Generatie 1.
Raquelle's Verhaal:
2 jaar geleden werd mijn moeder gruwelijk vermoord, en aangezien
mijn vader het niet aankon, pleegde hij zelfmoord.
Mijn zusje Meryam en ik werden in een pleeggezin geplaatst.
Ze leken erg aardig, maar schijn bedriegt.. ze stopte ons in een donkere
kelder en we mochten 2 keer per week even in de tuin lopen.
We kregen 3x per dag wat te eten, en daar bleef het bij.
We moesten slapen op een oude bank.
Op een dag, moest ik mee met onze pleegmoeder want ik was ziek.
Ik zat achterin de auto, en zonder erbij na te denken duwde ik het
portier open en sprong eruit. Ik begon te rennen, en te rennen.
Toen ik de auto zag draaien ben ik achter een heuvel gaan liggen.
Ik heb daar zo'n 4 uur gelegen, want ik wilde zeker weten dat de kust veilig was.
Ik liep derest van de avond en nacht opzoek naar een dorp.
Ik kwam aan in Sunset Valley, en daar heb ik een week gelogeerd bij een gezin.
Zij vertelde mij dat ze nog een huis hadden aan de rand van het bos, als ik wilde
mocht ik daar intrekken. Natuurlijk zei ik ja, en de volgende ochtend ben ik daar ingetrokken.
Hoofdstuk 1.
Een nieuw begin.
Het is ochtend, bezweet word ik wakker.
Ik woon nu 2 weken in dit huis, en ik blijf maar nachtmerries houden over Meryam.
Ik ben ontsnapt, zou zij ook al ontsnapt zijn?
Voor mij een vraag, voor haar een weet.
Ik neem een lange douche, en loop daarna naar beneden.
Ik hoor mijn maag knorren, en dus loop ik naar de keuken.
Als ik de koelkast opentrek vloek ik zacht tegen mezelf.
Ik ben vergeten boodschappen te doen!
Nou een boterham met jam dan maar..
Ik smeer de boterham, en loop naar de keukentafel.
Ik neem een hap van mijn broodje terwijl de zon lekker in mijn gezicht schijnt.
Ik kleed mij aan, en ga lekker op de bank liggen. Mijn gedachten blijft wegzinken bij Meryam..
Hoe zal het nu met haar gaan.. ?
--------------------------------------------------
Nog niet zo heel spannend, maar dat komt nog.
Minimaal 2 ups per week, er komen meer foto's.
Wat vonden jullie tot nu toe?
