Deze week sowieso weer een up.

Jeujj. This zoo leuk .

jay ;D

Vanavond??

WOW!
Allemaal gelezen echt wow!

weer een leuke update Fransor erg spannend en mooi verhaal, op naar update 21

Ohh wauw ik heb het in 1 keer uitgelezen en in 1 woord:
fantastisch

Wauw prachtig
op naar de volgende

Updatee?

UPDATEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

Wij wachten op een update..

me 2

Sorry heb tentamenweek en ben dus vrij druk

^
Jammer .

Succes met je tentamenweek!

ik heb net je hele verhaal in een x uitgelezen en dus ook in een woord: FANTASTISCH!
kan niet wachten op de nieuwe update!

De volgende dag gaat de bel.


'Oké mam, alstublieft doe normaal. Ik moet een goede indruk maken.' Jay was zo gespannen en opgewonden. Ik snapte het ook wel, hij denkt dat dit hem zal helpen met zijn aanvraag op de universiteit.
'Is goed schat. Zal ik de deur open doen, of wil jij dat doen?'
'Ik doe het wel mam, ik ben toch geen moederskindje?' Jay nam een hap lucht en liep naar de deur. Halverwege draaide hij zich om. 'Wilt u wel naast me staan? Ik vind het zo spannend.'
Jay opende de deur met een opgeheven kin en zijn kenmerkende glimlach.


'Meneer, kom binnen!' De man liep naar binnen, hij stak zijn hand uit en schudde Jay zijn arm bijna uit zijn kom, hij draaide mijn kant om en zijn mond viel open. 'Esther..' Ik had het gevoel alsof een bliksemschicht mij geraakt had. 'Maarten?'
'Mam wat is er? Doe even normaal, kunt u geen koffie gaan zetten?' Jay snapte er niks van. Hoe kon hij ook? Zijn docent zat met open mond naar zijn moeder te kijken en zijn moeder deed hetzelfde naar de docent.


'Jay lieverd, deze meneer ken ik van vroeger. Ik heb hem al bijna 16 jaar niet gezien. Ik leg het je vanavond beter uit oké? Zou je het erg vinden om even naar je kamer te gaan schat?' Jay keek me met een scheef hoofd aan en keek diep in mijn ogen. Onze moeder zoon band is zo goed dat hij aan me zag dat het menens was.
'Oké mam. Dag meneer, tot volgende week.' Nog een beetje verbaasd keek Maarten naar Jay 'Tot volgende week Jay, wel je huiswerk maken hè!'


'Het spijt me zo dat ik zomaar wegging. Dat het leek alsof ik zomaar wegging. Ik wilde niet dat Donald je pijn zou doen. Hij moest mij hebben en hij moest jou met rust laten.' Maarten deed niks, hij zei niks en hij bewoog niet, hij keek geeneens boos. 'Jay is mijn zoon, is het niet?' Mijn mond viel open. Hij zei het bijna trots, zonder ook maar boos of verwijtend te klinken. 'Ja.. Het spijt me zo, ik kwam erachter toen ik al hier woonde. Ik had nooit je zoon bij je weg willen houden, echt niet. Het spijt me zo..' En toen kwamen de tranen. Maarten sloeg zijn arm om me heen en leidde me naar de grote stoelen, zette me neer en wreef mijn tranen weg.


'Je hoeft geen spijt te hebben. Het spijt mij dat alles zo is verlopen. ik had gelijk met je moeten trouwen toen ik de kans had en ik had samen met jou een nieuw huis moeten vinden. Ergens waar Donald ons niet vinden kon. Vertel me alles over je leven nu, Esther.' Ik vertelde hem alles, over dat Donald me niet meer lastig viel, over mijn schilderen, over Jay en over mijn single zijn.


'Esther, ik weet dat dit snel gaat, maar wil je met me trouwen. Nu voordat het weer te laat is?' Mijn mond viel voor de zoveelste keer die avond open. Trouwen? Het moment waar ik al 16 jaar van droom is dan eindelijk aangebroken.


'Ik snap niet dat ik dacht dat ik zonder je kon leven, en dat jij dat dacht. Esther, liefste, wij horen bij elkaar. Wordt alsjeblieft eindelijk de mijne, eindelijk mijn vrouw.' Ik droom, dit kon niet anders. 'Ja.. O God, ja.'


Maarten kwam dichterbij, ik voelde zijn ademhaling op mijn gezicht. Ik rook zijn geur. We sloten onze ogen en ik voelde eindelijk weer zijn lippen. Eindelijk weer in zijn armen.

Volgende keer: Daar komt de bruid...

Weer een geweldig up

Praaachtige update :applaus

Kan alweer niet wachten tot de volgende ;p

@Simmielove Dat zag je snel! Ging iets mis, gelijk opgelost

^
I'm fast .