" Als je nu die trui aantrekt gaan we kijken wat er aan de hand is." Stelde ik voor. " Zeker weer iemand in zijn dij geschoten." Grapte Lucas. Hij trok toch de trui aan en samen liepen we naar de plek van het geluid. Ik schrok me dood. Willow lag op de grond. Er lag een pistool naast haar. Er stroomd bloed uit haar hoofd en Lia zat over haar heen gebogen. " Zeg me alsjeblieft dat jij ook niet zo eindigt." Fluisterde Lucas tegen me. " Alleen als jij niet bij me weg gaat." Fluisterde ik terug. Ik pakte zijn arm en trok hem tegen me aan. " Blijf bij me." Fluisterde ik.

~cwen

Ik pakte een naald, draad, doeken en water. Ik legde een doek onder Willow's hoofd. Ik ontsmette mijn handen zover als mogelijk met wat water en droogde ze af.
"Jack? Kun je wat alcohol halen?"
Jack knikte en kwam even later terug met rum. Ik zette de fles aan Willow's lippen. En liet haar drinken. ik controleerde de wonde. Haar huid lag open. De schedel was hooguit geschaafd. Ze had geluk gehad. Ik hectte de hoofdhuid voorzichtig aan elkaar en legde haar op de hangmat.
"Willow, je moet niet sterven. We willen je niet kwijt," fluisterde ik en ik liep terug naar Jack. Ik vloog hem om zijn hals.
"Ze heeft geluk gehad," zei ik blij


LIA

Ik voelde me verward, hoe zat het van wie hield ik, ik maakte me los van Vweb en stoof de kajuit uit, op zoek naar Jack, misschien kon hij me helpen, me zeggen wat er allemaal gebeurde in mijn hoofd. Hijgend kwam ik tot stilstand op het dek, "Jack" mompelde ik en ik begroef mijn gezicht even tussen mijn handen, "help me ..,"

"Zal ik je nog eens meppen?" Vroeg ik.
"Nee...nee." Kreunde Lucas. "Ik snap er niks meer van, hoe zit het!"
"Hoe zit wat? Ik kan beter aan jou vragen hoe het zit met Eastred en Cwen." Antwoordde ik. Lucas keek me treurig aan.
"Ik kan er niks aan doen, alsjeblieft help." Zei hij.

~| Jack Beckeans |~

Ik ging op de grond zitten. Had ik dit toch niet moeten doen? " Je houd van hem! Je hart zou breken. Ze dumpen werkt niet. Ze komen achter je aan en vermoorden je! En gewoon laten gaan lukt ook niet. Dan zou je wel net zo eindigen als Willow. Dus waarom mag dit dan niet?" brulde een lage stem in mijn hoofd. " Omdat hij niet echt van je houdt! Hij houdt van Eastred. Zo maak je hem gek! Als je echt van hem houd doe je hem dit niet aan!" Ik besloot beide versies te doen. Ik sprong over naar Lucas'schip en greep het roer. Ik maakte rechtsomkeer.Toen ik ver genoeg was knipte ik een laatste keer met mijn vingers. Nu hield hij van me en was ik weg. Er rolden tranen over mijn wangen. " Vaarwel,Mijn liefste." Ik liet The Black Rose in de handen van Lucas. Zijn handen die een kwartier van mij waren geweest.
Even voelde ik zijn lippen op die van mij. Toen voelde ik de koude handen van Eve op mijn schouders.

~Cwen

Net toen ik wegliep kwam Lucas aan. Bij Jack. Hij keek verdrietig en verward. Jack nam een starre houding aan. Ik liep terug en ging naast hem staan.
"Lucas, je houdt van Eastred. Cwen en Eve hebben je gehypnotiseerd. Je bent niet verliefd op Cwen, dat is maar schijn," zei ik terwijl ik hem diep in zijn ogen keek.
Nu was hij nog verwarder.
"W-wat? I-ik..." stotterde hij. Ik keek naar Jack. Hij haalde zijn schouders op

LIA

Ik keek op door mijn betraande ogen. Ik zag Cwen verbaasd kijken naar Willow, en toen weer naar Lucas. Ze sprong naar het andere schip en greep het roer, maar wat ze niet door had was dat ik acht haar aan was gesprongen. Ik stond vlak achter haar en keek omlaag, maar ik zag toen een ring. Met een rare rode gloed. Alleen al van het kijken ernaar, vulden mijn gedachten zich met Cwen. Ik vroeg me af of deze ring invloed had op Lucas.
Ik pakte voorzichtig de ring tussen duim en wijsvinger. Hij gleed heel geleidelijk van haar vinger af. Cwen had gelukkig niets door. Ik zag Lucas even naar de ring kijken, met een soort gekke glans in zijn ogen. Ik wist wat ik moest doen, ik moest het vernietigen. Ik pakte de ring, en drukte het kristal plat tegen de houten planken van het schip.
Het gekrijs van Cwen vulde mijn oren. Lucas viel flauw, en kreeg een mep van Cwen. Verbaasd viel ik in de vergetelheid. Ik was helemaal bewusteloos.

~ Eastred March

Een barstende hoofdpijn schoot door me heen. "Ze heeft hem! Ze heeft de ring!" Krijste ik. " Ik zou een nieuwe Crew moeten opbouwen. Ik zou vertrouwen vriendschappen en relaties op moeten bouwen. Ik moest Verlaten waar ik al jaren van hield: Lucas. de tranen schoten over mijn wangen. Het begon hard te waaien. " Cwen!" Brulde de wind. Ik trok mijn Knieën op. Ik snikte. " Lucas!" Schreeuwd eik in de lucht.

~Cwen

Tranen welden op in mijn ogen, ik keek om me heen en zag Cwen er van door gaan met mijn schip. Snel sprong ik naar de overkant en liep baar Cwen toe, "wat doe je" vroeg ik geschrokken, de ogen van Cwen spraken boekdelen, het was waar wat de anderen zeiden, ik moest eigenlijk van Eastred houden .. "Hoe kon je "begon ik maar Cwen viel al smekend op haar knieën en begon weer te huilen. Ik zocht baar Eastred en volgde gaar blik, ik zag hoe de ring kapot sProng en toen werd alles zwart...

Ik stuurde het schip terug, naar The Black Rose. Ik gooide het anker uit, en pakte Lucas bij zijn arm. Al snel schoot Jack me te hulp. We trokken hem naar zijn hut, en legde hem op bed. Hetzelfde bed waar hij net nog met...
De tranen schoten me in de ogen, en ik verliet Jack en Lucas. Wat moest ik nu nog denken? Wat moest ik nu nog vinden? Nu ik live had mogen genieten hoe Lucas net zo goed van iemand anders kon houden.
Ik ging op de reling zitten en keek uit over zee. Dit was heel erg zwaar.
Het kon nooit meer worden zoals het was, daar had Cwen wel voor gezorgd. Die lag nu op het schip. Het schip wat Lucas en ik gekaapt hadden. Ik haatte Cwen, ze was zo erg veranderd.
Eerst kwam ze over als een leuk en vrolijke piraat, die wel altijd een goed woord had over iedereen. Nu was ze een soort van monster, altijd op zoek naar liefde. En ze maakte iedereen daarbij om haar heen kapot. Waarom ging ze niet met Eve? Die haar daar maar al te graag bij wilde helpen...

~ Eastred March

Ik rende naar de railing. Schreeuwde mijn laatste woorden naar Lucas. "Ik zal altijd van je houden! Jij bent de enige! Ik doe dit voor jou! Ik wil je geen pijn meer doen." Huilende stortte ik in Eve's armen.
"Sst Sst." Ze aaide me over mijn hoofd. "Het komt wel goed." Suste ze me. "Nee dat komt het niet. Ik heb alles verknalt! Ik heb alleen jou en die verdomde Baby van Hector!" Brulde ik hard. Volgens mij hadden ze het op The Black Rose nog kunnen horen. Maar die was dan ook maar twee meter verderop.
Ik zag Eastred half van de railing afvallen. "JA HOOR JE HET TRUT! IK BEN ZWANGER VAN EEN IDIOOT DIE MIJN BESTE VRIENDIN PROBEERDE TE VERMOORDEN! EN IK HEB IEMAND NODIG DIE DE ROL VAN VADER OP ZICH WIL NEMEN!" Ik stortte me krijsend op de grond van het schip en trok ana mijn haar.

~Cwen

Ik grijp Eastred bij haar arm en sla mijn armen om haar heen.
Armen die ik om me heen zou willen voelen in tijden van nood.
"Waarom..." stamelt ze
"Omdat ik weet hoe je je voelt."
Zo staan we even, zachtjes te huilen met de wind die ons om de oren suist.

xx- Jane -xx

Ik was allang blij dat Lia me wat acohol liet drinken, ik het hielp.
"Willow, je moet niet sterven. We willen je niet kwijt," Had Lia gefluisterd.
Tuurlijk! Ze willen me niet kwijt! Ze kunnen opdonderen! Als ik weer helder kan denken schiet ik me neer! En dan ben ik dood! Dan heeft niemand meer last van me!
Ik voel dat mijn wangen nat worden. Ik laat mijn tranen de vrije loop nemen. Ik heb nooit geluk gehad, zelf net niet! Ik was niet dood, hoogstents kreeg ik wat koppijn. Ik merkte dat ik beogn te trillen, ik wou me omdraaien, om mijn zij gaan liggen, maar mijn hoofd bonkte te erg.
Het was dat Lia al weg was, anders had ik kunnen vragen 'wie' me niet kwijt willen. Daar ben ik erg nieuwsgierig naar.
Ik zucht en probeer in slaap te vallen.


~Willow Smidweed~

Het voelt alsof er een warme vloed door me heen vloeit. Jane kan er voor me zijn, me steunen bij mijn keuze. Ik wist het eigenlijk altijd al: Jane heeft wel een goed hart.
Dan hoor ik Cwen schreeuwen dat ze een kind van Hector heeft. Net goed voor haar, voor die vreselijke vrouw. Maar dan schreeuwde ze dat ze een vader zocht, voor haar monsterlijke baby.
Dus dàt was wat hier aan de hand was? Lucas in een nepliefde houden, en dan hem in de rol van vader dwingen. Wat haatte ik haar toch.
Jane omhelst me nog wat harder, en ik huil stille tranen.

~ Eastred March

Ik krulde me op. Ik dacht aan het kleine leven dat in mij groeide. Het liefst zou ik het neersteken. Het was van iemand die ik haatte. Ik vond een klein stukje stof van Lucas'trui op mijn schouder. Ik hield het stevig vast. Daarna maakte ik het vast aan mijn ketting. "Nu ben je nog op een manier bij me mijn liefste." Fluisterde ik. Ik dacht aan het wezentje in mijn haar. Het was onvermijdelijk dat het veel op Hector en mij zou lijken. We hadden allebei witblond haar. Blauwe ogen. Het enige verschil was was dat Hector gebruind was door de zon. Ik was bleek. Ik dacht aan Lucas. Lieve Lucas. Lucas had op dit schip rondgelopen. Ik ging liggen. Ik sloeg mijn armen om mijn buik heen. "Ik zal je opvoeden alsof je van mij en Lucas bent. Misschien ben je dat wel." Ik zag een mooi baby'tje met bruin haar schitterende blauwe ogen voor me. Ze was bleek. net zoals lucas en ik. Als dat zou gebeuren zou ik terugvaren naar The Black Rose en Lucas zijn dochter laten zien. Nog een paar dagen. Ik wou die verdomde bobbel in mijn buik weghebben. Morgen. Morgen zo het kind komen. Ik had de bobbel al die tijd verborgen onder wijde jurken en korsetten. Ik voelde ineens een steek. Het kwam vanuit mijn buik. Ik voelde iets nattigs langs mijn been lopen. Het kindje kwam te vroeg! Het kind kwam. "Eve Ga Lia halen! Haal haar over. iK heb haar nodog!" Huilde ik hardop en Eve sprong naar de ander boot. Uiteindelijk kwam ze niet met Lia maar met Jane verdomme!

~cwen

Ik laat Eastred weer los.
"Voel je je al wat beter?"
Ze knikt.
"Ietsjes."
"Kom, dan gaan we even de tranen drogen."
Ik voel me kwetsbaar, alsof ik geen harnas aan heb.
Maar ik voel me wel fijn. Niet compleet, maar het komt wel aardig in de buurt.
Natuurlijk vind ik het vreselijk wat er is gebeurd, maar nu kan ik wel gewoon mezelf zijn.
Hand in hand lopen Eastred en ik naar mijn kajuit voor handdoeken en water.
Samen gaan we op mijn hangmat zitten.
"Gooi alles er maar uit."

xx- Jane -xx

Van buiten hoorde ik gegil. Het deed zoveel pijn aan mijn hoofd.
"Stop!" Kermde ik, "alsjeblieft!"
Mijn hoofdpijn werd alsmaar erger. De alcohol werkte zeker uit..
Ik geef een zachte gil en probeer naar mijn kast te kruipen.
Het wik niet lukken, mijn lichaam reageert niet. Terwijl het het net wel deed, voordat Lia kwam..
Zou zij wat gedaan hebben? "Lia!" Mompel ik. "Lia?" Mijn stem wordt zachter terwijl de hoofdpijn versterkt. Ik voel allerlei prikkels in mijn hoofd, ik voelde dat ik raar ging liggen, als eer soort S.
Ik probeer niet te gaan gillen. Maar de pijn versterkt zich alleenmaar. Er glipt 1 gil uit mijn mond. Ik knijp mijn ogen dicht en mijn lippen op elkaar. Ik hield mezelf voor dat de pijn niet lang meer zou duren, al wist ik het niet zeker...

~Willow Smidweed~

Hortend en stotend begon ik te vertellen.
"In de kelder wisten we Coin te doden, maar Lucas was gemanipuleerd door Eve. Ze was een soort van heks. Hij deed helemaal verliefd met Cwen en ik..." ik pauzeerde even, en nam een slok water. "In zijn kajuit begonnen ze heel heftig te zoenen, en daardoor werd ik dus verdrietig. Je hebt me toen gezien... Jack heeft hem een klap gegeven en even leek hij bij zinnen te komen. Toen was e-er die ring, en hij was verliefd, e-en toen heb ik de ring kapot gemaakt." Nu huilde ik tranen met tuiten. Jane speelde alleen maar met een pluk van mijn haar, en knikte begrijpend... alsof zij ook zoiets had meegemaakt...
"En nu weet ik niet meer wat ik moet denken... wat ik moet doen! De wonden zijn nog te vers om terug te gaan naar hem, om hem te vergeven..."
Hete tranen stroomden naar beneden, en Jane had opnieuw haar armen om me heen geslagen.

~ Eastred March

Zuchtend liep ik naar de bar en zette me aan een kist naast Jowl en Jack.
"Meidenproblemen?" gnuifde Jowl en hij sloeg me bemoedigend op mijn rug.
"Blijf jij maar van de rum" je bent nu al zat, mompelde ik deels geërgerd deels geamuseerd.
Jowl haalde zijn schouders op en bood me een fles aan, die ik dankbaar naar binnen werkte.
"En jij" zuchte ik richting Jack "heb jij geen problemen ...?"

-Lucas Folcalor-

"Huil alles maar uit. Het helpt, geloof me." dat laatste was gelogen, maar ik wil nou eenmaal dat eastred zich beter voelt.
"Hoe weet jij dat, als ik vragen mag?"
Ik zucht diep.
"Dat is een lang verhaal. Maar het gaat nu niet om mij. Als je me even wilt excuseren."
Ik sta op, negeer de vragende blik van Eastred en zoek het schip af. Ik wil weten waar Lucas is, nu.

Na een korte zoektoch vind ik hem aan de bar.
"Meekomen, nu."
Met een kreun staat Lucas op van zijn barkruk.
"Wat nu weer?!" Zo te zien heeft hij wat gedronken, de zuiplap.
Als antwoord geef ik hem een flinke klap in zijn gezicht.

xx- Jane -xx