* Huilt omdat er nog geen update is *

Ik wil een upjeeee

Ik hoop morgen, ik heb net even met familie van Beeck gespeeld want daar zal eerst een up komen. Morgen ga ik ws voor dit dagboek spelen Nog even wachten! En ik heb deze week + twee dagen daarna nog verkort rooster, dus misschien binnenkort al weer snel een up

Oee!
Ben benieuwd! Het is spannend!

Leuk dagboek net helemaal gelezen.. ben benieuwd naar volgende update

Het is al heeeeel lang morgen geweest

Hoofdstuk 6



Na het bezoek aan het politiebureau kleedde Tina zich snel om en stapte in haar limo voor het werk. Als ze in deze auto zat, voelde ze zich trots. Ze had in een paar jaar zo hard gewerkt dat ze nu bovenaan de top stond. Tina hoorde vaak dat bijna niemand dat lukte, maar haar was het wel gelukt. Met een glimlach keek ze naar buiten en even later stopte de limo al voor het gemeentehuis. Tina stapte uit en liep naar binnen. Met een bakje koffie startte ze met werken.



Het was doodstil in huis. Peter voelde zich akelig, hij had steken op zijn borst en voelde zich duizelig. Toch besloot hij niet om in bed te kruipen, maar om in de auto te stappen. Hij reed naar het uiterste puntje van Bridgeport en zette daar de auto neer. Peter liep naar het puntje van de berg. Hier kon je de oude spoorlijn zien liggen. Hij liep richting de oude brug die kraakte toen Peter er een voet op zette. Zou hij? Zou hij springen? Dan was deze ellende voorbij en hoefde hij niet meer te treuren.



Maar Peter durfde niet, hij kon het niet. Hij wilde niet dat zijn familie nog meer verdriet kreeg. Hij draaide zich om en reed met de auto richting het kerkhof, waar zijn ouders begraven waren. Hij wist de weg precies uit zijn hoofd en stond even later al tussen de graven.
'Zo jong en nog springlevend, overleed onze vrouw, moeder en oma op 61-jarige leeftijd,' las Peter snikkend voor. Zijn moeder was zo jong overleden, hij wist het nog precies. Het zonnetje scheen op de dag dat ze werd begraven. Vogeltjes floten en er stond een zacht windje. Iedereen huilde en troostte elkaar. Een dag om niet te vergeten.



Opeens trilde zijn telefoon en Peter nam op. Snel veegde hij wat tranen weg en luisterde naar degene aan de andere kant van de lijn.
'Peter, de vergadering start zo. Ben je al onderweg?'
Dat was waar ook! Er was vanmiddag een vergadering, maar Peter was de tijd helemaal vergeten.
'Ja, ja, ik ben onderweg. Ik ben er zo.'
Snel rende hij naar de auto en reed veel te hard naar de Bistro. Hij was net op tijd en schoof snel aan.



Joyce liep na schooltijd naar de boekenwinkel. Ze wilde nog wat leuke boeken kopen, want thuis had ze alles al gelezen. Bij de young-adults boeken stonden veel leuke exemplaren. Joyce keek haar ogen uit en las bijna alle flapteksten van de boeken. Ze keek op haar horloge en zag dat het al 5 uur was! Snel koos ze de drie leukste boeken uit, rekende ze af en rende naar huis.



In de keuken stond Tina al macaroni te koken. Ze kletste ondertussen met Jillian en Joyce die aan de bar zaten te wachten.
'En, hoe was het bij de politie?' vroeg Joyce, die zelf niet mee was geweest.
'Tja, het ging wel. Ze proberen alles te doen wat ze kunnen doen, maar ze denken dat alle sporen zijn gewist.'
Joyce knikte en zei: 'Tja, ik hoop gewoon dat ze haar snel vinden.'



Peter kwam ook de keuken binnen en de macaroni was klaar. Tina schepte vier borden vol en zette ze op de bar.
'We eten vandaag maar even aan de bar,' zei ze en ze nam naast Joyce op de barkruk plaats.
Zwijgend aten ze het avondmaal op. Niemand zei iets, maar ze dachten wel allemaal na. Peter over die ochtend, had hij nou wel of niet moeten springen? Joyce over haar nieuwe boeken, die ze snel wilde lezen en Tina en Jillian over het bezoek aan de politie.



Nadat ze de vaatwasser had ingeruimd, liep Joyce de trap op. Ze wilde naar haar eigen kamer gaan, maar iets in haar wilde naar de slaapkamer van Jade. Ze drukte de klink van de deur zachtjes naar beneden en sloop de kamer binnen. Joyce voelde zich net een inbreker. Midden in de kamer bleef ze staan en keek ze naar het bed, wat er ongeslapen bij stond. Een traantje rolde over haar wang, maar Joyce voelde het niet. Ze miste Jade...



Peter had een onrustige nacht. Terwijl Tina lekker lag te slapen, werd hij steeds maar wakker en rolde hij van de ene naar de andere kant. Rond 3 uur stond hij op en dronk hij een warme beker melk. Peter werd rustig en keek naar de duisternis in de tuin. Terwijl hij naar de slaapkamer liep, kwam hij door het washok. Een grote stapel kleding lag naast de wasmand en de wasmand zelf zat helemaal vol. Hmm, hoe werkte dat ding? vroeg Peter zich af. Hij drukte op wat knopjes, gooide de gekleurde was in de wasmachine en zette hem aan.



Na een snelle douche nam Peter plaats op de bank met een goed boek. Het was inmiddels 4 uur en iedereen in het huis sliep nog. Peter sloeg het boek open en begon te lezen, maar hij kon zijn aandacht niet vasthouden. Steeds dacht hij aan de vorige ochtend. Tina wist niet wat er in zijn hoofd omging en dat was maar beter ook. Peter schaamde zich voor zijn gedachten, maar wat als hij nou wel gesprongen was?
Hij wilde Jade zien, haar knuffelen en een dikke kus geven. Het was vreselijk om je dochter opeens kwijt te zijn. Kwam ze maar snel terug...

I like

Poeh

Leuke update

Dankjewel Snelle lezers

Leukk!

Leuk!!!

wauwheid

Mooi :applaus!

Super!

Dankjewel Al die leuke reacties!

Super mooi

mooi!

update
update
update
update
:applaus

ME Likey Likey!

Oh oh, dan moet ik maar weer snel gaan Simsen Hopelijk zo snel mogelijk