Hey!
Yay, mijn '10G Douze' is vanaf nú ook te vinden op SimsNieuws! (Website: https://familiedouze.weebly.com/)
Op dit moment ben ik bezig met de 1e generatie, die Lynn Douze gaat leiden.
Lynn is de tweelingzus van Dave. Lynn en Dave wonen samen met hun moeder (Miranda), en haar vriend (Tim). De vader is lang geleden boos vertrokken, en nooit meer teruggekomen.
Veel plezier met het lezen! Ik zal niet zo héél vaak updaten omdat ik de Sims alleen bij mijn vader heb.. Maar oké, dat komt goed!
Laat je me weten wat je ervan vind?





Het is eindelijk zover! Mijn tweelingbroer gaat samenwonen met zijn zwangere vriendin! "Heb je er zin in, broer?" Vraag ik terwijl ik op een stoel ga zitten. "Ja, heel erg veel! Ik ga je wel missen zusje.. " "Ik jou ook.." zeg ik met een zucht.
"Maar ik blijf van je houden hoor!" "Ik ook van jou broertje. Hoelaat gaan we richting jullie huis?" "Ik ga wat pannenkoeken voor je maken en dan kunnen we wel gaan"


"Oké! Zal ik de spullen in de auto zetten?" vraag ik behulpzaam. "Als je dat zou willen doen.. Heel graag" "Oké! Dan ga ik beginnen met inpakken!" Ik loop naar de slaapkamer van Dave en mij, en pak de laatste spullen van Dave, doe ze netjes in de verhuisdozen die overal verspreid liggen. Daarna sjouw ik ze omstebeurt naar buiten, waar het uitgerekend nu, regent. Snel doe ik de kofferbak open, en zet ik de dozen erin.


Ik doe de kofferbak weer dicht, en loop naar binnen. "Kom! Het eten wacht op je" zegt Dave met een grijns op zijn gezicht. "Ahw, zo snel! Dankjewel!" Ik ga aan tafel zitten en Dave komt naast me zitten. 'Bon appétit!' zegt Dave vriendelijk. 'Vous aussi' Ik neem een kleine hap. 'Dave! Het is superlekker!" "Zit veel liefde in hé!" Dave knipoogt. Ik geniet heel erg van mijn ontbijt. Dave heeft het eten snel op. "Ik ga weg denk ik.. Waar is mama?"


Die is nog bij het kuuroord voor een massage, en Tim is aan het werk. "Balen.. Ga je mee? Dan breng ik je vanavond wel weer naar huis." "Ik moet naar de legerbasis voor mijn sollicitatiegesprek.. Ik kan wel komen als ik klaar ben. Het is is hartstikke dichtbij!" "Oké, is goed.. Dan ga ik nu.." "Oké.." ik loop samen met Dave naar de straat. "Bedankt voor alles zusje! Ik vind het jammer dat mama en Tim er niet zijn.. Maarja.." Dave geeft me een knuffel.

"Graag gedaan.. Ik vind het ook balen dat ze er niet zijn.. " "Is niet anders.. Als er wat is bel je me hé?!" "Komt goed broertje!" Ik geef Dave een kus op zijn wang.. Opeens rolt er een traan over mijn wang.. "Niet huilen zusje! Het komt allemaal wel goed!" Dave geeft me nog een knuffel. "Ik ga naar mijn huis.. Even lekker klussen!" "Succes! Tot vanavond!" "Tot vanavond zusje!" Met een fake glimlach zwaai ik Dave uit.. "Dag broertje.."


Ik veeg de tranen van mijn gezicht en loop naar binnen. Ik zet de radio aan en pak de borden van Dave en mij. "Dit is een lekker nummer" Swingend doe ik de afwas. "Lynn! Is Dave al weg?" Schreeuwend komt Tim binnen. "Ja, net.. Hoezo doe je zo boos?" Vraag ik verschrikt. "Dat hoor je nog wel.. Waarom gaat dat snotjong zo snel weg? Ik kan geen fatsoenlijk afscheid nemen!"

"Dave is geen snotjong! Doe even normaal man!" Boos zet ik de borden in de kastjes en de radio uit, vervolgens ga ik stampend naar boven. Zachtjes duw ik de deur van mijn moeders kamer open. Het is half 12. Ik heb nog ruim twee uur om me voor te bereiden op het sollicitatiegesprek bij het leger! Allereest maar even wat nette kleren aandoen. Ik besluit om een zwarte rok aan te doen, en een witte blouse.


Dan kom ik opeens tot de ontdekking dat ik nog helemaal niks bedacht heb om te zeggen! Ik loop naar de spiegel op mijn kamer en bekijk mezelf eens.. 'Hoe moet ik me voorstellen?!' Ik begin hardop tegen mezelf te praten.. "Hallo, mijn naam is Lynn Douze. Ik.." "En ik ben Tim, en ik wil dat je even naar de winkel gaat voor mij." Verschrikt kijk ik op. "Doe nou eens normaal! Ik ben toch bezig! Ga lekker zelf!"

"Jij gaat nu naar mij luisteren jongedame! Jij gaat nú naar de winkel voor mij, anders ga ik maatregelen treffen!" "Dan tref je die toch lekker!" Schreeuw ik boos.
"Oké, ik zal het regelen met je moeder!" Boos verlaat Tim de kamer weer. Hij is de laatste tijd heel chagrijnig en boos, evenals mijn moeder. Het voelt alsof ze iets verbergen voor Dave en mij..
Ik heb helemaal geen zin meer om te oefenen, ik laat het wel op me afkomen..



Ik hoor iemand snel de trap op rennen, zo te horen is het mijn moeder. Snel loop ik naar de trap toe. "Lynn Douze! Wil jij eens even uit gaan leggen waarom mijn Tim zo gestrest is door jou?" Met een strenge blik kijkt ze me aan. "Oh! Zo doet hij het! Mam, hij ging eisen dat ik naar de winkel moest en," ze onderbreekt me. "Jij gaat ophouden met dit gedrag, anders bel ik een inrichting." "Een inrichting?..." Geschrokken kijk ik mijn moeder aan

Even later komt Tim er ook bij staan. "..Een inrichting, voor mensen die onhandelbaar zijn!" schreeuwt hij erboven uit. "Jij gaat nu de auto pakken en naar de winkel! Anders ga ik de inrichting straks regelen!.." "Jij, jullie zijn ziek in je hoofd!" Schreeuw ik. Ik ren naar mijn kamer en gooi de deur dicht. Verdrietig ga ik op mijn bed liggen. Ik hoor Tim en mijn moeder zachtjes overleggen.


"Lynn, word wakker!" Verschrikt kijk ik op. "Sorry meisje.." mijn moeder aait liefdevol door mijn haar. "Ik snap het gewoon niet, waarom doen jullie zo boos en gemeen tegen mij?" "Maak je nou niet zoveel zorgen, het komt wel goed.." "Maar wát is er dan?" vraag ik boos. Mijn moeder barst opeens in tranen uit. Ik stap uit mijn bed en troost haar. "Miranda! Kom je?" Schreeuwend roept Tim haar.

"Ja, ik kom eraan!" Ze veegt haar tranen weg en rent naar beneden. Verbaasd blijf ik staan. "Lynn, we zijn er vannacht wel weer denk ik! Doei!" Hoor ik Tim schreeuwen. Ik ren naar beneden. "Waar gaan jullie naartoe dan?" "Verrassing, doei!" Tim duwt mijn moeder naar buiten, stappen in de auto en ze zijn weg. Ik bedenk me geen seconde en ren naar de telefoon en toets het nummer in van Dave.. Na even wachten neemt hij op. "Met Dave!"


"Met Lynn.." 'Ah zusje! Mis je me nu al? Haha, ben je aangenomen?" "Aangenomen? Shit! Mijn sollicitatiegesprek!" Geschrokken kijk ik op de klok.. Het is bijna 3 uur.. "Shit! Vergeten!.. Ik ben in slaap gevallen.." "Wat is er nog meer dan? Je klinkt wat gespannen.. Zal ik even langskomen?" "Ja, is goed.." "Ik kom eraan, tot straks zusje!" Hij sluit het gesprek af. Ik leg de telefoon terug en zet de televisie aan.

Een romantische serie.. Verliefd staar ik naar de mensen die samen heel gelukkig lijken samen.. 'Zou ik ooit gelukkig worden met een man?' Ik voel me soms best alleen.. Mijn broer heeft een vriendin, mama heeft een vriend.. Ik wou dat ik papa had gekend.. Maar hij is weggegaan. Er rolt een traan naar beneden.. Ik zou nóóit bij mijn vriend of man weggaan.. Wat had ik papa graag gekend.. Waarom zou hij weg zijn gegaan?


Zou ik op hem lijken? Misschien moet ik mama eens naar papa vragen en contact met hem opnemen.. "Lynn! Ik ben er al!" Haastig komt Dave rennend bij de voordeur weg. "Hey zussie, wat is er?" Geschrokken komt hij naast me zitten. "Ik dacht aan papa.." "Lynn, papa ga je nooit zien.." "Weet jij hoe hij heet?" "Ehm, nee.. Maar wat is er nog meer?" "Kom eens staan" Gehoorzaam ga ik staan. Dave geeft me een knuffel.

"Vertel het me alsjeblieft.." Ik vertel alles van wat mama en Tim mee hebben gedreigd, en hoe ze weg gingen en alles. Dave zucht. "Ik weet er alles van.. Snap je nu waarom ik uit huis ben gegaan?" Geschrokken kijk ik Dave aan. "Waarom vertelde je mij niks?" "Omdat jij dat mentaal niet aan kon zusje.. Nogsteeds niet trouwens," Dave's telefoon gaat. "Sorry zusje!" Hij pakt behendig zijn telefoon uit zijn zak. "Met Dave! Oh mijn.. Ja ik kom er direct aan schat! blijf rustig!"


"Zusje, ga mee! Lisa is aan het bevallen!" "Ah wat tof! Nee, het is jullie momentje, veel plezier!" Roep ik enthousiast. "Okee, ik ga nu weg! Ik bel je als de kleine er is!" Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en rent naar buiten. Ik pak een blik soep en ga aan tafel zitten. Het gevoel van dat ik straks tante ben maakt mijn dag weer goed. Eenzaam staar ik voor me uit.. 'Hoe zouden Dave en Lisa hem of haar noemen?' Nadat ik mijn soep op heb was ik mijn bord af en ga ik naar mijn kamer.

"Internet, google, datingsite.." ik mompel wat hardop.. Even later staat mijn profiel online op een datingsite.. Even later knippert er een roze hartje bovenin mn scherm. Ik klik erop, 'u heeft een bericht ontvangen van Mark' Gespannen kijk ik toe naar wat hij heeft geschreven. "Hey hottie, je bent echt knap. Keertje afspreken? Kuskus, Mark" Ik kijk door zijn foto's heen. Bah, hij is veel te oud.."


Na wat verschillende profielen hebben bekeken sluit ik de computer af en loop naar beneden. Ik plof neer op de bank en staar wat voor me uit. Dan gaat mijn beltoon. "Dave!" Enthousiast neem ik op. "Hey, met Lynn!" "Hey zusje, je bent tante!" "Aah, wat leuk! Heb ik een neefje of een nichtje?" "Een nichtje, ze heet.. Tjarda!" "Aah, wat een leuke naam! Wanneer mag Lisa naar huis?" "Als alles goed gaat met Tjarda, overmorgen"

"Aah, mooi! Maar is ze niet wat te vroeg geboren?" "Jawel, ze ligt nu in de couveuse.. Maar vertel het nog maar niet aan mama, oké? Heb niet zoveel zin in als mama zo snel komt.. Gaat ze zeuren enzo.." "Ja, ik snap je, is goed! Hey, geniet ervan! Ik ga lekker slapen!" "Aah, gaat lukken! Slaaplekker zusje!" "Slaaplekker!" Vrolijk leg ik de telefoon neer en ga ik naar bed, het was een lange dag..


Plotseling schrik ik wakker, half 5 's ochtends. Ik hoor Tim schreeuwen: "Zorg er gewoon voor dat dat kind van je hier uit huis verdwijnt! Ze is zoo.. Ik mag haar niet. Ze luistert niet naar me, enzovoort" Langzaam sluip ik uit mijn bed en ga bovenaan de trap staan. 'Mama en Tim hebben 'ruzie'? Om mij?' "Je hebt gelijk, maar ik doe mijn best voor je en je ziet het niet eens!"

Erg leuk

Erg leuk begin al!!

Ik luister nog even en besluit dan naar mijn bed te gaan. "Kom schat, even kijken bij die puber van je!" Snel ga ik op mijn zij liggen en knijp ik gespannen mijn ogen dicht. "Dom kind.." hoor ik Tim fluisteren. Ik voel de vertrouwde stem van mijn moeder. "Je hebt gelijk.. Morgen zal ik het plan met haar bespreken.." Even later hoor ik ik ze lachend hun slaapkamer ingaan, langzaam en verdrietig val ik in slaap.


"Lynn! Wakker worden!" Schuddend maakt mama me wakker. "Jij gaat je nu omkleden, en dan gaan we ontbijten! Opschieten!" Zegt ze streng. "Ook goedemorgen.. " Ze kijkt me boos aan en loopt weg. Met een zucht ga ik naar mijn kledingkast en kies een leuk setje uit. Dan doe ik oorbellen in, borstel mijn haar, en doe het in een knot. Daarna loop ik zachtjes de trap af.
http://familiedouze.weebly.com/uploads/ ... 3_orig.jpg
Ongemakkelijk ga ik zitten op de stoel waar een bord bij staan. En dat is helaas in het midden. "Waarom heb jij geen normale kleren aan, Tim?" vraag ik geïrriteerd. "Bemoei je met je eigen zaken Lynn." zegt mama. "Nou ja zeg!.." "Ik wil dat je straks opzoek gaat naar een eigen huis, ik, ik bedoel wij, willen je hier niet langer hebben." Verschrikt kijk ik mijn moeder in haar ogen. Ik gooi mijn bord naar de andere kant van de tafel en schuif mijn stoel naar achteren.


"Ik mag hier nooit wat!" Het liefst scheld ik ze helemaal kapot, maar ik hou me in, anders maak ik de situatie nog erger. Snel ren ik de kamer uit, gooi de deuren met een klap achter me dicht en loop ik naar binnen. Ik zie mijn fiets staan. Die komt goed uit! Snel pak ik hem en fiets ik er zo hard mogelijk op weg. Op naar Dave, Lisa en Tjarda! Onderweg kijk ik eens rustig om me heen, vrolijke vogeltjes, vrolijke mensen, gezinnen..

Vanbinnen word ik verdrietig, ben ik het enige ongelukkige mens wat er hier is?
Een lange poos later ben ik eindelijk bij het nieuwe huis van Dave, ik ben er weleens geweest om te helpen verven, maar ik heb het nog niet gezien sinds het helemaal af is. "Hey Lynn! Wat doe jij hier? Lisa en Tjarda zijn nog in het ziekenhuis hoor!" "Hey, oja.. sorry, maar je moet me even helpen!" "Kom binnen! Ik loop mee naar binnen en ik vertel verdrietig wat er gebeurt is.


"Aah" Dave geeft me een schouderklopje, ik zie dat hij vochtige ogen krijgt.
"Hier dichtbij staat een huis te koop, rond de.. 35.000 euro. Als jij een baan gaat zoeken, en geld gaat lenen bij Lisa, mij en bij een hypotheek, heb je dat huis zo. Ik ga Lisa zo even bellen en dan vraag ik of je tot die tijd zolang bij ons kunt komen wonen.." Ik sla van schrik mijn hand voor mijn mond. "Meen je dat?"

"Ja natuurlijk zusje! Je weet toch dat ik altijd voor je klaarsta?" Tranen van van geluk rollen over mijn wangen. "Dankjewel Dave!" Dave geeft me een knuffel. "Ik begrijp je.. Zullen we je spullen bij mama en Tim ophalen?" "Ja, is goed!" Even later zitten we samen in Dave's auto. Het weer zonnige weer van vanmorgen heeft plaats gemaakt voor regen en kou..


"Hoelaat ga je vandaag naar Lisa?" "Rond half 8. Kan ze nog een poosje rusten. Als het heel goed gaat mag ze vandaag mee naar huis." Ik kijk naar Dave's gezicht, toen hij het zei begon hij helemaal te stralen. Even later zijn we bij mama en Tim. "Lynn, vertel jij ze even dat je bij mij slaapt enzo? Pak ik boven je spullen!" "Is goed!" We stappen het huis in en Dave rent naar boven. Mama en Tim komen op me af rennen en beginnen te schreeuwen.

"Jij komt hier nooit meer! Rotkind!" Schreeuwt Tim. En dan krijg ik op eens helemaal uit het niets een klap. Ik val neer op de grond en zie niks.
"Lynn!" Langzaam doe ik mijn ogen open en zie ik het bezorgde gezicht van Dave. "Waar ben ik?" Vaag kijk ik om me heen. "Je bent thuis, bij mama en Tim. "Oh, wat is er gebeurt?" "Tim sloeg je.." Ik voel dat er een traan van Dave op mijn wang terecht komt.


Rustig probeer ik rechtop te gaan zitten. Het gaat al wat beter. Dave geeft me een glas water, en even later ben ik weer de oude. "Kom!" Hij begeleid me rustig mee naar boven. "Ga even zitten!" Ik ga op bed zitten en hou mijn handen voor mijn gezicht. "Ze zijn weg, een stuk lopen. We hebben een uur, dan moeten we hier weg zijn." Ik zucht diep. Dave haalt een tas op van beneden en doet al mijn kleren erin.

Ondertussen loop ik naar beneden en haal ik het gereedschap op. Daarna begin ik om mijn bureau en mijn bed uit elkaar te halen. Zodra Dave klaar is haalt hij de spiegels van de muren en haalt hij de laatste dingen uit mijn kamer. Zuchtend sta ik in de deuropening en kijk ik de kamer rond. "Kom, we gaan" zegt Dave. We zetten alle dingen in de auto, en gaan erin zitten. Langzaam rijden we de kavel af. Ik kijk verdrietig naar 'ons huis'.


"Lisa! Wat doe jij hier?" Vrolijk loopt Dave het huis in. "Tjarda en ik mochten eerder weg, omdat alles heel erg goed ging. Dus ik ben hier heengegaan met een taxi." "Ach lieverd, ik had je toch op kunnen halen?!" "Is toch een verrassing! Nou kom hier!" Terwijl Dave bij Lisa op de bank gaat zitten loop ik richting de auto om de spullen eruit te gaan halen. Met de tassen in mijn handen loop ik weer naar binnen.

"Lynn! Kom hier eens! Mag je Tjarda vasthouden!" Liefdevol heeft Dave, Tjarda in de armen. "Hier" zegt hij. Voorzichtig geeft hij mij Tjarda aan. "Hallo Tjarda, ik ben je tante!" Ik bekijk haar eens goed. Ze heeft zo te zien best veel weg van Dave. "Je lijkt misschien ook wel een beetje op mij, hihi" ik aai over haar gezichtje. "Lisa, wil jij haar weer?" "Jij mag haar ook nog wel even hoor!" Zegt Lisa met een glimlach.


"Nee, hoeft niet, neem jij haar maar even" Ik geef Tjarda voorzichtig terug aan Lisa. Rustig ga ik op een stoel zitten. "Ze lijkt op jullie" zeg ik vriendelijk. "Ja, wat een knapperd is ze hé?" Plaagt Dave. "Maar Lisa, Lynn blijft hier een poosje slapen. Mijn moeder en Tim zijn weer bezig. "Aah!" Lisa gaat op de bank naast Tim zitten. "Het is niet makkelijk hé meisje?" "Nee.." Ik staar wat voor me uit.

Ik kijk naar de klok. "Wow, is het al zó laat?" Verbaasd kijk ik Dave aan. "Ja, anders wijst de klok die tijd niet aan hé" "Ik ga nu even naar het politiebureau. Eens kijken of ik daar kan solliciteren. Een baan in het leger word hem niet meer.." "Neem de auto maar Lynn!" "Bedankt! Veel plezier samen hier!" Dave gooit me de sleutels toe en ik stap in de auto. Op naar de politie!"

http://familiedouze.weebly.com/uploads/ ... 6_orig.jpg
Vol zelfvertrouwen loop ik het politiebureau binnen. "Hallo, kan ik je helpen?"


Thanks voor de reacties!

Erg leuke up weer!!

Mooi geschreven. Maar wat heeft ze het moeilijk o_o

Vol zelfvertrouwen loop ik het politiebureau binnen. "Hallo, kan ik je helpen?" "Ja! Ik ben opzoek naar een baan bij de Politie" "Hoe oud ben je?" "19" zeg ik zelfverzekerd. "Welke diploma's heb je?" "Mijn HAVO diploma, dus ik moet de opleiding en alles nog doen." De vrouw verteld hele informatieve dingen over het werk bij de Polite. "Dan moet je gaan solliciteren!" De vrouw achter de balie geeft mij een kaartje met de website. "Bedankt!"

"Geen probleem!" Lacht de vrouw vriendelijk. Ik ga nog even naar de supermarkt om wat eten te halen en dan rijd ik naar huis. Voorzichtig bel ik aan. Na een klein poosje te wachten komt Dave moe beneden. "Hee! Sorry, wij lagen al in bed. Ik heb je bed opgemaakt en je kamer een beetje klaargemaakt dus je kan direct naar bed als je wil." "Dankjewel! Ja, ik ga! Slaaplekker!" Ik ruim de gekochte dingen op, trek mijn pyjama en ga slapen.


Zo vliegen de weken voorbij. Tjarda groeit heel snel en ziet er al echt uit als een peuter. En ik? Ik heb nogsteeds geen werk. Ik ben niet aangenomen bij de politie, bibliotheek, supermarkt.. En ik kon zelfs geen baantje als krantenbezorger vinden! Mijn zelfvertrouwen is naar beneden geschoten. Lisa en Dave werken dagenlang, en ik zorg voor het huis en Tjarda.

"Eetsmakelijk liefje!" Voorzichtig zet ik een bord voor Tjarda neer. Terwijl zij begint met eten begin ik met schoonmaken. 'Tring, tring!' Snel loop ik naar de telefoon. "Hallo, u spreekt met Lynn Douze." "Goedemorgen! Is Dave thuis?" "Nee, het spijt me.. Hij is aan het werk. Kan ik wat doorgeven?" "Vraag even of hij wil terugbellen naar Tias" "zal ik doen! Fijne dag!" "U ook!"


"Dit is vies! Ik wil wat anders!" Schreeuwt Tjarda opeens. Verbaasd kijk ik om. "Ik wil anders! Mama moet het maken!" Boos gooit ze haar bord om. "Doe eens rustig! Je mag het ook zelf maken hoor!" Ik til haar uit de stoel. "Je bent stom!" Rustig kruipt ze naar de woonkamer. Boos pak ik de telefoon. "Met Dave!" "Je spreekt met Lynn. Hoelaat ben je vrij?" "Is er iets met Tjarda?" klinkt het bezorgd.

Ik begin te huilen. "Ik kan het niet meer.. Ik word nergens aangenomen, Tjarda heeft een hekel aan me.. Het lukt me gewoon niet meer! Alles niet!" "Ik kom eraan!" Ik gooi de telefoon weg en ga huilend tegen de bank zitten. Terwijl ik de voetstappen van Tjarda zachtjes naar boven hoor gaan val ik huilend in slaap. "Lynn, wakker worden!" Geschrokken doe ik mijn ogen open en ga snel staan.


Dave trekt me mee. "Wat lukt niet?" "Alles.. Ik krijg nooit een baan, blijf altijd single, zou nooit een eigen huis hebben, ik word geen moeder, ik ben een stom rot wijf, wat beter van de aarde kan verdwijnen.." Met grote ogen kijkt Dave me aan. Ik wacht even maar Dave zwijgt. "Lynn!" Dave begint te huilen. "Hou op, ik weet hoe erg ik ben.." Snel ren ik naar buiten, ik gooi alle deuren zo hard mogelijk dicht die ik tegen kom.

'Ik ben lelijk, ik ben stom, ik ben dik.. Ik hoor hier niet. Ik ben vriendloos, papa en mama haten me, ik word nergens aangenomen, ik heb geen geld, ik heb geen eigen huis..' Ik loop richting het meer. Ik zoek een scherpe steen. Met het scherpe deel schaaf ik langs mijn binnenarm. Nog een keer, en nog een keer. Even later heb ik een heel aantal schaafplekken.


'Levend of dood, wie maakt het uit?' De tranen stromen net zo snel als de regen naar beneden. Ik ga zitten, mijn knieën tegen mijn buik, en de armen om mijn knieën. Ik kijk in het water. "Meisje?" Een vriendelijke jongensstem klinkt achter me. Ik draai me om. "Hallo" zeg ik kortaf. Hij gaat naast me zitten. "Wat is er?" Voorzichtig veegt hij met een vinger een traan weg. "Niks, ga weg!"

"Oké, is goed." Hij gaat staan en wil weglopen. "Wacht!" Ik sta op en loop naar hem toe. "Wat is er meisje?" Hij slaat voorzichtig zijn armen om me heen. Het voelt zó fijn. Geen vriendschappelijke knuffel van mijn broer, maar een liefdevolle knuffel van een jongen. Er rolt weer een traan naar beneden, misschien niet van verdriet, maar van geluk.


"Het komt allemaal goed meid! Hoe heet je?" "Lynn" zeg ik vrolijk. "Mooie naam zeg! Je bent heel erg knap weet je dat?" "Hoe heet jij?" vraag ik maar. "Haha, ik heet Niels. Maar het gaat niet om jou, maar om jouw schoonheid!" Hij komt langzaam dichterbij, schuift zijn hoofd een beetje opzij, en komt met zijn lippen tegen de mijne aan.

Het romantische moment lijkt te kort te duren. "Ik moet gaan bloempje, bel je me?" Hij geeft me een kaartje met een telefoonnummer" "Natuurlijk!" Ik schuif mijn handen om hem heen. "Ik wil je niet loslaten" zeg ik verlegen. "Doe maar wel, ik spreek je snel weer!" Hij maakt zich los, geeft me nog een dikke kus op mijn wang en rent weg.

Erg leuk!