Sims Nieuws Forum

Hoii allemaal!
Aangezien mijn vorige verhaal, 10G Shine, nu verder gaat met Amber (Monstermummie) als schrijfster heb ik weer besloten een nieuw verhaal te gaan schrijven. En omdat best veel verhalen op de site zelf staan, leek me het wel handig/ook wel eens leuk om dat ook te doen. Het verhaal gaat over Flynn, een meisje van 16 jaar die dreigt alles te verliezen. Hieronder vind je het proloog! Tips en kritiek is welkom!
xx Roos

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Voorzichtig glijdt mijn hand over de oude foto uit het fotoboek. Ieder moment dat ik terug denk aan die verschrikkelijke tijd, rolt er weer een nieuwe traan uit mijn ooghoek. Waarom moest alles nou weer zo eindigen? Waarom?


Flynn Alexanders leventje is perfect. Misschien iets té perfect. Haar ouders zijn nogal rijk en in de 16 jaar dat ze bestaat gaat alles haar gemakkelijk af. Haar hele leven is ze al beste vriendinnen met haar 5 jaar oudere zus. Alleen zal de klap hard aankomen wanneer ze te horen krijgt dat ze elk moment alles zou kunnen verliezen. Onder andere haar beste vriend.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Updates:

~ Update 1
~ Update 2
~ Update 3

Spannend!
Ik ben benieuwd..

Ikke ook

YEAAAHH, je hebt het eindelijk gepubliceerd! Braaf, Roosje Gave titel btw, ik was meteen geinteresseerd en toen bleek het jouw knapheid met dat stoere verhaaltje te zijn!

Cool! Ik ben benieuwd ^^

Bedankt allemaal! ^__^
Vandaag kan er sowieso geen update komen, misschien 's avonds maar dat weet ik niet zeker

Update 1
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Hey, maar Flynn, we moeten nu toch echt weg hoor!' Ayame grijnst terwijl ze naar het portier van de auto reikt. Mijn moeder drukt nog een kus op mijn voorhoofd en stapt in de auto. Ayame begint overdreven te zwaaien.

'Dag zussie! Ik hou je op de hoogte!' Ayame geeft haar dochtertje Rose snel een zoen op haar wang en stapt dan in de auto, richting het ziekenhuis. Even later rijd de auto de oprit af.

Ze doet er wel allemaal heel luchtig over, maar het ziet er nu toch echt naar uit dat ze een ziekte heeft. En ik denk dat het geen ziekte is die je even met een pilletje ofzo beter maakt. Mijn vader had kanker, waar hij uiteindelijk twee jaar geleden aan gestorven is.

Ayame was de laatste tijd al erg moe, ondanks dat ze al enorm veel sliep. Ze ging zelfs eerder naar bed dan ik al ging, en sliep vaak uit tot een uur of één. Wanneer ze dan eindelijk wakker was, vond Rose het maar vreemd dat haar moeder aan het ontbijt begon, terwijl haar oma de soep voor die avond al klaarmaakte.

Met Rose op mijn arm stap ik richting de voordeur, en in de woonkamer zet ik haar bij haar poppenhuis neer. Al snel begint ze braaf te spelen met de poppen waarvan de haren er uit voorzorg af zijn geknipt. Rose stopt graag alles in haar mond en mijn moeder vond dat als overbezorgde-oma niet heel erg veilig.

'Rose, hoe vaak moet ik nu nog wel niet zeggen dat je niet met de stoelen moet gaan spelen. Als die stoel omvalt heb je zeer!' Rose kijkt me beteutert aan en kruipt terug naar haar poppenhuis. Op dat moment gaat mijn telefoon. Op de display zie ik dat het een sms'je is van Ayame. Blijkbaar heeft mijn moeder Ayame's mobiel in handen, want de manier waarop het sms'je geschreven is, zie je dat het echt niet van Ayame komt.

Als ik lees wat er in het sms'je staat worden mijn ogen zo groot als schoteltjes. Snel bel ik Ayame's vriend om te vragen of hij even in het huis van mijn moeder kan komen om op Rose te passen. Snel ruk ik mijn jas van de kapstok en gris ik mijn tas van de keukentafel. 'Rose, Flynn moet eventjes weg, papa komt zo oke?'

Als ik in het kantoor van Ayame's dokter kom, tref ik alleen mijn moeder aan. Een traan ontsnapt uit haar ooghoek als ze mij binnen ziet komen. 'Ah, ik neem aan dat u de zus van mijn patiënt bent? Ze heeft aangegeven dat ik u als eerste het nieuws moest vertellen.' Mijn moeder gebaart dat ze de wachtkamer in gaat, en zodra ik alleen in de ruimte ben met de dokter begint hij te praten.

'Ik heb van uw zus gehoord dat ik u als allereerste het nieuws moet brengen.' De dokter zet een serieus gezicht op en neemt een hap lucht. 'Ik heb slecht nieuws.' Ik knik. Nou meneer, gaat u het nog vertellen of niet? 'Uw vader is overleden aan kanker?' 'Ja.' Antwoord ik bijna onhoorbaar.

'Dan zal dit nieuws dus nog harder aankomen.' Er komt een brok in mijn keel als hij de woorden uitspreekt. 'Er is een ziekte geconstateerd bij uw zus. En het is een ernstige vorm. Uw zus heeft kanker.'
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Er gebeurt nog niet zo heel veel, maar ja. Ik hoop dat jullie het 'leuk' vinden

Spannund.

Indd

Leuk dagboek met mooie foto's

Idd!

o:
Leuk, dat wel! ;D

Woowwh, wat een reactie's ineens o_O
Fijn dat jullie het leuk vinden! Misschien kan ik vanavond nog een update plaatsen :3

Update 2
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Flynn, toe nou. Zo erg is het nou ook weer niet, ik word heus wel beter hoor meis.' Spreekt Ayame me moed in. Volgens mij ben ik er nog meer kapot van dat Ayame kanker heeft, dan Ayame zelf. 'Het dringt nu nog niet tot je door dat je dood gaat, dat komt nog wel.' Bijt ik haar toe.

Ik schrik zelf van mijn aanvallende opmerking, maar het is gewoon zo. 'Ayame, kijk dan naar jezelf. Je ligt hier alleen maar in dat ziekenhuisbed, je kan niets.' Ayame zucht. 'He, pessimist van me, kijk eens naar de goede kanten! Ik kan uitslapen tot wanneer ik wil en niemand zeurt erover.' Ayame glimlacht.

'Ayame, ik moet gaan. Ik heb mam belooft dat ik nog boodschappen voor haar zou doen.' Glimlach ik. 'Is goed zussie, tot morgen! Neem je Rose dan mee?' Ayame knipoogt. Ik knik en trek de deur achter me dicht. Rose zal het wel heel anders vinden. Ayame woont nu een soort van in het ziekenhuis.

Buiten het ziekenhuis houd ik een taxi aan om mee naar de supermarkt te gaan. Mijn moeder heeft sinds dat ze erachter is gekomen dat Ayame hoogstwaarschijnlijk doodgaat aan kanker gewoon nergens meer zin in. Ze zorgt nog wel voor Rose en het eten enzo, maar that's it. Verder doet ze niets. Ze komt ook helemaal niet meer buiten, dus ik ben een soort boodschapper van alles.

Bij de supermarkt aangekomen, zie ik vanaf buiten al dat er een lange rij staat. Zuchtend stap ik de winkel binnen en zoek gelijk alles wat er op het boodschappenlijstje staat. Als ik alles misschien snel heb, ben ik misschien wat eerder aan de beurt.

Als ik eindelijk de supermarkt uit ben plof ik neer op een bankje. Het word me gewoon allemaal even te veel. Zuchtend laat ik mijn hoofd rusten op mijn handen en staar voor me uit. 'Problemen thuis?' Ineens duikt er een stem naast me op en snel draai ik mijn hoofd in de richting van het stemgeluid.

Naast me is een jongen komen zitten. Ik schat dat hij net iets ouder is dan ik ben. Ik knik. 'Ruzie met je ouders?' Ik schud mijn hoofd. 'Is het uit met je vriendje?' Weer schud ik mijn hoofd. 'Tong verloren?' Ik kijk op door de opmerking van de jongen en zie dat hij grijnst. 'Ah, kom op. Je kan het me vertellen, ik brief niets door.' De jongen maakt een gebaar dat hij zijn mond op slot doet en kijkt me met puppyogen aan.

'Ik weet je naam niet eens.' Glimlach ik. De jongen begint te grijnzen en knipoogt. 'Damien. En jij?' Damien. Leuke naam. 'Eh, eh, Flynn.' Stotter ik. 'Flynn..' Spreekt hij langzaam uit. 'Dus Flynn, what's going on?' Net op het moment dat ik Damien wil vertellen wat er nu daadwerkelijk is, voel ik mijn telefoon trillen. Mijn moeder. Waar ik blijf met de boodschappen.

Zuchtend stop ik het ding terug in mijn broekzak. 'Eh, Sorry Damien. Ik moet weg..' Damien knikt. Snel haalt hij een papiertje uit zijn broekzak en krabbelt er iets op. 'Hier,' Zegt hij en duwt het papiertje in mijn hand. 'Dan kunnen we eens afspreken.' Ik bloos als ik zie dat Damien zijn telefoonnummer aan me heeft gegeven, dat gebeurt me niet zo vaak.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
En dat is dan update 2!

Nicee!!

Leuk ;D

Leuk. Hoewel je het zo niet echt kan noemen..

Weer prachtig geschreven, Roos! :3

Nice c:

Thanks iedereen!