Ahw wat zielig.. Beterschap! :'D

Ik ken dat geluid. Alleen had ik het met een basketbal. Naja. Veel beterschap en trouwens Jay Heeft Boobies!

succes met je duim,, hoop voor jou dat hij snel geneest en voor ons hier voor een nieuwe update, kan niet wachten..
Je schrijft heerlijk:D
UPDATE UPDATE UPDATE!!!:D

Superrrr.

wanneer komt je volgende update??
Of ben je lekker na middernacht aan het verkennen?

SunShineMimi schreef:wanneer komt je volgende update??
Of ben je lekker na middernacht aan het verkennen?

nee heb hem nog niet
ik ga zo snel mogelijk weer verder, maar ik durf niet te zeggen wanneer, plaatjes heb ik al

Update 5: Toch?


Ik wilde weer naar bed, maar ik dacht dat ik niet meer in slaap kon komen dus bereide ik alvast het ontbijt voor.


Ik besloot om niet te roepen, de anderen moesten zelf maar weten hoe laat ze wakker werden en gingen eten. Ik begon wel alvast.


Flore en Jake kwamen na een tijdje de hoek om rennen en zeiden dat ze naar school gingen.
"Moeten jullie niet eerst wat eten?" Vroeg ik.
"Nee, dat doen we wel op school." Riep Jake vanuit de hal.
Ze zaten naast elkaar in de bus, ze waren de eerste die werden opgehaald want er was verder nog niemand.


Gouw daarna kwamen Chrissy en Landon naar beneden. Chrissy had May al uit bed gehaald en zette snel haar stoel in elkaar.



Ze gaf May een bord met babyeten en beantwoordde daarna een telefoontje van haar zusje Hayley.




"Ik ga zo naar mijn werk, dus ik eet even kort." Zei Landon.
"Is goed, dan zullen wij wel weer op Miley passen." Antwoordde Chrissy.
"Oke." Zei Landon. "Maar ik wil nog wel iets weten, hoe lang waren jullie van plan te blijven?"
Het werd even stil.
"Tja kijk, we moeten een huis zoeken." Zei ik. "Of dat nu hier is, in Riverview of in China maakt niet uit."
"Kan je zelf niet een huis ontwerpen en bouwen?" Vroeg Landon die het echt wel goed bedoelde.
"Pfoe nu je het zegt, ik moet mijn werkgever nog opbellen voor wat nieuwe klusjes die hij had. Daar zat ook een vrij project in die ik zelf in mocht vullen."
Landon ging daarna snel naar zijn werk.


Dat was gelukkig niet zo ver.

Maar in ieder geval, ik belde mijn werkgever op.

"Goedemiddag met Jay." Zei ik tegen de telefoniste. Ik werd doorverbonden met de persoon die ik nodig had.
"Hey, ik wilde je net bellen Jay." Zei hij. "Ik heb 3 projecten voor je, met 1 vrij project in een stad naar keuze."
"En wat zijn de locaties?" Vroeg ik gespannen.
"Barnacle Bay, Riverview en Bridgeport." Antwoordde mijn baas. "Je hoeft alleen bij de bouw van het vrije project aanwezig te zijn. Waar je dat naar gaat zetten is jouw keuze."
"Prima, dan denk ik er nog over na." Antwoordde ik. Ik hing op.
Dit zou een lastige keuze worden.


Ondertussen was Landon op weg naar zijn eerste klus. Een kleine huisbrand was de melding.


Achteraf kan je beter spreken niet zo kleine huisbrand, ondanks de grootte heeft hij het vuur geblust!


Wij hadden thuis zin in tosti's, altijd lekker.


Ik vertelde het nieuws over mijn projecten, Chrissy reageerde enthousiast, ze ging ondertussen ook al nadenken over de plek van het vrije project. Stiekem hoopte ze dat ze daar dan ook konden gaan wonen.
"Hey, Miley is trouwens jarig." Zei ik geschrokken.
"Weet ik, we geven zo een klein feestje voor het huishouden." Antwoordde Chrissy.

Toen iedereen thuis was kon het feestje beginnen.


Ze groeide op, nu kon ze lekker met May gaan spelen.


Die avond zaten de twee peuters in de wieg, terwijl wij tv keken.
"Waar ga je heen Flore?" Vroeg ik.
"Huiswerk maken." Zei ze terug.
"Heel goed meisje, succes." Zei ik.


"Moet jij geen huiswerk maken Jake?" Vroeg Landon verward.
"Nee heb ik al af." Loog Jake. Hij had er nu even geen zin in hoor.


Ik vertelde meteen het nieuws, Chrissy reageerde.
"Ik wil naar Bridgeport." Zei ze. "O, ik bedoel ik vind dat je dat project in Bridgeport moet bouwen."
Ik keek haar aan, ze keek hoopvol naar mij.
"Ik wilde sowieso niet iets gaan doen in Riverview, maar Barnacle Bay en Bridgeport zijn wel aantrekkelijk." Zei ik.
"Als ik jou was zou ik naar Bridgeport gaan, en dan buiten het centrum." Zei Landon. "Ik hoorde dat het leven daar écht goed is."
We praatten er nog wat over, maar we waren er nog niet uit.
"Ik had me toch een droom vannacht." Begon ik. Ik vertelde het verhaal van de indringer, maar Landon werd er niet gerust op.
"Mm, ik vind dat we iemand op wacht moeten hebben." Zei hij.
"Ik slaap hier wel, en ik zet meteen het alarm aan." Zei ik.
Iedereen ging daarna slapen, ze waren nu wat geruster dan daarnet.


Ik was tv aan het kijken. Ik zette het alarm aan en ging terug.


Ik viel meteen in slaap, de bank was lekker zacht en de meisjes sliep ook goed.
Na een tijdje klonk er een korte zoem in de kamer en viel de stroom uit, maar ja dat wist ik nu dus niet.


Maar ondertussen bij het stadhuis...


"Pssst, loop door." Zei één van de mannen.
"Ja rustig, straks horen ze ons nog." Zei de andere.


Landon moest er ineens vroeg uit want ze moesten massaal naar een dorp hier ver vandaan om daar te assisteren.


Ondertussen slopen de mannen om het stadhuis heen en kregen ons huis in het vizier.


"Ik open de deur, kijk jij of er iemand wakker is." Zei een van de mannen. De man sloop naar het raam en keek in de huiskamer.
"Er ligt er een op de bank, en de kinderen slapen gelukkig ook." Zei hij.
"Mooi." Zei de andere op een duistere toon.


Hij deed de deur open en wachtte even.
"Geen alarm, kom doe stil." Zei de voorste man. Zachtjes slopen ze door de keuken in de richting van de woonkamer.


"Ze liggen hier." Fluisterde man. Ze hoorde iets...


Ik ging rechtop zitten en keek wazig voor me uit.
"Bah is het nog steeds nacht." Zei ik geïrriteerd.


De mannen renden snel maar zachtjes terug naar de keuken, ik zag en hoorde ze niet.


Na een poosje staren viel ik weer als een blok in slaap. Een van de mannen keek om het hoekje.
"Kust is veilig."


"Slaapt hij echt?" Fluisterde een van de mannen.
"Jep, kom." Zei de ander.


De mannen deden waar ze voor kwamen...
En slopen zo stil als muizen weer naar buiten, niemand die het merkte, niemand die het zag...

OMG

OMFG. =o

kijk, nu wordt het leuk

Waaaaaaahhhhh
RED ZE. ALS IK DIE TWEE ENGERDS TEGENKOM DAN DOE IK DIT MET ZE *papiertje verfrommelen* WHAAAA> SAVE THERE SOULS!!!

dat kan ik niet garanderen helaas...
of toch wel?
misschien wel, o nee dat kan ik niet, 't spijt me
update 5 is onderweg

Update 6: Waarom wij? Waarom wij?


Nietsvermoedend lag ik op de bank te pitten. Klaar om iedere indringer het huis uit te schoppen. Dat was helaas niet meer nodig, want die waren er net vandoor!


Een aantal uren later werd ik wakker, met honger. Ik ging naar de keuken, zachtjes want ik wilde de meisjes niet wakker maken.

Ik stond in de koelkast te neuzen toen ik werd opgeschrikt door een schreeuw.
"He!" Riep Chrissy. Ik rende snel naar de woonkamer.


"Wat wat wat?" Vroeg ik geschrokken. Ik keek neer de lege wiegjes.
"Miley en May zijn weg." Zei Chrissy bang.
"Misschien zijn ze eruit gekropen, snel zoeken dan." Zei ik haastig.


We keken overal maar nergens waren ze te bekennen.


Ik probeerde het licht aan te doen maar het bleef donker.
"He, de stroom werkt niet." Zei ik. Ik dacht na. De meisjes weg, ontvoerd? Nee toch het alarm stond gewoon aan, dat had ik nog gecontroleerd voor ik ging slapen.


"Wacht!" Zei ik geschrokken. "Die doet het nu ook niet! De stroom ligt plat!"
Landon kwam nu ook beneden.
"Wat is er, de stroom ligt plat?" Vroeg hij.
"Ja, en de meisjes zijn weg." Vertelde ik. Landon staarde voor zich uit, Chrissy barstte bijna in huilen uit.
"Kom even mee naar de keuken." Zei Landon. "Dan gaan we even zitten."


We gingen zitten en plots sprong het licht aan. We bespraken het voorval, ze zijn dus naar alle waarschijnlijkheid verdwenen of ontvoerd.
"Ik bel de politie." Zei Landon dapper. De agent zou zo snel mogelijk komen.



Die kwam ook heel snel. Ik vertelde kort wat er was en hij nam me mee naar de woonkamer voor een gesprek.


"Oke meneer, wat is er precies gebeurd?" Vroeg de agent. Ik legde het verhaal nu uit, de agent krabde achter zijn oren.
"Oke, u moet niet schrikken, maar u bent niet de enige die dit heeft meegemaakt vannacht." Begon hij. "Er zijn nog 3 andere kinderen vermist, en de enige aanwijzing die we hebben is dat de dader of daders waarschijnlijk in een zwarte terreinwagen rijden."


"Meer kinderen." Zei ik zachtjes. Ik moest er niet aan denken wat er met May en Miley ging gebeuren, hij kreeg er tranen van in zijn ogen. Zijn lieve kleine kindje, zomaar weggehaald zonder reden uit mijn leven gerukt.


"We zijn nog bezig met een sporenonderzoek, ook hebben we naar alle waarschijnlijkheid een bewakingscamera opname van het stadhuis." Zei de agent. "We laten het weten als we iets hebben.
De agent vertrok, ik bleef samen met Chrissy in de hal achter.


"Jay, wat nu?" Vroeg ze huilend.
"Stil maar schatje." Troostte ik. "Ik zweer je dat het allemaal in orde komt." Iets in mij zij dat ik het fout had, maar daar ga ik niet aan toegeven.

Later die dag keken we naar het nieuws, er werd uitgebreid aandacht aan besteed en het onderzoek was in volle gang. Niet alleen bij hun maar ook bij andere gezinnen in Sunset Valley.

"We staan hier voor het huis van 1 van de slachtoffers..." Zei de agente op de tv.

Ik kreeg er na een tijd genoeg van, even mijn hoof leeg maken buiten.

Ondertussen vertrok er een man in zwarte kledij bij een huis in de buurt.


Ik keek naar de andere kant van de straat, maar de man keek weg toen ik naar hem keek.
Zeker zo'n arrogante rijke stinkerd dacht ik.


Iets verder in die straat bleef ik staan.
"Wat zei die agent nou over een zwarte terreinwagen?" Vroeg ik mezelf af. Ik keek naar het huisje dat er niet heel erg netjes uitzag.
"Ik kan het niet laten, het is MIJN kind en ik zal haar vinden." Zei ik vastberaden. Ik liep naar de deur en belde aan.


Binnen was er iemand, die zag mij wel maar ik hem niet. De ramen waren geblindeerd aan 1 kant.


Niemand deed er open, dus ging ik na een tijdje weer weg. Ik vond het maar verdacht.
Ik had ook geen idee dat achter mij de deur open was gegaan en dat er een man naar me stond te kijken, maar net toen ik omkeek sloeg hij de deur dicht.


Ik besloot de politie te bellen, iedere tip was welkom zeiden ze. Maar zit ik op het juiste spoor? Lees dan de volgende update!

Waaaah
Coole up

Update 7: De zoektocht gaat verder
Verderop in de straat werd de deur weer geopend en kwam een man in het zwart naar binnen.

"Ey, ik hoor sirenes." Zei hij haastig.
"We moeten hier een eind verderop gaan schuilen." Zei de ander. "Neem jij alvast de auto."


Ik stond een eind verderop nog te wachten op de politieauto. Ik hoorde een sirene aankomen en op dat zelfde moment stoof een zwarte terreinwagen mij voorbij. Ik kreeg nu sterk een gevoel dat dit allemaal met elkaar te maken heeft.

Niet veel later kwam daar in de verte de politieauto tevoorschijn. Die stopte voor mijn neus en ik wees de weg.

"De zwarte auto is net weg." Zei ik.
"Oke, die ben ik volgens mij net tegengekomen." Zei de agente. "Ik bel voor assistentie, daarna gaan we naar binnen."
Ik knikte, wow dat wordt spannend. Voor hetzelfde geld is er nog iemand binnen en breekt er een gevecht uit!


Na het telefoontje pakte de agente haar gereedschap en klikte het slot vrij makkelijk open.
Ze stapte voorzichtig naar binnen en keek rond, ze draaide zich om.
"Kom maar, er is niemand." Zei ze geruststellend. Ik voelde mijn hart in mijn keel kloppen.


Onderzoekend liep de agente naar de keuken.
"Kijk aan, hier kunnen we iets mee!" Zei ze enthousiast. Op dat moment hoorde we een stel bonken beneden en voetstappen achter ons.
"Jullie gaan nergens meer heen." Zei de stem van de man. Hij trok een geweer uit zijn zak en onder schot liepen we de verborgen trap af.


"Beneden rechts, je kop houden en snel." Commandeerde hij. We liepen een kleine ruimte in met een stenen bank en een wc.



Hij duwde mij als laatste naar binnen en sloeg de deur achter ons dicht.
"Tot over een hele tijd." Zei de man, hij liep volgens mij weer naar boven toe.

"Fijn, wat doen we nu?" Vroeg ik bedroefd.
"Rustig, we komen hier uit." Zei de agente. Ze leek een plan te hebben, maar wat?

We zeiden even niks, we hoorden kinderen huilen!
"We moeten wel op het goede adres zijn." Zei ik.
"Naar alle waarschijnlijkheid wel." Zei de agente. "Maar waar zijn de kinderen?"

"Geen idee." Zei ik. Ik ging op de stenen bank liggen en sloot mijn ogen. "Hoe wil jij hier uit komen dan?"
"Assistentie weet je nog, ik heb ze toch net gebeld." Zei de agente op een slimme toon.

We hoorde iemand vloeken en de deur vloog open.
"Wat!" Riep de man. De agente herhaalde wat ze daarnet zei, de man vloekte nog eens en nam de benen. Hij sprintte de trap op. Als er assistentie kwam dan was hij er geweest, hij moest en zou ontkomen.


Hij rende naar buiten en kon nog maar net aan de politie ontsnappen.


"Ik ga erachter aan!" Zei de agente vastberaden. Ze sprintte ook de trap op. "Zoek de kinderen!" Riep ze nog van boven.
Juist, ik ga de kinderen zoeken!

Ik stapte door de deur, en zag dat er nog een ruimte was naast een gemetselde muur.
Ik liep er heen...

Ik trof 5 kinderen aan, 2 daarvan moest ik hebben.
"May! Miley!" Riep ik zo blij als ik kon zijn. De meeste kinderen waren aan het huilen, het stonk er verschrikkelijk en de ruimte was erg kil en koud.



Ik tilde May eruit en knuffelde haar ontzettend veel. Daarna pakte ik Miley ook op en wankelend liep ik terug naar boven. Dit moest Chrissy weten! En Landon!


Ik was nog niet buiten of ik werd begroet door Chrissy.
"Ik hoorde sirenes en ging in de buurt kijken." Zei ze. "May! Miley!" Ik zette de meisjes op de grond. Op dat moment kwam de agente met haar collega's het huis in.


Ons verdriet maakte plaats voor vreugde, ons leven werd weer gewoon als het was!

Jeeh!! mooie update..!!
Had alleen misschien wel een beetje gehoopt dat hij wat langer werd, ik bedoel met die ontvoering enz,
Heel leuk bedacht, en mooi gemaakt.. Mijn complimenten

SunShineMimi schreef:Jeeh!! mooie update..!!
Had alleen misschien wel een beetje gehoopt dat hij wat langer werd, ik bedoel met die ontvoering enz,
Heel leuk bedacht, en mooi gemaakt.. Mijn complimenten

dat vond ik eigenlijk ook , maar aan de andere kant wilde ik niet te lang er bij stilstaan, ik moet door

Leuke updates!

Ben benieuwd naar de rest:D:D

leuke up