Aaarg, net wanneer Wade wilt vertellen hoe hij weet dat ik paranormaal ben, komt Jerrel.
"Uuhm Jerrel je komt een beetje ongelegen..." zeg ik met een rood hoofd.
Hij rolt met zijn hoofd. "Moet ik de tortel duifjes alleen laten?" zegt hij pesterig.
"Nee, dat hoeft niet. Uuhm, Wade, als je verder wilt praten je kan me of in de bibliotheek vinden of in mijn kamer of gewoon hier." zeg ik.
"Ik kom zo wel naar je toe." zegt Wade.
Ik knik en ga naar beneden. Maar dan glij ik uit en donder ik de ladder en de trappen af, van het dak naar de begane grond.
Dan word alles zwart voor mijn ogen.

~~ Victoria River, elite

wow dat had ik niet zien aankomen ik zag Victoria vallen van een niet al te fijne hoogte, ik glij naar beneden en ren de trappen af met Wade op me hielen. Ik pak een koud doekje en leg m op haar hoofd, daarna zei ik tegen Wade: "blijf bij haar en blijf tegen haar praten maakt niks uit wat maar blijf praten, ik ga hulp zoeken". ik rende door wat gangen en ik zag bij een ruimte Jacob en Tifanny spelen en riep: "Victoria is van de traf afgedonderd vanaf het dak! ze ligt nui op de begane grond, Wade is er ook al bij" en daarna rende ik verder ik zei het tegen Chloe en Heath tegen Avalon.

-Jerrel-
elite

"Tiff, wist je dat ik kan zingen?" Zeg ik met een glimlach. Tiffany proest even van het lachen.
"Nee dat verwachtte ik niet!" Zei ze lachend. Ik knipoogde en pakte een akoestische gitaar.
"Ik heb het voor jou geschreven." Zei ik lief, ik gaf haar een zoen op haar wang. Ik begon een langzaam nummer te spelen. Ik had dit tijdens literatuur geschreven gisteren.
"Zonder jou ben ik.." Zong ik. Tiffany keek me met open mond aan. Ze vond het vast prachtig. Ik speelde door. Tot mijn eigen verbazing klonk het erg goed.
Toen ik klaar was en haar aan keek zag ik een traan, van ontroering en ze vloog me om mijn nek.


-=- Jacob Orchid -=-
KR

Ik wijs naar een foto van mijn zusje die op mijn nachtkasje staat. Samen met mijn zusje staan we voor ons huis. Ze heeft een hoedje in de vorm van een taart op haar hoofd. 'Zie je die foto?' vraag ik aan Lorna, ze knikt. 'Dat was op haar 8e verjaardag.' ik zucht even bij de pijnlijke herrinnering. 'Het cadeau van mijn ouders was een paar daagjes naar een grote stad in Finland waar ze al jaren heen wilde.' Ik zie dat Lorna niet begrijpt waar ik heen wil gaan met mijn verhaal. 'Onderweg naar die stad kregen we een ongeluk.' Ik hoor dat Lorna haar adem inzuigt. 'Mijn zusje zat precies aan de kant waar we geraakt zijn. I.. Ik.. Ik.. kon haar niet meer redden. Ze was meteen weg.'
Lorna kijkt me met medelijden aan. Mijn ogen vullen zich met tranen. Ik wil haar niet aankijken, ze mag niet het niet zien. Hoe moet ik haar dan beschermen?
'Sindsdien ben ik nogal gevoelig, mijn ouders hebben me hier heen gestuurd zodat ik misschien weer iets harder werd, of wat meer pit kreeg. Als ik er één plek is waar je dat kan worden is dat hier wel. En nu zit ik hier vast... Niet dat ik dat op dit moment erg vindt. ' Ik glimlach door mijn tranen heen naar Lorna

-Dylan, Elite.
----------------------
Even snel ge-edit.

Jacob, kan zingen?
Hij zingt! Voor mij!
Er glijd een traan over mijn wang, en als hij uitgezongen is
knuffel ik hem haast dood.
''Dat was prachtig..'' fluister ik.
Opeens vliegt de deur open, en komt Jerrel binnenstormen.
''Victoria is van het dak afgedonderd!''
Ik schrik. Victoria van het dak afgevallen?!
Als je vanaf het dak al naar de grond keek, werd je al duizelig.
Ik trek Jacob mee naar de plek waar Victoria ligt, en begin te huilen.
Alweer.

- Tiffany Heart - Elite -

Dit is vreselijk. Ik denk meteen terug aan mijn jeugd. Ik zie dat de tranen in zijn ogen staan, maar hij wil het niet toe geven. Ik sla mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd op zijn schouder. "Huil maar, ik heb ook een vreselijke jeugd gehad. Mijn moeder is verongelukt, mijn vader ging aan de drank en is opgenomen. Toen ben ik mijn broertje kwijt geraakt, Thom. En ik droom over ze. Vreselijke nachtmerries. Elke avond wordt ik zwetend wakker", ik hou even mijn adem in en hoor Dylan snikken. Ik aai over zijn rug. Zelf begin ik ook te huilen. "Ik weet hoe je je voelt", fluister ik tenslotte. En dan zitten we een tijd lang in elkaars armen te snikken.

'Lorna Baker, kerkrat.

langzaam begin ik weer bij te komen, maar ik begin weer te schreeuwen van de pijn, mijn ribben mijn rug, alles deed pijn. Nog nooit was ik van die ladder afgegleden.
Er moest ergens glijmiddel zitten, dat moest. Die ladder was verroest, en kon niet glad zijn.
Ik kijk naar wade. Hij had eigenlijk hele mooie ogen... Het leek alsof hij maar steeds dichterbij kwam.
Ik hoor nu Tiffany, die zit te huilen en te brullen.

~~ Victoria River, elite

Ik kwam weer aan rennen nadat ik naar mijn kamer was gegaan en kussen had gepakt, ik legde ze onder Victoria's hoofd, "Victora rustig aan blijk lekker liggen en adem in en uit allemaal heel rustig, en niet hyperfentileren" ze deed wat ik zei "ja goed zo, in en uit, in en uit". Maar het rare was hoe kon ik van die ladder glijden hij was toch nog ruw toen ik er op ging? ik rende terug naar de ladder, en ja hoor! glijmiddel, iemand had het op Victoria gemunt of op mij of op Wade, maar wie?
Ik rende weer terug en vroeg: "Victoria ik moet even kijken wat er is, zeg het als het pijn doet"
Ik begon bij haar ribben en ze schreeuwde het uit ik hield van schrik op

-Jerrel-
elite

Victoria bleef maar schreeuwen. Wat moest ik nu? Op haar te laten stoppen, gaf ik haar snel een kus. Wat deed ik? Ik deed het veel te snel! Met een rood gezicht ging ik weer op de grond zitten, en zag ik Victoria verbaasd kijken...

Wade (elite)

Ik kijk hem in zijn donkerbruine ogen. Ze glinsteren hevig. Mijn hart klopt in mijn keel.
Voorzichtig, heel langzaam, breng ik mijn lippen naar de zijnen toe.
De koude wind voelt ineens veel warmer aan, als een bries op een tropisch eiland.
Mijn vingers tintelen en mijn bene voelen als gekookte spaghetti.

-*- Avalon -*- KR

Het is fijn dat ik het tegen Lorna heb kunnen zeggen. Ze snapt me, en dan doet me goed. Ze is ook erg lief. Ik trek haar nog dichter tegen me aan. Ik streel een beetje over haar haar. Ik merk dat ik een beetje moe word. 'Wacht hier eventjes Lorna. Ik ga mijn pyjama aan doen.' Ik trek mijn kast open en pak een grijze pyjama/joggingbroek en trek over mijn shirt een trui aan. 'Doe je ogen dicht, of hou ze open. Wat je wilt.' Ik grijns een beetje naar Lorna en kom dan weer naast haar liggen. 'Als je een shirt of iets van mij wilt lenen zeg je het maar, Lorna.' Ik geef een kusje op haar wang. 'Ik ben blij dat je het me verteld hebt, Dylan.' Lorna prikt in mijn wang en trekt mijn hoofd naar de hare toe. Ik glimlach en zo blijven we nog een tijdje door kleffen.

-Dylan, Elite.

ik kijk haar in der ogen, haar lippen komen dichterbij ik zet mijn lippen op die van haar het is net alsof ik vlieg, vlinders vliegen in mijn buik , ik wist het zeker ik was verliefd , verliefd op avalon! het gevoel wat ik kreeg alsof ik net al het eten van de elite op heb en dan nog veel mooier, en nu wist ik het zeker,
het is fijn om bij avalon te zijn.
ik haal mijn lippen van haar lippen af en omhels haar.
''je bent geweldig'' fluister ik in haar oor


}Ray Note{
/KR\

Wade, hij zoende me! Ik voelde vlinders in mijn buik, die tegelijk pijn deden door mijn ribben.
Ik wou hem terug zoenen, maar dat lukte niet door mijn pijn. Wel had ik nu een stuk minder pijn, gelukkig.
Wade die begon rood te worden, en ik begin te blozen. Ik kan mijn ogen nu niet meer van hem af houden.
"Kus me." fluister ik zacht. Hij boog zich naar mij toe en onze lippen raakten elkaar weer.
Wade, mijn eerste liefde... Of misschien deed hij het, omdat hij me zielig vond? Ik begin weer te rillen, er kwamne geesten naar me toe.
"Weten jullie wie het heeft gedaan?" denk ik
"Nee, maar we zullen er achter komen, nu kunnen we niet helpen, er zijn te veel mensen om je heen." zeggen de geesten in mijn hoofd.

~~ Victoria River, elite

Tiffany barstte in huilen uit. Ze keerde zich van me af, schaamde ze zich?
"Tiff." Zeg ik bezorgd. Tiffany stort in elkaar. Ik vang haar snel op en houd haar vast. "Stil maar, stil maar." Sus ik. Tiffany is er kapot van, dat is niet zo gek want Victoria is een goede vriendin van haar. Gelukkig leeft Victoria nog.
"Jac..." Snikt ze. Ik geef Tiff een zoen op haar voorhoofd en zet haar op een bankje naar.

-=-Jacob Orchid -=-

KR

Na een tijdje kleffen merk ik dat we allebei moe zijn. "Ik ben moe Dylan, ik ga maar eens naar m'n tent", zeg ik. Dylan kijkt me bedroefd aan. Ik lach en druk een kusje op zijn neus. "Tot morgen", en ik sta op. Ik wil naar de deur lopen maar Dylan pakt mijn hand. "Wacht", zegt hij.

'Lorna Baker, kerkrat.
Ik ga naar bed, maak jij het af?

Na nog een zoen borrelt er een nieuw gevoel op. Een gevoel dat ik nog nooit gevoeld heb... Ik ben verliefd!

Wade (elite)

Ik zie dat Tiffany nog erger begint te huilen. "Roep Tiff even, alsjeblieft..." zeg ik vol met pijn.
"Tiffany, kom hier, Victoria wilt je iets zeggen!" schreeuwt Jerrel.
Tiffany komt naar me toe rennen.
"Tiffany, alles komt goed. Weet je nog wat ik ben?"
Ze kijkt me even verbaasd aan en knikt dan weer. Ik sta met moeite en pijn op.
"Het komt wel goed, jullie kunnen gaan." zeg ik.
Iedereen verspreid zich weer, maar Tiffany die geeft me nog een knuffel.
Net wanneer Wade wegloopt zeg ik:
"Wade, wacht."
Hij stopt en draait zich om. Ik kijk hem met glinsterende ogen aan.
Ik loop voorzichtig naar hem toe en geef hem een kus.
Ik stop en loop weg. Wade die pakt me bij mijn hand vast en begint me ook te zoenen.
Hij stopt even en pakt me op en draagt me naar mijn kamer.

~~ Victoria River, elite

'Ik loop met je mee. Het is koud, en donker. Ik wil dat er niets met je gebeurt.' Snel pak ik mijn jas van de grond en trek hem aan.
'Nee, Dyl. Ik red mezelf wel. Blijf nou hier.'
Maar ik blijf aandringen tot ze eindelijk toegeeft en me meetrekt: 'Schiet op dan.'
Ik trek de deur achter me dicht en loop met Lorna mee naar haar tent. Ze ritst haar tent snel open en draait zich dan om naar mij.
'Welterusten, Dylan.'
'Slaaplekker, liefje.' Ik geef haar een lange zoen, tot ik me van haar afhaal.
'Ik zie je morgen.' zegt ze nog snel en kruipt dan haar tent in.

Rustig loop in in mijn eentje door de lege school. Ik loop mijn kamer binnen, schop mijn schoenen uit en plof op bed. Onderweg hoorde ik wat geroezemoes bij de ijzeren trap naar het dak, maar ik was te moe om te kijken wat het was. Ik kruip onder mijn dekens en val meteen in slaap.

-Dylan, Elite.

Na Victoria naar haar kamer te hebben gebracht. Ben ik teruggegaan naar mijn eigen kamer.

Wade (elite)

Ik zuchtte diep. Ik was verliefd. Verliefd voor het eerst!
Desondanks dat alles pijn deed kon ik toch een beetje bewegen.
Wade, een jongen waar ik nu verliefd op was, hij was geweldig.
Ik besloot maar om mijn pyjama met pijn aan te trekken en kruip in mijn bed.
"We zullen je tijdens je slaap zo veel mogelijk genezen" hoor ik in mijn hoofd de geesten zeggen.
"Dank jullie wel." zeg ik, en val binnen de kortste minuten in slaap.

~~ Victoria River, elite