar ogen vulde zich met tranen.
"Oo, en sorry van net... Het overdonderde me gewoon", voegde ze eraan toe met een schorre stem.
Ik glimlachte en drukte een kus op haar voorhoofd, "kom we gaan", mompelde ik, May knikte en maakte zich los.
Ze pakte wat spullen bij elkaar, waaronder wat koffie, "zo blijf ik wakker", zei ze met een glimlach. Ik knikte wazig.

Door May

Daar stonden we dan, Xander, Mike & ik. Allemaal wat ongemakkelijk.
Ik gluurde naar Mike, hij speelde wat met de zaklantaarn, hij had hem alleen meegenomen zodat ik wat kon zien. Misschien wat onnodig, want hun konden me ook helpen, maar... Maar het was voor mij een teken dat hij van míj houdt.
En ik houd ook van hem. Zielsveel, maar, maar ik houd meer van Xander... toch?
Die gedachte spookte door mijn hoofd. Totdat ik werd onderbroken door Xander.

Hij sloeg zijn armen om me heen, "neem maar even afscheid van Mike, ik beloof dat ik niet mee zal luisteren", hij grinnikte bij het einde, drukte een kus op mijn wang, pakte wat tassen op en stopte die in de achterbak, en toen, toen pas, ging hij zitten, aan de bestuurders kant.
Ik staarde wat naar mijn schoenen en toen naar Mike, er hing een ongemakkelijke stilte...
"Dus.....", het leek of Mike's stem schoor klonk, ik slikte, helaas hoorbaar.
"Ik...ik ga je missen, May", ik keek hem aan, diep in zijn ogen, mijn hart begon te bonken.
Ik was verliefd op Mike... En op Xander.

Mike zette een stap naar voren en knuffelde me, ik verborg mijn hoofd in zijn shirt en snikte geluidloos, "sssshh", Mike's hand wreef over mijn rug, wat niet echt hielp, de gedacht... de gedachte dat ik Mike zou moeten missen...
De snikken waren inmiddels niet meer geluidloos.
"Mike....", mijn stem klonk verstikt, "ik ga je missen.. en...."
Ik merkte dat Mike nieuwsgierig werd, langzaam wurmde ik me los, ik keek hemdiep in de ogen, "ik...", ik haalde diep adem en keek even naar de auto, Xander lette niet op ons, hij was te druk bezig met een navigatiesysteem, blijkbaar gingen we ergens heen waar zelf hij de weg niet wist, "ik houd van je Mike", mijn stem klonk schoor, daarna stapte ik snel in de auto.

Daarna reden we weg, Mike stond nog een paar seconden aan de grond genageld, met zijn mond wijd open, daarna glimlachte hij ligt en zwaaide.

Door Mike

Daar gingen ze weg, May zei dat ze van me hield. Ik... Ik dacht dat ze van Xander hield. Hield ze dan meer van mij?
Als ik toch wist waar ze naartoe zouden gaan, Xander had het geheim gehouden, & May wist het niet.
Als ze toch nog voor me stond, ik wou haar in mijn armen trekken, en May kussen..
Ik was verliefd, op het knapste en liefste meisje ter wereld, May.

_______________________________________________________________________
Sorry voor de weinige plaatjes ;s
Ik hoop dat de update bevalt

Ik heb een paar probleempjes voor de volgende update ;s
Naja, ik zal proberen zo snel mogelijk te uppen!

Bedankt trouwens voor de reacties

Jammer dat er niet iemand reageert maja
Komt gewoon doordat het zo leuk is *sarcasmesarcasme* x3
mijn game werkt weer zoals het hoort ;d

Helemaal gemist
Nou ja, het is echt leuk! Snel updaten
Arme Mike..

V Yes Nu al zin in de zomervakantie

Bedankt

Ik zal kijken of ik vandaag alles afkrijg (met bouwen enzo). Zowiezo in de zomervakantie meer ups ;D

Update 15
Door May


Kreunend open ik mijn ogen, hoelang zaten we nu al in de auto? Volgens mij behoorlijk lang, het zou me niet verbazen als we opeens in India zaten.
Ik rek me gapend uit, "goedemorgen May", klink Xander's zachte stem naast me, ik kijk hem aan en glimlach, "jij ook goedemorgen", Xander's hand gleed even over mijn wang. "Lekker geslapen?", mompelt hij, ik knik. "En jij?", vraag ik, Xander grinnikt, "ik heb niet geslapen", grijnst hij. Ik frons en kijk hem aan, "heb jij de hele weg gereden?", Xander rolt met zijn ogen, "jij hebt ook nog gereden toen je sliep", ik kijk heb verbaasd aan, "tuurlijk niet", zuchtend schudt hij zijn hoofd.
"Het spijt me", fluister ik, Xander was de laatste tijd zo... zo prikkelbaar.... en zo...bang...
"Xander?"
"Hmm?", het klinkt afwezig, alsof ik midden in zijn gedachte binnen dring.
"Waarom doe je zo raar de laatste tijd? En waarom moeten we weg? En...en", ik slik het laatste in "en waarom is Mike niet mee?", "en wat?", vraagt Xander.
"Geef nou eerst antwoord op de rest", brom ik boos.
Xander kijkt me even aan, en geeft dan gas, dat betekent dus nee.
"Waar gaan we heen?", vraag ik maar om het onderwerp te veranderen.
"Naar een hotel", is zijn antwoord, "welk hotel?"
"Hoef je niet te weten", sist Xander, ik schrik van zijn reactie.
Het is een tijdje stil in de auto, op het zoemen van de motor na.
"Daar is het", Xander wijst naar rechts, nieuwsgierig duw ik mijn hoofd tegen het raam, er stond een groot hotel, midden in de bossen.
"Midden in de bossen?", denk ik hardop, "de meeste 'logeren' daar om te ontspannen", zegt Xander. Het klinkt alsof hij er vaker is geweest. Ik ga weer recht zitten in mijn stoel en kijk vanuit mijn ooghoeken naar Xander, hij zet het knipperlicht aan en rijdt de parkeerplaats op.

"Stap uit", beveelt Xander als hij de auto stopt. Kinderachtig sla ik mijn armen over elkaar, pers mijn op elkaar en schud koppig mijn hoofd.
"May...", zucht Xander. "Waarom parkeer je niet eerst? Of wil je me zo graag de auto uit hebben?", kat ik.
Xander kijkt me aan met grote ogen en parkeert dan naast een Citroën, zo een hadden mijn ouders. Ik voel wat tranen prikken.
Voordat Xander de auto op de handrem zet stap ik uit en haal 2 tasjes uit de achterbak, er druipen wat tranen op de tassen. Snel veeg ik de tranen van mijn wangen.

"May?", Xander heeft zelf ook een tas in zijn handen en is uitgestapt, hij loopt naar me toe met een bezorgde blik, "May, wat is er?"
"Niks", fluister ik schoor. Plots voel ik Xander's armen om me heen, hij drukte me dicht tegen zich aan, "het spijt me May, sorry van mijn gedrag de laatste tijd, het is.... het is....", hij haalt diep adem en vervolgt zijn zin;"het is gewoon ik ben de laatste tijd erg gestrest, en dan heb ik het nog niet over mijn zorgen om jou", nu stromen de tranen over mijn wangen, "ik vergeef je Xander", mijn stem klinkt schoor, ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en probeer rustig te worden.

Als mijn tranen droog zijn laat Xander zijn greep wat verslapen, hij drukt zachtjes zijn lippen tegen mijn voorhoofd, "kom, we checken in", fluistert hij, ik knik en volg Xander, het lijkt alsof er een kleine last van zijn schouders is gevallen, maar nog niet een grote.

Samen lopen Xander en ik naar de balie.
"Hallo!", kirt de vrouw, "wat kan ik voor jullie doen?", ze zette een dikke fake glimlach op, ik vind haar eng.
"Ik had een kamer gereserveerd", Xander klinkt anders als normaal, veel zakelijker.
"Wat is uw naam?", de vrouw ging zitten achter haar bureau en zette de computer aan.

"Xander", antwoordt hij.
"Ook uw achternaam", het klinkt alsof de vrouw geïrriteerd raakt. Automatisch zet ik een stap zodat ik een beetje achter Xander sta.
Ik weet niet wat Xander deed maar de vrouw knikte en overhandige Xander de sleutel, "veel plezier met uw verblijf hier. Als je naar de lift wilt komen moet je door de eetzaal, jullie zitten op de vierde verdieping, nummer 598", Xander knikt en pakt mijn hand.

Als we door de eetzaal lopen begint mijn maag te knorren, als ik mijn mond open om wat te zeggen is Xander me voor; "Ik heb wel wat eten in een van de tassen", ik knik.
De eetzaal was groot en was niet echt 'uitgewerkt', alleen het hoognodige stond er. Als we bij de lift aankomen pak ik Xander's hand, hij knijpt zachtjes.
Er klinkt een zachte ping, we zijn aangekomen op de vierde verdieping, de liftdeuren gaan open, Xander laat mijn hand los een loopt vooruit, ik ren een stukje om weer naast Xander te lopen, nu pas valt het me op hoe stil het is in dit hotel, te stil..
Ik lach zachtjes, "wat is er?", vraagt Xander, "niks", giechel ik. Ik klink net als een detective, wat een onzin, ik ben bij Xander, wat kan me gebeuren?

Niet veel later zitten Xander en ik aan de tafel, gulzig eet ik het maaltijdje op dat Xander heeft neergezet.
"Ik denk dat je zo moet gaan slapen", klinkt Xander's stem plots, "huh?", antwoord ik, "het is 12 uur geweest, en morgen moet je vroeg op"
Ik knik verdooft.
"Je kleren liggen in de badkamer, in de kast", zegt Xander.
Ik strompel naar de badkamer en trek de kleren aan, tot ik midden in mijn beweging stop, wat bedoelde hij met "vroeg opstaan?", moeten we morgen weg? Ik hoop niet dat we weg moeten, ik heb het niet op snel weg gaan, en vooral niet op slapen bij iemand anders, maar ja, voor Xander doe ik het wel.... En voor Mike ook..

Ik beweeg me langzaam weer, sloom loop ik uit de badkamer naar het bed, Xander kijkt me even bezorgt aan, "Ik ben alleen moe", stel ik hem gerust, maar het is niet zo, ik vraag me af heo het met Mike gaat, Mike... Mijn Mike... Mijn.... Xander.. Waarom is liefde zo ingewikkeld?

Terwijl mijn gedachte op hol slaan hoor ik de tv zachtjes aan staan;
Gisteravond zijn er op een onbekende reden 10 mensen verdwenen, het enige dat in hun huis gevonden is zijn sporen bloed, en een hoop kapotte spullen, de familie leden zijn er kapot van.
Verder is er vandaag een dramtisch ongeluk gebeurd op de A25.
Maar de rest hoorde ik niet, ik vertrouw die verdwijning niet. Ik weet zeker dat Xander er mee te maken heeft, en Mike.. En de rest van de vampiers. Zou het te maken hebben met de donoren? Was het daarom dat Mike & Xander me zo snel mogelijk weg wilde hebben?
Ik begrijp het niet, ze zouden, als ze er wat mee te maken hebben, het toch wel vertelt? Toch?

Owoaaw :3 Ik vind het echt heel leuk. Je kan ook zo goed schrijven <33
Wel snel weer uppen hea

Leuk!

Leuke update!

Idd, leuke update!! Ik ben benieuwd naar de volgende. D:

Bedankt allemaal

Leuk

Danks! <3

Update 16 deel 1

De volgende ochtend werkt ik moe wakker, "hoe laat is het?", murmelde ik, "1 uur 's middags", was Xander's antwoord. Ik keek hem even aan, hij staarde doods naar de tv, "Xander...?"
"Hmm?", Xander keek me even aan.

Ik plofte naast hem neer, ik wist niet of het automatisch ging, maar hij sloeg zijn arm om me heen, en knuffelde me. Ik drukte een kus op zijn keel, "ik ga zo even in bad", mompelde ik, ik voelde Xander knikken. We zaten zo een tijdje, tegen elkaar aan.
Totdat ik zuchtend op stond en naar de badkamer strompelde, "ja, ik weet waar de kleren liggen", zei ik tegen Xander voordat hij zelf wat kon zeggen.

Toen ik in bad zat, begon ik te denken, waarom is Xander nu zo beschermend? Zo... zo dominant? Zou het iets te maken hebben met die 'tweelingbroer'?
Terwijl ik zat te ednken hoorde ik mijn mobiel trillend, ik stak mijn hand uit en las het sms'je.
May, je wilt zeker dat je liefjes blijven leven hé? Je zou niet willen dat Xander en Mike iets zou overkomen hé, dat ze dood gaan? Dat ik ze vermoord.
Nou May, als je dat wilt. Zorg dat je het hotel verlaat, en weer terug gaat, waar Xander je heeft 'opgevoed'. Doe het vandaag nog. Het zal misschien wel jou einde beteken, maar Xander en Mike blijven leven
Ik slikte, dit...dit was gemeen. Diegene zou heus wel weten dat ik mezelf zou opofferen voor hen, maar hoe zou ik zeker weten dat diegene na mijn dood Mike en Xander met rust zou laten? Voor hetzelfde geld vermoord diegene hen!
Nu was iniedergeval zeker dat ik terug zou gaan. Ik zou het nooit op mijn geweten willen hebben dat het mijn schuld is dat Xander en of Mike dood zouden zijn. Ik slikte. Mike... Xander.. Mijn hart sloeg op hol en de vlinders leken wakker te worden.

"Xander?", vroeg ik aarzelend, "wat is er May?", Xander keek me bezorgd aan.
"Ik wil terug! Dadelijk gaat er iemand dood omdat omdat...", mijn stem trilde, inclusief mijn benen. "May May May! Dat gebeurt echt niet, niemand gaat dood, we willen allemaal dat jij blijft leven".
"Maar ik wil terug!", schreeuwde ik.

;o Dus ze gaat weer terug?
Goede update!

Bedankt ;D

Binnenkort in deel 2, komt de allerlaatste update, sims 2 ius nogal sloom en ik ben erg bezig met mijn 10G.

Wat jammer dat de volgende up de laatste word

Maar ik begrijp het natuurlijk wel hoor! Veel succes met de 10g!

Awhh Hoofdstuk gemist, maar ja.
Komt de allerlaatste update nog?

V Oh, oké ;D