~ Hoofdstuk 3
Het was nacht en dus tijd om te slapen, in mijn gedeelde slaapkamer met Stefan. Een van de redenen waarom het misschien tijd wordt om op mezelf te gaan wonen. Ik had mijn slaapkleding al aangedaan, Stefan niet. Hij zat de laatste tijd alleen maar achter die computer. 'Waarom zit je nou de hele tijd achter die computer Stefan?' 'Niks bijzonders', zei hij terug. Maar daar trap ik niet in, dus ik liep naar de computer toe.
'Je bent toch geen gekke dingen aan het doen?', vroeg ik lachend. Toen ik op het beeldscherm keek zag ik dat hij met iemand aan het chatten was. 'Wie is SarXO?' Stefan wilde eigenlijk niet reageren, maar hij wist dat hij nu geen keus meer had. 'Dat is Sarah, een meisje dat ik ken van het internet. We zitten samen op een forum dat gaat over de ruimte. We spreken morgen af in het dorp.'
'En dan ga ik met je mee!', zei ik snel tegen Stefan. 'Je weet het nooit zeker bij zulke mensen. Misschien is het een oude man die erg geïnteresseerd is in kleine kinderen.' 'Je mag morgen wel mee', zuchtte Stefan. 'Heb je misschien nog een paar tips?'
Nu is het de kans om mijn ervaringen te delen met Stefan. 'Natuurlijk heb ik een aantal tips.' En ik ging liggen om bed. 'Ik kan veel dingen vertellen. Maar het beste is gewoon om haar zoveel mogelijk te laten praten. En geef haar altijd gelijk! Dat voorkomt problemen.'
Stefan de Boer
Ik vind het erg fijn om s'nachts naar buiten te gaan. Op deze manier kan ik kijken naar de sterren. Ergens daarboven leven andere mensen, of dingen. Dat is toch logisch? Ik ben erg nerveus voor morgen. Wat als ik dadelijk niks te zeggen heb? Jack zegt wel dat zij veel moet praten, maar ik wil ook praten. Hopelijk komt het morgen goed. Opeens hoorde ik iets achter me, ik keek snel om.
Waar gaat mama nu naartoe? Ik probeerde om haar nog te roepen. Maar ze hoorde me niet. Zelf had ik geen zin om naar haar toe te rennen. Ze heeft vast wel een reden om midden in de nacht het huis te verlaten...
De dag was aangebroken, de dag dat is Sarah zou ontmoeten. Zoals verwacht ging Jack echt mee.
Hij probeerde nog even meer zelfvertrouwen bij me te wekken. 'Gewoon doen alsof je heel stoer bent, dat helpt wel.' Dat is wel aardig bedoeld. Maar ik word er echt alleen maar meer zenuwachtiger van. Jack is eigenlijk altijd wel vrolijk.
'Zoals ik al zei Stefan. Die Sarah van jou kan zo Paul heette in het echt. Je moet daar echt mee oppassen! Hoewel een Paul niet op het forum van de ruimte zit waarschijnlijk.' Opeens hoorde ik een stem voor me, bij de deur. 'Mijn naam is echt geen Paul, maar echt Sarah', ze begon heel hard te lachen. 'Kom je mee naar binnen?', vroeg ze aan me. Ik zei Jack gedag en liep naar binnen.
Het is best gek, maar mijn zenuwen waren gelijk weg toen ik zag dat Sarah echt een meisje was. Oke, zo te zien is ze geen meisje meisje. Maar ze tenminste wel vrouwelijk, hoop ik. 'Echt leuk om je te zien Stefan! Ik had echt verwacht dat je zwart haar had, geen idee waarom. En voldoe ik aan jou verwachtingen Stefan? Of had je liever een Paul gezien?' En we lagen samen in een deuk. Het begint dus al goed.
'Mijn naam is Stefan de Boer. Ik ben op dit moment 17 jaar oud. Mijn beste vak op school is eigenlijk wel pauze. Die jongeman van net is mijn broer Jack. Ik heb veel vriendinnen, maar niemand is zo mooi als jou', zei ik als een professionele charmeur. Sarah begon te knikken: 'Zo te zien heb ik te maken met een vrouwenverslinder. Ik maar denken dat je een keurige jongen was, die ik veel leuker vond.' Ik schrok gelijk, dit was niet mijn bedoeling.
'Sorry, mijn broer had vertelt dat ik me stoer moest gedragen! Ik heb niet eens vriendinnen', zei ik in paniek. 'Rustig Stefan, ik maakte maar een grapje. En ik kon er wel om lachen, beetje gevoel voor humor is nis ernstig.' Sarah is echt een leuke meid. Maar zie ik het nou goed? Zit tante Ingrid aan de bar. En wie is die man?
Ingrid de Boer
'Zelf ben ik erg blij dat u bij wil helpen. Maar ik snap niet waarom? En hoe weet u dat ik nog geld krijg van mijn schoonzus? U snapt wel waarom ik zoveel vragen heb. En wie bent u eigenlijk?'

'Mijn naam is Frits Vos. De rest is niet belangrijk. Ik heb een antwoord op al uw vragen. Maar ik beantwoord ze nu nog niet allemaal. Dat komt vanzelf wel. Maar wij kunnen elkaar helpen.
'Ik kan voor dat geld zorgen, maar eerst moet u mij een gunst verlenen.'