.
Re: Te Amo seizoen update 7 ;D !! 1/11
Ben benieuwd .
.
Te Amo seizoen update 8, :')
358 berichten • Pagina 14 van 18
Re: Te Amo seizoen update 7 ;D !! 1/11
waaaaaaaatt komt er weer een up 
kan niet wachten kan niet wachten
kan niet wachten kan niet wachten
Luc
Re: Te Amo seizoen update 7 ;D !! 1/11
je bent niet de enige^!!
Re: Te Amo seizoen update 7 ;D !! 1/11
+ Me!!
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUPPPPPPEEEEEEEEEEEEEEEEEEENNN!!!
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUPPPPPPEEEEEEEEEEEEEEEEEEENNN!!!
Re: Te Amo seizoen update 7 ;D !! 1/11
Update 8
____________________________________________________________
Het ochtendlicht wierp zijn eerste zonnenstralen over
de verdorde plantjes.
Een koude winterbries liet de rijm opwaaien en als kleine
witte sneeuwvlokjes terug naar beneden dwarrelen.
Het ritmisch getik van kleine twijgjes tegen mijn raam
deden me ontwaken.
Gapend strekte ik me uit en liep voetje voor voetje naar beneden.
Vandaag was het de verjaardag van Ruth.
Ik had nog wat voorbereiding te doen, dacht ik glimlachend.
Snel werkte ik mijn cornflakes naar binnen.
Toen ik de treden hoorden kraken.
een zacht gefluister en gegniffel van Gabriella ving ik op.
Nieuwsgierig speurde ik met mijn ogen door de woonkamer.
Mijn glimlach werd een brede grijns.
Want daar stond Gabriella, arm in arm met Gullio.
Verliefd keken ze elkaar aan, maar ik kon niet verstaan wat ze zeiden.
" Dat werd eens tijd" mompelde ik tegen mezelf.
Het was altijd al overduidelijk geweest dat deze twee een oogje
op elkaar hadden.
Ze bezegelden hun afscheid met een vluchtige zoen en
fluisterde nog wat in elkaars oor.
" En ..." vroeg ik curieus toen Gabe de keuken binnen stapte.
"hou je mond" sprak ze me lachend toe en ging rechtover me zitten.
Na een lang en gedetailleerd verslag kwam ook Shasa binnen en begonnen we aan de voorbereiding.
Vanavond zou het feest van start gaan maar dat betekende niet, dat het
nu al kon beginnen.
Ik liep naar de badkamer en schoot uit mijn kleren
klaar voor een verfrissende douche,
nerveus mompelde ik alles op wat ik nog moest doe voor het feest.
Het moest perfect zijn voor mijn lieve Ruth
Alles was klaar en ik huppelde naar boven om Ruth wakker te maken.
Voorzichtig zette ik de deur op een kier en stak mijn hoofd naar binnen.
Het bed lag er beslapen bij maar was leeg.
Ik keek de kamer rond en daar zag ik haar, in een hoekje.
Haar kleine lichaam trilde bij elke snik.
Ik duwde de deur open en liep naar haar toe.
" Wat is er" vroeg ik bezorgd en zette me naast Ruth neer.
Ik wreef met de wreef van mijn hand langs de bolle wangen van haar.
Weg met die traan die langs haar ooghoek naar beneden droop.
Ruth schokte, en opende haar mond en zei schor.
"Ik mis Flor" snikte ze, mijn hart sloeg een tel over.
II was de man waarvan ik Ruth had bevrijd,
die knappe maar meedogenloze man.
Ik sidderde van angst toen ik terugdacht aan zijn vernietigende blik.
“ hoe bedoel je” sputterde ik en ik hurkte naast haar neer.
“ hij sloeg je, hij vloekte, hoe kan je hem missen.” mijn stem trilde.
Ruth schudde heftig haar hoofd waardoor haar haren door de war gingen.
“ hij was niet altijd zo” zei ze bijna smekend en ze begon aan haar verhaal.
“Jaren geleden kwam ik hier in de geburen, mijn ouders waren overleden en ik had niemand, niets.
Ik leefde van overschot uit de vuilbakken die meer bedeelde mensen wegwierpen.
Haast kwam ik om van honger en koude toen hij me vond.
Florian was pas vijf jaar ouder als mij en leefde in armoede met zijn ouders.
Ook al hadden ze niets meer over om delen, toch namen ze mij in hun familie op.
Ik spendeerde mijn gelukkige kinderjaren bij hun, ik leefde van dag op dag en met juist genoeg om te overleven.
Toen plots Florians ouders om kwamen tijdens een ongeluk.
Hun lichamen werden nooit gevonden en ze keerde nooit meer terug.
We stonden er alleen voor.
donkere tijden braken aan en omdat Flor al ouder was moest hij voor de kost geld bijeen sprokkelen.
Wij deed aan diefstal en plundering maar we hadden niet genoeg.
Hij raakte verwikkeld in dingen die hem te boven gingen, dingen te gevaarlijk ...” Ruth hapte naar adem en snikte hoorbaar.
“ wat bedoel je, ?“ vroeg ik ongelovig.
Ruth schudde haar hoofd, en keek me met betraande ogen aan.
“ .... vampiers ...” mijn aderen klopte gevaarlijk tegen mijn slaap.
Vampiers, dat bestond niet, hoe was het mogelijk.
Alsof ze me van mijn ongelovigheid niets aantrok ging Ruth onverstoorbaar verder.
“ Flor moest allerlei klussen opknappen, geheime opdrachten zoals hij het noemde.
Hij bracht ze slachtoffers en op een dag, vroegen ze mij...
Hij weigerde en vluchtte maar de groep gaf zich niet zomaar gewonnen.
Ze bedreigde hem en achtervolgde hem.
Ik smeekte hem om mij uit te leveren, dan zou hij veilig blijven.
Maar dat wilde hij niet, hij was overstuur en sloeg me.
En toen, toen kwam jij tevoorschijn en verdween hij.
Is hij nog in leven, wie weet het.
Wat ik enkel weet is dat ik hem zo vreselijk mis...”
Ik knipperde met mijn ogen.
Hoe kon het mogelijk zijn.
Ruth was zo jong en had al zoveel meegemaakt.
Ik sloeg mijn arm om haar heen.
“ Zet het achter je, vandaag is het je verjaardag en dan wil ik een glimlach zien”
Ruth glimlachte bedrukt en stond op en liep met me naar beneden.
Vrolijke muziek klonk ons in de oren toen we beneden kwamen.
“ Verassing” schreeuwde Gabriella en Sasha opgewonden.
Ik zag hoe Ruth schrok en een glimlach op haar gezicht toverde.
Het was duidelijk dat ze haar gedachten moest verzetten.
We dansten en feestte zorgen van ons af.
Het was bevredigend om Ruth te zien lachen en dansen met Shasa
Nog vroeg in de ochtend stapte we in de auto en reden naar het stad.
Ruth was nooit in de grote stad geweest, en ook al kreeg ze binnen kort haar groeischeut, ze had nood aan nieuwe kleding.
Een middagje shoppen bleek precies wat ieder van ons nodig had.
We roddelde er wat van af en lachte maar repte geen woord over het gesprek tussen mij en Ruth.
De zon stond al hoog aan de hemel wat er op wees dat het middag was.
We begaven ons naar een gezellig terrasje en bestelde wat eten.
We gibberde en propte ons vol met het overheerlijke voedsel.
Maar wat we niet wisten was wie er achter een muur naar ons zat te loeren.
Wat dacht hij wat voelde hij ... pijn en verlangen.
De avond viel en het feest ging van start.
Luide muziek bonsde in onze oren.
Vele gasten kwamen opdagen, al snel verdween Gabe in de keuken met Gullio.
We lachte en feesten.
Een grote taart werd binnen gebracht, rijkelijk versierd en heerlijk ruikend.
Er werd gejoeld en geroepen en Ruth blies de kaarsjes uit en groeide op.
een prachtige vrouw stond voor me.
Haar krullige haar en grote schitterende ogen zouden elke man perplex doen staan.
Ik grijnsde en omhelsde haar.
“ Gefeliciteerd” fluisterde ik haar toe en liet haar los.
Het feest duurde tot laat in de avond, Ruth rekte zich uit en wreef in haar ogen.
Ze had nood aan een beetje frisse lucht, haar benen te strekken.
Stil trippelde ze naar buiten, voorzichtig dat niemand haar zag.
Ze had geen zin meer in al die felicitaties van mensen die ze niet eens kende,
ze had wat tijd voor zichzelf nodig, haar gedachten op een rijtje te zetten.
De nevel hing als parels aan iedere grasspriet waar Ruth haar voet neerzette.
Ze snoof de frisse lucht in en wreef zichzelf warm.
De hemel was bewolkt en het leek alsof het ieder moment zou kunnen sneeuwen.
Een geritsel in de struiken maakte Ruth alert, verschrikt draaide ze zich om en tuurde in de diepe duisternis.
Nieuwsgierigheid dreef haar steeds dichter naar het struikgewas.
“ Hallo, is daar iemand ...” zuchte ze schor en kneep in haar hand.
Een rilling liep over haar lijf.
Met kleine stapjes beende ze het bos in, waar het steeds guurder werd,
ze zweerde dat ze iets gehoord had, was het een dier ...
Ze schudde haar hoofd, het was iets groot.
het leek alsof ze achtervolgd werd.
Een kraai kraste luid en spreidde zijn donkere vleugels en sprong van een tak.
Een gil ontsnapte uit Ruths lippen.
Gewoon een kraai, niets meer dacht ze bij zichzelf.
Ze beet op haar lip, had ze het gehoopt, had ze werkelijk gedacht dat Flor hier was,
dat hij terug zou komen voor haar.
Een steek van pijn deed haar wankelen, ze miste hem, het leek haast alsof hij bij haar was, vlak achter haar.
Ze voelde een hijgende adem in haar nek en deinsde achteruit.
“Flor” riep ze verast en wou zich haast in zijn armen laten neervallen,
troost bij hem zoeken, vertellen hoezeer ze hem gemist had.
Hij snoerde haar mond “ssst, het is gevaarlijk” fluisterde hij maar het gaf niet, Ruth begaf haar gezicht steeds dichter naar het zijne en wreef over zijn gelaat.
“ Ik heb je gemist” fluisterde ze en boog voorover om hem te kussen,
maar hij wendde zijn hoofd af.
“ ik kom hier voor jouw, maar om je te waarschuwen”
verbaast en sikkeneurig luisterde ze aandachtig naar wat hij te zeggen had.
Want alles wat zijn warme stem voortbracht deed haar gloeien van binnenuit.
“ Ik ben gebeten, en spoedig zal ik veranderen” abrupt stopte hij zijn zin, zonder verdere uitleg.
Een omhelzing benadrukte zijn woorden, dit is de laatste keer dat ik je zie.
“ Wanneer gebeurt het” vroeg Ruth en greep hem stevig vast.
“ Als de volle maan zichtbaar word zal ik je moeten verlaten “
Spoedig scheen een fel licht over het bos, Flor kreunde.
“ nog niet, hoe kan ik nu afscheid van je nemen” Prevelde Ruth en keek smekend naar de felle maan.
“Hoe kan ik je vergeten, jij die mijn hart veroverd hebt”
Wanneer ze zicht omdraaide had Flor zijn rug naar haar toegekeerd en schokte hevig, zijn huid werd witter en weerspiegelde het maanlicht.
Zijn ogen werden lichter, een lichtpunt in het duister, zijn tanden glansden vervaarlijk.
“ Ik moet nu gaan” snauwde hij en zette een pas dieper in het struikgewas.
Maar Ruth was hem voor en trok hem naar zich toe, dichter en dichter tot hun lippen verbonden in de meest passionele kus.
Ze sloot haar ogen.
“ Laat me niet achter ...” prevelde ze maar toen ze haar ogen weer opende was hij al weg, net zoals de warme gloed binnen in haar.
Deze had plaats gemaakt voor gemis ...
--------------------------------------------------------
sorry voor het wachten, ik had even geen inspiratie meer
hopelijk vonden jullie het mooi
____________________________________________________________
Het ochtendlicht wierp zijn eerste zonnenstralen over
de verdorde plantjes.
Een koude winterbries liet de rijm opwaaien en als kleine
witte sneeuwvlokjes terug naar beneden dwarrelen.
Het ritmisch getik van kleine twijgjes tegen mijn raam
deden me ontwaken.
Gapend strekte ik me uit en liep voetje voor voetje naar beneden.
Vandaag was het de verjaardag van Ruth.
Ik had nog wat voorbereiding te doen, dacht ik glimlachend.
Snel werkte ik mijn cornflakes naar binnen.
Toen ik de treden hoorden kraken.
een zacht gefluister en gegniffel van Gabriella ving ik op.
Nieuwsgierig speurde ik met mijn ogen door de woonkamer.
Mijn glimlach werd een brede grijns.
Want daar stond Gabriella, arm in arm met Gullio.
Verliefd keken ze elkaar aan, maar ik kon niet verstaan wat ze zeiden.
" Dat werd eens tijd" mompelde ik tegen mezelf.
Het was altijd al overduidelijk geweest dat deze twee een oogje
op elkaar hadden.
Ze bezegelden hun afscheid met een vluchtige zoen en
fluisterde nog wat in elkaars oor.
" En ..." vroeg ik curieus toen Gabe de keuken binnen stapte.
"hou je mond" sprak ze me lachend toe en ging rechtover me zitten.
Na een lang en gedetailleerd verslag kwam ook Shasa binnen en begonnen we aan de voorbereiding.
Vanavond zou het feest van start gaan maar dat betekende niet, dat het
nu al kon beginnen.
Ik liep naar de badkamer en schoot uit mijn kleren
klaar voor een verfrissende douche,
nerveus mompelde ik alles op wat ik nog moest doe voor het feest.
Het moest perfect zijn voor mijn lieve Ruth
Alles was klaar en ik huppelde naar boven om Ruth wakker te maken.
Voorzichtig zette ik de deur op een kier en stak mijn hoofd naar binnen.
Het bed lag er beslapen bij maar was leeg.
Ik keek de kamer rond en daar zag ik haar, in een hoekje.
Haar kleine lichaam trilde bij elke snik.
Ik duwde de deur open en liep naar haar toe.
" Wat is er" vroeg ik bezorgd en zette me naast Ruth neer.
Ik wreef met de wreef van mijn hand langs de bolle wangen van haar.
Weg met die traan die langs haar ooghoek naar beneden droop.
Ruth schokte, en opende haar mond en zei schor.
"Ik mis Flor" snikte ze, mijn hart sloeg een tel over.
II was de man waarvan ik Ruth had bevrijd,
die knappe maar meedogenloze man.
Ik sidderde van angst toen ik terugdacht aan zijn vernietigende blik.
“ hoe bedoel je” sputterde ik en ik hurkte naast haar neer.
“ hij sloeg je, hij vloekte, hoe kan je hem missen.” mijn stem trilde.
Ruth schudde heftig haar hoofd waardoor haar haren door de war gingen.
“ hij was niet altijd zo” zei ze bijna smekend en ze begon aan haar verhaal.
“Jaren geleden kwam ik hier in de geburen, mijn ouders waren overleden en ik had niemand, niets.
Ik leefde van overschot uit de vuilbakken die meer bedeelde mensen wegwierpen.
Haast kwam ik om van honger en koude toen hij me vond.
Florian was pas vijf jaar ouder als mij en leefde in armoede met zijn ouders.
Ook al hadden ze niets meer over om delen, toch namen ze mij in hun familie op.
Ik spendeerde mijn gelukkige kinderjaren bij hun, ik leefde van dag op dag en met juist genoeg om te overleven.
Toen plots Florians ouders om kwamen tijdens een ongeluk.
Hun lichamen werden nooit gevonden en ze keerde nooit meer terug.
We stonden er alleen voor.
donkere tijden braken aan en omdat Flor al ouder was moest hij voor de kost geld bijeen sprokkelen.
Wij deed aan diefstal en plundering maar we hadden niet genoeg.
Hij raakte verwikkeld in dingen die hem te boven gingen, dingen te gevaarlijk ...” Ruth hapte naar adem en snikte hoorbaar.
“ wat bedoel je, ?“ vroeg ik ongelovig.
Ruth schudde haar hoofd, en keek me met betraande ogen aan.
“ .... vampiers ...” mijn aderen klopte gevaarlijk tegen mijn slaap.
Vampiers, dat bestond niet, hoe was het mogelijk.
Alsof ze me van mijn ongelovigheid niets aantrok ging Ruth onverstoorbaar verder.
“ Flor moest allerlei klussen opknappen, geheime opdrachten zoals hij het noemde.
Hij bracht ze slachtoffers en op een dag, vroegen ze mij...
Hij weigerde en vluchtte maar de groep gaf zich niet zomaar gewonnen.
Ze bedreigde hem en achtervolgde hem.
Ik smeekte hem om mij uit te leveren, dan zou hij veilig blijven.
Maar dat wilde hij niet, hij was overstuur en sloeg me.
En toen, toen kwam jij tevoorschijn en verdween hij.
Is hij nog in leven, wie weet het.
Wat ik enkel weet is dat ik hem zo vreselijk mis...”
Ik knipperde met mijn ogen.
Hoe kon het mogelijk zijn.
Ruth was zo jong en had al zoveel meegemaakt.
Ik sloeg mijn arm om haar heen.
“ Zet het achter je, vandaag is het je verjaardag en dan wil ik een glimlach zien”
Ruth glimlachte bedrukt en stond op en liep met me naar beneden.
Vrolijke muziek klonk ons in de oren toen we beneden kwamen.
“ Verassing” schreeuwde Gabriella en Sasha opgewonden.
Ik zag hoe Ruth schrok en een glimlach op haar gezicht toverde.
Het was duidelijk dat ze haar gedachten moest verzetten.
We dansten en feestte zorgen van ons af.
Het was bevredigend om Ruth te zien lachen en dansen met Shasa
Nog vroeg in de ochtend stapte we in de auto en reden naar het stad.
Ruth was nooit in de grote stad geweest, en ook al kreeg ze binnen kort haar groeischeut, ze had nood aan nieuwe kleding.
Een middagje shoppen bleek precies wat ieder van ons nodig had.
We roddelde er wat van af en lachte maar repte geen woord over het gesprek tussen mij en Ruth.
De zon stond al hoog aan de hemel wat er op wees dat het middag was.
We begaven ons naar een gezellig terrasje en bestelde wat eten.
We gibberde en propte ons vol met het overheerlijke voedsel.
Maar wat we niet wisten was wie er achter een muur naar ons zat te loeren.
Wat dacht hij wat voelde hij ... pijn en verlangen.
De avond viel en het feest ging van start.
Luide muziek bonsde in onze oren.
Vele gasten kwamen opdagen, al snel verdween Gabe in de keuken met Gullio.
We lachte en feesten.
Een grote taart werd binnen gebracht, rijkelijk versierd en heerlijk ruikend.
Er werd gejoeld en geroepen en Ruth blies de kaarsjes uit en groeide op.
een prachtige vrouw stond voor me.
Haar krullige haar en grote schitterende ogen zouden elke man perplex doen staan.
Ik grijnsde en omhelsde haar.
“ Gefeliciteerd” fluisterde ik haar toe en liet haar los.
Het feest duurde tot laat in de avond, Ruth rekte zich uit en wreef in haar ogen.
Ze had nood aan een beetje frisse lucht, haar benen te strekken.
Stil trippelde ze naar buiten, voorzichtig dat niemand haar zag.
Ze had geen zin meer in al die felicitaties van mensen die ze niet eens kende,
ze had wat tijd voor zichzelf nodig, haar gedachten op een rijtje te zetten.
De nevel hing als parels aan iedere grasspriet waar Ruth haar voet neerzette.
Ze snoof de frisse lucht in en wreef zichzelf warm.
De hemel was bewolkt en het leek alsof het ieder moment zou kunnen sneeuwen.
Een geritsel in de struiken maakte Ruth alert, verschrikt draaide ze zich om en tuurde in de diepe duisternis.
Nieuwsgierigheid dreef haar steeds dichter naar het struikgewas.
“ Hallo, is daar iemand ...” zuchte ze schor en kneep in haar hand.
Een rilling liep over haar lijf.
Met kleine stapjes beende ze het bos in, waar het steeds guurder werd,
ze zweerde dat ze iets gehoord had, was het een dier ...
Ze schudde haar hoofd, het was iets groot.
het leek alsof ze achtervolgd werd.
Een kraai kraste luid en spreidde zijn donkere vleugels en sprong van een tak.
Een gil ontsnapte uit Ruths lippen.
Gewoon een kraai, niets meer dacht ze bij zichzelf.
Ze beet op haar lip, had ze het gehoopt, had ze werkelijk gedacht dat Flor hier was,
dat hij terug zou komen voor haar.
Een steek van pijn deed haar wankelen, ze miste hem, het leek haast alsof hij bij haar was, vlak achter haar.
Ze voelde een hijgende adem in haar nek en deinsde achteruit.
“Flor” riep ze verast en wou zich haast in zijn armen laten neervallen,
troost bij hem zoeken, vertellen hoezeer ze hem gemist had.
Hij snoerde haar mond “ssst, het is gevaarlijk” fluisterde hij maar het gaf niet, Ruth begaf haar gezicht steeds dichter naar het zijne en wreef over zijn gelaat.
“ Ik heb je gemist” fluisterde ze en boog voorover om hem te kussen,
maar hij wendde zijn hoofd af.
“ ik kom hier voor jouw, maar om je te waarschuwen”
verbaast en sikkeneurig luisterde ze aandachtig naar wat hij te zeggen had.
Want alles wat zijn warme stem voortbracht deed haar gloeien van binnenuit.
“ Ik ben gebeten, en spoedig zal ik veranderen” abrupt stopte hij zijn zin, zonder verdere uitleg.
Een omhelzing benadrukte zijn woorden, dit is de laatste keer dat ik je zie.
“ Wanneer gebeurt het” vroeg Ruth en greep hem stevig vast.
“ Als de volle maan zichtbaar word zal ik je moeten verlaten “
Spoedig scheen een fel licht over het bos, Flor kreunde.
“ nog niet, hoe kan ik nu afscheid van je nemen” Prevelde Ruth en keek smekend naar de felle maan.
“Hoe kan ik je vergeten, jij die mijn hart veroverd hebt”
Wanneer ze zicht omdraaide had Flor zijn rug naar haar toegekeerd en schokte hevig, zijn huid werd witter en weerspiegelde het maanlicht.
Zijn ogen werden lichter, een lichtpunt in het duister, zijn tanden glansden vervaarlijk.
“ Ik moet nu gaan” snauwde hij en zette een pas dieper in het struikgewas.
Maar Ruth was hem voor en trok hem naar zich toe, dichter en dichter tot hun lippen verbonden in de meest passionele kus.
Ze sloot haar ogen.
“ Laat me niet achter ...” prevelde ze maar toen ze haar ogen weer opende was hij al weg, net zoals de warme gloed binnen in haar.
Deze had plaats gemaakt voor gemis ...
--------------------------------------------------------
sorry voor het wachten, ik had even geen inspiratie meer
hopelijk vonden jullie het mooi
Re: Te Amo seizoen update 7 ;D !! 1/11
Super!
Geweldig!
Prachtig!!!!
Geweldig!
Prachtig!!!!
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
jij leest snel 
bedankt
bedankt
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
Vervolg op Sanne:
Amazing!
Awesome!
SUUUUUPPEEERR!!
WHAHAAAAA
Amazing!
Awesome!
SUUUUUPPEEERR!!
WHAHAAAAA
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
^^
Ik lees ook snel
Ik lees ook snel
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
^hah idd
dankje trouwens Nako
dankje trouwens Nako
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
omg wauw o;
jij schrijft echt prachtig!
snel weer een up?
jij schrijft echt prachtig!
snel weer een up?
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
wwwwwwwwwooooooooooooowwwwwwwwwwwww
gast word schrijfer
gast word schrijfer
Luc
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
wauuw mooie up
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
thanx allemaal,
het doet me goed zoveel positieve reacties te krijgen
het doet me goed zoveel positieve reacties te krijgen
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
Geweldig! 
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
Wauw, geweldig! OMG JIJ MAAKT ECHT ZO'N TEGEK DAGBOEK!
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
T.T
Zo mooi. Huilde bijna, wat best stom is eigenlijk. Echt vreselijk mooi verhaal
. Een kleine opmerking, heel klein hoor. Je schrijft je zinnen zo los van elkaar, waardoor het wat moeilijker is om te lezen. Maar verder heb ik niks op te merken. Echt een supermooi verhaal.
Zo mooi. Huilde bijna, wat best stom is eigenlijk. Echt vreselijk mooi verhaal
. Een kleine opmerking, heel klein hoor. Je schrijft je zinnen zo los van elkaar, waardoor het wat moeilijker is om te lezen. Maar verder heb ik niks op te merken. Echt een supermooi verhaal.
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
wauw, te gekke up! :applaus
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
wauw, ik heb alles in 1 gelezen. Echt fantastisch verhaal dit!
Re: Te Amo seizoen update 8, :')
ik zal er op lettenJustMyLife schreef:T.T
Zo mooi. Huilde bijna, wat best stom is eigenlijk. Echt vreselijk mooi verhaal
, bedankt voor de tipen commentaar