Mijn armen spannen zich op met haar teren lichaam tussen mijn vingers.
Zachtjes leg ik haar op de vloer en trek mijn hemd uit als ondersteuning voor haar hoofd.
"Jane" kreun ik zachtjes en ik strijk mijn hand langs haar gelaat "gaat het een beetje"
Mijn hand klemt zich rond het hare, wat was er mis, wat moest ik doen.
Ik breng mijn hoofd stil naar het hare en lip stil in haar oor "Jane"
Ze schrikt wakker uit een korte slaap en maait haar armen wilt om haar heen.
Ik grinnikt en ondersteun haar rug. "Gaat het..."

-Lucas Folcalor-

Ik draaide me om en zag Lucas en Jane. Jane ligt op de grond. En ik voel woede opborrelen. Mijn oog trekt een beetje. Ik been snel op ze af. "Mag ik misschien?" Vraag ik sarcastisch. Lucas knikt en stapt aan de kant. Ik pak Jane's hand vast. Voorzichtig ondersteun ik haar. "Ben je weer wakker schone slaapster." Lach ik tegen haar.

-Richard

Ik hoorde gelach en zag Jack en Cwen spelen. Ik grinnikte. Jack was zo goed kinderen. Ik onderschepte Alice, tilde haar op en maakte een rondje met haar door de lucht. Ze lachte.
"Lia je moet aan mijn kant staan! Nu pakken ze me!" riep ze. Ik lachte en overhandigde Alice aan Jack terwijl ik mijn tong naar haar uitstak.
"Aaaahh," kraaide ze. Ik glimlachte. Jack gaf haar de kieteldood.

***LIA***

Met veel gekreun steun ik op Richard. Ik voel me licht in mijn hoofd en ht doet oevral pijn, maar vooral in mijn maag.
Ik vang een verwachtingsvolle blink op van Lucas. Wat doet hij hier?
"Heb ik soms wat van je aan?!" bijt ik hem toe.
"Nee niks. Laat maar." Met een onbeschrijflijke trieste blik, als een hond met zijn staat tussen z'n poten, sloft hij richting zijn kajuit. Of is het de bar? Ach, het kan me ook helemaal niks schelen.
"Wat is er gebeurd?" vraag ik aan Richard, die een wat nijdig voor zich uit kijkt.
"Je bent flauwgevallen. Ik heb je nog net op weten te vangen."

xx- Jane -xx

Alice begon hardop te lachen. Ik lachte mee. Alice begon te slaan en sloeg Jack op zijn neus. "Auw,Mens wat is dat kind sterk." Gromde hij zacht. Ik begon hardop te lachen. "Je vriendje word in mekaar geschopt door mijn dochter." Grinnikte ik tegen Lia. Lia knikte proestend van het lachen.

~Cwen

Cwen en ik lagen bijna op de grond van het lachen terwijl Jack bont en blauw werd geslagen door een gillende Alice.
"Moet ik mijn EHBO op je toepassen Jack?" vroeg ik grijnzend. Hij wist Alice even van zich af te houden.
"Och... Gewoon deze bodybuilder weghouden is genoeg," riep hij lachend. Ik prikte Alice in haar zij
"Niet mijn vriendje vermoorden," waarschuwde ik haar

LIA

Ik zat op het schip.
Niemand geeft om me.
Ik word genegeerd.
...
Dat is wat ik dacht.


~Ayme

Ik slofte verder het dek over. Verdomme, dacht ik bij mezelf en zette me neer in een verlaten bar.
Ik wierp mijn armen over het tafeltje en begroef mijn hoofd erin. Het was mijn recht niet om Richards vriendin te stelen maar ... ik hield van haar. Maakte dat iets uit, bedacht ik me en ik beet met mijn tanden in mijn arm.
Ik bemerkte dat mijn hemd nog op het dek lag maar ik had geen fut om het te gaan halen. Een koude winterse wind sloeg door een gebroken raam maar ik rilde niet, mijn lichaam gloeide van de opgekropte woedde.
Ik beet steviger in mijn arm en schreeuwde het uit, geruisloos. Mijn dorst in rum was verdwenen, mijn zucht naar vriendschap was weggevaagd, enkel snakte ik naar liefde en dat kon ik niet krijgen.

-Lucas Folcalor-

Ik blijf stilstaan.
"Wat is er?" vraagt Richard.
"Ik weet het niet.. Dit voelt gewoon niet goed."
"Hoezo dan? Wat voelt niet goed?"
"Lucas. Hij leek nogal overstuur."
"Ach, het zal wel niets zijn." Hij wil me zoenen, maar ik leg mijn vinger op zijn lippen.
"Nee. Er is wél iets. Ik voel het."
Richard zucht. "Oke, goed dan. Ga maar."
Ik ruk de deur van de kajuit van lucas open, maar die is op wat rommel na helemaal leeg.
Dan moet hij in de bar zijn. Als ik daar ben is er helemaal niemand.
Ik zucht en ren over het dek. Daar vind ik hem bij de trap aan de reling.
"Wat doe jij hier?"
"Zeg eens eerlijk, wat is er daarnet gebeurd?" hijg ik.
Lucas lijkt even te twijfelen, maar begint dan te vertellen.

xx- Jane -xx

"Pas je wel op met je arm Jack?" Jack schrikt. Daar had hij niet aan gedacht.
"Wat is er met je arm?" vroeg het meisje op zijn arm nieuwsgierig. Hij schonk haar een glimlach.
"Het is niets. Maak je geen zorgen," stelde hij haar gerust, "maar ik denk wel dat het beter is dat we even stoppen nu."
Alice knikte begrijpend en liep naar haar moeder. Wat een schatje.

***LIA***

Ayme hobbelt een beetje rond op het schip. Ineens hoort ze drie schoten.
Ze rent snel weg met de herinnering aan al de doden van de laatste weken.
Ze begint harder te rennen als er nog meer schoten klinken. Snel rent ze de bar in.
De voetstappen die ze hoorde bonkten kwaad weg. Ze is veilig.

Ayme Litters (Ayumii) Is Beschermd door Calypso.

"Woa, wat was dat?!!" schreeuw ik hijgend. Iemand wilde me WEER vermoorden! Ik moet nu echt oppassen. Ik moet dit direct melden!! Ik ren naar Cwen toe, die vrolijk aan het spelen is met Alice.

~Ayme

Ik beet op mijn lip, mijn lichaam begon stilaan te rillen in de vrieskoude.
Het gesprek viel stil en we keken beiden naar de vloer. Ik grijp Janes hand vast en kijk haar strak in de ogen.
"Als je maar weet dat ik achter je sta, welke beslissing je ook neemt" mijn stem stokt in mijn keel en mijn tanden klapperen. Ze knikt en staart me bezorgd aan. "Hier" prevelt ze en ze reikt me haar truitje.
Ik schudt mijn hoofd maar ze dringt aan en duwt het truitje opdringerig tegen me, ik glimlach.
Haar hand raakt m'n schouder aan en het truitje glijdt tussen haar vingers.
Een gespannen moment word verbroken door een lichte sneeuwval.
"Ik moet eh ..." weifelt Jane "Je moet door" maak ik haar zin af en glimlach triestig.
Ze knikt en staat op maar ik grijp haar hand vast. Oogcontact, ik overbrug de afstand tussen ons en reik mijn hoofd naar haar toe. Een passionele kus, een hand over mijn blote rug, strelend, niet afwerend.
Ik laat haar los. "Het spijt me" kreunde ik, verlangend naar haar lippen.

Plots hoorden Jack en ik schoten. Snel renden we naar mijn kajuit; de dichtsbijzijnde.
"Wat was dát nou weer?" vroeg ik geschrokken.
"Geen idee! Maar het is al weer gestopt... Kom laten we naar buiten gaan," stelde hij voor. Maar ik trok hem grijnzend terug.
"Waarom zouden we?"

LIA

Ik slofte een beetje rond. Toen trapte ik de deur open en zag ik Jane met Lucas zoenen. Ik brak. Het ging altijd mis met mij. Kwaad gaf ik een trap tegen de deur. " Is het een beetje een gezellig theekransje." Jane draaide zich om en keek me aan. " Richard." Fluisterde ze.

-Richard

Mijn lippen tintelen nog na. Opeens herrinner ik me alles weer, als een soort flashback.
Wat er is gebeurd in de bar, de verontschuldigingen, de tweede kus.. Dit kan niet waar zijn.
"Ik.. Ik..." hakkel ik met een brok in mijn keel.
"Het voelde best... fijn." Meteen krijg ik spijt nadat ik dit heb gezegd. Ik kijk snel of er iemand in de buurt is, maar er is niemand. Er verschijnt een verraste uitdrukking op Lucas' gezicht.
"Echt waar?"
Ik knik voorzichtig. Nu moet ik geen domme dingen gaan doen. Ik moet een keuze maken Of Richard of Lucas.
Ik hoor een stem achter me. Net op het verkeerde moment.
Ik draai me geschrokken om.
"Richard..."

xx- Jane -xx

Ayme kwam angstig op me aflopen. Ze verteld me trillend dat ze net bijna vermoord is.
" Rustig meis. Rustig. Niemand word hier vermoord op mijn schip." Ayme trok een wenkbrauw op. " Ehm vanaf Nu." Grijnsde ik.

~CWen

Ik hoorde harde knallen, ik een flits zit ook overeind, alert. Er klinken nog een paar schoten, wat woedende voetstappen, maar daarna word het stil.
Ik trek 1 wenkbrauw op. Hoe kan dit nu?
Ik voel een koude windvlaag naar binnen trekken, het werd winter, en het ruit van het raam was gebroken. Peinzend keek ik ernaar, je zag nog wat scherpe glasscherven glinsteren in de zon. Langzaam sta ik op en loop er naar toe. Ik prik er zachtjes met mijn vinger in, vlijmscherp! Er loopt een druppeltje bloed over mijn wijsvinger. Ik zucht en probeer het glas te breken, mijn hand schiet door, er drupt meer bloed op de vloer.
"Verdomme!" Begin ik met vloeken, ik de kast griste ik de afschuwelijke jurk te voorschijn en scheurde er een reep stof af. Deze bond ik om mijn hand. Het leek het bloeden niet echt te stelpen. Misschien moest Lia er maar een keer naar kijken.
Ik draai me om en loop naar buiten, het was behoorlijk koud. Ik blaas zachtjes mijn adem uit. Er verschijnt een wolkje voor me.
Ik glimlach en kijk naar de hemel, er landen een paar sneeuwvlokjes op mijn gezicht.
Ging het sneeuwen?
Ik loop naar de relling en zet mijn armen erop. Ik staar naar haar, naar de zee. Mijn enige vriend.

~Willow Smidweed~

Een lange stilte, vernietigende blikken worden geworpen.
Ik raap al mijn moed bij een en doe een stap naar voren, wat ik nu ging doen zou alles bepalend zijn.
"Het is niet wat het lijkt, Richard" zucht ik "Ik heb Jane gekust, zij wou niet maar ik deed het toch"
Ik voelde vocht in mijn ogen opwellen, ik was zo dichtbij gewest, mijn hart klopte nog na van de kus,
dat zou ik moeten onthouden.
Mijn stem schokte, mijn aders klopte. "Ik wens jullie veel geluk samen" zei ik kordaat en ik liet Janes hand los.
Gedachten spookte door mijn hoofd, ze hield van je, ze kuste je, waarom verpest je dit.
Ik onderdrukte het stemmetje in mijn hoofd en liep verder.
Wanneer ik Richard passeerde beet ik op mijn tanden. "Dit had niet mogen gebeuren ... sorry"
hij keek me verbluft aan maar kookte nog van woedde.
Een laatste blik op het gelaat van mijn liefde, er loopt een traan over haar wang en mijn hart breekt.
Ik weersta de drang om terug naar haar te lopen, haar te troosten, haar aan te raken.
Ik hou genoegen met de laatste woorden "Weet dat ik van je hou".
Dat was de druppel voor Richard, Ik voel een vuist tegen mijn kaak een een harde bonk van mijn achterhoofd op de vloer. Ik hoor stemmen schreeuwen maar zie niets meer, het is voorbij ...

-Lucas Folcalor-

Ik hoorde vanachter een harde bonk, iemand schelden, en iemand gillen. Dit is niet normaal meer!
Ik draai me om en stamp naar de plek waar het geluid vandaan komt. Ik zie dat Richard Lucas probeert te wurgen, en dat Jane met grote ogen loopt te kijken en loopt te gillen.
Ik loop naar Richard toen en trek hem weg bij Lucas. Hij probeert me te slaan, maar hij mist de hele tijd. Ik sleur hem mee naar de deur en zet hem buiten neer, op het dek. Daarna loop ik terug, naar Lucas. "Jane, zorg dat Richard Lucas niet probeert te wurgen, of te vermoorden. Ik ga Lia halen."
Jane knikt, terwijl ze nog steedsw wezenloos voor zichtuit zit te staren.
Ik loop naar de slaap vertrekken en bonk op de deur van Lia' hut. "Lia! Komen! Nu!" Brul ik. Lia doet de deur op een kier en ik grijp haar bij haar pols en sleur haar mee naar de plek waar Lucas ligt.
Ik zie dat Richard weer Lucas probeert te vermoorden, ik had gehoopt dat Jane hem wel tegen zou houden. Ik trek Richard weg, hij geeft me een stomp in mijn maag. Maar ik laat niet los. Ik trek Richard mee naar buiten, en laat Lia haar werk doen.
Richard slaat me in mijn gezicht. Ik geef en een zetje. "Richard, stoppen." Zeg ik hoofdschuddend, "hiermee maak je Jane ook niet gelukkig hé. Dat weet je."
Richard lijkt wat te kalmeren. "En jij wilt Jane gelukkig houden, toch?"


~Willow Smidweed~