Op handen en voeten kroop ik schreeuwend naar achter. "Wat .." brulde ik verschrikt, ik stond recht en maakte me uit de voeten, ik hield niet van Cwen, ze was een vriendin niets meer ...
Zo snel als mijn benen me konden dragen liep ik weg, waar naartoe wist ik niet maar in ieder geval weg hier van, weg van deze zorgen en angsten. Ik liep een bos in en zette me tegen een boom, waar ik mijn gezicht in mijn handen begroef en met mijn trui in mijn mond luidop begon te schreeuwen ...

-Lucas Folcalor-

Ik stond op. Dit was inderdaad geen goed idee. Ik rende lucas achterna. Achter me hoorde ik Eastred schreeuwden . "EN NU GA JE WEER NAAR HEM TOE HE! TRUT!" Ik kreeg tranen in mijn ogen. Ze had gelijk. Ik was een trut. Ik zag Lucas tegen een boom aanzitten. Hij schreeuwde maar het werd gedempt.
Ik ging naast hem zitten. Voorzichtig pakte ik stevig een van zijn handen vast zodat hij hem niet los kon trekken. Ik sloeg mijn ogen neer. Lucas hield op met schreeuwen. "Dankje dat je mijn oren heb gespaard." Fluisterde ik. "Ik had eerder moeten zijn is het niet." Lucas knikte. "Misschien had ik je dan wel gewild" Fluisterde hij. "Misschien had ik het dan verdiend om zo iemand als jou te krijgen. Nu heb ik alles verknald." fluisterde ik terug.

~Cwen

Lucas was weggerend. Cwen was de Black Rose opgegaan. Als ze nu het water was ingesprongen, had ik haar gewoon laten zinken.
Maar door een kus van Lucas te stelen, had ze blijkbaar nieuwe moed gekregen. Verontwaardigd sloeg ik met mijn staart.
Plotseling hoorde ik een wanhopige schreeuw uit het bos. Lucas had blijkbaar ook pijn. Waarom verstopte hij zich dan in het bos? Waarom kwam hij me niet weer vasthouden, en me vertellen dat het goed kwam?
Misschien kon hij wel een gedicht citeren, of een verhaal vertellen over Zuid-Amerika, wat hij zo goed kon. Ook hield hij van muziek, en dan kon ik voor hem zingen.
Verdrietig zong ik het klaaglied van de sirenen. Een gevaarlijk lied, want dat zou elke man overboord lokken. Lucas zou niet in gevaar zijn, hij was aan land, hij zou me niet kunnen horen.
De eerste mannen sprongen over boord...

~ Eastred March

Ik laat me in Cwen's kajuit neervallen. Pijn aan mijn hoofd. Vanuit mijn ooghoek zie ik bloed eruit stromen. Gelukkig. Nog even volhouden Ayme, je bent bijna bij het licht...

~Ayme

Lucas knikte. "Je hebt het heel erg verknald." Lachte hij. "Zo ken ik je weer knapperd." Grinnikte ik.
Lucas kromp in elkaar. "zo bedoelde ik het niet!" Zei ik snel. Ik kroop Tegen Lucas aan. "mooie Nacht"

~Cwen

Ik lachte, " Je weet toch dat het nooit iets tussen ons kan worden he, kapitein"
Haar blik verstrakte en ze knikte, " Mijn hart klopt voor Eastred en voor niemand anders"
Er begon iets in mij te dagen, het maakte niet uit of Eastred een monster met een staart was,
ze was mijn liefde, mijn hart en ziel en ze verdiende het niet om alleen te zitten.
Ik klopte vriendschappelijk op Cwens schouder en stond op. " Je vindt vast nog iemand die jouw de liefde kan geven die je verdient ..." met dat gezegd te hebben richte ik mijn blik terug naar de haven en liep naar het schip, naar Eastred.
Mannen hongen aan de boten en zwijmelde in trance heen en weer, het verlokkelijke lied deed me dromen maar ik schudde mijn hoofd en bleef bij bewustzijn. " Ik hou van je Eastred, enkel van jouw" schreeuwde ik naar de zee en ik viel op mijn knieën neer, klaar om opgevangen te worden door mijn geliefde mijn ... Eastred

-Lucas Folcalor-

Ik hoorde een stem. De stem schreeuwde wat ik al die tijd al had willen horen. De brok in mijn keel zorgde ervoor dat ik stopte met zingen.
De mannen van het schip keken verbaasd om zich heen. Naar elkaar, en naar hun natte kleren. Jack en Jowl keken bijna mijn richting in, maar ik was al naar beneden gedoken, en zwom richting Lucas.
Ik hield zoveel van hem, en hij had net verklaard dat hij ook van mij hield. Vlak bij de klein klif waar hij op stond dook ik weer naar boven. Daar stond hij, geknield voor mij.
Hij streek met zijn hand door mijn natte haren. Een warme traan rolde langs mijn wang. Hij gaf me een kus.

Onze tweede kus.
Niet te begrijpen, maar toch beter.
De piraat en de meermin.
De man en de vrouw.
Twee geliefden samen.
Onze tweede kus.

~ Eastred March

Ik keek verbaasd naar Jowl.
"Gast, je kleren zijn nat!" Lachte ik.
"Die van jou ook.." Antwoordde hij.
"Oh..." Mompelde ik terwijl ik mijn natte kleren bekeek. Op dat moment kwam Lia naar buiten.
"Wat is er aan de hand Jack?" Vroeg ze bezorgd.
"Euh, niks toch?" Zei ik verward. Ik keek rond, waarom hadden alle mannen natte kleren aan?

~| Jack Beckeans |~

Ik ging languit op de grond liggen. Er klonken weer die verdomd geweldige Eve voetstappen.
Ze aaide over mijn hoofd. "Hij houdt niet van je is het niet." Vroeg ze voorzichtig. Ik kreeg een brok in mijn keel. "Nee." Fluisterde ik. "De tijd zal je leiden." Fluisterde Eve tegen me. "Eve,Vertel me alsjeblieft waar jij al je kleren rooft." Eve tilde me op en bracht me naar een kleermaker. "Ik roof alleen het geld ervoor." Lachte ze. Ik keek de zaak rond. Het was een wit gebouw. Met een hoog plafon en een kleine houten bar. Daarop stond een krakkemikkige kassa. Ik zag een jurk hangen. Blauw. Net zo Blauw als de ogen van Lucas. Ik aaide over de stof. "U heeft een goede keus mevrouw." Zei een tinkelende stem achter me. Er stond een vrouw achter me. Ze had zwart haar dat in pieken alle kanten opstond. Glanzende groene ogen en een bleek gezichtje. Ik knikte. Ze zag mijn rode ogen. "Het gaat niet goed tussen u en uw geliefde is het niet?" Ik knikte. "U krijgt de jurk van me." Ze pakte hem in en gaf hem aan mij. Ik knikte samen met Eve liep ik weg. "Ik ga maar eens terug naar het schip." Snel liep ik terug naar het schip. Daar stonden al mijn mannen volledig nat. "VERDOMME EASTRED! JE HOEFT ZE NIET ALLEMAAL HET WATER IN TE JAGEN! ALLEMAAL TERUG AAN BOORD!" Brulde ik hard. Kwaad liep ik het schip op en gooide de loopplank aan de kant. Lucas mocht hier voor mijn part wegrotten met Eastred. Ik bracht het schip tot varen en ik ging er snel vandoor.

~Cwen

Ondertussen was een kwart van de vloer van Cwen's kajuit rood. Ik hijg. Dit doet pijn maar uiteindelijk zal ik eeuwige rust verdienen...
...
Toch?

~Ayme

Plotseling brak Lucas los van onze kus. Zijn ogen stonden verschrikt. Hij kon alleen maar wijzen.
Ik keek razendsnel om en zag de Black Rose weg varen. Ze waren met de noorderzon vertrokken.
"Oh nee Cwen. Zo snel kom je niet van ons af." mompelde ik. Lucas keek me vragend aan. Ik dacht even na, en zei toen: "Pak mijn middel vast." Lucas keek me even aan. "Pak me vast Lucas. Ik wil niet dat ze er zo vanaf komt."
Hij greep mijn middel, en ik trok hem mee. Samen zwommen we richting The Black Rose. Cwen was haaienvoer, echt waar.

~ Eastred March

"Hijs de zeilen! We hebben de juiste wind!" Brulde ik. Ik moest hier vandoor! ik moest hier weg!
Ik zou wel op een andere manier contact met Eve houden. "Cwen we zijn Lucas en Eastred vergeten!"
Brulde Jack. "Ze mogen oprotten! Na wat ze hebben gedaan." Ik was woedend! "Leuk he! Achtergelaten worden?!" brulde ik tegen Eastred. Ze kwam ons achterna dat wist ik zeker. "Jane neem het roer over!" Ik rende naar de andere kant van het schip met de jurk. Voor iemand kon zien trok ik hem aan.
"Komt deze kleur je bekend voor Lucas? Ja he?" Schreeuwde ik ziedend.

~Cwen

HEt schip naderde met rasse schreden, Cwen kreeg ons in de gaten en zwaaide met iets wat op een jurk leek, steeds dichter en dichter kwamen we tot ik iets besefte, "neen Eastred, "
zuchte ik "Het is haar schip", ontzet keek Eastred me aan en ik streelde haar wang.
"Breng me terug naar land en ik beloof je dat we haar terug pakken" mompelde ik en ik grijnsde.
Een vlam woedde in me, aangesterkt door haat en woedde, "Cwen" mompelde ik binnensmonds,
" Jij gaat er aan..."

eenmaal aan het stran lieten we ons op het zand rusten, Eastreds hoofd op mijn borstkas, ik streelde door haar haren en fluisterde met warme stem verhalen in haar oren en we peinsden over een manier om Cwen met de grond gelijk te maken.
Plots stond ze recht en keek me opgewonden aan " Wat, ..." vroeg ik benieuwd. "Heb je een idee" vroeg ik half hysterisch en ik sprong recht.
Ze knikte en bracht haar mond naar mijn oor en fluisterde me het plan toe en ik grijnsde.
"Perfect ..."

-Lucas Folcalor-

Ik had net alles aan Lucas uitgelegd toen ik terug veranderd. Mijn hoofd werd zo rood als een biet, en ik verstopte me achter een steen.
"Kun je kleren voor me halen?" vroeg ik angstig.
"Ik kan je hier toch niet achterlaten?" antwoordde hij.
"Dat kun je wel" antwoordde ik. Lucas schudde zijn hoofd, en trok zijn shirt aan.
"Het is groot genoeg voor jou om als jurk te dienen." antwoordde hij. Toen ik het shirt had aangetrokken, voelde ik me vrij ongemakkelijk.
"We plunderen zo wel wat.." mompelde Lucas rood.

~ Eastred March

Ik liet mezelf neervallen op het heerlijke hout toen ik merkte dat ze wegwaren.
"Jack neem het stuur van Jane over en vaar naar Cenweard! Je gaat gewoon richting de zon." Ik knipte met mijn vinger naar de zon. er stak een sterke wind op en we vaarden sneller.


~Cwen

Ik knikte, het liefst zou ik terug varen om Lucas op te halen, maar dan zou ik worden gekielhaald.
"Jane, ik moet het stuur overnemen." Zeg ik beleefd. "Mag ik?"
"Nee." Antwoord ze kort en zacht.
"Dan sturen we wel samen." Zucht ik. Ik was sowieso geen goede stuurman dus wat hulp zou niet verkeerd zijn. Anders lag het schip straks op de rotsen.

~| Jack Beckeans |~

Kan iemand ff Ayme helpen
----------
De helft van de kamervloer is nu rood. Ik hijg nog harder en kan moeilijk bewegen. Dit voelt vreselijk, maar ik zal rust krijgen!

~Ayme

Ik huppelde vrolijk het schip over. Binnenkort zou ik wraak nemen!
Ik huppel naar mijn kajuit. Er drupt een klein straaltje bloed onder de deur uit.
Ik ram tegen de deur aan die op slot is. Hij schiet open en ik ren naar binnen.
Ayme ligt daar dood te bloeden. "Ayme! Nee!" Ik schud aan haar.
"Dag Cwen." Fluisterd ze. "Lia! Lia! Lia!" Brulde ik. Lia kwam binnenrennen. "Doe iets! Alstjeblieft!"

~Cwen

Ik zou je graag helpen, maar ik ben een beetje niet op het schip !
--------------------------------------------------------------------------
Nadat we wat kleren hadden gejat, konden we ons plan in uitvoering brengen. Lucas ging mij voor, zo hadden we besloten. Ik rende door de straatjes, en soms plukten we mensen van de straten. We werkten snel en effectief, dit ging goed.
Na een tijd te hebben geplunderd, begon ik moe te worden. Ik probeerde het niet te laten merken, maar Lucas had me door. Hij tilde me op in zijn armen en bracht me terug naar ons basiskamp. Hij legde me te rusten in een tent. Waar ik al snel in slaap viel.
Met Lucas de hele nacht in mijn gedachten...

~ Eastred March

Nadat ik Eastred te slapen had gelegd stond ik op en begaf me naar de luidste plek in omstreken.
Een doordringende geur van unrine,rook en sterke alcohol dringt mijn neusgaten binnen.
Ik moesten hier naartoe, hier waren de meeste piraten, en misschien vonden we wel wat geschikte mensen voor onze Crew, mensen die bereid waren om ons te helpen in een missie, het afmaken van Cwen. Ik zette me aan een tafel en verhief mijn stem. "Mannen, Piraten ..." bulderde ik boven de mensenmassa uit. Iedereen staarde naar mij "Willen jullie vechten" een instemmend gemompel steeg op.
"Willen jullie geld en roem" velen knikten en riepen ja, "Willen jullie bloed zien" schreeuwde ik harder.
De bar ging uit zijn dak van schreeuwende piraten. "Sluit je dan nu nog bij mij aan en wordt Crew van de meest schrikwekkende bende die de zeven zeeën ooit gekend heeft".
Ik zette me achter een stoel en piraten kwamen toestromen, ik keurde ze en beluisterde hun verhalen, vroeg of ze beried waren om mee te gaan en ze geschikt waren voor de grootste angst van de zeven zeeën te accompagneren...

-Lucas Folcalor-