thnx mimi
Update 8: Iedereen aan de kant! Wij komen eraan!
Het is al weer een paar weken geleden dan May was ontvoerd, we hebben haar gelukkig terug. Ze lijkt er ook helemaal niet van onder de indruk te zijn.
De politie vertelde dat de daders voortvluchtig zijn, en waarschijnlijk van de criminele organisatie: ECL, dat staat voor Explosions, Crimes and Liquidations. De meest beruchte bende van het continent. Vooral bekend door een serie moorden 2 jaar geleden en diverse aanslagen op politieke en toeristische doelen. Zoals de naam al doet vermoeden zijn de van alle markten thuis.
Flore en Jake worden echt al groot, ik vind het raar om te zien dat mijn kleine Flore al zo snel groot wordt, maar ja wat doe je er aan?
Julia de vrouw van Landon is weer terug uit Bridgeport, en ik heb nieuws voor je. Wij gaan er naar toe! En wel deze ochtend nog, we zijn vroeg opgestaan en na het ontbijt kletsen we nog even voor de laatste keer.

"Ik zal het wel weer missen hier, zo stil." Zei Landon.
"Nou, ik niet!" Zei ik sarcastisch. We lachte allemaal.
"Kun je ons zo naar het vliegveld bregen Lan." Vroeg ik.
"Tuurlijk, dat is nog wel het minste dat ik kan doen." Antwoordde hij behulpzaam.

"De mensen op school vinden het ook jammer dat je weer gaat." Zei Jake.
"Ja, ik ook wel." Zei Flore. "Maar ik ga straks naar een veel coolere school."
"Man, ik wou dat ik in Bridgeport kon gaan wonen." Zei Jake dromerig.
"Haha ja tuurlijk Jake." Zei zijn moeder. "Dan zal je eerst een goede baan moeten krijgen."
"Ja mam dat weet ik onderhand wel." Zei Jake.
Flore lachte. "Anders kom je op mijn verjaardag." Zei ze.
"Is goed, die stad is zó cool he." Zei Jake wat helderder.
"Kom jongens." Zei ik. "Het is 5 uur, we moeten over drie kwartier in het vliegtuig zitten."
Iedereen stond op en liep naar de voordeur.

We namen een beetje afscheid van elkaar.
"Zie je he, grote neef." Zei Flore plagerig.
"Haha." Zei Jake sarcastisch. "Zo dik ben ik niet!"
"Tot ziens Julia." Zei Chrissy.
We zeiden gedag tegen de rest en daarna sprongen we in Landon's auto.

"Heb je er een beetje zin in Flore?" Vroeg Landon enthousiast.
"Ja hoor, zeker wel!" Antwoordde ze enthousiast terug.
We zaten precies op tijd in het vliegtuig, de vlucht was gelukkig niet zo lang. Voor de kinderen en Chrissy was het zelfs de eerste keer in het vliegtuig dus lang had het zeker niet moeten duren. May vond het prachtig en zat de hele tijd op mijn schoot uit het raam te staren. Ze vertelde iedere keer aan mij wat ze allemaal zag.
Na een uurtje vliegen landden we weer veilig ergens buiten Bridgeport. Daar bestelden we een taxi. Ons nieuwe huis was nog in aanbouw, dus we hadden naar mijn zus Kaitlyn gebeld of we een korte tijd bij haar in het appartement konden verblijven, dat was geen probleem.
Dus de taxi zette koers naar de binnenstad.

"Papa, is dat ons nieuwe huis?" Vroeg Flore.
Ik keek even goed tussen de bomen door. "Ja dat is het, maar het is nog lang niet af hoor meid." Zei ik.

We keken rustig voor ons uit, toen May in een keer hard begon te praten.
"Stad!" Riep ze. Praten ging haar al erg goed af. Wat een uitzicht trouwens, ik kan niet meer wachten!

May ging door met alles te roepen dat ze zag. Ondertussen reden we over de hoofdbrug en het begon nu wel heel erg te kriebelen.
"Blug!" Riep May.

We kregen nog een kort ritje door het centrum en we staarden ademloos naar de hoge wolkenkrabbers, dit hadden we alleen nog maar in films gezien.

De taxichauffeuze stopte hier, hier moest het dus zijn.

"Woont ze helemaal daar boven?" Vroeg Chrissy angstig.
"Haha ja, was is er? Bang?" Plaagde ik. Chrissy schudde haar hoofd maar keek niet echt gemakkelijk. Ik zag Flore achter haar rug om grinniken.

"Zoek jij haar naam even op." Zei Chrissy die naar de knopjes keek van de bewoners.
"Hoeft niet, we moesten naar de 19e etage en daar konden we gewoon aankloppen zij ze." Antwoordde ik.

We sprongen met z'n allen de lift en zoef we waren al snel boven.

"Hier moet het zijn." Zei ik. Ik klopte aan, een stem aan de andere kant zei.
"De deur is open!"
Dus we liepen het appartement in.

"Kaitlyn! Zusje!" Zei ik blij. Ik gaf May snel aan Chrissy en omhelsde mijn kleine zusje.
"Hoe is het Jay?" Vroeg ze net zo blij.
"Prima!" Zei ik. "En hoe is het leven hier?"
"Geweldig, en ik heb nog een pracht baan ook." Zei Kaitlyn met een big smile.

"En jij bent dan Christa." Zei Kaitlyn beleefd.
"Zeg maar gewoon Chrissy." Zei Chrissy. "Dat zegt iedereen."
"Hoi tante Kaitlyn." Zei Flore.
"Hey Flore! Jij bent groot geworden sinds ik je laatst zag." Zei Kaitlyn lachend. De laatste keer dat ze elkaar zagen was net voor onze verhuizing naar Twinbrook, toen was Kaitlyn 2 dagen in Sunset Valley op bezoek.
Daarna ging ze naar May.
"Hoi schatje, jou ken ik nog niet." Zei Kaitlyn met een piepstemmtje.
May moest er hard om lachen.

"Tv kijken?" Vroeg ik.
"Is goed." Zei Kaitlyn. "Oh Flore, ik heb nog een cadeautje voor je in de logeerkamer."
"Leuk!" Zei Flore enthousiast, en ging meteen naar de logeerkamer en voor een tijdje onze slaapkamer.

"Oh een keyboard!!" Riep ze blij. "Dank je tante Kaitlyn!" Riep ze naar de kamer. Ze hoorde haar iets terug roepen maar ze verstond het niet. Ze ging meteen spelen.

Flore had het gevoel dat ze er aanleg voor had, ze ging de hele avond door met spelen, zelfs de buren kwamen niet klagen.

Wij zaten lekker tv te kijken en te praten over van alles en nog wat.

"Vanavond maar eens vroeg naar bed." Zei ik.
"Nee Jay!" Zei Kaitlyn. "Vanavond gaan we eens lekker uit met zijn drieën."
"Oh, ook goed." Zei ik onverschillig.
"Leuk!" Zei Chrissy. "Ik begin deze stad echt geweldig te vinden."
We lachten nog wat, en keken de film af.

Het is bijna avooooond!