
Ik voelde mij bedrogen en alleen. Waarom deed hij mij dit aan! In paniek was ik naar huis toe gerend. Ik wilde er iets aan doen, hij moest de pijn voelen die ik ook voelde. Ik voelde de tranen komen, maar ik wilde niet huilen voor een jongen, niet huilen om hem.

Omdat ik mij zo alleen voelde wilde ik onder de mensen zijn. Ik had de taxi gepakt omdat ik geen rijbewijs had en ging naar het park. Het was benauwd in de taxi, Ik voelde een huilbui opkomen maar kon mij nog op tijd bedwingen. Toen ik de chauffeur had betaald en ik bij het park aan was gekomen wist ik eigenlijk niet waarom ik hier heen wilde, waarom ik hier was.

Elize
'Ik kom je straks op halen goed?' Lizzy keek mij verwarrend aan. 'Waar moest je nou okal weer naar toe?' Ik liet een zucht ontsnappen. 'Ik ga alleen even langs een oude vriend, en omdat ik je niet alleen wil laten in ons nieuwe huis vond ik dat het misschien leuk was als je nieuwe vrienden zou ontmoeten.' Lizzy keek om zich heen en gaapte. 'Maar er is hier niemand van mijn leeftijd!' Ik gaf mijn dochter een knuffel. 'Ik ben zo terug oke!'

Terwijl ik weg liep zag ik Lizzy naar mij kijken. Ik wilde haar eigenlijk mee nemen maar ik bedacht mij dat het niet z'n goed idee zou zijn. Zuchtend stapte ik in mijn auto en reed de straat uit. 'Over een uur kan je haar ophalen Elize.' Zei ik tegen mij zelf en ik concentreerde mij op wat ik moest doen.

Anouk
De vrouw was al een tijdje weg toen ik mij besefte dat het de vrouw was die ik had gezien met Jacob. Het meisje had ze alleen gelaten en ze zag er triest uit. Ik voelde een glimlach op mijn gezicht komen. Zonder er nog over na te denken stond ik op en liep naar het meisje toe.

Ik tikte op haar schouders, het meisje schok en keek om. Het deed mij goed om iemand te laten schikken. 'Ben je hier nieuw?' Ik keek haar aan en glimlachte. Ze leek op haar moeder. Het meisje haalde haar schouders op. 'Heb je geen vriendjes?' Ik keek overdreven om mij heen. 'Mijn moeder zei dat ze mij weer zou ophalen.' Ik bekeek het meisje van top tot teen en knikte. 'Maar ze is al een tijd weg he?' Het meisje knikte en keek weer naar de weg. 'Moet ik je anders thuis brengen?'

Het meisje schudde haar hoofd. 'Ze komt er vast wel zo aan.' Ik haalde mijn schouders op en draaide mij al half om. 'Misschien is ze je wel vergeten.. Maar oke dan moet je het zelf maar weten, ik zou wel lekker thuis willen zitten.' Ik deed twee stappen en hoopte al dat ze zou reageren. 'Maar u weet niet waar ik woon!' Ik liep weer naar haar toe. 'Maar als je mij de weg wijst kan ik je wel thuis brengen met een taxi.' Ik zag dat het meisje nadacht, een beslissing ging nemen.

Ik zag een taxi aan de kant van de weg en liep er naar toe. 'Kan u mij en mijn dochter thuis brengen?' Ik wees naar het meisje. De chauffeur knikte. 'Wat is het adres?' Hier had ik nog niet over na gedacht. Waar moest ik haar heen brengen? Ik dacht een paar seconden na en nam een besluit. 'Langs de snelweg staat een schuur, daar komen we wel eens om de tuin te onderhouden.' Hij stapte uit en hield het portier voor mij open. Ik zwaaide naar het meisje. 'Kom je nog? Dan gaan we naar huis!' Het meisje rende naar mij toe en ging aarzelend in de taxi zitten. 'Hoe heet je eigenlijk meisje?' Vroeg ik zachtjes in haar oor zodat de chauffeur ons niet zouden horen. 'Lizzy.'

Lizzy
Ik keek om mij heen toen we uitgestapt waren, ik kende deze buurt helemaal niet. 'Maar hier woon ik niet mevrouw!' De vrouw glimlachte vals en haalde haar schouders op. 'Dat weet ik Lizzy, dat weet ik!' Ik voelde een traan over mijn wang lopen. Wat had ik gedaan! 'Laat mij naar huis, ik wil naar mama!' De vrouw pakte mijn arm en trok mij naar het enige huis - dat meer op een schuur leek - en duwde mij naar binnen. Ik viel op de grond en ik moest wennen aan het donker. Ik knielde voor haar neer. 'Laat mij gaan!' De vrouw schudde haar hoofd en deed de deur achter haar op slot.
-------------------------------------------------------------------
Vertrouw nooit een sims dat liefdes verdriet heeft en vraak wil nemen.... Ga nooit met een vreemde mee, je weet nooit waar je terecht komt!