Ik haal een fles rum uit de lege bar en drink het in één teug leeg.
Hoe komt het dat ik me zo leeg voel vanbinnen?
Ik heb anderen niet nodig. Toch?
Ik doe mijn handschoenen uit. Veel makkelijker zo en er is toch niemand die me hier ziet.
Met een diepe zucht plof ik op de barkruk en barst in tranen uit.
Waarom moet ik niet zoals alle anderen zijn?! Als ik het ze vertel lachen ze me vast uit.
@Luc: Je kunt me niet zien, ik ben heel diep en ver weg van het schip .
---------------------------------------------------------------------------
Ik liet me verder zakken naar de bodem. Vissen zwommen langs me, en grotere zeewezens negeerde me. Het begon avond te worden, want het licht bovenaan verdween. Ik moest ongemerkt het schip weer op zien te komen. Dat was de enige manier.
Ik sloeg met mijn staart. Kon ik maar voor altijd zo blijven verdwijnen. Langzaam zwom ik richting het schip...
Jane had me niet opgemerkt, ik sprong omhoog van een schot. Jane schrok omdat ze mij zag. Ik sluit mijn ogen en wrijf tegen mijn slapen... Waar kwam het schot vandaan? Waar vandaan? De kamer van Ayme. Ik denk dieper na, een schot... Cwen... Ayme... Hector! "Hector heeft Ayme in haar arm geschoten" Mompel ik, "Emerild is daar al gaan kijken, zo zullen er wel meer mensen staan." Jane kijkt me verbaasd aan, snel liep ik de bar uit en sprong over de relling. Het koude water voelde prettig op mijn huid. Ik laat me door het water drijven. Langzaam kom ik boven en schud mijn haar uit mijn gezicht. Rechts, bij mijn heup, kleurde het water rood. Ik bloedde dus, alweer! Fijn! Ik zag ook dat mijn blouse doorschijnent werd, maar daar lette ik niet op. Ik druk mijn hand tegen de plek waar het bloed uit kwam. Het bloedde door mijn vingers heen, ik zucht. En duik weer onderwater. Ik open mijn ogen, het water was helder, heel helder, ik kon verkijken. Ik botste ergens tegen aan met mijn hoofd. Snel kom ik overeind. Het was geen steen, het was iemand van de Black Rose. "Sorry!" Mompel ik.
Ik lag nog huilend op de grond toen er iemand binnenkwam.
ik wist niet wie het was en wou het ook niet weten. Ik dacht alleen maar aan die arme Ayme. Ik was erg op dr gesteld. Dat wist niemand maar ik zorgde wel altijd goed voor haar. Bijvoorbeeld bij een plundering. Degene die was binnen gekomen begon te praten. Ik verstond het niet, ik zag niks meer alles werd zwart voor mijn ogen. en het voelde alsof er iemand op mijn hoofd gieng staan.
------------------------------------------------------
ik ben aan het flauwvallen van vermoeidheid
Had Willow me gezien? Heeft zij mijn tranen zien blinken in het licht en de littekens op mijn polsen gezien?
Snel doe ik mijn handschoenen weer aan en droog mijn tranen.
Als dat het geval is moeten alle sporen direct uitgewist worden.
Ik knipper nog een paar keer met mijn ogen en loop naar buiten om te zien wat er daar gaande is.
Daar ligt Ayme in een donkerrode plas. Ze leeft nog, maar het gaat niet zo best.
------------------------------------------------------------
Ik legde mijn hoofd Tegen dat van Ayme aan. " word wakker! Word wakker." Zei ik zacht.
Emerild lag op de grond. Ik peuterde aan de kogel. Hij zat er niet bepaald diep in.
Ik trok hem eruit en gooide hem in de hoek. Jane kwam binnen. Snel veeg ik mijn tranen weg.
"Wat is hier gebeurd?" Vroeg ze langzaam. "Hector.." Fluister ik zachtjes.
Ik trok Ayme omhoog en drukte haar tegen me aan. "Word wakker alstjeblieft." fluisterde ik tegen haar haar aan. "Cwen?" Vroeg Ayme krakend.
Ik zwemde terug naar het schip omdat ik een schot hoorde , ik scrok toen ik Ayme daar zag liggen , ik bukte bij haar "Jane , HELP EVEN!" zei ik , ik voelde me boos worden en ik hoorde Hector schreeuwde " IK BEN DE BESTE KAPITEIN VAN HEEL DE DUISTERE ZEEËN ! " ik werd zo razend ik liep naar hem toe en hield Zijn zwaard bij mijn kil ik hoopte dat iemand mij tegen hield want ik kon me eigen niet tegenhouden
Ik trek het zwaard uit Jowl zijn handen.
"Als je het maar laat." sis ik.
Ik zeg maar niet dat ik niet wil dat hij zichzelf vermoordt. Dat ik wil dat hij blijft leven omdat ik van hem hou als vriend.
Ook al maakt hij em altijd kwaad, hij geeft me wel het gevoel dat ik er mag zijn en niet zomaar een Franse tuthola ben die zich even bij de piraatjes heeft aangesloten.
Ik zie dat iedereen me verbaasd aankijkt.
"We kunnen hem niet missen, alle mannen zijn nodig op het schip." Ik voel me rood worden. Waarom dat? Tsja, het is een slap excuus, maar alsnog.
Ik wordt wakker. Ik lig in een groot bed. Er zit iemand aan het eind van het bed, maar ik kan niet zien wie het is. " Uhhh wieee..i iis daa aar?" vroeg ik.
Ik sprong op wat is hier nou weer aan de hand? Ik was meteen alert en rende waar iedereen naar toe was. Ik zag in 1 ogenblik de situatie en ik vroeg: "welke lafbek heeft dit nou weer gedaan?" ik wist eigenlijk al meteen wie het was want het was natuurlijk Hector. Ik tok mijn pistool en vroeg: "waar ging die gozer heen?" Daarna rende ik weg op zoek naar Hector.
"Darnell!" Riep ik toen hij achter Hector aan ging. "Kijk uit man! Straks raak je gewond!"
Ik rende naar een opslag plek en haalde er een geweer uit, geen handpistool een groot geweer. Ik rende achter Darnell aan, dit kon nog wel eens fout aflopen in zijn eentje.
Ik liet mijn zwaard zakken "sorry,sorry ik had me eigen niet in bedwang" zei ik zacht " staar me niet zo aan iedereen , help Ayme , DOE IETS" schreeuwde ik iedereen ging gelijk wat doen , ik keek Jane in haar ogen " dankje" fluisterde ik zachtjes
"Hm. Ik deed alleen maar wat iedereen zou moeten doen." fluister ik teurg.
Shit, kijkt hij nu door mijn makser heen? Tsja, zijn ogen zijn wel erg mooi...
Hou je in bedwang Jane, er zijn wel meerdere ogen die mooi zijn. Zoals die van.. Wilson.
Ik zucht diep en besluit Lia te zoeken. Zij heeft ook mij geholpen met mijn rug, dus Ayme kan ze vast ook wel aan.
"Jack, ik heb hem gevonden hier achter de kratten bier" ik hield Hector onderschot Jack kwam erbij. Ik bracht Hector samen met Jack naar Cwen enzij: "Cwen hier is hector ik weet niet wat we met hem moeten maar mischien kielhalen? Dat is leuker dan meteen een kogel door zijn hoofd" Ging rustig op een krukje zittenen hield Hector nog steeds onderschot had hem onder tussen wel ontwappend
"Oké jij gaat met ons mee Hector." Zeg ik als ik dreigend op hem af kom. Ik houd hem onder schot, hij grijns. Wat is hij van plan? Je kon het nooit weten, het was vast en zeker een hele gemene piraat, en iedereen weet wat gemene piraten kunnen uithalen.
Ik stap dichterbij. Plots gooit hij met een kist bierflesen en steekt een grote dolk door mijn been. Ik schreeuw en val op de grond, dan houd ik me stil en bijt mijn lip haast kapot.
"Grijp hem nu het nog kan!" Roep ik. Ik kijk naar mijn been, de dolk zit er helemaal doorheen!
Ik stond onmiddelijk op en riep: "Jack!!!" ik rende achter hem aan en knalde Hector in z'n voet en daarna in z'n andere. Ik bracht hem terug en bond hem vast. Ik rende naar Jack "Jack hou nog even vol man, ik help je. Oke dit gaat even pijn doen/ Ik trok heel voorzichtig de dolk uit z'n been. Ik deed mijn shirt uit en bond hem heel strak om Jacks been en bond m nog extra vast met touw. "Jack laat dat maar even zitten" "Jane, Jowl, Willow, Amely, Cwen het maakt niks uit wie maar kom, Jack heeft hulp nodig!!!"
Laatst gewijzigd door djon black op do 13 jan 2011, 21:15, 1 keer totaal gewijzigd.
In alle paniek probeer ik Lia te vinden. Waarom moet The Black Rose ook zo groot zijn?!
Na een lange zoektocht vind ik haar in haar kajuit. Haar gezicht is witjes en ze heeft donkere kringen onder haar ogen.
"Lia, ben je ziek?!"
"Ja, mijn hoofd doet verschrikkelijke pijn en ik heb last van mijn rug. Wil je even een appel voor me ahlen?"
Een appel halen? Natuurlijk niet, ik haal niks voor neimand!
"Niks daarvan, we hebben een gewonde!"
Voorzichtig trek ik haar omhoog.
"Au, mijn rug.."
"Dat zal wel een griepje zijn. Schiet alsjeblieft op, ze bloedt bijna dood!"
"Ze? Wie?"
"Ayme natuurlijk! Schiet nou eens op!"
Schoten en schreeuwen suisden door mijn oren, wat was er aande hand ... Zachtjes stond ik op vanuit de hangmat en zette mijn rum op vloer, ik moest weten wat er aan de hand was. Zo snel als mijn benen me konden dragen liep ik naar het dek waar ik een drukte van jewelste aantrof, Hector jowl en Jack en nog anderen waren verwikkeld in iets war leek op een steekpartij, ik stond met mijn mond vol tanden, wat zou ik moeten doen ...
Ik zwom en ik zwom. De hele tijd. Het donker leek niet op te houden. De tranen liepen langs mijn gezicht. Maar niemand kon ze zien, niemand kon me troosten. Op het eerste moment was het water een uitvlucht, maar zodra ik hier lang was, ging het helemaal mis. De druk van het water was zwaarder dan voor de echte zeemeerminnen. Ook ervoer ik het donker meer. De wereld om mij heen werd niet meer verlicht 's nachts. In mijn kindertijd lag ik toen al te slapen, maar nu niet.
Ik besloot terug te gaan naar het schip. Daar voel ik me sowieso veiliger. Ook al is Lucas daar...
--uurtje later--
Eindelijk kwam het schip in zicht, ik moest nog een tijdje wachten tot ik echt droog was, en dan kon ik het schip weer op. Ik hoorde een gil, en veel gestommel. Voorzichtig hees ik me naar boven.
Ik trok mezelf omhoog aan een raampje, en ging daar zitten. Ik kroop door het raampje heen, een lege voorraadkamer in. Ik deed de deur op slot en wachtte tot ik droog zou zijn.
Ondertussen hoorde ik nog meer schoten, en geschreeuw. Ik vroeg me af wat er aan de hand was, maar ik kon het natuurlijk niet gaan vragen.
Inmiddels was het schip al in zicht, snel klim ik aan boort, alleen is het niet zo rustig als ik dacht, Hector, Jowl en Jack zaten in een steek partij, ik zag dat Lucas erbij wilde springen, al zag eht er niet gode uit, zo met zijn been.
Ik zag dat Hector wou uitvallen op Jack, hij lag op de grond, kermend, terwijl hij naar zijn been greep. Ik trek mijn pistool en schiet rakelings langs Hector, hij kijkt me boos aan. "Wat wou je doen!"
Ik schoot nog een keer, midden in zijn schouder, ik loop ernaartoe, "dit!" Sis ik. Hector probeert me te pakken te krijgen, maar ik leg mijn pistool tegen zijn slaap. "Wat wou je doen!?" Vraag ik gemeen.
.
