Ik volgde Tara naar binnen. Waar was ik mee bezig? zomaar een wildvreemde om hulp vragen, een mens nog wel!. Maar het kon mij op dit moment even niets schelen, ze leek mij erg aardig en ik vertrouwde op mijn gevoel.
Binnen was het aangenaam warm en het rook er iets bloemig/kruidig, maar welke bloem?...
ik hoop niet dat je het erg vind dat ik wat wierook brand, dat vind ik ontspannend, het is patchouli, zei Tara. Daarmee was gelijk mijn vraag beantwoord.
Het huisje was klein en rommelig, waar ik ook keek, overal lag wel wat. De meeste spulletjes kende ik niet, mensenspullen...en boeken met vreemde tekens erop, mensentaal.
ga toch zitten, ga toch zitten mijn kind. Kind?! meende ze dat nou serieus? ik was minstens 10x zo oud als haar!. Maar net op het moment dat ik dit tegen haar wilde zeggen, besefte ik dat ik in haar ogen erg jong moest lijken. Zoals ik eerder aangaf, Elfen kunnen erg oud worden zonder dat dit aan hen te zien is. Ik slikte mijn woorden in en nam plaats aan tafel.
Ik heb nog een beetje warme melk, dat zal je broertje vast wel lekker vinden. Ik kon niet goed slapen en ik ben al een paar uurtjes wakker, de melk en de wierook helpen mij om te ontspannen. Even kijken waar ik de babyflesjes ook al weer heb. Het is al een tijdje geleden dat er een kleine over de vloer was, van de kleinkinderen is de jongste ook alweer 3, ach ja, de tijd gaat zo snel. Ah! gevonden, o, mijn arme rug...nee, het gaat alweer, dat krijg je als je ouder wordt hé...
Helaas wist ik niet waarover ze sprak, maar ik knikte naar haar en dit bleek voor haar voldoende te zijn, ze glimlachte.
Nu dan mijn kind, hoe heten jullie?
"Mijn naam is Zirrillion Merelvin Leax Dust en dit is Lynndorain Silvervein Dust, maar noemt u ons toch alstublieft Zir en Lynn". Tara was even stil en zei toen:
nou dat zijn echt mooie namen, waar komen die vandaan? Ach laat maar zitten, kijk eens, een flesje melk voor Lynn.
Lynn liet de melk zich goed smaken en ook ik genoot van het klaargemaakte ontbijt.
Tara was van tafel weggelopen om zich te gaan omkleden en
om even iets te doen, zei ze tegen mij. Lynn begon te morren en ik kreeg hem haast niet meer stil.
ssstt zei ik, toe nou kleine, je mag zo weer slapen.
Maar pas nadat hij in bad is geweest en verschoond is, zei Tara, die weer terug in de keuken was.
zo te ruiken kun jij ook wel een bad gebruiken, lieve schat... daarna zal ik die akelige wonden op je gezicht gaan behandelen.
Na een heerlijk warm bad en de goede zorgen van Tara begeleidde ze mij naar een kamer.
Goed, ik heb even het logeerkamertje van de kleinkinderen aangepast. U en Lynn kunnen hier slapen. Tevens heb ik schone kleren voor u naast het bed neergelegd en ik heb nog wat luiers gevonden, die u voor Lynn kunt gebruiken.
Ik bedankte haar voor alles tot nog toe en ik legde Lynn, nadat ik hem verschoond had met de vreemde luiers die Tara mij gaf, in het wiegje. Lynn viel bijna gelijk in slaap. Ook al was het reeds licht, ik viel zelf ook bijna om van de slaap en besloot om het goede voorbeeld van Lynn te gaan volgen en eventjes de ogen dicht te knijpen, welterusten.
Laatst gewijzigd door Spiderlady op wo 20 okt 2010, 00:24, 1 keer totaal gewijzigd.