Bah... ik kon genoeg redenen bedenken om Cwen te vertellen wat er wel mis wat met wat ze heeft gedaan. Ik zuchtte. Ik wilde niet weer de diepte in, ook al maakte het van de plank springen niet veel uit.
Water... het maakte me niet veel uit, al bracht het veel problemen mee. Ik draaide me om, en liep met Jack en Lucas terug naar het dek. Jowl had zijn excuses gemaakt, dat was tenminste iets.
Ik plofte neer op een stoel. "En toch ben ik het er niet mee eens." zei ik hard.
Twee paar handen knalden voor mijn mond.
"Ben je wel helemaal lekker?" sisde Jack.
"Je bent niet slim bezig Eastred." voegde Lucas eraan toe.
Ik schudde ze af, en ging op de reling zitten. "Ik zal het er niet meer over hebben, als Eastred haar zaakjes maar binnen haar hut houdt."
Lucas en Jack kwamen naast me zitten. Ik begon best moe te worden, het was best een rare dag geweest vandaag.

~ Eastred March

Ik strompel naar de bar toe, zo ver mogelijk van Lucas en en Jack vandaan.
Mijn hoofd rust op mijn hand, mijn elleboog op het kersenhout.
Met mijn vingertoppen strijk ik de nerven en ik neem een slok van de rum.
Mijn gedachten dwalen af. Naar Winston.

xx- Jane de Belleville -xx

Ik ging zitten en sloeg mijn armen om mijn knieën. Er rolden tranen over mijn wangen.
Ik hoorde zware voetstappen. Lucas kwam naast me zitten. Ayme stond er verdwaasd bij. Ik sloeg snikkend mijn armen om Lucas' Nek. Voorzichtig klopte hij op mijn rug.

~Cwen

Ik kreeg een brok in mijn keel. Zo furieus had ik Cwen nog nooit gezien . Schuifelend maakte ik me uit de voeten en we begaven ons weer naar de bar. Daar werden er heel wat snerende opmerkingen naar Jowl geslingerd. Ik probeerde er tussen te komen mar uiteindelijk moest ik mijn stem verheffen: Jowl was mijn maat en hij had gelijk gehad, en bedrukte glimlach richte Jowl naar mij en bood me en wiskey aan. Alsof het vooval nooit gebeurt was zette Jack Jowl en in me weer tegen de houten kist om ons verder te bezatten. We verplaatsten ons baar het dek maar Eastred was nog niet uitgeraasd. Jowl vertrok baar zijn hut en Jack ging weer naar de bar, en zette zich aan een tafel met Jane, tot haar groot ongenoege, enkel wij twee bleven nog over, Eastred en ik ... "ik ga maar even bij Cwen kijken " mompelde ik verlegen en Miep naar de kapitein toe om haar te troosten, maar diep van binnen wilde ik me nu liever in het gezelschap van Eastred vertoeven maar ik mocht vier egoïstisch zijn ...

Ik hoor stemmen, niemand had me opgemerkt. Ik hoorde een slecht woord over mij vallen. "Wat zeiden jullie?" Sis ik. Ze negeerde me. "Wat zeiden jullie over mij!?" Herhaalde ik woedend. "Zeg het!" Ze negeerde me. Ik voel mijn handen trillen om iemand te slaan. Misschien moest ik het nu maar doen ook.



~Willow Smidweed~

Ahw shit. Waarom ging hij nou weg? Ik slaakte een diepe zucht en keek over naar de donkere zee. Ik voelde me plots zo alleen, zo zielig, zo verdrietig. Ik ging op de reling zitten, en keek naar het donkere water.
Dat kon de uitkomst bieden, daarin kon ik verdwijnen. Maar er bestond een risico dat ik niet meer het schip op kwam, of dat ik ontdekt werd. Ik zuchtte en staarde naar het lege dek. Ik verveelde me een beetje. Verderop zag ik Lucas met Cwen zitten.
En vlaag van jaloezie stak op. Belachelijk, Eastred, ze valt op vrouwen, niet op Lucas. En zelfs als ze op Lucas viel, moest het toch niets uitmaken? We waren vrienden, zo hield ik me voor.
Ik kon niet verliefd worden, dat was gevaarlijk.
Lucas stond weer op en liep naar mij toe.
"Ik moet je spreken," fluisterde hij. Nieuwsgierig liep ik achter hem aan. Wat zou hij van me willen?

~ Eastred March

Ik liep naar een afgelegen plek, nergens specifiek naar toe. Eastred liep achter me aan tot ik Antony stopte en me omdraaide. Een zachte bons, ik wreef over mijn voorhoofd maar grijnsde " sorry, ik wist niet dat je hiervmoest zijn..." verontschuldigde ze zich, " het geeft niets mompde ik en wreefanfs mijn hoofd. "Wat wilde je me vertellen " begon ze weer en ik merkte op dat haar wangen kleur krege . Ik krabde achter mijn nek en aarzelde, zou ik har mijn verleden vertellen, mijn diepste geheimen toevertrouwen, ik ging er voor en vertelde haar alles. Toen ik klaar was merkte ik dat ik op een bed zat, blijkbaar zaten we in cwens kajuit. Ik voelde een zachte hand in mijn nek strelen, mijn haren gingen overheind staan maar ik boog me dieper baar haar toe . Onze lippen kwamen bijna in contact toen ik mijn hoofd schudde " nee, het mag niet" schreeuwde ik en begroef mijn handen in mijn gezicht. Eastred sloeg een arm ome heen en vroeg me waarom, ik schokte " omdat ik al getrouwd ben..."

Ik voelde me trillen. "Geef antwoord!" Sis ik. Ik had zo'n zin om iemand te slaan, ik voel een zachte waas over mijn zicht heen gaan, ik voel mijn hand tegen iemands wang klappen, "ik zei; geef antwoord!" Ik sloeg nog een keer, volgens mij dezelfde persoon, "wat zeiden jullie!" Schreeuw ik. Ik sloeg nog eens, "geef antwoord!"
Ik voelde dat mijn lichaam bewoog, aar ik wou het niet, de waas verzachtte, ik zag wie ik geslagen had, Jack, zijn wangen waren rood.
Woedend draai ik me om. Ik was pislink!
Boos loop ik naar mijn hut en smijt de deur dicht. Ik spring op bed en begin te huilen,.
Later kwam ik tot de conclusie dat ik mss beter gehaat dan genegeerd kon worden, beter zou het toch niet worden. Ik sta op en draai mijn deur op slot. Ik voelde me goed en slecht te gelijk. Dan had ik iemand geslagen, boeie! Ik was dronken en niet zo'n klein beetje ook!
Ik voel dat ik mijn evenwicht niet meer kom bewaren en val met een klap op de grond, ik had geen zin om mezelf naar mijn bed te slepen, dus bleef ik maar liggen.
Ik huil nog even voordat ik wegzak in een onrustige slaap.


~Willow Smidweed~

Toen hij klaar was met zijn verhaal begon ik te huilen. Ik legde mijn arm om hem heen. Dingen gebeurde, maar toen duwde hij me zachtjes weg. Wat hij toen zei zorgde ervoor dat mijn ogen groot werden, zo groot.
"Hoe-hoe.. met wie?" weet ik alleen uit te brengen. Lucas schudt zijn hoofd. Hij wil niets verder vertellen. Ik wrijf even met mijn hand over zijn arm. Dan plotseling komt het er allemaal uit.
"Ze was een oudere vrouw. Ze... ze gebruikte me, net zoals altijd. Maar ze raakte aan me gehecht. Op een nacht vroeg ze of ik met haar wilde trouwen. Ze woonde in een groot landhuis, ik had het zo nodig. Ik leefde van bedelen in de stad, en van andere adressen. Maar ik kon ieder moment gearresteerd worden, wat ik deed was niet legaal. Ik accepteerde, en nog geen maand later stond ik voor het altaar. We trouwden, en ik hoopte dat ik snel rijke weduwnaar kon worden. Dingen... liepen anders." Lucas zuchtte even. "We gingen mee met een schip, om het buitenland te bezoeken. Dat werd overvallen door piraten. Ik greep mijn kans, en sloot me aan. Ik wilde niet meer zo leven, ik wilde iets anders doen. Via via ben ik toen uiteindelijk hier terecht gekomen. Ik weet niet of ze nog leeft, maar in feite ben ik dus nog getrouwd." Zijn schouders schokte zachtjes.
Ik legde mijn andere arm ook om hen heen. "Het komt allemaal goed, maak je maar geen zorgen. Misschien kunnen we uitvinden of ze nog leeft..." Ik dwaalde af. Als die vrouw dood was, was Lucas stinkend rijk. Dan kon hij met mij zijn...
Lucas keek me verdrietig aan. Ik moest niet zo egoïstisch denken. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder en streelde zachtjes over zijn rug.

~ Eastred March

Jack is naast me komen zitten. De kwal. Ik verkoop hem maar al te graag nog een mep maar ik besluit hem te negeren, hij heeft duidelijk wat te diep in het glaasje gekeken.
Ik verdrink weer in mijn gepeins.
Winston. Was hij er nu maar. Maar hij is er niet. En hij zou het ook niet willen.
Er drupt een traan op het kersenhout. Uit mijn ooglhoek zie ik dat ik word aangestaard door Jack.
"Wat zit je te staren," bijt ik hem toe.

xx- Jane de Belleville -xx

Ik sta naast een huilende Cwen. Ik ben nog steeds verbaasd over wat hier net allemaal gebeurd is. Ik loop zachtjes naar Cwen toe en klop op haar schouder. "Het komt allemaal wel goed." sus ik in een aardige toon.

~Cwen

Ik werd wakker met een geeuw, ik liep richting de bar, en pakte een fles rum ik zag dat Jack op de grond in slaap was gevallen. " truste"grinnikte ik naar hem. En ik nam nog een flinke slok van de heerlijke rum

--Jowl Saggins-

Een vroege vogel wekt me uit een droomloze slaap, ik rek me uit en besef dat ik niet in mijn hangmat lig, nee, ik lig op bed, de kleren hangen slons over mijn lichaam en ergens tussen mijn armen verborgen vind ik Eastred.
Zachtjes leg ik haar hoofd neer op het wolle dons en onderdruk om haar een kus op haar voorhoofd te geven.
Ik loop de kamer uit en been naar het dek, naar Jowl ...

-Lucas Folcalor-

Verdwaasd wordt ik wakker uit een wazige droom. Iets over Lucas, en water... veel water. Ik lig op een zacht bed. Lucas is al weg. Zijn we hier zomaar in slaap gevallen? Het is goed dat Cwen er niet achter is gekomen, dan zou ze maar dingen gaan denken. Dingen die niet gebeurd zijn.
Ik rek me uit, trek mijn paardenstaart strakker aan, en loop naar buiten: het zonnige dek op.

~ Eastred March

Voorzichtig knipper ik. Ik zat opgekruld tegen het hout aan.Snel ging ik staan. Ayme zat ook tegen het hout. Ik trok haar overeind. Ik kwam terug in mijn rol en stampte kwaad naar beneden. "HIER KOMEN ALLEMAAL!" Brulde ik. Veel mensen kwamen om me heen staan. "Vandaag gaan we plunderen! De eerste de beste stad die we tegenkomen, Die vallen we aan!" Er werd gejoeld. "Maak je klaar!"

~Cwen

Ik schrok, zullen we nu terwijl ik zwanger was, gaan zitten lopen plunderen?! Ik zal tog niet mee moeten doen? Tenminste dat hoop ik. Ik keek naar Richard, hij was zich aan het klaarmaken voor het plunderen. Ik liep naar Cwen toe, en vroeg:
"Moet ik ook mee gaan plunderen?"
"Maar natuurlijk niet! Je bent zwanger, en dan kan je tog niet rennen met die dikke buik?"
Ik knikte en liep weg. Wat een opluchting!
Ik zal waarschijnlijk het niet redden als ik wél mee moest...

Ik stopte mijn zwaard in zijn huls. De zachte stem van Ailyn klonk achter me.
Ik stond op en drukte haar tegen me aan. "Verstop je alstjeblieft in je kajuit. ik zou het niet fijn vinden als jij en de baby hier nog rond baggerde." Ailyn knikte. Ze drukte een kus op mijn kin. "Je kriebelt" Lachte ze. "Piratending." Fluisterde ik. Ailyn sloeg een arm om me heen. "Beloof me dat je niks overkomt." Fluisterde ze. "Beloofd"

-Richard

Het schip trotseerde noch steeds de woeste golven, er was nog geen land in zicht.
" Wanneer zijn we er" zuchte ik verveeld en ik legde mijn handen achter mijn hoofd.
Jack haalde zijn schouders op en grijnsde " Het zou leuk zijn om nog eens goed te roven"
Ik knikte instemmend, inderdaad, na al wat leek twee maand over de zee gevaren te hebben had
ik toch wel weer eens nood aan wat land onder mijn voeten.

Jack en ik tuurde wat doelloos voor ons uit tewijl we het ons comfortabel maakte tegen het natte hout.
We zagen mensen passeren, een zwangere vrouw met haar man, en nog veel meer mensen waaruit Jane de Belleville.
Ze gunde ons geen blik waardig en stapte kordaat door maar ik merkte dat Jack haar nastaarde.
Ik grijnsde ..." Wat" vroeg hij verontwaardig en scheurde zijn blik van Jane af.
" Vind je haar leuk" vroeg ik onnozel, Jack kreeg een kleur en begon bruusk en hopeloos te sputteren.
" Wat, nee ik ... ze is stom ... jij vindt haar leuk" beet hij me toe, ik draaide met mijn ogen en lachte in mijn vuistje ... ja vast.

-Lucas Folcalor-

Ik was bang. Ik had geen geld om met een schip mee te reizen dus besloot ik om 's nachts aan boord van een schip te klimmen en maar kijken waar ik terecht kwam. Ik wist echter niet dat het een piratenschip zou zijn! Sindsdien zit ik in het kraaiennest. Bang voor wat ze zouden doen als ik ontdekt werd. Plots hoor ik stemmen. Voorzichtig leun ik voorover om beter te horen wat ze zeggen. Iets over roven en plunderen. Misschien was dit mijn kans om wat eten te pakken en dan te ontsnappen!

-Nora

EINDELIJK gingen we plunderen. Ik stormde mijn kamertje in en verzamelde mijn wapens. Wat hield ik toch van mijn zwaart. Vlijmscherp, een lichte kromming, prachte versieringen. Een juweeltje. Met een grijns haalde ik mijn vinger over het zwaard. Ik ging terug. De meeste leden stonden al klaar en ik sloot me aan. Inmiddels was Lucas bezet. Door Eastred. Het was niet haar schuld. Ze wist niets van mijn gevoelens. Die ik trouwens al lang had verdrongen. Daar was ik nu eenmaal erg goed in.
"LAND IN ZICHT" brulde een stem. De sfeer werd gespannen. Iedereen wilde van het schip af.

****LIA****