*tap* *tap* *tap*
Zo ging het nu al weken. De laatste tijd had mijn maag echt geen idee hoe hij al dat voedsel binnen moest houden. Ik gaf enorm veel over, maar ik at ook heel veel. In het geheim hoopte ik dat ik zwanger was, want mijn moeder had mij vroeger verteld dat dit signalen konden zijn. Toch wilde ik me er niet teveel op verheugen, het kon natuurlijk ook een buikgriepje zijn...
Toen ik weer naar buiten liep bedacht ik me ook dat we misschien niet genoeg geld hadden voor een kindje. We hadden net een groot aantal sproeiers voor de tuin gekocht, en binnenkort zou ons huis worden uitgebreid. Ook wist ik niet of Will wel toe was aan kinderen.
Toch had ik nog steeds het gevoel dat ik zwanger was, ik wilde ook graag zwanger zijn. In mijn hoofd was ik al druk aan het rekenen, en op zich konden we ons net aan een kind veroorloven. Een vaag beeld van een prachtig kind kwam in mijn hoofd, en ik slikte moeilijk. Waarschijnlijk zou Will alleen maar chagrijnig worden als ik het voorstelde...
Na een paar maanden zag ons huis er zo uit. Het had drie extra kamers gekregen, zodat we niet meer in de woonkamer hoefden te slapen. Ook waren er twee lege kamers, die Will 'voor later' wilde gebruiken. Ik was erg tevreden met het resultaat.
Een paar weken later had ik toch besloten om een zwangerschapstest te kopen, ik moest het gewoon weten. Tijdens het koken van ons diner besloot ik Will de uitslag te vertellen.
"Will?
"Ja?"
"Ik ben zwanger,"
Angstig sloot ik mijn ogen, bang voor wat er komen zou. Ik hoorde hem zijn boek dichtslaan, een paar voetstappen, en voelde twee sterke armen om me heen.
"Dat is geweldig nieuws,"
Het voelde alsof er een groot pak met zorgen van mijn schouders was getild. Ik was zo blij met het goede nieuws, en nu Will ook toestemming had gegeven kon mijn dag niet meer stuk. Wat moest ik toch zonder hem?
Ik wilde me op iedere manier mogelijk voor bereiden, dus ik las veel boeken over zwangerschap. Die boeken vertelde me dat ik het rustig aan zou moeten doen, maar helaas had ik daar geen tijd voor. De tuin vroeg veel aandacht, en kon geen dag alleen gelaten worden. Ik was erg moe, en had altijd honger. Veel steun van Will kreeg ik niet, altijd als ik hem iets vroeg was hij te druk, of kreeg ik alleen wat gebrom. Hij had waarschijnlijk veel stress vanwege zijn werk.
Een van de twee kamers was al ingericht als babykamer, en in die kamer was ik vaak te vinden. Dan droomde ik over mijn mooie baby.
Op en dag in de tuin voelde ik plotseling een enorme pijnscheut. Ik gilde het uit. Ik had meteen door wat er aan de hand was: ik stond op het punt te bevallen! Tussen de weeën door belde ik een taxi, die me meteen naar het ziekenhuis bracht.
Een paar uur later kwam ik naar buiten met een prachtige baby, die ik Sky besloot te noemen. Het was een wolk van een baby. Ondanks dat hij veel van me vroeg, had ik daar geen problemen mee.
Tijd vliegt, zeker als je het niet wilt. Binnen de kortste keren was het tijd voor Sky's verjaardag. Hij was alweer een jaar oud. Aan Will de eer om hem naar de taart te brengen. Vader en zoon straalden allebei, en al snel waren de kaarsjes uitgeblazen.
Ik ben zo trots op mijn zoon!
---
^_^ Hij is lief 
Zielig, leuk, spannend 
