Rustig liep ik over het schip. Ik was de hele dag bezig geweest met onderhoud. Cwen beulde me wel heel erg af de laatste tijd. Of misschien hield ik gewoon te weinig tijd over voor Lucas. Ik gaapte een keer. Wanneer zouden we eindelijk weer eens ergens mogen plunderen? Daar had ik echt behoefte aan. Ik wilde mezelf ook weer eens kunnen wassen. Ik gaapte, en knakte mijn nek. Wat nu? Ik had Lucas nog niet alles verteld. Niet echt duidelijk uitgelegd waarom ik zo graag aan land was, en niet in die drukkende diepte.
Plotseling hoorde ik iemand kotsen over de reling van het schip, gedver. Ik liep de hoek om, en zag hoe Jane haar maag leegde. Ze stak eerst haar vinger in haar keel, en begon toen weer te spugen. Mijn mond vormde een o. Hoe kon ze dit haar zelf aan doen? Jane wilde net haar vinger weer in haar mond steken, maar dit keer hield ik haar tegen.
"Jane, waarom doe je dit?" vroeg ik angstig.

~ Eastred March

Ik slenterde rond op het schip. Ja er was werk te doen maar ik had geen zin, en ik wist zeker dat Cwen het me niet kwalijk zou nemen als ik eens even zou rond slenteren. Het was een koude herfstdag. of was het winter. De wind gierde in de zeilen en piraten zaten verkleumd een poging te doen hun klussen te voltooien. Normaliter zou ik zonder t-shirt met enige moeite me kunnen neervlijen op de reling van het schip maar met het weer van nu vond ik het genoodzaakt om een warme wollen trui aan te hebben. Jammer genoeg was ik niet in het bezit ervan en moest ik wreed maar waar met een dun flanellen hemdje de kou trotseren. Ik verschool me in de bar waar het net zo koud was als buiten maar tenminste windstil was. Voorzichtig pakte ik een fles oude drank en bracht hem naar mijn mond toe. De straffe alcohol deed mijn lichaam gloeien en mijn kippenvel verdwijnen. Ik zuchtte verheerlijkt en vormde ademwolken in de vrieslucht, trok mijn benen tegen mijn mijn borst en wreef me zelf warm. een beetje gezelschap kan geen kwaad, zuchtte ik cynisch en nam opnieuw een ferme slok van het heerlijke goedje.

-Lucas Folcalor-

Ik besluit maar een luchtje te scheppen. Richard en ik hebben besloten om ons gesprek later voort te zetten, vanavond ofzo. Er is nog een hoop te doen op het schip.
Er zitten er een paar het dek te schrobben, maar ik doe daar natuurlijk niet aan mee. Ik doe nergens aan mee.
Richard loopt naar het zeil om wat touwen vaster te knopen, maar ik begeef me naar de keuken.

Ai, veels te veel gegeten. Ik leun me weer over de reling en steek mijn vinger in mijn keel.
Ah, veel beter, op de vieze smaak na dan.
Dan hoor ik een stem achter me. Met een ruk draai ik me om. Het is Eastred en ze vraagt waarom ik dit doe.
"Daarom." antwoord ik kil. Niet kattig, maar wel gesloten. Ik wil niet dat Eastred zich hoeft te bemoeien met mijn privéleven.

xx- Jane -xx

"Maar, het is slecht voor je Jane. En ik wil niet dat het mis gaat met je, je bent al veel te dun." Ik beet op mijn lip. Jane keek de andere kant op, alsof daarmee het gesprek gesloten was. Ik dacht terug aan het moment dat Lucas en ik uit elkaar waren, een pijnlijke gedachte. Jane was er toen voor me geweest. Ik wilde er ook nu weer voor haar zijn. Jane keek nog steeds strak uit over de zee.
Ik draaide me om, en liep zachtjes weg. Halverwege stond ik weer stil.
"Jane, ik meen het. Ik wil er voor je zijn, misschien kan ik je niet helpen... maar ik wil er alsnog voor je zijn! Naar je problemen luisteren. Ik beloof het je!"

~ Eastred March

Ik geloofde hen niet.
Inmiddels begon het hard te waaien, ik leg mijn hoofd in mijn nek, de koude wind maakte me wakker. Het liet weten dat ik leef.
Zij, de wind, liet weten dat ze kon doden. Maar dat kan ik net zo goed.
Ik zucht, ik was blij dat ik even alleen kon zijn. Lia en Jack waren wel aardig, zij zeiden dat ze om me 'gaven'. In godsnaam! Wie gaf om me? Ik hoefde geen schouder om uit te huilen, echt niet!
Ik recht mijn schouders en draai me om en loop naar de bar. Binnen zie ik Lucas zitten, het zag eruit alsof hij het koud het.
"Lekker weertje hé?" Grinnik ik en ik pak een fles rum.

~Willow Smidweed~

Ik zit in het kraaiennest. Iedereen weet nu dat ik er ben dus ik kan rondlopen waar ik maar wil. Maar toch... het kraaiennest voelt gewoon vertouwd. "We gaan roven maak je allemaal klaar!"
Ik schrok van het gebrul van Cwen. Roven? Ik heb zelfs nog nooit een appel gestolen! Het voelde niet goed. Al die mensen hebben voor hun eten gewerkt. Maar ik ben piraat nu. En is dat niet wat piraten doen? Ik weet niet wat ik moet doen...

-Nora

Voorzichtig klappertande ik. Ik had het verschrikkelijk koud.
Ik trok Alice weer uit Aymes armen en drukte haar tegen me aan. Alice schudde helemaal. Ze sloeg haar armen om me hene en begon zachtjes te huilen. "Wat is er nou Alice. Toe nou meissie zeg het me." Jammerde ik. Alice zat al de hele dag te huilen. "Heb je het koud?" Vroeg ik voorzichtig. Alice begroef haar gezicht in mijn haar. "We gaan wel even naar binnen." Ik liep naar de bar. Die was het dichtste bij. Ik ging zitten op een kruk. Ik keek achterom. "Waarom staat het vuur niet a-a-a-a-n?" Klapperde ik. Met een blik op het stapeltje stenen met hout erop. Ik liep richting het krakkemikkige haardje en maakte het aan. Alice tijgerde naar me toe en klom bij me op schoot. Samen bleven we voor het vuur zitten. HEt werd langzaam warm.

~Cwen

Ik woelde met mijn handen door mijn haar en streek nadenkend over mijn kortgeknipte baard.
Denkend over Eastred, of eerder dromend, dat was een meer gepast woord.
Het was een tijdje geleden dat ik ze nog stevig had kunnen vastpakken, lang geleden dat ik haar lippen nogmaals geproefd haar, haar geur geroken, te lang ...
Ik probeerde dromerig haar heldere zangstem voor de geest te halen maar het werkte niet.
Bruut werd ik verstoord door Willow. Z kwam naast me zitten en begon over het weer.
Hoe gladjes dacht ik grijnzend en ik mompelde instemmend. Ze volgde mijn voorbeeld en nam een fles rum uit de kist voor mijn voeten. "Geen sprake van" riep ik verwoed en rukte het flesje uit Willows handen. Verbaast en ontzet keek ze me aan. "Daar ben jij nog veel te jong voor" zei ik spottend en ik trok het flesje nog wat meer naar me toe. Ze zuchtte protesterend en rolde met haar ogen. "Hey ..." fluisterde ik met mijn maar al te verleidelijke fluwelen stem. "Jouw tijd komt nog wel" serieus maar met een dikke laag sarcasme sprak ik deze laatste zin uit.
Willow proestte het uit en ik lachte mee. Ik had wat nood aan wat opvrolijking en dit meisje was best een aangenaam persoon.

-Lucas Folcalor-

"Eastred, sommige dingen wíl je niet weten!" De tranen springen in mijn ogen.
Het doet me veel dat Eastred me wil helpen, maar ik schiet hier toch niks mee op. Het loopt alleen maar slecht af met de mensen die me willen helpen.

xx- Jane -xx

Ik schoot in de lach van Lucas, hij was wel aardig.
Ik trok de fles rum uiy Lucas' handen en zette hem aan mijn lippen. Binnen de kortste keren was het flesje leeg.
Ik leun over de bar voor de volgende fles. Ik mocht Lucas wel, nuja, eigenlijk viel iedereen hier wel mee...

~Willow Smidweed~

Ik trok Alice dichter tegen me aan. Achter me waren Lucas en Willow aan het lachen.
Ik wist wel dat Eastred het niet fijn vond dat ik Lucas Lulu noemde. Maar dat was gewoon een naam die ik altijd al tegen hem gezegd had. Ik wist wel dat Eastred niet wou dat ik op Lucas'rug sprong. Maar dat deed ik half mijn leven al. Langzaam rolde er een traan over mijn wang. Hij droop in Alice haar.
Ik kneep mijn ogen dicht. Nu begonnen de tranen te stromen.
Zachtjes snikte ik. Willow en Lucas hielden op met lachen.

~Cwen

Mijn handen balden zich tot vuisten, dat kon ze niet zomaar zeggen.
"Ik wil alles weten, echt alles. Als jij je daar door beter voelt!"
Het was de waarheid, ik wilde graag dat Jane de vriendin kon zijn voor mij. En dat ik de vriendin kon zijn voor haar. Dat ze op mij kon steunen, zoals ik op haar had gedaan.
"Als je niet wil, dan hoeft het niet. Maar ik wil je graag blij maken."

~ Eastred March

"Eastred, je weet niet wat je jezelf hiermee aandoet!"
"Vertel het nou maar!"
Ik zucht diep. Er loopt een traan over mijn wang en mijn haren plakken tegen mijn gezicht van het angstzweet.
"Goed..." Ik vertel Eastred alles. Over mijn verleden, mijn broer, Winston en... Jack. De drie mannen die mijn hoofd op hol hebben gebracht en daarmee mijn lot bepaalden.

xx- Jane -xx

Met haar vingervlugge handje schoot Willow naar me toe en nam de fles rum van me over.
Ik keek haar streng aan maar schouderophalend sloeg ze de fles achterover. Proestend nam ze een tweede flesje en begon weer te drinken. Waarom deed ze zo, het was duidelijk dat ze niet gewon was van te drinken, was het om op te vallen, erbij te horen ... ik wist het niet. "Wat ..." vroeg ze lachend toen ik met gefronste wenkbrauwen toekeek hoe ze de drank naar binnen probeerde te krijgen. " Je gedraagt je kinderachtig" zuchte ik en wreef met mijn handen over mijn slapen. te gefrustreerd om toe te kijken. Willow trok haar wenkbrauwen op en schoof haar stoel wat verder van me vandaan. "Hoezo " siste ze scherp en dronk uitdagend het flesje leeg wat duidelijk haar niet beviel. "Jij doet het toch ook, en maak me niet wijs dat je niet al veel langer drinkt". Dat was de druppel. met een luidde piep en een harde knal sloeg mijn stoel achterover. Mijn handen liet ik op het tafeltje neervallen en woedend keerde ik me naar Willow. Maar zo kwaad dat ik ook maar iets kon uitbrengen stormde ik de bar uit. MEt mijn vuist sloeg ik op een ijzeen tank waar ik me tegen had gezet en vloekte luid. Wat deed dat een pijn. Ik mompelde verwensingen naar Willow. Hoe durfde ze me zo uit te dagen, alsof ik ervoor had gekozen alcohol verslaaft te zijn, alsof ik ervoor had gekozen al de ellende mee te maken. Zij had er geen idee van wat ik heb moeten doorstaan, die nachten...
IUk probeerde de gedachten uit mijn hoofd te bannen en wreef weeral over mijn slapen. De gedachte aan Eastred maakte me rustig, in ieder geval rustiger ...

-Lucas FOlcalor-

Jack was weggelopen en ik liep ook verder over de boot. Ik kwam Lucas tegen. Hij had een pijnlijk gezicht en wreef over zijn slapen. Dat was niet pluis.
"Lucas, is er iets?" vroeg ik bezorgd. Hij keek me aan. En schudde zijn hoofd.
"Rustig maar. Vertel? Wat is er gebeurd?" Maar hij schudde zijn hoofd.
"Opkroppen helpt niet," verzekerde ik hem

LIA

Wanneer Jane klaar is met vertellen, is ze in huilen uitgebarsten. Ik leg een arm om haar heen.
"Het maakt me niet uit wat er gebeurd is, ik wil er voor je zijn, zoals echte vriendinnen. Ik denk dat je je wel wat beter voelt nu dat er uit is. Zullen we naar de bar gaan?"
Als Jane geknikt heeft, lopen we naar de bar waar ook Willow op een stoel zat.
"Ik denk dat wij wel wat rum nodig hebben." mompel ik. Jane pakte de fles gretig aan. Willow keek me boos aan.
"Je vriendje is 'm gesmeerd. Volgens mij zei ik wat verkeerd." mompelde ze terwijl ze een vuiltje onder de nagels weghaalde. Jane glimlachte wrang.
"Ik snap het wel, Lucas is je alles." Zij kon dat zeker het beste begrijpen.
Ik liep weer naar buiten en zag Lucas staan, die luid stond te vloeken. Met Lia bij hem...

~ Eastred March

Ik snoof. Waarom..moest...er...verdomme...altijd...ruzie...zijn...op...dit...schip..? Vroeg ik mezelf kwaad af.
Ik trok mijn neus op. Nu kreeg ik het te warm. Ik stond kwaad op en beende weg. Ik zag Lia bij lucas staan. Lucas'gezicht was van de pijn vertrokken. Ik liep verder. Snel liep ik naar het roer. Ayme stond over de railing hangend. "Ayme. Neem Alice eens." Brulde ik kwaad en ik pakte het roer.
Kwaad rukte ik eraan. "Gooi het anker uit!" Brulde ik. Langzaam kwam het schip tot stilstand.
"We gaan van boord!" Ayme liep snel naar mijn kajuit. Ik pakte willekeurige spullen bij elkaar en sprong van boord. Achter me klonken een paar plonzen. Ik draaide me om en zag maar een paar.
"Allemaal komen! NU! Anders vraag ik wel aan een van mijn andere oude vrienden om te komen!" Er klonken een paar sjokkende voetstappen en de rest sprong van boord. "We gaan dat dropje aanvallen!" Ik plonste door.

~cwen

Ik leg mijn hoofd in mijn nek en de fles aan mijn mond. De fles is in één teug leeg.
Eastred heeft naar me geluisterd, maar ze heeft me niet begrepen.
Ze heeft gezegd dat het niet uitmaakt wat er gebeurd is, maar dat is wat zíj vindt!
Zij heeft dit niet meegemaakt en weet niet hoe het is om achtervolgd te worden door je verleden!
Door de stemmen in je hoofd van mensen die van je houden, of in elk geval waarvan jíj hebt gehouden.
Mijn neusgaten staan wijd open en mijn gebalde vuist verstrakt.
Ik ben niet kwaad om Eastred, maar om mezelf. Op wat mij overkomt.

xx- Jane -xx

Verdomme! Ik was stom bezig. Ik smijd het flesje tegen de muur, deze klapt meteen kapot. Ik merkte dat ik begon te trillen, ik was stom bezig.
Ik hoorde Cwen wat roepen 'als jullie niet komen'. Ik was niet bang.
Ik sloeg tegen de muur, mijn hand krakte, maar ik voelde geen pijn.
Ik trok mijn dolk en sneed in mijn polsen, dat luchtte op. Ik leg mijn hoofd in mijn nek en merk dat ik ga hijgen.

~Willow~

Kwaad plonste ik verder. Hmpf. Eerst zeuren ze dat ze een dorp willen overvallen en dan moet ik ze twee drie keer roepen. Ik begon te rennen. We kwamen aan land. Ik rende verder. We kwamen aan land. Kwaad rende ik naar de eerste de beste winkel. Ineens zag ik waar ik stond. Een jurkenwinkel.
Ik liet mijn ogen door de winkel staan. Toen keek ik naar wie er achter de toonbank stond. Het was een vrouw. Ongeveer tweeëndertig. Ik klikte mijn pistool aan en richtte het op haar. "Alles losmaken en aan mij geven." Brulde ik. "Anders kan je jezelf aan elkaar naaien." Ging ik verder.
De vrouw ging de winkel zo snel mogelijk rond en gaf een grote tas aan mij. "Nog bedankt." Ik draaide me om en rende weg. Jane kwam aanrennen. "Sorry maar die is leeg." Lachte ik hardop.
Jane hield een tas omhoog met sieraden. "Ik krijg de helft van de jurken jij krijgt de sieraden." Lachte ze. Ik stak mijn handen in de tas en trok de helft van de jurken eruit. Snel duwde ze ik in haar handen. Ik kreeg de tas met sieraden. "Fijn om zaken met je te doen jane." Lachte ik.
Snel rende ik verder.

~Cwen