Hoofdstuk 1 - Deel 7 (slot hoofdstuk 1)
"Nee dit is het ook niet helemaal..." zeg ik tegen mezelf. Ik zoek een outfit voor in het restaurant, ik open de 'Buienradar App' op mijn iPhone en zie dat het overmorgen gaat regenen, en -1 wordt. "Fijn..." zucht ik. Ik pak een witte polo en een bruine trui, en trek ze over elkaar aan. "Dit gaat wel!" zeg ik blij, en trek het vervolgens weer uit, en leg het weer neer in de kledingkast.
Ik haal de make-up van m'n gezicht en kijk op de klok. Het is kwart voor zes, en ik heb nog niet gegeten. Ik loop naar de koelkast, terwijl het tikken van mijn hakken door het hele huis klinkt. De eenzaamheid, die ben ik nog niet gewend. Ik open de koelkast deur een een koude lucht blaast in mijn gezicht. Ik krijg er kippenvel van. Ik pak een blik soep en warm die op. 'Piep' klinkt het als de magnetron de soep opgewarmd heeft. Ik neem voorzichtig een hap van de lauwe soep, en eet vervolgens de kom leeg.
Sinds ik in Bridgeport ben heb ik nog helemaal niks gedaan wat ik zou doen. Ik heb mijn zus niet gebeld en ook heb ik nog geen baan. Ik besluit de beginnen met het zoeken naar vacatures, want rond deze tijd zitten ze in Sunset Valley nog gezellig aan tafel te eten. Ik trek even mijn badjas aan en k start mijn laptop op. Er verschijnt 'Sim OS' op het beeldscherm, en enkele seconde later kan ik beginnen. Ik snuffel op verschillende websites, er is veel beschikbaar, maar niks voor mij. "Kokshulp gezocht, nee... Secretaresse op het stadhuis, nee zeker niet, en over politievrouw hoeven ze helemaal niet te beginnen..." zeg ik in mezelf.
Ik zucht, ik waag een laatste poging en klik op enter, vervolgens verschijnt het volgende op 'Soogle', ik lees het hardop voor. "Journalist gezocht voor Het Nieuws, geen ervaring nodig, 36 simleons per uur". Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik de vacature uitprint en invul. Ik pak het formulier op en leg het op de keukentafel neer, waarna ik besluit een douche te nemen. De warme waterstralen vallen over mijn lichaam heen en het stoom gaat zachtjes omhoog, ik pak een handdoek uit de kast en droog me af. Daarna trek ik een mijn badjas weer aan en loop de gang in. Het is best koud, ook al zijn alle ramen dicht. Ik loop naar de voordeur en draai de kachel omhoog, 22 graden vind ik altijd wel lekker in de winter. Ik knoop de stik van mijn badjas dicht en loop naar de woonkamer. Voordat ik het nummer van mijn zus op de telefoon intoets kijk ik naar buiten, de eerste sneeuw valt, mooi om een foto van te maken. 'Piep, piep, piep, piep...' klinkt er door het huis, als ik het nummer van mijn zus
De telefoon gaat een paar keer over, en vervolgens klinkt de voicemail van mijn zus door de hoorn. "Dit is de voicemail van Lisanne, ik ben je zo..." zeg ik chagrijnig mee en druk de verbinding weg. Die voicemail heeft ze inmiddels al een jaar of vijf, en daarom ken ik die inmiddels uit mijn hoofd. Ik werp weer een blik naar de klok, het is inmiddels half 8. Ik besluit wat te gaan ontspannen, ik speel wat keyboard en kijk mijn favoriete tv-series. De ontspanning doet me goed, ik zit inmiddels al sinds ik in Bridgeport beland ben in de zenuwen.
Maar als ik begin te denken aan Leo keert mijn maag zich om en slaan de zenuwen weer toe. Leo... Ik weet niet wat me overkomt, ik wordt weer misselijk en duizelig en alles begint te draaien. Ik sta op en loop voorzichtig naar de slaapkamer. Als ik de slaapkamerdeur open en aan de zijkant van mijn bed sta plof ik neer en schud mijn kussen op. Ik trek de deken onder me verdaan en ga liggen. "Oh..." kreun ik.
Ik zet mijn wekker op 7 uur, waarschijnlijk ben ik daarvoor al wakker, want het is nu kwart over 8... Zo vroeg ga ik normaal nooit naar bed. De zachte deken voelt heerlijk over mijn benen, en het zachte matras doet me ook goed. Binnen vijf minuten lig ik te slapen. Ongemerkt opent iemand de voordeur en loopt naar binnen, richting de woonkamer. Iemand... Maar wie?
Sorry als deze update wat tegenvalt, ik voel me nog steeds niet 100% dus ook mijn schrijfstijl kan wat vaag overkomen deze update, maar ik wou het niet weer uitstellen, ik had het beloofd dus...
Reactie's graag
!