‘Heb je lekker geslapen?’ vroeg Lilly, toen ze voor mij een lekker ontbijt op tafel zette. De andere vier zaten al te eten en snel begon ik ook.
‘Hmm, een beetje. Ik schrok een aantal keer wakker vannacht, maar verder heb ik wel lekker geslapen.’
Stephan, Juliëtte, Brian en Lucy zeiden niks en gingen gelijk van tafel toen ze klaar waren. Ik zuchtte, lekker gezellig was dat. Lilly kwam al snel naast mij zitten en vroeg hoe ik de andere vier vond.
‘Tja, ik heb nog niet echt veel met ze gedaan, maar ze lijken mij wel aardig. We verschillen wel heel erg van elkaar, maar dat kan ook erg leuk zijn.’
Ik keek naar mijn bord en zag dat die leeg was. Lilly zag het ook en pakte het bord op.
‘Je hebt zo les, maar je kan nog wel even naar de kamer.’
Toen ik om 9 uur het lokaal binnenstapte zat iedereen al op een stoel. Op de tweede rij was nog een lege stoel waar ik ging zitten. Lilly kwam achter haar bureau vandaan en ging voor de klas staan.
‘Vanochtend gaan jullie een film kijken waarvan jullie een verslag moeten maken. Het cijfer telt mee voor biologie, dus doe goed je best. Finn, ik hoop dat je het snapt, anders kom je maar even naar mij toe.’
Lilly zette de tv aan, stopte een dvd in de speler en ging weer achter haar bureau zitten.
Ik vond de film erg saai, biologie is niet mijn lievelingsvak, maar zo te zien vonden Lucy, Stephan, Brian en Juliëtte het ook niet erg leuk. Gelukkig was vanmiddag een vrije middag!
Na de lunch kleedden we ons om en vertrokken we naar het zwembad van de school.
‘En, hoe vind je het hier?’ vroeg Juliëtte toen we eindelijk in het zwembad lagen.
‘Erg leuk, ik moet nog wel wennen, maar het komt volgens mij wel goed. Zitten jullie hier al lang?’
Juliëtte knikte. ‘Stephan kwam er als laatste bij, nu al zo’n 3 jaar geleden, en sindsdien is er niemand meer bijgekomen. Het was voor ons dus wel weer wennen dat er een nieuw iemand bij kwam.’
Waarschijnlijk zeiden ze daarom niet zoveel, bedacht ik. Maar ik vond het niet zo erg, ik snapte het ook wel.
Na een uurtje baantjes zwemmen hoorde ik opeens een schreeuw achter mij. Ik draaide mij om en zag nog net een hand van Juliëtte boven het water uitkomen.
‘Juliëtte! Juliëtte!’ riep ik automatisch. De anderen zwommen ook snel naar haar toe en met z’n vieren trokken we Juliëtte uit het water. Mijn hart klopte in mijn keel, wat was dat spannend! Juliëtte kwam weer op adem en we bleven een hele tijd bij haar zitten, totdat Lilly kwam. Ze hielp Juliëtte maar gelukkig ging alles weer goed. Hoe het was gekomen kon niemand vertellen, ook Juliëtte zelf niet.
‘Komen jullie er ook uit, we gaan zo barbecueën!’ riep Lilly naar ons.
Als snel zaten we, nog steeds in badkleding, rond het kampvuur. Het werd al schemerig en langzaam wat kouder. We hadden lekker stokbrood met vlees gegeten en als toetje gaf Lilly ons marshmallows om boven het vuur te houden.
Stephan vertelde enge verhalen over waar deze school vroeger voor werd gebruikt, maar hij verzon het gelukkig allemaal. We werden steeds losser en het werd steeds gezelliger. Voor het eerst in die dagen voelde ik mij echt thuis, maar de andere vier bleven toch nog een beetje vreemden voor mij.
Na het eten namen we om de beurt een douche en kleedden we ons aan. Terwijl mijn haren opdroogden speelde ik een potje darts met Juliëtte en Stephan. Voor het eerst in mijn hele leven won ik een potje en daar was ik erg blij mee. Het tweede potje ging iets minder, ik gooide bijna alle pijlen naast en onder het bord.
Toen we even pauze namen ging ik bij Lucy op de bank zitten. Ik had haar de afgelopen dagen nog niet veel gesproken, ze was een erg stil meisje.
‘Wat lees je?’ vroeg ik aan haar, toen ik een boek op haar schoot zag liggen. ‘Oh, ik lees niks, ik schrijf in mijn dagboek. Maar eh, dat is niet zo bijzonder.’ Snel stopte ze het dagboek weg en keek ze blozend de andere kant op.
Ik voelde dat ze geen zin had in een gesprek, dus liep ik maar weer terug naar de darts waar we nog een potje speelde, voordat we naar bed moesten.