Het beeld ging maar niet uit mijn hoofd. Ondertussen bekeken Christina-Lena en de directeur de hele kostschool – samen! Stilletjes keek ik voor mij uit, nog nooit voelde ik zoiets voor een meisje en meteen ging er iemand die vele jaren ouder was met haar vandoor! Het voelde als liefdesverdriet, ook al had ik nog bijna niks tegen haar gezegd.
‘En dit is dan jouw kamer, Christina-Lena,’ vertelde de directeur toen ze bij de kamer van de nieuweling aangekomen waren. Hij bleef staan en ging niet weg, maar Christina-Lena vond het niet erg.
‘Vind je het wel leuk hier, tot nu toe?’ vroeg de directeur belangstellend.
‘Jahoor, jullie zijn wel aardig. In ieder geval aardiger dan mijn ouders, die nooit belangstelling hadden.’
Christina-Lena snikte even en veegde een klein traantje weg. De directeur zag het en sloeg gelijk een arm om haar heen. Ze schrok even, maar herstelde zich snel weer.
‘Als er iets is mag je altijd bij mij komen, Christina-Lena. Je weet mijn kantoor te vinden.’
De directeur liep de kamer uit, richting zijn kantoor. Christina-Lena bleef nog een beetje geschrokken achter, wat was hier aan de hand? Ze had het zelf wel een beetje uitgelokt, vond ze, maar ze vond de directeur een beetje een player.
Vanuit haar koffer, die nog dicht zat, pakte Christina-Lena wat schone kleren, een handdoek en haar lievelingsshampoo en nam alles mee naar de badkamer. Tijd voor een lekkere, warme douche!
Christina-Lena stond net onder de warme douche toen er op de deur werd geklopt.
‘Ben jij dat, Christina-Lena?’ hoorde ze iemand roepen.
Geërgerd zette ze de douche uit, sloeg een handdoek om zich heen en draaide de deur van het slot. Op de gang stond de directeur, te kijken naar Christina-Lena die haar hoofd buiten de badkamer stak.
‘Wat is er?’ vroeg ze boos.
‘Oh eh, niks hoor. Ik zocht je alleen maar. Ga maar weer verder douchen.’
De man verdween aan het einde van de gang en verbaasd ging Christina-Lena verder met douchen.
‘Hij kwam gewoon binnen? Gadverdamme!’ riep ik.
‘Nee, nee, hij klopte op de deur, maar ik dacht dat het één van jullie was die in de badkamer moest zijn. Ik ben zo blij dat de deur op slot was, ik wil niet weten of hij anders gewoon naar binnen was gekomen.’
‘Nee, dat wil ik ook niet weten,’ mompelde ik.
Ik zag alle gezichten mijn kant op draaien en ik kleurde rood.
‘Eh… dat is toch niet normaal?’ probeerde ik mezelf eruit te redden. Gelukkig gingen de anderen weer verder.
‘Je moet hem echt op afstand houden, Christina-Lena,’ vertelde Lucy.
Ondertussen zat de directeur in zijn kamer filmpjes te kijken die waren gemaakt met de bewakingscamera’s. Hij zag Christina-Lena vol in beeld en zette het beeld op pauze.
‘Wat is ze mooi…’ zuchtte hij.
Haar ogen hadden een aparte kleur die hij nog nooit gezien had bij iemand, en haar jurkje stond haar echt heel goed. En haar lang blonde haren die ze over één schouder hing…