chloés gezicht werd paars en ze keek me strak aan. "Heb je het hem verteld" siste ze zacht. Ik haalde schuldbewust mijn schouders op en sloeg een arm om Jerrel. "Hij is mijn kleine broer, ik ben het hem verplicht" mompelde ik nonchalant. Jerrel stond nog steeds wanhopig heen en weer te wiegen.
"Jullie komen vast weer in de problemen" zijn stem klonk oprecht bezorgd en ik glimlachte. "Ik weet wat ik doe" zweerde ik plechtig. Hij keek me ongelofelijk aan maar leek minder onzeker. Uiteindelijk liet hij zijn angst varen en grijnsde. "Dus je gaat trouwen" sprak hij lichtelijk verbaast en hij trok een gezicht. Net zo'n afkeurend gezicht als Chloé trok. "Jep, we hadden een deal" Chloés wangen kregen een kleur en ze verborg haar gezicht in mijn hemd. Jerrel knikte onbegrijpend maar vroeg niet door "Dan zie ik jullie later" hij wou net terugrennen toen Chloé zijn arm greep. "Vertel het tegen niemand" sprak ze zacht. hij knikte grijnzend en nam de benen.
"Waarom wil je zo graag da niemand het weet" prevelde ik in haar oor, ze smolt weg bij mijn zachte woorden maar hield zich afstandelijk. "Omdat, het is gewoon zo, vroeg" ze zuchtte " Ben je zeker dat ..." "Absoluut, mijn liefste" fluisterde ik stilletjes. Ze trok een gezicht "Doe niet zo klef". "Ik meen het" murmelde ik, ze rolde gefrustreerd met haar ogen en sloot haar lippen rond de mijne. "Mijn kleine gek" klonk ze zacht.

- Heath Byrle (k) -

In de tussen tijd zijn er al veel mensen in de keuken gekomen. Waarom was Veronica de volgende? Ik kijk de keuken rond, opzoek naar Lorna en zie haar tussen een paar mensen staan. Ze kijkt vol medelijden naar me. Wat wil ik haar graag in mijn armen. Ik zit hier, tegen de muur aangedrukt, met bloed aan mijn handen. Waarom Veronica? Mijn enigste vriendin hier, als je Lorna niet mee telt als een vriend vriendin. Ik voel me zwaar verdrietig. Ze was altijd zo vrolijk...
Én bovendien, hield ze van me.
Ik voel me echt een enorme sukkel. Ik wil dat Lorna nooit weg was gegaan om andere mensen te halen, maar dat ze bij me bleef. Nu kan ik haar alleen maar aanstaren. Er loopt een Elite naar me toe. Het is de jongen die op het feest de coke mee had genomen.
'Dylan, kom op. Opstaan.' Hij trekt me omhoog.
'Heb je wat sterks?' vraag ik. Hij knikt. Ik zie dat Lorna het gesprek hoord, en dat ze bezorgt naar me kijkt. Maar op dit moment maakt het me even niet uit. Ik heb wat sterks nodig, en snel.
Samen met de jongen loop ik door de gangen. Doe ik dit wel goed? Is het oké dat ik Veronica daar achterlaat? Maar ik was bij haar, toen ze stierf. De jongen stopt bij de lift, waar we eigenlijk niet mee mogen, en we stappen samen naar binnen. We lopen naar zijn kamer. De jongen haalt een zakje uit een lade van zijn kledingkast en geeft het aan mij. Dan pakt hij een fles whisky vanachter het gordijn en komt dan naast me zitten op de grond. Even geen zorgen meer...

-Dylan, Elite.

"Oh ik mis je zo." Zegt Tiffany met gedempte stem als ze haar hoofd in mijn nek legt. We kijken elkaar diep in de ogen aan en zoenen. Oh dit had ik zo gemist.
We zetten ons neer op het muurtje en praten over van alles en nog wat. De meest domme dingen. Na een poosje kijkt ze op haar horloge.
"Ooh nee, het is al 2 uur!" Zegt Tiffany geschrokken. Ze kijkt bedenkelijk. "Ik kom het penthouse niet meer in."
"Slaap bij mij vannacht." Stel ik voor, Tiff knikt. Samen zoeken we mijn tent op en kruipen naar binnen. Ik knip een zaklamp aan en trek mijn shirt uit. Ik val achterover op de matras.
"Doe die lamp eens uit." Fluistert Tiffany giechelend. Ik knip de lamp uit en kijk naar de duisternis in de tent. Ik voel twee handen aan mijn riem frunniken en glimlach.
"Wat doe je?" Fluister ik, terwijl ik heel goed weet wat ze doet.
"Dit is ook te lang geleden." Fluistert Tiffany terug. Ik help de riem losmaken en gooi de broek tegen de zijkant van het tentzeil. Tiffany leunt over me heen, zoent en trek dan de deken over ons heen.

-=- Jacob Orchid -=-
KR

Snikkend loop ik naar Veronica en trek haar tegen me aan.
Elite's konden nu mijn rug op. Sophia wou Veronica en Bree kon oprotten.
Ik drukte mijn wang tegen Veronica's gezicht.
"Veronica. Ga nou niet." Fluisterde ik. "Doe het nou niet querido." Snikte ik.
Het kleine woordje dat Veronica altijd tegen me had gezegd maakte me nu alleen maar verdrietig.

~*Sophia*~
KR

Pff, wat een rotdag. Ik kamde mijn haar in de spiegel en zette mijn kraag van mijn vest recht. "die stomme rotklasfoto ook" bromde Jacob terwijl hij worstelde met een of andere afzichtelijke das. Ik grinnikte, "Ga je dat echt dragen" vroeg ik ongeloofwaardig en onderdrukte een grijns. Hij keek me half vuil aan en trok aan zijn das. Shhht, " Oh shit" ik lag plat op de grond en sloeg met mijn vuist op de grond. Jacob stond er schaapachtig glimlachend bij met een gescheurde plastron. "Dan niet" mompelde hij en trok me recht. Ik grinnikte nog even maar Jacob stompte me tot stilte. "Klaar" weifelde ik onzeker. " Nooit" zuchtte hij tevergeefs. Onzeker stapte we het fysicalokaal binnen waar de foto's van onze klas werden getrokken. Een hele lijn opgewonden leerlingen stonden in een rij voor ons. Ik harkende het warm bruine haar uit duizenden vooraan in de rij en mijn zorgen vervaagden even.

- Heath Byrle (k) -

Mijn haar staat nog rechter overeind dan anders, mijn ogen nog zwarter dan ooit en ik heb voor de gelegenheid wallen onder mijn ogen getekend. Ik ga die fotograaf de stuipen op het lijf jagen.
"Wat zie jij eruit." lacht jacob als ik achter hem in de rij aansluit.
Ik zeg niks en tover alleen een valse grijns van oor tot oor op mijn gezicht.
Vooraan hoor ik wat meiden histerisch doen over dat stomme plaatje.
"Ik zie er niet uit! Opnieuw!" hoor ik een krijsend stemmetje.
"Ga maar weer zitten dan," zucht de fotograaf. Er volgen een paar flitsen. En nog een paar.
Na tien minuten is ze eindelijk tevreden.
"Volgende."

-*- Avalon -*- KR

Vanochtend was ik te laat wakker geworden. Ik was naar beneden gerend, en het was onder tussen al 9:15. Ik voelde me klote. Echt klote. Ik had gewoon een saai donkerblauw langemouwen shirt aan, en mijn haar zat nog warrig. Er waren wel een paar meisjes aan het staren, en ik begreep het pas later. Het shirt wat ik aanhad was nogal strak. Voor me ergens in de rij zag ik Lorna staan. Wat was ze toch mooi... Ik moest beslist een foto van haar in mijn portomonee. Ze zag er prachtig uit. Ik voelde me een beetje een junk. Maarja, het zijn maar foto's. Opeens voelde ik een hand op mijn schouder. Het was Bianca. Ik glimlachtte naar haar. Na het feest had ik haar niet meer gesproken.
'Dylan, ik weet dat ik het niet moet zeggen, maar je ziet er sexy uit.'
Ik begon te lachen. 'Kom net mijn bed uit.'
'Warrig haar is sexy.' zei ze met een knipoog en liep weg.
Ik draaide me weer om naar de rij en liep een stukje vooruit toen de rij verplaatste.

-Dylan, Elite.

ik sta in de rij voor de schoolfoto wat van mijn niet gehoeven had
voor mij staan 2 leerlingen en daarna staat Avalon
"heey , kijk is achter je " sms ik haar ze pakt der mobiel en keek om.


Ray-- (kr)

Ik stond in de rij voor de schoolfoto. Ik had een nieuw jurkje aan dat net was bezorgd. Mijn haar was geborsteld en ik had er een klein vlechtje in gemaakt. Alle meiden van de Elite hadden elkaar opgemaakt en allen zagen we er spetterend uit. Ik plukte aan een los draadje aan de onderkant van mijn jurkje. Het lokaal werd voller en voller. Ik bekeek mijn hand. Ik had de ring omgelaten. Niemand had er nog naar gevraagd. Gelukkig. Ik was bijna aan de beurt. Wat had ik hier toch een pesthekel aan. Ik was aan de beurt. Ik schoof op het krukje en glimlachte naar de camera. Mijn tanden had ik vanochtend extra goed gepoetst en met een speciaal middeltje ingesmeerd, dus nu had ik een tandpasta glimlach om u tegen te zeggen. Aan leuke dingen denken. Meteen kwamen de dagen met Heath in mijn gedachten. Oke. Aan Heath denken. Ik glimlachte naar de camera.
"Heel mooi," bromde de man onverschillig. Ik hoorde het verlossende 'klik' en stapte van mijn krukje af. Samen met een paar elite meisjes liep ik naar de uitgang. Daar stond hij. Ik schonk hem een klein glimlachje. Niemand mocht weten dat we weer met elkaar omgingen. Of dat we verloofd waren... Ik beende het lokaal uit. Druk pratend met de meisjes. Ookal waren mijn gedachten bij Heath. We liepen naar het penthouse. Ik trok het jurkje uit (hij jeukte, wat een miskoop) en deed mijn joggingbroek aan. Een roze. En hij zat heerlijk. Ik trok een willekeurig laatje aan en griste een hempje er uit. Ik trok hem aan. Oei. Die was gekrompen of ik was gegroeid. Hij kwam nu tot net over mijn ribben. Ik bekeek mezelf. Ach. Niet eens verkeerd. Ik deed mijn haar in een onverschillige knot en beende mijn kamer uit. De meisjes waren druk aan het babbelen.

CHLOÉ
~elite~

Godzijdank waren Wade en ik allang geweest!
Daarna hadden we afscheid van elkaar genomen, nuja, voor mij was het een soort afscheid, want sinds we hadden hebben we elkaar geen tel alleen gelaten.
Zuchtend loop ik door de gangen als ik Chloé tegen kom, ik houd haar tegen, "Chloé, hoe...hoe gaat het nu? Nu je vader...je weet wel...", vraag ik aarzelend.

~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Als ik me omdraai zie ik gelijk de geschrokken blik van Ray. Plagerig klem ik mijn tong tussen mijn tanden.
"Wat heb jij nou weer gedaan," lacht hij. Het was meer een vraag dan een opmerking.
"Ik ga in een horrorfilm spelen," grap ik.
"Volgende!" klinkt het geirriteerd voor me.
"Je bent aan de beurt," zegt Ray en ontvang een duwtje van achteren.
Ik ga op het leren krukje zitten en zet mijn engste ik-zaag-je-hoofd-doormidden-blik.
"Heel mooi," klinkt de stem van de fotograaf aarzelend. Hij laat even het eindresultaat op zij laptopje zien.
Ik sta op en werp hem nog een valse blik toe. Hij weet zo te zien niet wat hij van me moet denken. Ik blijf even in het halletje wachten tot Ray klaar is. Na een paar tellen komt hij inderdaad naar buiten lopen.
"Hoe ging het?" vraag ik terwijl ik zijn hand vastpak.

-*- Avalon -*-
KR

Nog die mansen voor me, Jacob hinkte zenuwachtig heen en weer. " Kalm aan man" zuchtte ik geiritteerd en legde een hand op zijn schouder. Hij trok een gezicht en baande tot rust. "Het is gewoon een foto, niets om je zorgen over te maken" "dat kun jij makkelijk zeggen ja" ik glimlachte schuldig. Jacob had niet bepaald de meest denderende klas foto's gehad. Ofwel waren zijn ogen dicht, had hij net zijn gezicht open gehaalt met een kam of was hij door een feestje helemaal kaal terug gekomen. Ik grinnikte en voelde weer een stomp. Voor Jake me nog iets kon toesnauwen werd hij voor de camera geroepen. Hij glimlachte flauwtjes en zette zich neer. FLITS, Verbaast knipperde hij met zijn ogen, ik stak mijn duimen op en hij rolde met zijn ogen.
"Nu jij, rotzak" siste hij gemeen in mijn oor en liep langs me weg.
Mijn handen voelden klam aan, waarom werd dit niet verboden hier. Snel haalde ik mijn hand door mijn haar, trok mijn vestje nog iets rechter en zette me neer. Wat kon het eigenlijk schelen dat ik er goed op stond, besefte ik plots. Net voor de cameraman zijn vinger op het knopje wilde drukken stond ik recht. "Een momentje" ik trok mijn jasje uit, deed een knoopje van mijn blouse open en schudde mijn gekamde haar doorheen. Zo, nu stond ik er tenminste op hoe ik echt was. Nonchalant, speels en zeker geen elite.
"Lachen" zei de fotograaf lichtelijk verbouwereerd. Een scheve grijns krulde zich rond mijn lippen en ik werd verblind door een door een felle flits.

- Heath Byrle (k) -

Heath liep tevreden langs me. "Ijdeltuit." Giechelde ik.
Heath keek om en trok een wenkbrauw op. "En jij bent?" Bromde hij.
Strak keek hij naar mijn gezicht. "Ik ben Bree." Lachte ik tevreden.
Dit was leuk. Ik liep naar voren en ging op het krukje zitten. Ik keek in de lens en grijnsde tevreden Een flits. Snel liep ik weg. Toen stond ik weer voor Heath. "Bree." Grijnsde ik weer. "Bree Tanner." Ik hield mijn hoofd scheef. "En jij." Grijnsde ik tevreden. "Heath Byrle" Bromde Heath. 
"Leuke naam." Grijnsde ik. "Je doet me aan iemand denken Bree." Mopperde Heath weer.
"Wie?" 
"Sophia Wise." Fluisterde Heath nu. "Die kerkrat?" vroeg ik. Heath knikte en keek me kwaad aan.
"Rustig gast. Ik maak maar een grapje hoor. Ik ken Sophia. Ze is een leuke meid." Grijnsde ik.



~*Sophia*~
KR

Na mijn afscheid met Samantha liep ik door de gang. Ik zag bij de plek waar er schoolfoto's werden gemaakt Heath praten met iemand die ik niet kende, tenminste, nog niet. Ik liep op haar af en vroeg: ''Hey, wie ben jij? Ik heb je nog nooit gezien hier. Ben je nieuw? Ik ben Wade.''

Wade (elite)

Zuchtend wacht ik tot ik eindelijk aan de beurt ben. Maar dat duurt nog wel even. Snel pak ik mijn mobieltje en sms Lorna.
Je ziet er prachtig uit. X Ik druk op verzenden en kijk naar Lorna hoe ze haar mobieltje pakt.
Ze glimlacht terwijl ze het smsje krijgt en zoekt met haar ogen de mijne. Ze vindt me niet. Mijn mobieltje trilt en ik open het nieuwe smsje.
Dankje, liefje. Hoe is het met je? Hoe ging het gisteravond? Waar ben je trouwens, ik zie je niet.
Arme Lorna... Ze zit over dat van gister in. Snel druk ik op beantwoorden en tik de tekens in.
Gister was oké. Ben niet erg ver heen geweest. Maak je maar niet druk. Ik sta hier achterin de rij. Was nogal laat. X
Een paar secondes nadat ik hem heb verstuurd zie ik Lorna naar me zoeken. Ze vind me en lacht naar me. Ik krijg een smsje.
Je ziet er brak uit, schat.
Ik weet het Lorn. Ik weet het, mijn lief...

-Dylan, Elite.

"Ach," antwoordde ik op Samantha's vraag, "niks bijzonders..."
Ik moest het geheim houden. Het moest!
"Dat is gelogen hè?" zei ze met een glimlachje. Ik knikte en werd rood.
"Ik kan je nu nog niets vertellen," zei ik, "ookal ik wil dat zo graag!"
Samantha knikte begrijpend.
"Het spijt me," zei ik. Ze gaf me een knuffel.
"Zolang het maar goed gaat," zei ze vrolijk. Er liep een vredebewaker langs dus ik wachtte even met antwoord geven.
"Oh dat zeker weten," zei ik glimlachend. Ze lachte. Samen liepen we verder.
"Is jouw foto ook zo mislukt?" zei ik grinnikend. Ze lachte.
"Compleet!"

CHLOÉ
~elite~

"Ze moeten zoiets gewoon afschaffen! Het is gewoon mishandeling!", grinnikte ik, Chloé lachte instemmend.
"Lang geleden dat we eigenlijk met elkaar gesproken hebben", mompel ik, Chloé knikt, "er is niet veel veranderd neem ik aan, of...", Grinnikt Chloé, plagend geef ik haar een por, "ik heb een vriendje", mompel ik blozend, "Wade hé?"
"Jep"


~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Ik vind zijn ogen nog een keer en er verschijnt opnieuw een moeizame glimlach op zijn gezicht.
Kom straks weer naar lokaal 55.
Ik druk op verzenden en kijk zijn kant op. Hij leest het bericht en knikt. Een teken dat het goed is. "Volgende", roept de fotograaf. Ik kijk voor me en zie dat er niemand meer in de rij staat. Snel loop ik naar het krukje en ga zitten. Ik probeer zo mooi mogelijk te glimlachen. Niet gapen, niet knipperen! Na een paar flitsen knikt de fotograaf en laat me kort de foto's zien. Wauw, ze zijn eindelijk gelukt zonder dichte ogen of open mond. "Bedankt", mompel ik. Ik pak mijn tas en loop langs de rij. Ik geef Dylan een knipoog en loop richting de gang waar lokaal 55 ligt.

'Lorna Baker, kerkrat.

Ik draaide me om. Wade stond voor me. 'Hey, wie ben jij? Ik heb je nog nooit gezien hier. Ben je nieuw? Ik ben Wade.'' Vroeg hij. "Ik ben Bree. Bree Tanner." Lachte ik vriendelijk.
"En ja ik ben nieuw hier." Lachte ik. "Oke." Lachte Wade. "Waar hoor je bij?" Vroeg Wade nog eens.
"Elite hoezo?" Vroeg ik nieuwsgierig.

~*Sophia*~
KR

''Nou, gewoon...'' antwoord ik. ''Ze doen hier nogal moeilijk met het hele Kerkrat-Elite gebeuren...'' ''Ow, vandaar.'' zegt Bree. ''Nou, ik ga maar weer eens, ik zie je nog wel.'' glimlach ik, en ik loop weg.

Wade (elite)