Hoofdstuk 3
De laatste dagen gingen zó vlot, Thomas is gezellig bij mij in huis getrokken nadat we al meerdere keren bij elkaar geslapen hadden, we hebben het prima hier. Met het bedrag dat Thomas meenam hebben we ons huisje opgeknapt, een nieuwe eethoek, een extra kamer, nieuwe bank en een paar andere meubelen.
De dagen vlogen voorbij. Thomas had nog geen baan toen hij in kwam trekken, maar is inmiddels aangenomen bij het Theater en zal daar de ladder omhoog klimmen, voor hoever mogelijk. Ik maakte alles van kant ik het huis en probeerde aan mijn alcoholverslaving te werken, maar dat wou in het begin totaal niet lukken. In onze vrije tijd waren we de hele tijd met elkaar bezig, praten, zoenen en lachen, daar draaide ons leven op dit moment om.
Totdat ik tijdens het maken van het eten gebeld werd. We hadden al zo onze vermoedens dat er iets wat niet gepland was, was gebeurd, en de dokter bevestigde het. Ik ben zwanger. We besloten niet te willen horen wat het geslacht was, ik wou dat als verrassing bewaren, nog steeds. Thomas straalde van geluk toen ik het hem vertelde, onze relatie was vanaf dat moment niet meer voor de 'fun'.
Omdat ik zwanger ben mocht ik vanaf dat moment geen alcoholische dranken meer drinken. Dit was heel erg moeilijk voor ons beide, want alle afkickverschijnselen kreeg Thomas te voortduren. Ruzie's, schelden en woedeaanvallen werden op hem afgereageerd. Gelukkig realiseerde hij zich elk moment van zo'n ruzie dat het maar tijdelijk was en ik er ook weinig aan kon doen.
Het is inmiddels een paar dagen later. Ik duw de deur open en ren met een enorme vaart naar buiten toe, midden op het pad geef ik over. "Dit is al de zoveelste keer deze week.." zucht ik. Ik voel me al een aantal weken erg misselijk, misschien komt het door de zwangerschap, maar ik hoor hier nooit mensen over klagen. De koude wint wekt een kippenvel effect op en ik loop snel naar binnen toe.
Al roerend in het pannenkoekenbeslag komt mijn liefste Thomas binnenlopen. “Goedemorgen lieverd.” glimlacht hij, zijn ogen stralen. De ruzies vanwege mijn afkickverschijnselen zijn afgenomen, ik voel me steeds minder opgefokt en dat scheelt al een heleboel spanning. “Dag schat.” zeg ik en begin hem te zoenen. Terwijl we druk bezig zijn met elkaar wordt er op de deur geklopt. “Eén moment!” schreeuw ik terwijl ik naar de slaapkamer sprint om gewone kleding aan te doen.
Een grote verassing wacht me op als ik de deur open. “Quinn!” schreeuw ik het uit en omhels haar. “Wat doe je hier meis?” zeg ik al glimlachend. “Ik kom jullie om een gunst vragen..” antwoord ze heel serieus. “Mag ik bij jullie intrekken?”. Een schok gaat door m’n lijf. Intrekken? Hier? Terwijl mijn gedachten op hol slaan begint ze het uit te leggen.
“Sinds dat jij vertrokken bent naar Queenstown ben ik begonnen aan mijn acteercarrière. Alles verliep niet zoals het zou moeten, ik kreeg geen klus en raakte al mijn geld kwijt. Mijn huis werd ingenomen en ik sta momenteel op straat..” verteld ze, ze gaat nog verder over haar vriendje en soms verschijnt er gelukkig ook nog een glimlachje op haar gezicht. Ik kan niet weigeren om haar in huis te nemen, Quinn heeft mij in mijn tienerjaren opgevangen toen ik weer eens ruzie had met Michael of zijn dochter. Toen ik het helemaal niet meer zag zitten was zij daar, altijd.
“Kom even binnen lieve schat, het is ijskoud buiten.” hoor ik Thomas naar mij roepen. Ik gebaar dat Quinn naar binnen moet komen. “Iets te drinken?” vraag ik. Quinn knikt ter bevestiging en gaat om de stoel zitten in de woonkamer. Ze heeft minimaal 2 dagen gereisd om naar Queenstown te komen, die arme schat. Thomas komt naar me toe. “Wie is dat?” vraagt hij terwijl hij richting Quinn wijst. Ik leg hem alles uit, inclusief wat zij voor mij gedaan heeft, en wacht gespannen op zijn reactie.
Daar zitten we met z’n drieën in de woonkamer. “Quinn, het ligt natuurlijk voor de hand dat we jou hier opvangen.” begin ik. “Maar we moeten nog wel wat dingen bespreken, zo moet het huis grondig verbouwd worden willen we überhaupt een derde persoon in ons midden kunnen houden.”. Quinn begrijpt het maar al te goed. “Dus we moeten een lening afsluiten onder jouw naam, en je moet een parttime baan vinden om genoeg geld in het huishoudpotje te kunnen brengen.
Thomas kijkt op zijn horloge en zegt vervolgens dat hij naar het theater moet. Quinn en ik blijven alleen achter, we staan beide tegelijk op. Ik wil verder gaan met mijn werk en Quinn meld dat ze de stad gaat doorspitten opzoek naar een baantje. “Quinn..” houd ik haar tegen als ze bijna de deur uit wilt lopen. “De rede dat we zo moeilijk doen qua geld en dat soort dingen ligt niet aan jou.. Het is alleen… Ik ben zwanger.”. Quinns reactie is prachtig, ze springt op en neer van enthousiasme. “Jij!? Zwanger!? Dat had ik echt nooit verwacht!”.
Zo en er is weer een update 
! En wat vinden jullie van Quinn, is het logisch dat Jasmijn en Thomas haar in huis nemen 
? Ik zal snel weer een update plaatsen 
!
