Update 2: Waarheen?
Die nacht sliepen we prima, zo slecht waren de bedden nou ook weer niet. Ik droomde s' nachts al van de volgende dag. Waar zouden we in godsnaam naar toe moeten? Ik kon er niet op komen.


Er was wel iemand die niet veel sliep..

Dat was May, die had waarschijnlijk genoeg energie over van de vorige dag.


Ik werd ondertussen ook al half wakker, maar er uitkomen dat wilde ik nog niet.
Ik lag rustig naar mijn eigen adem te luisteren toen ik voetstappen hoorde. Ik draaide me om en verstopte mijn gezicht in mijn kussen.


Het was Joris. Hij klopte zachtjes op de deur. May begon te praten en ik opende mijn ogen.
"Goedemorgen." Zei Joris zacht en voorzichtig. "Het is 7 uur."
"Morge." Zei ik slaperig. "Ik heb honger man."
"Oh geen probleem, dat maak ik wel even." Zei Joris behulpzaam.


"Wakker worden." Zei ik hard genoeg zodat Flore en Chrissy wakker werden.
Ze gaapten allebei.
"O hoi Joris." Zei Chrissy met half geopende ogen.
"Ik maak het ontbijt, gaan jullie je maar omkleden ik heb verder geen haast." Zei Joris en hij draaide zich om.
"Oke is goed." Antwoordde ik.



Ontbijt maken was Joris wel gewend. Dat deed hij sowieso altijd voor zichzelf. Heel soms als hij echt moe was niet, dan ging hij een hapje in het café eten. De laatste tijd niet, niet omdat ik het had gekocht destijds, maar vooral omdat het nu weer leeg stond. Ik heb het verkocht aan een eigenaar van een restaurant in de stad, maar die man doet er verder ook niks mee.
Joris maakte wel vaker eten voor zijn gasten, dat vond hij zelf ook altijd leuk om te doen. De rommel zou het zo meteen wel opruimen, voordat de andere gasten komen.


"Kom May, even je kleertjes aan doen." Zei ik lief. May werd al best groot, en ze begon ook steeds beter te praten en lopen.


"Zo, alweer wafels." Grapte ik toen ik de kamer binnen kwam.
"Ze zijn heel lekker hoor pap." Zei Flore.
"Als je wilt mag je er nog wel één van mij hebben Flore." Zei ik aardig.
"Jaa!" Zei ze blij. Voordat ik aan mijn bord begon gaf ik May haar flesje.


"Waar gaan jullie naartoe?" Vroeg Joris belangstellend.
"Geen idee eerlijk gezegd." Antwoordde ik eerlijk. "Ik vind het niet leuk om te zeggen maar, dat zien we dan wel." Joris knikte, hij vond het ook niet leuk, maar hij kon er helaas ook niks meer aan doen.


Het ontbijt was zo op, en Chrissy keek op de klok.
"Tijd om te gaan." Zei ze met een zeker spanning in haar stem.


We liepen gezamenlijk het gezellige pand uit. Dit zou ik nooit vergeten, niet omdat het zo geweldig leuk was, maar omdat er iemand was die iets voor hun over had en iets voor hun deed.


"Dan nemen we afscheid." Zei ik. "Heb je mijn nummer trouwens."
"Jep, ik heb het al in mijn telefoon gezet." Zei Joris. "Ik zal je over een tijdje bellen, en zorg dan alsjeblieft dat je dan een huis hebt."
"Komt voor mekaar." Zei Chrissy zelfverzekerd. We gaven Joris allemaal een hand, en liepen de straat uit. We hadden immers ook geen auto meer.


We liepen een heel stuk door Twinbrook, maar we zeiden vrijwel niets tegen elkaar. Ik wilde eerst heel graag dat we gingen praten over de toekomst, maar toen bedacht ik me dat ik ook maar niks zou zeggen. We zoeken hier wel een plekje in de buurt om te zitten.

We kwamen bij het park aan en ik trok mijn mond open.
"Kom jongens, we gaan even het park in." Zei ik.
"Oke." Zeiden Chrissy en Flore tegelijk. Ik zocht een plekje met niet zo veel mensen, dat vond ik wel prettig nu. Ik moest er ook niet aan denken om nu Matt of één van zijn vrienden tegen te komen.


We begonnen te discussiëren over mogelijke oplossingen, maar eerlijk gezegd kwamen we er niet uit.


"Ik weet het niet meer..." Zei ik wanhopig. Ik legde mijn gezicht in mijn handen, Chrissy keek ook erg moeilijk.
"Papa." Begon Flore met een lief stemmetje. "Kunnen we niet naar Ome Landon gaan?"
"Natuurlijk!" Riep ik hard, May schrok er van en begon te huilen, Chrissy troostte haar.
Hoe kan ik dát nou vergeten?! Ik ben er net 3 maanden geweest!
Ik griste mijn telefoon uit mijn jaszak en belde meteen mijn broer op. Hij woont nog steeds in Sunset Valley in ons ouderlijk huis. In ieder geval het eerste huis dat ik nog kan herinneren want in ben in Flossom City geboren.

De telefoon ging over...


"Hallo met Landon Greenhill..." Zei de stem aan de andere kant.
Zo! Wat viel er een last mijn schouders!


"Met Jay!" Zei ik blij. "Hey Landon, mag ik je alsjeblieft om een gunst vragen, het is erg?"
"Tuurlijk, maar wat is er dan?" Vroeg mijn broer. Ik legde het verhaal aan hem uit, hij schrok er van.
"Dus, zou je ons voor een paar weekjes in huis willen nemen?" Vroeg ik voorzichtig.
"Natuurlijk!" Was zijn antwoord. "Julia is pas bevallen van een meisje, Miley. En Jake en ik lopen jullie verder ook niet voor de voeten."
Ik slaakte een zucht van verlichting. O wat was dit heerlijk om te horen.
"Wij komen er zo snel mogelijk aan, dat zal dan wel morgen worden." Zei ik. "Zie je."
"Ciao, tot morgen." Zei Landon. Ik hing op en verkondigde het goede nieuws.


"Geweldig, geweldig, geweldig!" Zei Chrissy opgelucht. Ik belde meteen een taxi om ons op te halen.


"Kom eens May, het komt allemaal weer goed!" Zei Flore blij. May lachte lief en knuffelde haar grote zus. Iedereen was heel blij dat we weer een soort van een huis hadden gevonden. En bovendien gaan we terug naar het veel mooiere Sunset Valley, here we come!


We wachtte gespannen op de taxi. Er spookte allerlei gedachten door mijn hoofd. Wat als hij nou niet op kwam dagen?


Maar die kwam gelukkig wel, we gooide onze spullen achterin. Het was niet veel, maar wel iets.
We zijn er klaar voor! Op naar Sunset Valley, weg van Twinbrook en bovenalles: Weg van Matt en zijn vriendengroep!

Oeh leuk. Slimme Flore. May is echt een cutie

Ik heb nog even 5 plaatjes erbij gedaan, nu kan ik het beter vervolgen op de volgende update
dus lees snel ook het einde van de update als je deze update al eerder gelezen hebt

Yeay maar was dat matt op de eennalaatste foto?

Nako schreef:Yeay maar was dat matt op de eennalaatste foto?

volgens mij niet




ik post vandaag of morgen de volgende, VAKANTIE!!!

Mooie updates

Toftoftof!

super!

CEWL IK KAN NIET WACHTEN!!!!!!!!!!!!!!!

Nako schreef:CEWL IK KAN NIET WACHTEN!!!!!!!!!!!!!!!

toch moet je nog heel even wachten

Ik wil nog even reageren. Ik ben echt super enthousiast over het verhaal, ik heb na al genoeg voor 2 updates dacht ik iets van 72 plaatjes die eigenlijk voor update 3 waren, maar dat is een beetje te veel, dus ik denk dat hij in 2 update komt dan.
Het wordt zo vet of in ieder geval dat valt nog wel mee in de eerstvolgende update, maar dit seizoen wordt echt weer een topper ik heb een mooie verhaallijn bedacht en ik heb hem nu een beetje uitgestippeld

[XL] Update 3: Adiós Twinbrook, bienvenida Sunset Valley

Ik zal Twinbrook missen, bepaalde dingen dan. De rest vergeet ik liever zo snel mogelijk...


"Hoe ver is het nog naar het station?" Vroeg Chrissy toen we door een buitenwijk van Twinbrook reden.
"O dat zal niet al te lang meer duren." Zei de taxichauffeur.
"Nog wat gebeurd de afgelopen tijd?" Vroeg ik uit verveling.
"Niet echt, wel wat moeilijke klanten maar dat heb je altijd." Zei de chauffeur. "En dat ik en mijn collega's de laatste tijd wel vaker richting Sunset Valley rijden."
De rest van de rit zeiden we niet veel, degene die het meest aan het woord was was May.



We reden nu Twinbrook uit, we zouden spoedig bij het station zijn en dan zouden we met de trein het laatste stuk rijden.


We kwamen op een slechtere weg terecht en ik vroeg me af of we wel goed zaten. Maar dat zaten we uiteindelijk wel.


Al was het station nou ook niet echt om van te springen.
"Nouja, zolang we maar in Sunset Valley komen is het goed." Zei ik hoopvol.
"Zo is het." Antwoordde Chrissy. We liepen naar het station en ging op een bankje zitten. Onze trein kwam al binnen 4 minuten en al snel waren we op weg over de hobbelige rails.

De treinreis duurde de hele middag en avond. We kwamen 's nachts aan op een station in een dorpje achter de heuvels van Sunset Valley. We bleven daar 1 nacht in het hotel slapen en gingen de volgende ochtend nog even snel langs de winkels die rond het hotel lagen. We hadden wat nieuwe spulletjes nodig en de dames moesten zo nodig hun haren laten doen en kleren kopen. Ik zei tegen mezelf: Ach het blijven vrouwen he. Dus ging ik een hamburger halen bij de friettent.
Daarna bestelde we een taxi en reden we naar mijn broers huis, het huis waar we opgegroeid zijn. Of in ieder geval, ik, hij was al 6 toen we naar Sunset Valley verhuisde en ik toen 2.


We passeerde een taxi met een ongelofelijk chagrijnige chauffeur die toeterde omdat het niet snel genoeg ging. daarna draaide hij om om een andere route te nemen. Sjonge, sommige mensen zijn echt snel aangebrand.
Maar goed, we zijn er weer! In Sunset Valley! Na alles wat ik mee heb gemaakt mijn favoriete stad!


We stapte uit voor het huis van mijn broer, ik zag hem al op de veranda staan, Jake, mijn neefje en zijn zoon stond ook buiten.
Het huis was echt amper veranderd sinds vroeger, maar goed ik was hier 2 maanden geleden ook al, maar Chrissy en de kinderen waren hier nog nooit geweest en vonden het best een mooi huisje.


"Landon!" Zei ik blij. "Hoe is het ermee?"
"Goed en met jullie?" Vroeg hij glimlachend. Flore had geen zin om met de volwassenen te praten en zag Jake staan en ging daarheen.
"Prima." Zei ik. "Dit is trouwens Chrissy, en dit zijn Flore en May." Chrissy en Flore had hij maar 1 keer gezien bij de bruiloft, May kende hij helemaal niet.
We maakten nog een beetje kennis en gingen daarna naar binnen.


Ik lachte, iedere keer als ik hier kwam kreeg ik herinneringen van vroeger. We speelde altijd in deze gang, samen met ons zusje Kaitlyn die een paar jaar geleden toen ze uit huis ging in Bridgeport is gaan wonen. Bridgeport is de financiële hoofdstad van de wijde omtrek. Dat is pas écht een stad, daar zou ik ook een keer heen willen maar dat doe ik ooit nog wel eens.



We gingen zitten en praatten wat.
"Waar is Julia?" Vroeg ik verbaasd.
"Oh, die is op zakenreis, naar Bridgeport." Zei Landon. "Ze verblijft bij Kaitlyn in haar appartement."
"Oh ik dacht net nog aan Kaitlyn." Zei ik lachend. "Nog wat van haar gehoord?"
"Nee, alleen een kaartje van 2 weken geleden." Zei Landon, hij stond op en pakte het kaartje van de tafel in de hoek.

"Oh leuk." Zei ik. In mijn gedachte zag ik mijzelf met Chrissy in de bubbelbad, waarom zou dat niet kunnen? "Dan ben je zeker wel eenzaam?" Vroeg ik.
"Neuh niet zo, ik heb Jake en Miley." Zei Landon. "O en trouwens ook nog nachtelijke rondsluipers."
"O vertel, daar weet ik alles van." Zei ik op een leuke toon en keek naar Chrissy die een klein beetje lachte.
"Ik denk een stel gasten die ik niet zo mag." Zei hij. "Waar ik ruzie mee heb bedoel ik. Maar even iets anders, ik heb even jullie hulp nodig. Ik heb een stel nieuwe meubels op zolder staan en die wilde ik hier neerzetten zodat ik Julia eens goed kan verrassen."
"Oke, dat doen we." Zei Chrissy.


We stonden op toen Flore aan kwam rennen.
"Pap, mam!" Riep ze gehaast. "Ik ga vandaag met Jake mee naar school om even rond te kijken."
"Is goed meid, doe voorzichtig." Zei Chrissy. Flore was net zo snel weer weg als dat ze gekomen was.
En wij gingen eens lekker wat meubels sjouwen.

Het resultaat mag er wezen!


Daarna kregen we een rondleiding.


Ook bij de keuken kreeg ik altijd van die grappige herinneringen. Zoals die keer dat onze vader een keer pannenkoeken wilde maken. Toen hij bijna klaar was wilde hij ons een trucje laten zien en de pannenkoek opgooien. Alleen Kaitlyn kreeg hem recht op haar hoofd. Toen deden ik en Landon er snel poedersuiker en siroop op, wat hebben wij gelachen toen. Daarom is haar bijnaam nu ook pannenkoek trouwens.


"Ook nog wat van pa en ma gehoord?" Vroeg ik.
"Ja ze waren eergisteren hier op de koffie geweest, ze wonen hier maar 2 straten verder he." Zei Landon.
"Weet ik." Antwoordde ik.

Toen gingen we naar boven. Daar was de kinderkamer, badkamer, logeerkamer en slaapkamer van Landon en Julia.



Kinderkamer


Het huis ligt tegenover de brandweerkazerne. Vroeger was het een café dat op de bovenste verdieping kamers verhuurde. Sinds een jaar of 6 is het een kazerne geworden.


Dit is onze kamer tijdens ons verblijf hier. Flore slaapt net als Jake op de kinderkamer. De logeerkamer was vroeger de kamer van Landon en ik had de tegenwoordige kinderkamer helemaal voor mezelf.


Daarna bekeken we het balkon.

Met een mooi uitzicht.

En een paal...

"Hey, ik ga even naar de kazerne, ik ga namelijk bij de brandweer en ik zou vandaag langsgaan." Zei Landon.
"Oke, wij zorgen wel voor Miley en het huis." Zei Chrissy, ze vond het altijd leuk om met kinderen bezig te zijn, vooral met baby's.


Landon keek even of er geen verkeer aan kwam en sprintte de straat over en ging naar binnen.






vanaf hier heb ik de update doormidden geknipt, want hij is wel lang nu de volgende update komt als jullie een beetje hebben gereageerd

Chantage ! Het werkt wel....

Hele gave update

coole update!
kom op reageren.. ik wil meeerr

Niceeee! Ik ben echt benieuwd. Ik vind het huis vanbuiten super mooi, maar vanbinnen een klein beetje somber Heb jij het gebouwd?

Ixors schreef:Niceeee! Ik ben echt benieuwd. Ik vind het huis vanbuiten super mooi, maar vanbinnen een klein beetje somber Heb jij het gebouwd?

nee, ik maak alleen mooie huizen dit huis stond al standaard in het spel.
maar goed update 4 dan:




Update 4: Dromen zijn bedrog

Chrissy was de 2 meisjes aan het verzorgen, Flore zat op school net als Jake, Landon was naar de brandweer en ik was een nieuwe wieg kopen voor May.


Daarna was ze nog even met Flore bezig om haar praten te verbeteren. Dat ging best goed, maar af en toe moest ze alle zeilen bijzetten om Flore bij de les te houden.


Intussen was de school uit. Flore zat als één van de eersten al in de bus. Haar eerste schooldag was haar goed bevallen. Jake zou eigenlijk ook meerijden maar hij ging nog bij een vriendje spelen.


Ze zaten met zijn tweeën een beetje grappen te maken en de buschauffeuse te irriteren. Verder was Jake gewoon een normale jongen maar hij hield wel van wat kattenkwaad op zijn tijd.


Ze reed langs het gemeentehuis, daar stond Flore nog wel enigszins iets van bij. Ze vond Sunset Valley net zo'n mooie stad als ik.


Toen ze thuis kwam vroeg ze meteen of ik haar met haar wiskunde huiswerk wilde helpen. Dat deed ik wel voor mijn kids.


"Pap, jij bent toch architect?" Vroeg Flore.
"Ja, een beetje nog wel ja." Antwoordde ik.
"Weet jij dan wat 2x5 is?" Vroeg ze terwijl ze hard nadacht.
"Eens kijken, dat is dan 55." Zei ik op een erg overtuigde toon, ik wilde weten hoe Flore daar op reageerde.
"Huh." Zei ze. "Nu snap ik er niks meer van."
"Haha, schatje, 2x5 is 10." Lachte ik. "Ik maakte een grapje, als je 2 keer een 5 naast elkaar zet heb je toch 55." Flore snapte hem uiteindelijk, ze zei dat ze die op school ging vertellen.


Ondertussen werd Chrissy het zat dat May steeds haar luier vies maakte, daar moest op getraind worden!

Het werd al laat, en dus belde Landon naar Jake op dat hij naar huis moest komen.

En Jake, die de tijd was vergeten, kwam zo snel mogelijk naar huis.

Ik maakte ondertussen het eten klaar.

Jake was al thuis gekomen en ging bij Flore en Landon op de bank tv zitten kijken.


Zo, het eten is klaar. Ik liep naar de huiskamer en vertelde dat het klaar was. Ik klopte ook nog op de deur van de WC en zei hetzelfde tegen Chrissy.


"waharkoboebahashaap."


"Jij mag hier wel voor altijd blijven wonen!" Zei Landon na een paar happen. "Kun jij niet mijn privékok worden?"
"Haha, zodra ik een huis heb gevonden zijn we er hier vandoor." Lachte ik. Het eten was inderdaad heel lekker, ik had natuurlijk niet anders verwacht. Maar als andere mensen dat ook zeggen voelt het veel fijner.

Na het eten was het al echt laat, dus we gingen maar met zijn allen naar bed.

Ik zette gouw de wieg in elkaar en stopte May lekker in. Ik gaf Miley ook een nachtkusje, ook al was ik haar oom. Ze was zo'n lief kindje.


Niemand had na deze lange dag moeite om te slapen, ook de kleinen niet.


Maar ook de kleinsten niet.


Landon niet.


En wij ook niet, had je niet verwacht he?

Ondertussen was er nog volop leven aan de overkant in de kazerne. Daar werkte sinds kort ook nog een bekende van mij en een zeer bekende van Chrissy.


Haar zus Riley werkte nu ook al bij de brandweer, ze wilde net naar bed gaan maar toen ging haar pieper af.


En moest ze als een dolle naar beneden, brandje bij het strand. Het was een uit de hand gelopen kampvuurtje bleek achteraf, maar dat moest in ieder geval wel geblust worden.

Zij was niet de enige die nog wakker was in de kazerne, en dan bedoel ik niet haar collega's en bedoel ik ook niet IN de kazerne.

Wel erop!


De persoon bleef even staan kijken, en liep toen naar de zijkant van het dak. Daar liep hij voorzichtig op het afdakje en liet zich aan de rand naar beneden zakken.


Daarna kon hij naar beneden glijden via de zogenaamde 'glijpalen' (weet ik veel hoe zo'n ding heet ).


En de persoon verliet het kazerneterrein, stak de weg over en liep de tuin in.


Hij sloop onder ons raam door. Hij maakte helaas voor hem wel een hoop herrie toen hij door de bosjes liep.
Ik zelf sliep al een tijdje vrij licht, en ik werd er zelfs wakker van.


Ik stond op en luisterde goed. Ja dat waren inderdaad de bosjes, maar dat kan ook de wind zijn. Ik wist het niet zeker en helder nadenken kon ik al helemaal niet want ik was zo slaapdronken als een gek.
In ieder geval, ik liep naar het raam om eens te kijken.


Daar zag ik wel iets in de bosjes weglopen of kruipen. Ik twijfelde. Of het is zo'n goede vriend van Landon of het is een beer, want daar had het noorden van Sunset Valley de laatste tijd wel vaker last van. Die beren gaan meestal op vuilnisbakken af en zoeken werkelijk overal naar eten. Dus ook in de stad.


Ik wilde weer op bed gaan liggen, maar een stemmetje in mijn hoofd zei dat ik dat niet moest doen. Dat stemmetje was mijn nieuwsgierigheid, die kon ik niet uitzetten. En als ik ging liggen viel ik meteen in slaap. Dus ik opende zachtjes de deur en liep voorzichtig de trap af. Ik keek door het raam bij de twee meisjes maar ik zag niks in de tuin. Ook geen afvalspoor. Ik was blij, blij dat er dus toch niemand was en dat ik niemand had wakker gemaakt, zelfs de baby niet!


"Mooi, snel weer slapen." Zei ik heel zachtjes. Ik draaide een kwart en wilde weer naar boven gaan.

Toen hoorde ik iets kraken verderop in het huis. "Oke, misschien toch een beer?" Vroeg ik mezelf af. Nieuwsgierig en half slapend liep ik naar de gang en sloeg linksaf.

De persoon liep met zachte en voorzichtige passen de keuken in...


Ik liep met wankelende en voorzichtige passen de keuken in...
Je zal maar net een beer voor je neus aan treffen, dacht ik nog.


Ik trof in ieder geval geen beer aan!
"He!" Zei ik verbaasd en onbegrijpend. Ik was wel vaker aan het slaapwandelen, en rare dingen had ik vaak gezien. Maar dit leek zo echt, was het ook echt?
De persoon/inbreker vloekte zacht en rende zo snel als een haas ervandoor.


"Het alarm staat op groen." Zei ik met een gaap.


Mijn ogen vielen dicht, ja ik was wel meer dan half slaperig. Mijn hoofd ging hangen maar ik schrok weer half wakker.
"Droomde ik nou?" Vroeg ik mij bedenkelijk af. Ik keek nog eens naar het alarm dat op groen stond. En daarna dacht ik aan de persoon die daarnet voor mijn neus stond om 5 voor half 3 midden in de nacht in de keuken.
"Neeeh." Zei ik. "Ik droomde, anders was het alarm wel af gegaan." Ik liep langzaam naar boven toe. Vroeger vond ik slaapwandelen altijd grappig bij andere mensen, maar als je het zelf doet maak je de raarste dingen mee. Je ziet het.

OMG geweldige updates weer

Lol

Leuke Up.

ik was van plan om vandaag te updaten, maar ik heb vandaag op de (volleybal)training keihard een bal op mijn duim gehad waardoor mijn nagel is omgeklapt en mijn duim gekneusd is, dus typen gaat niet zo vlot.
misschien morgen weer

(btw, was niet zo fijn om te hebben, en vooral het geluid van mijn nagel toen ik die bal erop kreeg wil ik NOOIT meer horen! pfoe dat klonk lekker zeg)