Weer een leuke up!

Aflevering 6: Onverwachte wendingen


De deur sloeg achter Suzanna dicht. Claire had chance, zo’n knappe baas.
Ze dacht aan eerder die dag. Ze was nog steeds niet goed van het telefoontje.
Je niet gek laten maken Suzanna. Het was vast gewoon een creep.


In gedachten verzonken liep ze tegen een oude dame aan. ‘Let toch op, blauw schepsel’ Gekwetst keek Suzanna op. ‘Excuseer,mevrouw’
De dame schudde haar hoofd en liep verder. Altijd die opmerkingen over haar huidskleur. Al van kleins af werd Suzanna gepest door haar ‘blauw probleem’. Gelukkig kwam Claire steeds voor haar op. Ineens begon ‘One way or another’ te spelen. Ja Suzanna was een one direction fan. Ze keek op haar gsm. ‘Claire?’

Alleen antwoorde Claire niet, maar dezelfde hese stem. ‘Ze lachen met je hé?” Suzanna keek geschrokken om haar heen. ‘Wie ben je en wat moet je?’ ‘Kom,kom Suzanna. Niets overhaasten. Als de tijd rijp is, wordt alles duidelijk…’

Nadat de telefoon was ingehaakt, bleef Suzanna nog 3 minuten verdoofd staan. In volle paniek ging ze de dichtstbijzijnde zaak binnen. Hier zou ze toch wel veilig zijn. Ze ging naar de toonbank. Een vriendelijke oude dame keek haar aan. ‘Wat mag het zijn?’ ‘Een koffie en een muffin, alsjeblieft.’ Suzanna betaalde en ging gaan zitten. Wat ze echter niet merkte, was dat iemand aan vanuit de achterliggende bosjes in de gaten hield.




Na veel koffies en in gedachten gecreëerde rampscenario’s later, keek Suzanna op haar gsm. ’10 uur !’ Ze keek rond iedereen had de bar allang verlaten. Suzanna ging snel naar huis. Ze kon maar niet uit haar hoofd zetten dat ze achtervolgd werd.
Claire was al gaan slapen, Suzanna was echter nog lang niet moe…

De volgende ochtend.

Claire vertrok voor haar eerste werkdag. Ze besloot er voor te gaan, ze hadden het geld nodig en ze wou zo snel mogelijk promotie. Zaken doen is voor de meeste mensen saai maar claire vond dat niet.
De dag passeerde snel terwijl ze zich op haar werk stortte.

In de pauze stuurde ze eens smsje naar Suzanna. : ‘ Hallo! Alles goed ? Het werk is super interessant hier en ik heb een uitzicht op het bureau van mijn baas…hihi x’
‘ smsn tijdens het werk?’ Claire liet bijna haar gsm vallen en draaide zich om ‘ oh hallo meneer’ zei ze tegen haar baas. ‘ het is pauze dan mag ik sms’n…toch?’ Tariq lachtte ‘ ja tuurlijk ik wou je doen schrikken’ wel dat is dan gelukt dacht claire.

‘ iets gaan drinken na het werk?’ hoorde ze haar baas in haar oor fluisteren. ‘ ja is goed’. Claire begon blijer dan ooit terug aan haar papierwerk . Wow een date!

Leuk dagboek. De meiden hebben allebei iets verschillend. Leuk dat jullie het met z'n tweeën doen. Succes verder Ik volg maar reageer niet vaak

Leuke up!

Erg leuke up!!!

Aflevering 7 the hangover




Zo gezegd zo gedaan en Tariq en Claire zaten samen in het café, een straat verderop. ‘ ik trakteer ‘ zie Tariq ‘ 2 koffie’s graag –‘ ‘-ieuw nee geen koffie!!’ de ober keek heel vreemd naar claire ‘ liever een mojito ’. De ober verdween achter de bar. ‘Geen koffiedrinker?’ ‘nee’ ze hief haar schouders op. ‘ bedankt om te trakteren’ ‘ geen probleem’ Ze kletsen wat en zonder het te beseffen is het al 22 u. ‘ ow ik denk dat ik beter naar huis ga, tariq’ Claire had een beetje te veel alcohol op en toen ze rechtstond wiebelde ze wat. ‘ nu al?’ klonk tariq wat teleurgesteld.



‘ jep suz zal waarschijnlijk denken dat ik ben opgegeten door een weerwolf’ ze schuifelde naar tariq en porde hem ‘ik hoop dat jij geen weerwolf bent!’ ‘ nee, claire anders was ik allang een geworden aangezien het volle maan is’ ‘ ow ja juist wel ik ben er eens mee vandoor’ claire ging naar links . ‘ Claire?’ ‘ wat?’ ‘ de deur is daar” en hij wees naar de andere richting. Claire wierp hem een boze blik toe ‘ dat wist ik echt wel’ ze opende de deur en viel over het opstapje.

‘ ow sh*t’ Tariq hielp haar recht. Ze keken elkaar in de ogen. Claire voelde tintelingen in haar maag. Helaas waren dat geen vlindertjes. Voor Tariq het door had werd hij ondergekotst door Claire.

Het was inmiddels al 23 u, toen bij Suzanna de deurbel ging.
‘KRAK’ ‘Lap, een stuk van m’n beeld’ Luid stampend liep Suzanna naar de deur. Net voor ze de klink vastnam, bedacht ze zich. Wat als? Maar nee hoor. Haar zorgen verdwenen meteen als sneeuw voor de zon, toen ze Claire haar stem hoorde. ‘SUZZZZ, hahaha net een deurbel’. Suzanna opende de deur.

`‘What the hel?’ Voor haar stonden Claire en haar baas. De eerste poepeloere zat en de tweede volledig ondergekotst-waarschijnlijk van de eerste-. ‘Laat me raden?’ zei Suzanna, terwijl ze haar wenkbrauwen optrok. ‘Teveel gedronken?’ ‘Wie’ * hik * ‘ik?’ * hik * ‘Zou niet durv’ en op dat moment viel Claire in slaap. Tariq keek Suzanna hulpeloos aan. ‘Wat sta jij daar nou zo te kijken, help haar mee naar bed te brengen.

Mannen… dacht Suzanna. Na Claire onder de wol gestoken te hebben, toonde Suzanna de badkamer. ‘Hier kan je je verfrissen. Ik geef je een badjas en zal je kleren uitwassen. Je kunt vanavond bij ons slapen als je wilt.’ ‘Dat is heel erg vriendelijk van u.’

‘Zeg! Ik ben geen oud madammeke hé! Zeg maar je of Suz.’ Ze gaf hem een por ‘en met slapen bedoel ik op het logeerbed en niet bij jeweetwel.’ Tariq kreeg een kleur. ‘Ik ga douchen’ en weg was hij. ‘Oja, vergeten te vragen’ Z’n hoofd stak uit de badkamer. ‘Kan je de wekker om 6 uur zetten? Je weet wel: werk enzo.’ ‘Geen probleem.’

Suzanna keek op haar gsm, het was ondertussen al middernacht. Dat zou een lange ochtend worden voor Claire…

De volgende ochtend. Claire werd wakker met een heel luid klinkende one direction. Haar hoofd bonkte als een gek. ‘ Suzanna!’ riep Claire ‘ Zet die plaat af!’ Claire gooide haar lamp naar de deur ‘ nu!’ haar hoofd voelde alsof het ging ontploffen.
De gsm bleef spelen. Deze keer nam Claire haar kussen en smeet hem opnieuw naar de deur. Net op dat moment kwam Tariq binnen.

‘Dat is pas een goedemorgen’ Claire was opslag wakker. ‘Tariq…wat…wat doe jij hier! SUZANNA!!’

Leuke update

haha niet zo'n perfecte date als je de eerste keer dronken bent

Leuke up

Aflevering 8 The morning after




Claire was woedend. ‘ SUZ!’ Tariq ging langzaam achteruit ‘ onee jij gaat niet weg’ Tariq gehoorzaamde onmiddellijk. Vrouwen … gevaarlijke wezens.



Suzanna verscheen , in tegenstelling tot Tariq, zonder angst in de deuropening. ‘ Wat?’ ‘ Sta daar niet zo, wat is hier de betekenis van?’ Suzanna keek naar Tariq en gebaarde dat hij mocht gaan. Tariq keek zeer dankbaar naar Suzanna en glipte weg. ‘ EEJ!’ Claire sprong uit haar bed. ‘ Jij kwam hier gisteren binnen , stomdronken… met je baas. Die trouwens helemaal ondergekotst was’ Claire keek met grote ogen naar Suz. ‘ onee dat meen je niet?’ ‘ o jawel , Tariq mocht hier overnachten dus zie het maar als een dienst om jouw blunder goed te maken. En mocht de relatie toch niet werken heb je dat helemaal aan jezelf te danken’ en met die woorden verdween Suzanna uit de kamer.
Oke, dat klonk misschien wel hard, maar hoe zou je zelf zijn. Je zus die gewoon wat gaat drinken komt 6 uur later thuis dan verwacht. Stomdronken, met een vent -wel een knappe- die ze nog maar 2 dagen kent en zonder ook maar 1 keer te bellen. Dan nog met heel die mysterieuze toestand erbij. Het werd Suzanna even te veel.
Ze ging naar de badkamer en plensde wat water in haar gezicht. Haar blik viel op haar duikmateriaal. Een frisse duik zou haar wel deugd doen.
10 minuten later stond ze in de keuken.




Claire en Tariq zaten gezellig samen aan tafel. 'Claire, kan ik je even spreken?' Claire keek haar behoedzaam aan en volgde Suzanna naar de woonkamer. 'Het spijt me vreselijk dat ik zo reageerde' Suzanna durfde Claire niet recht aan te kijken. 'Suz, je hebt gelijk. Ik weet zelfs niet meer wat ik gisteren allemaal gedaan heb en dat wil wat zeggen.' 'Vrienden?' 'Altijd'



Ze gaven elkaar een high five. 'Ik kan even een duik gebruiken.' Suzanna stak haar zak met duikmateriaal omhoog. 'Veel succes op je werk. En veel plezier met je baas, gedraag je een beetje.' Suzanna knipoogde. Claire gaf haar een duw. 'Ja, zegg.' Ongeveer na een kwartiertje wachten kwam de bestelde boottaxi Suzanna halen.



'Goeiedag, duikspot Whalabaï.' 'Komt voor elkaar jonge dame.'
De boot vertrok en net te laat besefte Suzanna dat ze die hese stem eerder had gehoord...


Update soon...

We zetten af en toe een poll .
Altijd leuk om de meningen van onze lezers te weten!

hey hey beste lezers
Wij zijn druk bezig met het verhaal , dus de volgende episode zal binnenkort gepost worden
Ik ga zelf op reis volgende week dus kan het zijn dat er even een tijdje tussen zit maar we doen ons best om de tijd ertussen zo min mogelijk te houden

we horen ook zeer graag feedback ( positief én negatief) dus laat je maar gaan zou ik zeggen

nog veel leesplezier en een prettige vakantie!

Tja commentaar. Ik vind het dagboek gewoon erg leuk. Met veel humor Er zitten goede verhaallijnen in. Een tip? IS even kijken. Misschien op het screen dat de twee zussen elkaar een highfive geven het dak niet verijderen. Ander lijkt het alsof je een huis zonder dak hebt. Je kunt dan bijvoorbeeld foto's lager maken of uit een andere hoek. Of proberen met de tab toets ene foto te maken Ik hoop dat jullie er wat aan hebben.

Lestis schreef:Tja commentaar. Ik vind het dagboek gewoon erg leuk. Met veel humor Er zitten goede verhaallijnen in. Een tip? IS even kijken. Misschien op het screen dat de twee zussen elkaar een highfive geven het dak niet verijderen. Ander lijkt het alsof je een huis zonder dak hebt. Je kunt dan bijvoorbeeld foto's lager maken of uit een andere hoek. Of proberen met de tab toets ene foto te maken Ik hoop dat jullie er wat aan hebben.

Bedankt voor de leuke commentaar en voor de tip ! Ik heb de foto aangepast

Blij dat je ons dagboek volgt !

aflevering 9 jalousie en geheimen

Suzanna wou schreeuwen. Maar voor dat ze haar mond kon opendoen, kreeg ze een harde klap op haar hoofd en werd alles zwart voor haar ogen…

Ondertussen op het werk van Claire. Alles was goedgelegd met Tariq. Hij kon er gelukkig mee lachen. Claire kwam lachend uit het bureau van haar baas en moest haar inhouden om niet te huppelen. Maar toen Claire haar tafel zag staan waar zij aan werkte verdween de glimlach langzaam. Alles lag overhoop en was ondergedompeld in de koffie.

Ook haar laptop. ‘ wat –‘ ze keek rond maar haar collega’s keken allemaal gefascineerd naar hun eigen pc. ‘ heeft er iemand van jullie gezien wat er gebeurd is?’ vroeg Claire vriendelijk. ‘ nee misschien moet je het aan je lieve baas vragen’ klonk de stem van een vrouw achter haar.

‘ pardon?’ ze hoorde gegiechel in het gebouw. ‘ tja , je moet maar aan jou eigen bureau werken en niet aan dat van de baas, we zien het wel hoor, je wilt alleen maar promotie maken om hem dan te dumpen’ de vrouw lachte hatelijk.

‘ welnee!’ Claire keek boos naar haar vrouwelijke collega ‘ jaloerse –‘ maar claire hield haar in.
Ze mompelde iets tussen haar tanden en ging om kuisgerief.


Met barstende koppijn werd Suzanna langzaam wakker. Wat was er gebeurd? Plots drong alles terug tot haar door. Snel keek ze op. Ze zat in een gesloten ruimte. Ze wou rechtstaan maar zowel haar handen en benen waren vastgebonden met touw. ‘Waar ben ik?’ ‘Wie zijn jullie?’ Geen antwoord. Zo geen het nog even door tot ineens de deur opende.
Een man kwam de kamer binnen. ‘Goedemorgen Suzanna’ ‘Wat moet je van me? En hoe weet je mijn naam?’ Hij grijnsde. ‘Kom,kom alles op z’n tijd.’ Plots zag Suzanna het koffertje. De vreemde man zette het op de grond en begon er iets in te zoeken. Ondertussen bekeek ze hem beter. Hij was best knap. Groot, gespierd , helder blauwe ogen maar wat Suzanna schrik aanjoeg was zijn koelbloedige houding.

Hij kwam dichterbij en hurkte voor haar neer. ‘Ik zal je even pijn moeten doen’ hij zei het op een toon waarvan Suzanna kon afleiden dat hij het helemaal niet erg vond.
Haar ogen vielen op de naald die hij uit het koffertje haalde.

‘Een klein prikje’ Ze zag de naald op haar af komen en probeerde zich te verweren. Maar voor ze het wist, zat de naald in haar ader en werd het voor de tweede keer op rij helemaal zwart voor haar ogen.

Spannend.
Ik wil nu al de volgende up
Ga zo door allebei

spanneeeund!

aflevering 10 Suzanna komt niet thuis



Claire had geen zin om haar baas te zien vandaag. Ze zou haar niet laten doen door haar collega’s maar … het uitlokken is ook niet nodig. ‘ Suzanna! Heb je eten gemaakt? Ik sterf’ er kwam geen antwoord. ‘ Suz?’ vreemd dacht Claire, er lag zelfs geen briefje op tafel.



Ach misschien een kennis tegengekomen? Claire dook in de frigo: niets. Ze zuchtte ‘ dan maar chips’ maar net toen ze die wou uithalen ging de deurbel. En daar stond Tariq met een pizza in zijn handen ‘ honger?’



Suzanna ontwaakte opnieuw in dezelfde ruimte. Ze was niet langer geboeid. Langzaam kwam ze recht. ‘AU!’ Ze greep naar haar arm. Er zat een verband rond. ‘Wat?’ De deur vloog open. ‘Je bent wakker zie ik.’ De man keek haar aan vanuit het deurgat.
Versuft probeerde Suzanna recht te staan. ‘Wat heb je met me gedaan?’ ‘Maak je geen zorgen, we hebben gewoon enkele tests gedaan. Je voelt je nog suf omdat je een verdovend middel hebt gekregen.’ Suzanna zakte door haar knieën. ‘ Wie ben je?’


‘Dat kan ik evengoed aan jou vragen.’ Suzanna keek de man verward aan. ‘Je weet niet eens wie je ouders zijn, laat staan je echte achternaam.’ ‘Hoe weet jij dat?’ snauwde Suzanna. Ze begon haar geduld te verliezen. ‘We weten alles Suzanna Annabeth Rose Carter.’ Met die woorden draaide hij zich om en sloot de deur achter zich.
Suzanna kon niet bewegen. Hoe had hij haar genoemd? Wist die man meer over haar en Claires afkomst? Ze voelde niet langer angst maar ook een sprankje hoop.


Claire schrok al weer dat het zo laat was. Waar bleef Suz? Tariq was al naar huis gegaan omdat hij ergens moest zijn. Claire nam haar gsm. Niets. Ze belde maar kreeg alleen de voicemail. ‘ Hallo suzanna , ik weet niet waar je zit maar ik hoop dat je merkt dat je een gsm hebt en dus capabel bent om mij te sms’en’ Claire vond het een beetje een pissige voice mail en besloot om er nog iets aan toe te voegen. ‘ en het sleutelwoord is VEILIG. Ik hoop dat je dat snapt…Ik heb de rubberen anti-baby dingen in je handtas gestopt’ Claire beëindigde haar oproep. Ze had de gewoonte om nare dingen weg te lachen. En een grapje zorgt dat haar ongerustheid niet doorklinkt maar toch … dit was niets voor Suzanna.


Suzanna staarde naar de muur. Hoe lang zat ze daar al? 3 uur? 6 uur? Ze had geen idee. Claire zou vast ongerust zijn. Ze keek rond. Ontsnappen had geen enkele zin. De ruimte had geen ramen, geen openingen, enkel een deur gemaakt van staal. Zo een deur die je ziet in bunkers. Suzanna snakte naar de openlucht. Haar hoofd tolde van de vragen. Uit het niets begon een sirene te loeien.

‘Wat?’ De deur vloog open. Een vrouw die ze nog nooit gezien had, greep haar bij haar arm. ‘Bijkomen jij.’ siste ze. De vrouw sleepte Suzanna door een wirwar van gangen. De sirene stopte even plots als hij begonnen was.
De vrouw greep naar haar walkietalkie. Suzanna hoorde de bekende hese stem. Voor dat Suzanna het zag aankomen, was het al gebeurd.

De vrouw sloeg haar K.O.
Suzanna werd langzaam wakker.
‘hmm, het was een nachtmerrie’ Suzanna liet nog even haar ogen toe.

Ze was opgelucht om eindelijk de zachte ondergrond van haar bed te voelen. ‘Claire?’ Zodra ze haar ogen opendeed, kreeg Suzanna bijna een inzinking. Ze lag in een bed maar voor haar zat weer die man. ‘Jij stalkt me hé!’

Ze kneep haar ogen tot spleetjes.
‘Het wordt tijd dat ik me even voorstel. Het spijt me dat we zo grof waren, maar we moeten opletten Suzanna. Dat is van uiterst belang. Ik ben Ben.’ Hij hield zijn hand voor zich. Suzanna negeerde die. ‘Nou dan niet. Laat ik met de deur in huis vallen. De ruimte die je gebruikt om te beeldhouwen.’ Hoe wist hij dat nou weer? dacht Suzanna.
‘Laat ik je even iets vertellen.’ Ben kwam dichter en begon een heel verhaal te vertellen in haar oor.

Sorry voor het wachten maar hier eindelijk de update !
De volgende komt sneller .

Leuke up!!