De pijn leek af te zwakken. Eindelijk!
Voorzichtig probeer ik overeind te komen, ik werd een beetje duizelig en ging op mijn bed zitten. Ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken. Ik voelde me vreselijk en ik wist dat acohol dat probleem kan oplossen. Twijfelend kijk ik naar de spiegel, de wond is nog vers en er kleeft wat bloed aan mijn haar. Ik had hier toch ergens wat met water staan?
Al snel vond ik een kan water. Ik begon voorzichtig het bloed uit mijn haar te wassen, telkens als ik
mijn wond aanraakte begon het weer te bonken. Ik merkte dat ik alles rustig moest doen, dan gig alles goed.
Nadat ik het bloed uit
mijn haar gewassen te hebben begin ik het meeste van mijn blouse af te krijgen. Het lukte makkelijk! Op mijn blouse was al het bloed nog vers.
Ik keek nog even in de spiegel, en probeerde de wond zo goed als mogelijk te bedekken meet mijn haar.
Daarna strompel ik langzaam naar de bar. Ik negeer iedereen, en dronk een fles rum leeg. Mijn hoofd bleef maar bonken. Ik wreef zachtjes over de wond. Toen ik mijn hand terug haalde zat deze onder het bloed. Ik merkte dat ik begon te trillen. Ik nam 3 flessen sterke drank
mee naar mijn hut. Ik ga weer liggen en begin te drinken.
Ditmaal zwakt de pijn echt af.



~Willow Smidweed~

"Ik heb geen problemen vriend." Antwoord ik op Lucas die weer is gaan zitten. "Maar ik ben vooralsnog druk bezig met andermans problemen." Ik nam een grote slok uit mijn glas en speurde de bar af op zoek naar Lia, maar die was nog bij Willow. Daar moest ze ook maar blijven, dat is belangrijker.

~| Jack Beckeans |~

Eve was blijkbaar te koppig om iemand te gaan halen. Ze helpte me dus zelf. Ze was de eerste die tegen mijn baby mocht praten en hem mocht zien. Ik krulde me op. Kreunend van de pijn. Eve was mijn lieve babytje dingen aan het influisteren. Ik wou weten wat maar het arme ding leek helemaal in trance. Eve knipte met haar vingers en mijn lieve babytje viel in slaap en werd direct weer wakker. Ze begon zachtjes te kermen en keek rond. Ik hield het kleine ding in mijn armen. Het was een meisje. "Eve heb jij nog ergens baby kleren?" Er hing binnen twee tellen een geel jurkje voor me. Ik hees het kindje erin. "Eve wat heb je met mijn baby gedaan?" Vroeg ik zachtjes. "Haar laten denken dat Lucas haar vader is." Ik kreeg grote ogen. Dus mijn baby dacht dat ze een vader had die niet van aar moeder hield. Ik keek naar het meisje. Ik zuchtte ze was echt van mij. Ze had blond haar tot op haar schouders. Mijn blauwe ogen. Mijn mond. Ze was zoiezo niet van Lucas.
Ik ging staan en liep naar de rand van het schip. Er hing een touw als ik me daar aan vast zou grijpen en de val zou stoppen met mijn voeten kon ik via het raampje naar binnen. Ik pakte het touw,sprong en zette mijn voeten tegen de muur van The Black Rose. Ik deed het raam open en sprong naar binnen. Ik sloop verder.
Toen ik op het dek was lette niemand op me. Ik zag Lucas zitten. Er blonk een traan op mijn wang.
Het Baby'tje leunde naar voren. Ze wou duidelijk naar haar 'pappa'. Ik liep naar hem toe.
"Hallo vadertje." Zei ik beschaamd. Ik ging hem nu ook al wijsmaken dat hij vader was.
Lucas draaide zich om op zijn kruk en schrok zich dood. Ik kneep mijn ogen dicht.
"Als je wilt mag je me slaan maar doe het alsjeblieft niet zo hard ik heb mijn baby vast." Ik voelde een handdruk op mijn wang brandden. "Ik noem haar Alice. Nog andere suggesties of ga je niet meewerken hieraan omdat je zeker weet dat dit kind hier jou baby niet is. Want van Hector is het niet dat kan je gewoon zien." Alice boog naar voren en aaide Lucas zachtjes over zijn haar.

~Cwen

CWEN HAD EEN BABY?! Het gerucht ging als een lopend vuurtje. Een anoniem iemand had het gezien, doorverteld en via via wist iedereen het binnen een uur. Hemel! Het gerucht ging dat ze van Hector was maar zelf beweerde Cwen dat de baby van Lucas was. Ik wist niet wat ik moest geloven. Ik zat bij Jack in de kajuit.
Ik pakte zijn hand vast.
"Het voelt alsof ik je al eeuwen niet heb gezien," begon ik, "door al dat drukke werk hier. Ik heb je gemist!"

LIA

Lia rent naar me toe en fluisterd in dat Cwen een baby heeft van hector maar dat ze zelf zegt dat het van lucas is. "OMG wat een drama" schreeuw ik, ik vond het erg raar dat Cwen zei dat de baby van Lucas was.
Ik ren naar Jowl en vraag of hij het al weet. "Ja echt raar" zei hij terug. Ik denk dat dit wel een goed moment is om hem te kussen. Ik wikkelde mijn armen om zijn nek en kuste hem. Hij kuste terug.

-Emerild-

Ik werd wakker en sprong mijn hangmat, wild zwaaiend en overtuigd dat ik nog in een droom zat.
Ik zuchtte, het was niet echt, of toch. Had Cwen inderdaad een kind gekregen van mij.
Hoe was dat mogelijk, ik had enkel met haar gekust. Mijn gedachten vaarden weg en maakte plaats voor een belangrijker en pijnlijker onderwerp ... Eastred
Ze had me duidelijk heel de avond ontlopen en volgens sommige leek het alsof ze daadwerkelijk niets meer met me wou. Peinzend zette ik me terug op de hangmat. Wat moest ik in hemelsnaam zonder haar beginnen...

-Lucas Folcalor-

"Ik heb je al eeuwen niet gezien." Zei ik zacht lachend. "Zullen we ergens gaan eten?"
Lia's ogen glinsterden.
"Jaah!" Riep ze blij en ze vloog om mijn nek.
"He he! Ik wil mijn nek niet breken." Lachte ik. Lia liet me los en gaf me een zoen.
"Zullen we zo gaan?" Vroeg ze.

~| Jack Beckeans |~

Piekerend liep ik heen en weer. Alice kraaide vrolijk bij elke keer dat ik me omdraaide. Ik drukte een kus op haar kleine wipneusje. Lucas kwam aanlopen. Ik liep naar hem toe. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder." en wat gaan we nu doen." vroeg ik zachtjes. Lucas sloeg zijn arm om mijn schouder. Nadat ik hem had uitgelegd waarom ik hem had laten manipuleren had hij me deels vergeven. Lucas pakte Alice aan en gaf haar een knuffel. Alice was bijna net zoals Eve. Ze had je volledig in je macht. Ze trok je gewoon aan. Lucas keek naar Alice. Alice legde haar armpjes om zijn nek en begroef haar gezicht in zijn haar. " Ze houd van je." Mompelde ik. " Als je weg bent gaat ze meteen rond zoeken waar je bent. Dan moet ik je meteen zoeken anders wordt ze kwaad op me." Lucas ontspande en snapte nu waarom ik altijd om hem heen hing. Anders werd zijn dochter gek.

Cwen

Met een kreun word ik wakker. Na een hoop gerol in mijn hangmat besluit ik maar op te staan.

Ik stap naar buiten en rek me nog eens een keer uit. Eastred, hoe zal het met haar gaan?
Ik besluit haar maar de kans te geven om even alleen te zijn, dat is toch al zo onmogelijk op dit schip.
Ik slof naar de keuken om te kijken of ik er wat fruit kan halen. mijn maag rammelt.
Vanuit mijn ooghoek zie ik jack en Lia. Ik bijt op mijn lip. Au, iets te hard. De smaak van bloed verspreidt zich over mijn tong, maar het kan me weinig schelen.

Als ik in de keuken ben prop ik van alles naar binnen in de hoop te vergeten wat ik daarnet heb egzien, maar tevergeefs.

xx- Jane -xx

Cwen bleef door ratelen over het kind dat zogezegd van mij was, ik rolde met mijn ogen en probeerde haar af te wimpelen. Blijf vriendelijk, dacht ik in mezelf, ze is tenslotte mentaal volledig gestoord.
"Dat is allemaal goed en wel" zuchtte ik "Maar ik moet het dek schrobben" loog ik. Cwen keek me scheel aan, wat was er mis met haar. Snel beende ik terug naar mijn schip. weg en streek met mijn handen door mijn haar. The Black Rose had een nieuwe kapitein nodig ...

-Luca Folcalor-

Ik stapte naar Lucas toe want volgens mij dacht hij precies hetzelfde als ik, dat The Black Rose een nieuwe kapitein nodig had. Ik stapte naar Lucas toe en vroeg: "Lucas, kom je even mee" Hij kwam mij en eenmaal in de voorraad hut aangekomen fluisterde ik: "Lucas zeg eerlijk wat vind jij heeft The Black Rose een nieuwe kapitein nodig? niet doorvertellen maar ik vind iniedergeval van wel"

-Darnell-

De hele dag zat ik in mijn hut. Jane had soms wat scheepsbeschuit gebracht. Ze voelde als een nieuwe vriendin voor me, een bunker voor mijn verdriet. Toch hield ze het altijd realistisch. Zoals ze nu vertelde dat Lucas de vader van haar kind was. Dat vond ik onzin. Hoe kun je nou een kind krijgen binnen 2 dagen? Van iemand die maar 1 dag van haar heeft gehouden. Het was klinkklare onzin. En toch knaagde er iets, wat als hij negen maanden wel wat met haar heeft gehad... nee dat kon niet. Lucas die heeft nooit van iemand gehouden, tot hij mij tegen kwam. Ik wilde een nieuwe kapitein, zodat Cwen niet meer zoveel invloed op het leven op het schip had.
De tranen kwamen weer. Een helft van me wilde naar Lucas rennen, en hem vertellen dat wij voor altijd samen zouden blijven. Maar de andere helft schrok zo erg weg van dat idee dat het pijn deed. De hele nacht werden de kussen van hem en Cwen als een film in mijn hoofd afgespeeld. Dit deed zoveel pijn, was ik maar nooit verliefd geworden...
Maar dat kon ik ook niet denken... Lucas had voor de beste tijd van mijn leven gezorgd. Maar aan de andere kant, had hij ook voor de meeste pijn in mijn hart gezorgd. Ik liet me vallen in mijn hangmat. Wat een troep, wat een zooi. Ik wilde dat alles weer was zoals het was...

~ Eastred March

Ik drukte Alice dichter tegen me aan. " Ze denken dat ik gek ben is het niet Alice? Ja ze denken dat ik het niet kan hebben om kapitein te zijn. Nou dat kan ik wel! En ik zal het ze laten zien ook." Ik trok Alice dichter tegen me aan. Ik liep naar het roer. Ik greep het vast en nam mijn oude rol weer aan. " HIJS DE ZEILEN EN HAAL HET ANKER OP! WE VAREN WEG VAN DEZE MARTELPLEK!" Ik draaide het roer en we vaarden weg.
Doelloos. Had ik verrekte Hector nu maar. Hij wist altijd wel een plek om naartoe te gaan. Toen kwam Emerild naar me toe.

Cwen

Ik werk nog wat aardappels naar binnen in de hoop dat mijn verdriet wegzakt, maar het lukt niet.
Wat pepers dan? Nee.
na een half uur me vol te hebben gepropt ben ik ten einde raad.
Ik voel me dik en zielig. Vroeger hielp eten wel, waarom nu niet meer?
Ik besluit maar de rum erbij te pakken en neem een grote slok. En nog een. En nog een. En nog een...

xx- Jane -xx

-oeps sorrym, verkeerd topic -

Net toen we de boot af wilde stappen voeren we weg.
"Tsss." Zuchtte Lia. "Cwen moet heel snel vervangen worden, dit gaat nergens over en straks verongelukken we nog." Ik knikte, wat er nu de afegelopen 3 dagen is gebeurd is de druppel, geen enkele kapitein op de wereld zou mogen aanblijven na zulke daden.

Het begon avond te worden, en we hadden honger. We liepen de eetzaal in, daar was niemand.
"Ik ga even een dutje doen." Zei Lia gapend.
"Hoezo dat ineens?" Vroeg ik verbaasd.
"Ik ben moe slimmerik!" Lachte ze. Lia liep weg. Nou, wat zal ik eens gaan doen? Het eten was zeker nog niet klaar dus ik zocht wat gezelschap, ik wandelde door de gang.

~| Jack Beckeans |~

Langzaam word ik wakker, mijn hoofd bonkt en mijn hand prikt. Ik had geen zin om overeind te komen. Alles deed pijn.
Ik herinnerde me langzaam alles van gisteren weer, mijn moord poging had niet gelukt. Helaas!
Ik onderdruk en snik, maar daardoor komt er een raar geluid uit mijn keel. Alsof ik stikte, terwijl ik gewoon ademde. Ik hoopte dat het niet voor lang was. Elke ademhaling, elke hartslag deed mij pijn. Het deed me denken dat ik niemand had, en dat is ook zo. Niemand geeft iets om me..
Lia had gezegt dat ze me niet kwijt willen. Wie dan! Wie dan!
"Wie wil dan dat ik blijf leven?" Mompel ik. "Wie wil dat een monster zoals ik blijf leven?"
Ik kon niet op een naam komen, misschien was mijn opa de enige die wou dat ik bleef leven, maar hij zou denk ik niet 'erg' rouwen, als ik er niet meer was.
Ik sloot mijn ogen, nu kreeg ik wel barstende koppijn, ik wist dat Lia er nu niet was. Kon een monster door erge koppijn dood gaan? Dan zou ik grote kans dat dat nu gebeurd..
Ik rol me op mijn zij en krul me op. Het hout was hard, het was ook best stil op het dek. Stiller als normaal. Misschien kon niemand me nu helpen, als ik me dood zou schieten..

~Willow Smidweed~

Ik stommelde door de gangen, ik moest toch ooit eens wakker worden? Ik zuchtte.
Plots botste ik tegen Jack aan. Au.
"Wow, hey Eastred." zei Jack onzeker.
Ik knikte vaag. "Hoi..."
Jack keek me ongemakkelijk aan, vast vanwege wat er was gebeurd, tussen mij en z'n beste maat.

~ Eastred March

Het onzekere gevoel van "te dik" verspreidt zich in me.
Ik moet ook niet zoveel eten. Ik doe mijn korset uit en kijk naar mijn buik.
Ja hoor, veels te dik. Mijn armen zijn ook al veels te dik, van mijn billen en dijen niet te spreken.
Sbel doe ik mijn korset weer aan en loop naar het dek.
Niemand hier? Nee niemand.
Ik ga met mijn hoofd overboord hangen en steek mijn vinger in mijn keel.

xx- Jane -xx

"ze mogen denken wat ze willen! Ik ben en blijf de kapitein van dit schip. Het s van mij! Mij! En van niemand anders." Ik wist waar we naar toe gingen. Cwenwaerd. Een tijdje daar zitten zou mijn Crew goed doen.
Ik zou er niet vandoor gaan ik zou gewoon een stuk verderop zitten. Als iedereen gek zou worden zou ik ze ophalen.

Cwen