Op een dag was er een bloed mooi meisje die een hondje had. Ze noemde haar Eva Rosa DeJue. Het was een met twee oren, gevulde, grote rode Chihuahua. Ze beet in de gucci-tas van het bloedmooie meisje, die Keihard gillend wegrende. De Chihuahua zette de achtervolging in. Deze kwam het bloedmooie meisje weer tegen. Hij opende zijn bek en begon weg te rennen, maar toen ze omkeek stond daar een man, deze keek bedroefd en had ook een hond waarop de roze chihuahua leek. Een parkietje keek naar de zon en zei dat het ging onweren. Het meisje begon heel hard te boeren terwijl de Chihuahua naar Amsterdam liep met het parkietje en het bloedmooie meisje. "Als jouw parkietje mijn gucci-tas pikt, gebeurt er binnenkort iets heeel moois in de modewereld." Zei het bloedmooie meisje tegen de kleindochter van haar opa. De kleindochter antwoordde; "Ik eet koeientasjes!" Toen opeens de deurbel wegliep met de gucci-tas! Nu huilde het meisje zo hard dat de hele aarde in de fik vloog. Dat was niet fijn. "Deurbel, kom.'' ''We gaan naar de dierentuin toe koeientasjes eten!" Maar de deurbel lustte dat dus wel. We liepen met een dikke man naar de gesloten wekkerradio toe die toen nog zwanger was van de gucci-tas. Tot hun grote schrik was de dierentuin Gesloten wegens onderhoud omdat de bewaker poep in zijn neushoorn aantrof maar het was chocolade saus. Gelukkig ging hij open, toen er plotseling geen mens was te bekennen!(Duh!) Maar toen verscheen smeagol en hij beet in de vinger van Frodo die keihard gillend de benen nam. Toen hij viel sloeg het parkietje op hol en nam de bus naar het parkietenhuis om een bad te nemen en een ladyshave te stelen. Ondertussen was oma aan het kakken op haar cavia, die dus ging slapen om rimpels te voorkomen. Daardoor viel er een grote gucci-tas op een kleine onweersbui. Na een lange hagelslagbui kwam
