Lorna komt ook aan. Ik vertel haar vrolijk alles over gister avond.
"Chloé wat fijn voor je!" zegt ze blij. Ik glimlach.
"Niet doorvertellen," zeg ik smekend. "Er zijn hier nogal wat mensen die het er niet mee eens zijn..."
Ze knikt en ik omhels haar.
"Gezellig met zo'n kerkratje!" snerpt een stem van een Elite door de gang. Lorna kijkt geschrokken om.
"Negeren Lorna," zeg ik vriendelijk.
"DONDER OP!" gilt Samantha hem na. Ik grinnik. Eigenlijk wilde ik naar Heath toe.

CHLOÉ

" deels gaat het overmij, maar ook over de mensen buiten deze muren die hebben het moeilijker dan ons hier " antwoord ik ze knikte
" ik ben blij dat je het mooi vindt" zei ik lachend
" het is ook heel mooi " bloosde ze
Haar stem was trillerig ik zag tranen in haar ogen ze hield het tegen ze was zo sterk
" wat ga je doen? Vroeg ik om de stilte te doorbreken.

Ray Note --
- KR

Ik haal mijn schouders op.
"Geen idee, wat chillen denk ik. Misschien in de bibliotheek kijken of ze nog wat goede muziek hebben."
"Wat voor muziek luister je?"
"Van alles, maar met name rock en punk. Jij?"
Ray grijnst. "Hip Hop, R&B, dat soort stuff."
"Dat had ik niet verwacht." grap ik. "Heb je anders zin om mee te gaan? Tenzij je belangrijkere dingen te doen hebt natuurlijk."

-*- Avalon -*-
KR

Ik vind het vreselijk dat mensen me altijd uitschelden voor kerkrat. Hoe hebben ze het hier verzonnen? Iedereen was toch gelijk? Elite's zijn soms echt gemeen. Net weer een. Maar we negeren hem gewoon. Samantha werd wel boos en schreeuwde: "Donder op!" Daar kon ik dan wel weer om lachen. "Ik heb ook iemand ontmoet", zeg ik uiteindelijk. "Vertel, vertel!", zegt Chloé enthousiast. "Hij heet Dylan, maar ik ben nog niet verliefd ofzo", ik vertel ze over gister avond. Hoe hij daar gister zo alleen zat en dat we daarna hand in hand naar buiten liepen. En dat hij in mijn tent heeft geslapen. Chloé en Samantha vinden het heel romantisch. "En vanavond zie ik hem weer", ik voel mijn wangen gloeien. "Ik wil Heath ook graag weer zien", bekent Chloé. Samantha staart een beetje voor zich uit. "Samantha? Wat is er?", vraagt Chloé.

'Lorna Baker, kerkrat.

Heath en ik waren achtergebleven in het muzieklokaal.
"Jointje?" Vroeg Heath na een korte stilte. Ik slikte, ik rook eigenlijk af en toe voor de gezelligheid, maar ik weet niet of het nu zo handig is.
"Euh." Aarzelde ik.
"Je gaat er niet dood van." Antwoord Heath zuchtend.
"Vooruit dan." Mompel ik. Heath en ik lopen naar buiten, naar 'ons' hangplekje aan de rand van het plein. Onder een afdakje op het muurtje. Heath stak 2 joints aan. Zwijgzaam blies ik de rook uit. Af en toe kan geen kwaad, het was ook best wel eens lekker.

-=- Jacob Orchid -=-
KR

Ik begin me niet zo lekker te voelen. Ik wil eigenlijk kotsten, zo erg is het.
Ik was normaal gesproken nooit ziek, maar wel heel soms verkouden. Mijn buik die begint pijn te doen.
Zal ik zwanger zijn?! Ach wel nee, ik heb helemaal geen relatie, en ook nooit gehad. Behalve een dan, maar ik voelde eigenlijk niks voor die gene, en we gingen alleen maar zoenen en meer niet.
Misschien was het voedselvergiftiging en meer niet. Een oud kauwgompje gegeten ofzo.

~~ Victoria River, elite

'' ik wil wel mee hoor'' zei ik
'' oke , dan gaan we maar naar de bieb'' antwoorde avalon
we liepen samen richting de bieb
-- -- ----
in de bieb-
-- -- ----
we liepen gelijk naar de boekenkast waar de muziekstukken en boeken stonden er viel me een boek op hij was blauw met rode letters ik pakte het '' de gechiedenis van de muziek'' bleh, dacht ik in mezelf geschiedinis / dat was niks voor mij
avalon pakte een boek
'' is dit niet wat voor jou'' vroeg ze aan mij
ze gaf het boek aan mij en ik pakte het '' rappen is een passie'' stond erop
''wauw!!'' zei ik '' bedankt Avalon!''
ze bloosde weer '' graag gedaan Ray''


ray note
KR

ik schrok wakker.... ben ik nou in slaap gevallen tijdens een muziek les? kan toch niet en dat de leraar het niet eens mertke, volgens mij zit iedereen nu diep in de put. Ik rekte me uit en zag Jacob en Heath een jointje roken, ik dacht slimme oplossing voor als je je rot voelt. Ik stond op en liep naar ze toe en vroeg: "mag ik er ook eentje?"

-Jerrel-
elite

Ik loop naar de bibliotheek met vreselijke kramp in mijn buik. Ik zie Avalon en Ray met elkaar.
Hmmm, wel raar kerkratten in de bibliotheek normaal ben ik hier als enige. Ik pak een boek over paranormale gezondheid en ga zitten aan een tafel. Hmm, buikpijn, buikpijn, buikpijn.... HIER! Ik begin te lezen.
"Als je paranormaal bent en je word normaal gesproken nooit ziek dan is het zo dat er iets met jou zelf gebeurt.
Als je een vrouw bent, kan het zo zijn dat je of ongesteld bent net als ieder normale vrouw of je gaat ontwikkelen. Dat wil zeggen, dat je sterker word met je krachten en beheersing."
Verder leesde ik niet, want ik was een vrouw en geen man. De rest ging namelijk over mannen.

~~ Victoria River, elite

Langzaam slof ik door het Penthouse van de eliten heen.
Ik heb geen zin in Victoria, die zit vast weer interessante boeken te lezen,
en heeft het veel te druk, om een veel te dik boek in één dag uit te lezen.
Langzaam loop ik de ijzeren trap op, naar het dak toe.
De verkoolde takken van gisteravond liggen er nog, en ik denk weer aan Jacob.
Ik loop naar de reling toe, en zet mijn mp3 aan.
Zachtjes begin in mee te zingen, maar naarmate steeds harder.

- Tiffany Heart - Elite -

Er klinkt een bel en iedereen hobbelt zo'n beetje naar de kantine. Het is tijd om te eten. Mijn ogen zoeken naar bekende. Dan zie ik Dylan in de rij staan. Snel ren ik er naar toe. "Hi, hoe is het?", vraag ik. Hij knikt. "Mag ik voor jou?", vraag ik dus maar. Hij doet een stapje naar achter. Als ik mijn prut heb ga ik aan een lege tafel zitten. Dylan kletst nog even met Veronica en komt dan naar me toe. Samen eten we ons eten op. "Hapje?", vraagt hij. Ik doe mijn mond open en hij voert mij een hapje van zijn heerlijke maaltijd. Had ik maar elke dag zulk eten. Net als vroeger.

'Lorna Baker, kerkrat.

Na heel lang geen antwoord gehad te hebben besloot ik dus maar naar de kantine te gaan, het leek wel of Jacob en Heath leken te bevriezen toen ik aan kwam. Iedereen negeerde me weer, net als 2 jaar geleden, wat vreselijk maar toen had ik mijn hond en nu niet meer, dus het is nu erger. Ik liep naar de kantine toe en nam wat van het eten wat wij kregen dat luchtte tenminste op dat ik nog wel elite was en geen kerkrat. Ik zag wat mensen zitten, ik zag Lorna staan die een hapje nam van het eten van Dylan, die hebben tenminste liefde, maar ik? wat heb ik? helemaal niks. Wade leek zich ook verdacht weinig van zich te laten horen, dus ik ziet hier maar. Ik liep naar een tafel toe en ging daar gewoon zitten eten, hopend op dat iemand bij me kwam zitten.

-Jerrel-
elite

Terwijl ik neuriënd in de rij sta te wachten op eten komt Lorna opeens naast me staan. Ze vraagt of ze voor me mag, en natuurlijk kan ik geen 'nee' zeggen. Waarom zou ik uberhaupt 'nee' zeggen? Nadat ik een tijdje met Veronica heb staan praten loop ik terug naar Lorna. Ik vraag of ze een hapje wilt en ik zie dat ze dat graag wilt. Ik kijk naar haar prut op haar bord en schuif mijn bord naar die van haar. 'Ruilen?' vraag ik aan haar met een bigsmile.
-Dylan, Elite.

Ik zit te eten met de Elite. Ik bespeur de kantine af maar zie geen Heath. Mijn eetlust is een beetje weg. Sinds de muziekles heb ik hem niet meer gezien. Ik por wat in het voedsel.
"Hoef je niet meer?" vraagt Wade hongerig. Ik glimlach en schuif hem het eten toe.
"Je bent jezelf niet Chloé," merkt Bianca op. Ik slik.
"Hoe bedoel je, Bianca?" vraag ik glimlachend.
"Normaal gesproken ben je niet bij de elite weg te slaan. En nu zie ik je bijna nooit meer! Wat doe je toch de hele tijd?"
"Dat zijn jouw zaken niet."
"En dat antwoord hoor ik ook de hele tijd! Je wordt toch geen vieze kerkrat hè!"
"KERKRATTEN ZIJN NIET VIES!" gil ik en loop de kantine uit.
"JA LOOP MAAR WEER WEG!" gilt Bianca me achterna.

CHLOÉ
~elite~

ik hoorde Chloe schreeuwen, "kerkratten zijn niet vies!". Ik wist meteen wat ik moest doen en rende achter haar aan, gang door, uiteindelijk haalde ik haar in, ik zag haar huilen. Al hijgend zei ik: "Chloe je hebt helemaal gelijk kerkratten zijn niet vies ze zijn juist aardig en er zijn er wel meerdere hoor die met ons zo denken kijk maar naar Dylan die heeft zijn eten geruild met Lorna, zo het hoort het toch? en rustig maar Bianca is gewoon een trut daar moet je niet naar luisteren" daarna sloeg ik een arm om haar heen en zei: "weet je ik heb een idee, waarom wisselen we niet even om voor een dagje ofzo? kerkrat wordt elite, elite wordt kerkrat. dan weet de trut Bianca echt niet wat ze moet doen, maar als jij een beter idee hebt om Bianca terug te pakken, ik help graag."

-Jerrel-
elite

"Nee joh, hou maar lekker zelf", zeg ik verbaast. Geeft hij me nou zijn voedsel? "Nee, jij mag ook proeven", Dylan pakt mijn bord en schuift de zijne naar mij. Wat een schat! "Zullen we dit delen?", zeg ik maar. Ik heb toch niet zo'n grote honger. "Ja, is goed", Dylan schuift het bord prut weg en we eten samen van zijn bord. "Kerkratten zijn niet vies!", gilt iemand opeens en ik zie Chloé opstaan. Kwaad beent ze de kantina uit. "Ja loop maar weer weg!", schreeuwt iemand haar na. Jerrel rent achter haar aan naar buiten. Dylan pakt mijn hand. "Ja, kerkratten zijn niet vies", zegt hij met een glimlach.

'Lorna Baker, kerkrat.

De bel klinkt. Etenstijd.
"Kom je bij ons zitten?" vraag ik. Ik zie hem even twijfelen, maar toch stemt hij in.
----
"Vinden jullie het erg als Ray bij ons komt zitten?" vraag ik aan Heath en Jacob. Hun ogen zijn iets rood aangelopen en hun pupillen zijn groot. Ze hebben duidelijk geblowd.
"Neuh." mompelt Heath met volle mond. Ik zet mijn dienblad op tafel en schuif aan. De stoel kraakt vreslijk, maar dat ben ik ondertussen wel gewend.
"Hoe was jullie middag?" vraag ik.
"Wel chill." antwoordt Jacob.
"Wij hebben wat muziek uitgezocht in de schoolbieb."

-*- Avalon -*- KR

Heath en ik Zitten samen op het muurtje te blowen. Ik begin me een beetje licht te voelen, maar dat hoort erbij.
"En?" Vraagt hij nieuwschierig.
"Wat." Zeg ik afwezig. Heath kijkt me glimlachend aan.
"Nou.." Zegt hij bijna lachend.
"Wat nou??" Antwoord ik geïrriteerd, ik weet wat hij wil zeggen, maar dat gaat hem niks aan. Heath antwoord niet en grinnikt. "Ik wist het." Mompelt hij.
"Hey Heath." Zeg ik.
"Ja?"
"En?" Glimlach ik. Heath slaat zich voor zijn kop.
"Gaan we irritant doen?" Lacht hij.
Dan gaat de bel, ETEN!
-=- Jacob Orchid -=-
KR

Oh Jerrel. De schat.
"Het gaat wel," zeg ik vriendelijk en veeg nog wat traantjes weg. Maar als ze het nog één keer waagt om Heath, Lorna, Jacob of welke kerkrat dan ook te beledigen breek ik haar neus. Ik vertel mijn idee aan Jerrel en hij lacht hard op.
"Ik help je," zegt hij lachend.

CHLOÉ

Ik rammelde, maar mijn eetlust verdween dadelijk toen ik op het menu keek, spinazie met bonen.
Alsof het afgesproken was kreunden Jacob en ik in koor en zette ons aan ons vaste plekje.
Mijn blik gleed naar het raam rechts boven aan de hoek van de kantine, waar de elite zich bevond, in de hoop een sprankje van Chloé op te vangen, maar tevergeefs. Verveeld prikte ik in het groene hoopje en nip van mijn glas water. "Wat is er toch met jouw" Jacob stoot me tegen mijn elleboog en mijn bord valt op de grond. "Nah, niets" mompel ik futloos en laat mijn hoofd op de tafel rusten.

- Heath Byrle (k) -