Ik ren naar beneden om te gaan eten. heel dom van me, de etenstijd was eigenlijk al geweest maar misschien laten ze me nog eten.
Gelukkig deden ze dat, en ik pak een bord met wat eten.
Ik zit aan een lege tafel en kijk rond. Iedereen was aan het praten, en lekker samen.
Behalve ik.

~~ Victoria River, elite

ik was het helemaal met Chloe eens en zij: "Heath is volgens mij al binnen, kom" en ik liep naar de kantine met Chloe achter me aan en we liepen naar de tafel waar Heath en Jacob en wat andere zaten en ik vroeg: "mogen we aanschuiven?"
-Jerrel-
elite

Jerrel had gelijk. Heath was er al. HEATH WAS ER AL! Oh nee. Jerrel? JERREL?! Aah!
"Mogen we aanschuiven?" hoorde ik hem zeggen. Daah. Ach wat maakt het uit. Ik ga naast Heath zitten. Net een stukje dichterbij dan normaal.
"Wat is dit?" vraag ik geschokt terwijl ik naar de prut op hun borden wijs.
"Kantinevoedsel," antwoord Heath. Ik kijk naar de derrie. Gatver!
"Wauw, we moeten vaker eten mee smokkelen," besloot ik. Jacob en Heath schoten in de lach.
"Als je dat zou willen," zei Heath grijnzend."
"Vanavond, tuintje, ik neem wel taart mee," fluister ik in zijn oor.

CHLOÉ

'Het maakt mij helemaal niet uit of jij een kerkrat bent of niet.' zeg ik terwijl ik haar aankijk. 'Voor mij ben je gewoon lieve Lorna.' Ik geef haar een knipoog. 'En nu eten!' zeg ik streng tegen haar en hou de lepel voor haar neus. Lorna moet lachen en doet haar mond open zodat ik haar een hapje kan geven. Ik zie dat ze er van geniet. Ik kijk haar even aan en moet lachen als ik zie dat er een beetje op haar wang zit. Voorzichtig veeg ik het eraf. Haar wang begint rood te gloeien.

-Dylan, Elite.

Ik werp een waarschuwende blik naar Heath. Hij vindt het vast niet erg dat Chloe biuj ons komt zeker, net zomin ik het erg vind als Jerrel erbij komt.
"Gezellig, kom erbij!" zegt Heath. Of hij mijn blik nou niet gezien heeft og gewoon genegeerd heeft weet ik niet, maar ik kan hem wel voor z'n kop slaan.
Vrolijk schuift het duo aan. Gelijk beginnen ze te babbelen over alllerlei onderwerpen waar ik niet zo geinteresseerd ben. Verveeld schuif ik wat met het groene prakkie op mijn bord.

-*- Avalon -*- KR

Het wordt gezellig druk aan onze tafel. Ik praat een beetje met de anderen, maar ineens val ik stil.
Waar is Tiff? Ik keek verschrikt rond, ik had haar vanmiddag alleen even bij muziek gezien. Ik keek de eetzaal rond, nergens zag ik dat lieve gezichtje.
Nouja, ik besloot verder te eten, die joint maakt je vaag. Ik voelde me vaag.

-=- Jacob Orchid -=-
KR

Als we mijn volle bord prut en Dylan's leeg gelikte bord terug brengen kijkt Veronica ons raar aan. Maar als Dylan een gebaar maakt moet ze lachen. Ik snap niet wat dat gebaar betekend maar dat doet er verder ook niet toe. "Waar zullen we heen?", vraagt Dylan. Ik denk na. Waar zullen we heen.. ? Lastige vraag. Ik kijk naar mijn nagels waar zwarte randjes onder zitten. "Wil je naar buiten, of naar jou kamer?", vraag ik. "Allebei, eerst naar buiten", besluit hij. Daar stem ik mee in en we lopen samen naar buiten. Ik neem hem mee naar de plek waar Chloé en ik laatst ook zaten. Ergens tussen de boompjes, op een bankje. Samen ploffen we op het bankje. "Hier ben ik nog nooit geweest", zegt Dylan verbaast. Ik lach. "Dat kan kloppen! Een paar mensen weten dit."

'Lorna Baker, kerkrat.

"dat is toch niet te eten wat jullie hebben?" ze zeiden allemaal zo iets van inderdaad, ik keek om me heen of niemand keek en daarna verdeelde ik me eten over Avalon, Jacob en Heath "zo hebben jullie ook wat beters dan dat..... euhhh is het wel eten?" maar goed ik zag Avalon een beetje aandachtig naar me kijken ik vroeg: "Avalon, wat is er? als het over die troep gaat die ik achtergelaten had in je tent sorry dat ik daar bijna dood ging?"

-Jerrel-
elite

Ik sta nog steeds op het dak van de school, op zoek naar een beetje afleiding.
Ik tuur naar de hoge muren die om de school heen staan.
Het lijkt hier wel een gevangenis.
Een gevangenis met leuke jongens, dat wel.
Ik heb geen honger, dus ik blijf hier maar staan.
Nog steeds luisterend naar de muziek, speel ik met mijn haar, en denk na over de moord.
Kevin was blijkbaar een elite.
Nog nooit gezien, of iets over gehoord.
Ja tot hij vermoord werd. Ik haal mijn oordopjes uit mijn oren, en blijf nog even naar de muren staren.
Ik schrik op van voetstappen op het grind..

- Tiffany Heart - Elite -

Door Jerrels stem word ik gelijk uit mijn gedachten wakker geschud.
"Sorry, ik was wat in gedachten verzonken. Dankjewel. Nee, het is niets, ik ben blij dat het weer goed met je gaat." Ik zie de rest wat verbaasd naar me kijken, maar ik trek me er niks van aan. Sterker nog, er verschijnt een klein, heel klein glimlachje op mijn gezicht!
Gretig neem ik een hap van de gerookte zalm die Jerrel aan me heeft gegeven. Ik heb nog nooit iets lekkerders gegeten. Proef ik nou... peterselie?
"Is het lekker?" vraagt hij als hij me ziet smikkelen.
"Heerlijk." antwoord ik en schuif de laatste hap in mijn mond.

-*- Avalon -*- KR

Ik onderdruk een brede grijns en werk snel mijn voedsel, als je dat zo kon noemen, snel naar binnen.
"Dat was lekker" lach ik sarcastisch en ik sta op. "Waar ga je heen" Prutteld Jacob met mond vol, " Even naar het wc" ik werp een nadrukgevende blik op Chloé en struin de gang af, ze me tegen de muur en wacht.
Na een minuutje of twee voel ik twee handen rond mijn oen sluiten. "Wie ben ik" een zachte giechel die me van mijn melk brengt ontsnapt uit Chloés keel. "Geen idee, " veins ik en draai me om "Ik miste je" prevel ik zacht en kus haar stilletjes op haar lippen.

- HEath Byrle (k) -

Ik kreeg geen hap door mijn keel.
"Ik ben even naar de wc." Mompel ik. Ik sta op en loop de gang in en kijk nog even de eetzaal rond. De meeste elites waren hier. Ik ren de trappen op en kom in het penthouse. Ik beklim de ijzeren trap en maak mijn weg naar het dak. Ik zag eerst nog niemand, tot ik iemand daar bij de reling zag staan. Ik liep er heen...

-=- Jacob Orchid -=-
KR

Ik was klaar met eten, en alweer smaakte het mij niet echt.
Maar als ik naar het eten van de kerkratten keek, zag het er afschuwelijk uit.
Maar mijn vraag was eigenlijk altijd geweest:
Waarom hoor ik bij de eliten en niet bij de kerkratten? Beide ouders van mij waren dood ik had alleen het grote rijkdom gekregen en meer niet.
Ik zucht diep en gooi mijn restjes weg en leg mijn bord weg. Mijn ogen beginnen wat pijn te doen, waarschijnlijk door de nachtmerrie van gister avond, ik was toen nog een aantal keren wakker geworden.
Ik ga naar mijn kamer en begin mijn huiswerk te maken.

~~ Victoria River, elite

Ik til Mike op en loop met hem naar de kantine. "Jij gaat deze prut eten.." Mopper ik. Ik open de deur en sta in de rij. "Uhm, 2.. nee doe maar 1 bord graag, niet super veel." Lach ik, toch had ik niet zo'n honger. Ik liep met Mike naar een tafeltje en ging hem voeren, hij moest iets eten..

~Rachel Horn Kerkrat.

Lorna neemt me mee naar buiten en samen zitten we op een bankje. De lucht begint al aardig donker te worden, en waarschijnlijk gaan de straatlantarens straks aan. Ik moet iets bekennen aan Lorna. Hopelijk vindt ze me niet een totale sukkel.
'Lorna,' vragend kijkt ze me aan, 'Ik moet je wat zeggen. Ik ben niet zo goed in dit. En al helemaal niet in deze taal.'
De vragende uitdrukking blijft op haar gezicht. 'Wat bedoel je, Dylan?' vraagt ze me, terwijl ze een klein kneepje in mn hand geeft.
Ik voel dat mijn gezicht warm word, maar ik moet het toch toegeven.
'Dat. Volgens mij noemen ze het hier "flirten".' Beschaamd kijk ik haar aan en wacht op haar reactie.
Als er een God bestaat, alstublieft, laat haar me alstublieft niet een enorme sukkel en mietje vinden!

-Dylan, Elite.

Ik blijf alleen over met twee superknappe jongens. De kantine stroomt langzaam leeg, op een paar laatkomers na dan. Ik gooi mijn bestek op het dienblad, neem nog wat vuile vaat van de anderen mee en breng het naar de versleten afwasband.
Ik voel de spanning in mijn maag kriebelen. Vind ik nou.. twee jongens tegelijk leuk?

-*- Avalon -*- KR

Ik druk me tegen hem aan. Even weer vergeten hoe deze school in elkaar zit. Met zijn standen. En zijn moorden...
"Laten we naar buiten gaan," fluister ik in zijn nek. Hij grinnikt en we lopen naar buiten. Ik zag niemand. Hand in hand rennen we naar onze tuin.
"Zo Chloé. Moet ik iets weten?" hoor ik ineens achter me. Ik verstar. Laat Heaths hand los. Draai me om. Bianca.
"B-bianca ik..." stamel ik. Heath kijkt van mij naar Bianca.
"Dus jij gaat met een smerige kerkrat," grinnikt ze vals. Oh. Dat was niet slim. Ik knijp mijn ogen dicht. Mijn handen ballen zich tot vuisten. En dan ren ik naar haar toe en stomp haar op haar neus. Ze valt achterover. Ik voel twee sterke armen die me vast grijpen. De armen van Heath.
"Verlaag je niet tot haar niveau," fluistert hij. Hij heeft me moeite tegen te houden.
"Dat moet jij nodig zeggen," roept ze spottend tegen Heath.

CHLOÉ
~elite~

Ik stopte Mike weer in, ik had weer tijd voor mezelf. Ik liep wat door de school gangen, en zocht iedereen, ik kon niemand vinden en zuchtte. "Heb ik vrienden? Nee..." Zei ik. "Ben ik aardig? Ne.." Voordat ik kon reageren legte iemand zijn hand op mijn schouder en zei "Ja."

~Rachel Horn.
~(KerkRat)

Wat een schatje! Hij vind me leuk. Mijn hart gaat vreselijk tekeer. Hij kan niet goed uit zijn woorden komen. "Volgens mij noemen ze het hier 'flirten'", zei hij. Ik voel dat er een enorme grijns op mijn gezicht staat. Hij houdt van me! En ik van hem, voel ik. Dit gevoel heb ik al in tijden niet meer gevoeld. "Bedoel je.. Verliefd?", vraag ik voorzichtig en trek hem overeind.

'Lorna Baker, kerkrat.

Toen ik klaar was liep ik naar het muziek lokaal en ga achter de piano zitten. Dit kon ik ook niet, maar wat maakte het uit als je toch altijd alleen en verlaten was.
Wat maakte het uit, als je toch nooit verliefd was geweest?
Wat maakte het uit, als niemand je wou?
Het enige wat ik had, was mezelf en mijn geesten.

~~ Victoria River, elite