Samen keken we naar de prachtige dolfijnen die met onze boot meezwommen. Na een tijdje dropen ze af en gingen ze de andere kant op. Ik gooide mijn armen om zijn nek.
"Moet jij niet eens naar de kapper," vroeg ik grinnikend terwijl ik met zijn lange haren speelde, "je lijkt wel een holbewoner!"
"Nah!" riep Jack nep-boos uit. Ik grinnikte en streek zijn haar naar achter terwijl ik in zijn ogen keek. Het werd nu donker buiten en de kaarsjes werden aangestoken. Een gelige gloed scheen door de kamer heen. In het licht zag ik Jack's glinsterende ogen. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en was gelukkig.

***LIA***

Ik streel zijn arm. Dit was wel een beetje een verkeerde timing, maar ik wil Lucas niet voor de gek houden.
"Wat kijk je sip." merkt Richard op.
Ik haal mijn neus op. "Nee, er is niks." Ik breng mijn lippen naar de zijne om hem gerust te stellen, maar zelf ben ik allesbehalve dat. Dit is oneerlijk tegenover Lucas.
"Hoe wist jij trouwens dat Lucas van onze relatie wist?" De woorden duizelen me, maar ik wilw eten of er over me geroddeld wordt of niet. Dat anderen jaloers zijn kan ik best begrijpen, maar sommige roddels kunnen echt te ver gaan.

xx- Jane -xx

"Door de manier waarop hij naar je kijkt." Fluister ik zacht. "Hij lijkt een beetje jaloers." Ik kuste Jane in haar nek. "Richard." Lachte ze. "Ik wist wel dat je kon lachen." Fluisterde ik tegen haar nek aan.

-Richard

Ik til Alice op en draai een rondje dan zet ik haar op de grond. "Je bent zwaar lieverd." Alice schudde haar hoofd en haar staartjes zwaaiden in het rond. "Mam ik heb het waaaaarm." Zeurde ze. "Dan trek je die gekke jurk uit." LAchte ik. Alice weigerde en rende het dek op. Hard rende ik haar achterna. Ik knalde twee keer tegen iemand op. Tot ik Alice eindelijk te pakken had.

~Cwen

Futloos strompel ik over het dek, schoppend tegen een of ander rond voorwerp. Een deur gat met een kier open, ik draai mijn hoofd zo snel om dat ik er bijna zeker van ben dat mijn nek geforceerd is.
Een laag gegrom ontsnapt uit mijn keel. Jane, kussend aan de deuropening. Ze sloft de deur uit en laat Richard achter zich in de kajuit. Nu is mijn kans, nu is het moment. Ik schuifel naar voor en grijp Jane bij haar arm vast, ze schrikt maar trekt niet terug. "Kan ik je even spreken" grom ik zacht, mijn ogen duister. Ze knikt en volgt me naar een hoekje onder een grote trap. "Jane" zucht ik "Wat ?" vraagt ze uitdagend en ze zet een stap naar voren. Nu of nooit. "ik kan niet zeggen dat ik beter ben dan Richard" mijn adem stokt maar ik moet verder "Ik kan niet beloven dat ik je gelukkiger maak". "maar een ding moet je weten" Ik neem haar hand vast en leg het op mijn borst waar mijn hand hevig klopt "Ik hou van je".
Met deze woorden druk ik zachtjes mijn lippen op die van Jane en klem haar dicht tussen mijn armen.
Snel laat ik haar los en been weg, te bang voor haar reactie, ze moest me vast haten, ze wou me vast nooit meer zien.
Ik had het vast volledig verprutst ...

-Lucas Folcalor-

Ik voel me verlamd. Mijn hart gaat als een ijzeren paard en mijn knieën trillen nog na.
Wat Lucas daarnet heeft gezegd is niet niks, maar voel ik hetzelfde?
Wil ik wel gewoon vrienden blijven en tril ik alleen maar zo van de spanning, of is het toch...
Nee, dat kan niet. Dat mag niet. Ik ga op een trede zitten om goed na te denken.
Dit kan alleen maar schijn zijn. En in zo'n korte tijd kan je niet plotseling van iemand houden.
Eastred is nog maar pas overleden. Het kan toch niet zijn dat je dan zo gemakkelijk "overstapt"?
Even wil ik weer naar mijn mes grijpen, maar dan bedenk ik me dat één keer per dag wel genoeg is en Lia anders argwaan zal krijgen.
Mijn diepe gedachten worden verstoord door Richard, die vrolijk naast me komt zitten.

xx- Jane -xx

Ik was niet even mijn kajuit uit om een frisse neus te scheppen, zie ik mensen zoenen!
Ik kreeg een misselijk gevoel en was naar mijn kajut gestapt. Ik smijd de deur dicht en sla een zachte kreet.
Ik wou ook zo...zo gelukkig zijn!
Mijn tranen beginnen weer. Waarom was ik altijd de ongelukkige?





Willow Smidweed

Ik draaide me om. Willow was kwaad naar haar kajuit gegaan. Ik liep haar snel achterna.
Ik ging naast haar zitten en aaide over haar rug. "Zo wat is er nu meisje?" Vroeg ik zacht.
Met horten en stoten vertelde Willow wat ze had gezien. Ik was in schok. "Geef dat kussen." Mompelde ik. Ik kreeg het ding in mijn handen gedrukt. Ik duwde mijn hoofd erin en begon hard te krijsen.

~Cwen

Ik sla mijn arm om Jane's schouder. Zacht druk ik haar tegen me aan. Jane legt haar hoofd tegen mijn schouder. "Kom eens." Ik leg mijn vinger onder Janes kin en trek haar naar me toe. "Je bent lief Jane." Fluister ik zacht. Dan druk ik mijn lippen op die van haar.

-Richard

Mijn hart maakt een sprongetje. Dit heeft nog nooit iemand tegen mij gezegd, het probleem is alleen dat ik me schuldig voel. Mijn lippen zijn net gekust door iemand anders, en dat laat z'n sporen na.
Ik draai mijn hoofd weg en leg mijn kin op zijn schouder.
Ik snap het niet. Hoe Lucas het waagde weer aan mij te zitten, maar ik snap ook mijn eigen gevoelens niet.

xx- Jane -xx

Ik open mijn ogen, een grijns op mijn gezicht, onuitwisbaar. Ik legde mijn handen achter mijn hoofd en dacht na over gister, over Jane. Snel probeerde ik alles op een rijtje te zetten, dromen en werkelijkheid uit elkaar te halen. Ik had Jane gekust, werkelijkheid. Jane kuste me terug, droom. Ik had haar gezegd dat ik van haar hield, werkelijkheid. Ze hield van mij, droom ... ik zuchtte en mijn grijns verdween van mijn gezicht.
Dan was alles toch niet zo goed verlopen, mompelde ik in mezelf en fronste. Gauw sloot ik mijn ogen en probeerde in slaap te vallen, terg naar die hemelse dromen. Het lukte niet en ik werd verplicht op te staan, verplicht het daglicht in tegemoet te gaan en Jane onder ogen te komen. Ik liep langs mijn spiegel en keek naar mezelf. "Waarom wil ze me niet" peinsde ik meer in mezelf dan tegen iemand anders. "Is het mijn uiterlijk ?" Ik hoorde gegrinnik achter me en draaide me bruut om. Lia stond in de deuropening en keek me schattend aan. "Je ziet er nog steeds hartstikke goed uit" lachte ze en ze zette zich op bed. "Wat is het dan ..." zuchtte ik hopeloos en zette me naast haar. Ze hield haar schouders op en klopte me gemoedelijk op de rug. "Misschien heeft Jane een oogje op iemand anders" raadde ze terloops. Er verscheen een blos op mijn wangen. "Hoe weet je ..." begon ik maar ze rolde al met haar ogen, "Het is vrij duidelijk dat het over Jane gaat" ik keek terloops naar de vloer. Om van onderwerp te veranderen keek ik haar weer aan.
"Waarom ben je hier trouwens" kermde ik gemaakt geïrriteerd en schonk haar een scheve glimlach.

-Lucas Folcalor-

"Ik kom een vriend helpen," zei ik grijnzend. Lucas zuchtte.
"Het is zo ingewikkeld," zei hij geïrriteerd. Ik knikte.
"Kan ik begrijpen. Maar... probeer geen ruzie te krijgen met Richard oké? Want daar wordt het echt niet gezelliger op. Laat Jane zelf kiezen. Zij heeft het denk ik niet zo zwaar als jij."
Hij schudde zijn hoofd.
"Hoe kun jij dat nou weten?"
"Aziaten weten alles," zei ik grinnikend. Lucas lachte ook. "Het is wel waar," verzekerde ik hem.
"Wat vindt Jane dan van mij?"
"Oké niet alles alles. Probeer daar zelf achter te komen," bemoedigde ik, "praat eens met haar."

***LIA***

Ik trok mijn hoofd terug en veegde een lok haar weg. "Ik ga maar eens kijken op het dek." Snel stond ik op en liep weg. Alice rende naar me toe. Ik ging door mijn knieën en Alice sprong op mijn rug.
Vrolijk begon ik rond te rennen. Ik zette Alice op de grond en knuffelde haar. "Zolang ik jou maar heb." Fluisterde ik tegen haar. Alice knikte zacht tegen mijn wang. Ik ging op mijn knieën en legde mijn hoofd tegen haar schouder. Alice sloeg haar armen om mijn nek. Ik legde mijn armen om haar middel. "Mijn baby." Fluisterde ik.

~Cwen

Ik knik, "misschien moet ik dat eens doen" grijns ik en sta nerveus op.
Lia geeft me een bemoedigende omhelzing en ik loop de deur uit, stres raast door mijn aderen.
Wat zal ze zeggen, wat denkt ze wel niet van me nu ik haar zomaar gekust had.
Mijn handen trillen naast mijn zijde en ik slof naar haar toe.
Nerveus schraap ik mijn keel en kijk in de twee schitterende ogen waar mijn hart steeds sneller
van ging kloppen. Ik voel mijn benen trillen en verbijt de verleiding om me weer tegen haar te drukken, te sluiten in een omhelzing voor eeuwig en altijd.
"Jane ..."

-Lucas Folcalor-

" Wat is er?" vraagt Richard verbaasd.
"Ik weet het niet. Ik voel me... Ik wil even allen zijn."
Richard laat me los en ik begeef me als een spook naar de reling, waar ik op ga zitten.
De straffe zeewind waait door mijn haren en ik klem mijn vingers om het hout, zo erg dat mijn knokkels wit worden.
Mijn maag doet pijn van de honger, maar ik moet dit eenmaal volhouden als ik wil afvallen.
Mijn gedachten dwalen af naar Lucas. Met zijn prachtige ogen met die eeuwige dromerige blik erin..
"Nee Jane, dit mag niet." zeg ik tegen mezelf. Ik word onderbroken door Lucas zelf, in levenden lijve.
Geschrokken draai ik me om.
"Lucas. Wat doe jij hier?"

xx- Jane -xx

"Ga naar haar toe Lucas, dan weet je het!"
"Nee. Dat durf ik niet. Het is zo moeilijk en..."
Ik pakte zijn kin beet en draaide zijn hoofd naar me toe.
"Met wegrennen krijg je niets voor elkaar! Ga! Nu! Naar! Haar! Toe!" beval ik. Hij knikte als een puppy. Ik duwde hem een eindje richting de deur en bleef hem nakijken, voor de zekerheid.
Soms lossen lieve woorden nu eenmaal niets op.

***LIA***

Ik zag vanaf Alice'schouder Jane bij Lucas staan. "Lulu je bent helemaal verkeerd bezig." Fluisterde ik tegen mezelf. "Wat zei je mam?" Vroeg Alice nieuwsgierig. Ik kneep haar in haar neus. "Je wilt teveel weten meisje." lachte ik. "Kom gaan we kijken of Jack met ons wil spelen?" Vroeg ik vrolijk. Alice sprong op en rende weg opzoek naar Jack. Ze kwam snel terug met Jack. Ik grijnsde naar hem.
"Ze heeft het eerder op mannen dan vrouwen" Beide begonnen we vrolijk te lachen

~Cwen

Het was alsof er een ijzeren vuist rond mijn keel samentrok en de lucht uit mijn lichaam perste.
Ik probeerde wat uit te brengen maar met mijn nervositeit werd het er niet echt beter op.
"Het spijt me voor gisteren" stamel ik, wat ben je toch zielig bezig dacht ik in mezelf.
Ik probeerde me te vermannen maar het was moeilijk, "Jane" zuchtte ik "Wat vind je van mij."
Geen reactie. Net toen ik beweging maakte om mezelf weg te draaien voelde ik haar hand de mijne vast grijpen. Mijn hart klopte sneller en ik xraaide me terug om, sneller dan mogelijk, het duizelde me.
"Lucas" hoorde ik. "Wat ..."

-Lucas Folcalor-

"Lucas..." de tranen staan me in mijn ogen. Het voelt ongemakkelijk om zijn pols vast te houden maar ergens toch fijn.
" Ik.." ik sluit mijn ogen. "Ik weet het niet. Ik hoor niet hetzelfde voor jou te voelen als jij voor mij. Maar ik weet niet of ik me nu wel aan de "regels" hou." Ik open mijn ogen weer.
"Ik weet niet wat ik voor je voel. Je maakt me blij Lucas, maar aan de andere kant weet je er altijd voor te zorgen dat ik vanbinnen in de knoop zit. Ik.." Ik zuig flink wat lucht naar binnen en ga staan.
"Ik..." Ik voel mijn knieën verslappen. Wanneer had ik voor het laatst gegeten? Vanochtend, toch? Ik grijp me vast aan de reling, maar ik zak door mijn eigen lichaamsgewicht toch weg.
"Jane!" roept Lucas paniekerig. Hij grijpt naar mijn arm om me overeind te houden, maar met het moment dat hij mijn huid aanraakt wordt alles zwart.

xx- Jane -xx

Ik tilde Alice op mijn rug. "En wat wil je gaan doen lieverd?" Vroeg ik aan Alice. "Pak me." Lachte Alice. Ze sprong weer van mijn rug af en rende weg. Ik grijnsde naar Jack en rende achter Alice aan. Jack kwam mij weer achterna.

~Cwen