Hallo! Dit is mijn allereerste dagboek Dus het kan zijn dat in sommige screenshots en teksten enkele foutjes zitten, maar ik doe mijn best.
Dit verhaal gaat over een nogal excentrieke tweeling die een hoop meemaakt, ze brengen elkaar meer in de problemen dan wat anders maar ze zijn ondanks alles toch onafscheidelijk.
Misschien op het eerste zicht nogal cliché, maar ik denk dat het in de loop van het verhaal nog wel meevalt ;D
Hope you enjoy!

Ik ben benieuwd!

Hoofdstuk 1 : Meet me and my sis!


Mijn naam is Nina , ik ben bijna 17 net als mijn tweelingzus Lita.
Wat maakt ons speciaal? Wij zijn twee weeskinderen, al in het weeshuis waren we weliswaar onafscheidelijk.
Daarom hielden ze ons bij elkaar , eigenlijk was het niet zo slim van de eigenaars van ons weeshuis.
Het word je zo meteen wel duidelijk waarom.


Lita weet altijd hoe ze ons in de problemen krijgt.
Dit doet ze natuurlijk niet expres ze kan gewoon absoluut niet tegen gezag, ik ben meer degene die achter haar staat en haar verdedigd als het moet.
Dit waren al onze 5de nieuwe pleegouders! De vorige pleegouders stelde me voor om te blijven maar Lita moest het huis wel uit. Wat dachten ze nu zelf zeg , niets in de wereld was belangrijker voor me als m’n zus!



We besloten niet meer van het één naar het ander pleeggezin te hoppen, we zouden onszelf wel redden. We zijn samen sterker dan een heel leger. Met enkel een paar kleren en een heel klein beetje geld (dat Lita overigens gestolen had van onze pleegouders) trekken we Bridgeport in.

Erg leuk! Even een tip; gebruik de cheat 'hideheadlineeffects on'
Dan verdwijnt dat diamantje boven je sim en de gedachtewolkjes!

Guppie schreef:Erg leuk! Even een tip; gebruik de cheat 'hideheadlineeffects on'
Dan verdwijnt dat diamantje boven je sim en de gedachtewolkjes!

Ja in de komende hoofdstukken zul je de wolkjes niet meer zien Was het even vergeten dat die cheat bestond

Ben erg benieuwd hoe het verder gaat .

Hoofdstuk 2: Talking to strangers

Het is al 2 uur s’ nachts na uren hopeloos zoeken naar onderdak voor een nacht zagen we twee kerels van ongeveer 19 jaar langs de straat zitten. We besloten aan hen te vragen waar je goedkoop voor een nacht terecht kan het was immers te koud om op straat te slapen.


“Uh, hallo weet u toevallig een motel hier in de buurt waar mijn zus en ik een nacht terecht kunnen?”
De jongen lachte en zei: “Nou schat, als je bij mij in bed komt liggen is het hier helemaal gratis! Je zusje mag dan bij mijn vriend hier slapen.”
Zijn vriend bleef gewoon op de bank zitten en keek met een sinistere blik ons toe.


Lita werd helemaal gek en sprong tussen ons beide.
“Hey wat zeg je daar nou?! Wil je mij en mijn zus wel met wat respect behandelen ja?!”


“HIER! Dat doe ik met viezerikken zoals jij!” riep ze helemaal doorgeslagen.
Ik kon me het lachen niet bedwingen, weer zo’n typische Lita actie.

Leuk!
brrrrr... die enge jongens! Gelukkig is Lita zo'n verschrikkelijke puber!
Een tip; je kunt beter een grote update per 2 (of meer) dagen doen, meerdere updates per dag haal je niet, dat zul je wel merken.
Maar dit is een goed begin! Je weet ook op het juiste moment te stoppen, wat het spannend en mysterieus maakt! Ga zo door!

Dankjewel!

Leuk dagboek, omdat het je eerste is, nu al leuk om te volgen

Niet erg veel fans blijkbaar maar ik zal toch nog even verder doen
Hoofdstuk 3 : John


“HENK! Ik heb alles gehoord en gezien jongen! Kan je nou nooit eens normaal doen?!”
De jongen die blijkbaar Henk heet zat in minder dan een seconde terug op zijn bank.


“Sorry hoor dames, het is een goeie knul maar als hij wat te veel op heeft dan kan hij raar doen.. Mijn naam is John, wat doen jullie hier op straat? Jullie lijken me amper 16!”


Ik lag hem de situatie uit.


“Als jullie willen is hier ook nog wel plek. Ik zou het niet op m’n geweten willen hebben dat ik twee minderjarige meisjes in een stad als Bridgeport stuur. Ons pand is veilig zolang Henk een beetje normaal doet.”


“Hahaha! Wel dat is heel erg vriendelijk van je. We zijn echt moe en hebben het koud. We zijn zo dom geweest om onze tasjes met kleren te verstoppen in het park.. Veel te zwaar.”

Leuke up. Die John lijkt me wel aardig

Oeh klinkt leuk
Vooral omdat het je eerste dagboek is, maar het spreekt erg aan en je weet je lezers nieuwsgierig te maken. Good job! ^^

Hoofdstuk 4: Wanted

Het huis is ietwat verouderd. Ik vermoed dat de jongens dit huis gekraakt hebben.


Na een lange nacht wandelen kunnen we eindelijk nog een beetje slapen. Het bed ligt vol met kruimels en biervlekken. Maar goed, we hebben wat kunnen rusten.


Het is al 3 uur in de namiddag als we wakker worden John en nog een huisgenoot nodigen ons uit om wat televisie te kijken terwijl we wachten op een metro naar het park.
We merken een opsporingsbericht op:


John draait dramatisch zijn hoofd naar ons toe.


“Meisjes, jullie zitten heel diep in de problemen.. Ik stel voor dat je je kop de eerste 2 maanden niet meer in Bridgeport laat zien tenzij jullie terug naar je pleegouders willen.”
Lita slaagt in paniek: “Dat NOOIT!”
“Hoe gaan we dat doen we kunnen nergens terecht!” zei ik.
John zuchtte.
“Het is een risico maar ik weet in wat voor situatie jullie zitten. Blijf maar gewoon bij ons tot ze de zaak laten rusten.”

Leuke up
En die tweeling zou ik s'avonds laat niet willen tegenkomen

Wowie , ik vind hem heel leuk en origineel.

Kan een moderator misschien mijn dagboek verplaatsen naar "Mijn sims 3 dagboeken: uitgelicht"?

^ Dat moet je vragen in dit topic':
http://forum.simsnieuws.nl/viewtopic.php?f=139&t=3324

Hoofdstuk 5: Our new family!


We werden een hechte groep. Bijna alles deden we allemaal tesamen, uiteraard moesten Lita en ik oppassen dat we nooit alleen de stad in gingen voor het geval de politie ons zou zien. Toch konden we het niet vermijden om de stad in te trekken want we moesten bietsen voor wat eten en geld.


Vooral met John werd ik heel close , we kregen een erg sterke band en gingen veel met elkaar om.


Ik voelde dat ik verliefd werd, natuurlijk was hij veel te oud voor me. Ik denk dat hij me meer zag als een kleine zus. Die gedachte maakte me bijna misselijk, eindelijk weet ik eens hoe het voelt om verliefd te zijn!


Ik gaf niet op en zocht zijn aandacht steeds meer op, een kleine aanraking deed me al smelten. Ik merkte dat Lita ons vaak een jaloerse blik toewierp. Voor de eerste keer in haar leven stond ik niet constant aan haar zijde.


Het was heus mijn bedoeling niet om haar een slecht gevoel te geven. Ik was gewoon helemaal gek op John alles rond me verging als ik hem zag.


Op een dag kon ze het gewoon niet meer verkroppen. Ze stampte naar me toe.


“WAT HEB JIJ TOCH VERDOMME!”
Schreeuwde ze me toe.
“Wat nou?!”
“Je laat me al dagen in de steek voor een kerel waar je geeneens kans bij hebt! Wat voor een zielig mens ben jij eigenlijk! Maak dat je uit m’n zicht bent! Verraadster!”


”Lita?! Wat heb je nou toch doe toch eens rustig.” Zei ik met tranen in m’n keel.
“Uit m’n zicht zei ik toch!” Ze gaf me een platte hand in het gezicht.
Ik stond als aan de grond genageld.


Met tranen in m’n ogen rende ik zo hard mogelijk weg. Dat was het enige wat ik kon en wou.

Leuke Up!