Alex op stage


In de ochtend ging Alex zijn post halen dat werd gebracht. Hij vond een brief van Mandy er tussen. Hij maakte het meteen open. Hij las het volgende:
"Lieve Alex,

Het zit me nog steeds dwars wat er tussen ons is gebeurd. En ik ben blij dat je mij hebt vergeven. Maar ik kan het niet helpen: Ik hou nog steeds van je. Ik kan het niet in woorden brengen als ik bij jou in de buurt ben, omdat ik bang ben voor jouw reactie. Want je hebt alle reden om mij nog steeds niet te mogen. En toch wil ik je vragen...Of we ooit opnieuw kunnen beginnen. Ik kan je niet uit mijn hoofd zetten, ik heb ook een hart, een hart dat verlangt naar jou.

Liefs,
Mandy. XXX"
Alex ging het direct verscheuren en liep naar binnen om het in de prullenbak te doen. Blijkbaar is Mandy nog steeds niet over hem heen...


Een halfuurtje later moest hij naar zijn stage gaan. Alex kon beginnen als vakkenvuller in een supermarkt vlakbij. Opeens kwam hij weer Mandy tegen die buiten stond.
"Hoi, Alex. Ik was net op weg naar school," zei Mandy. Alex wist even niet hoe hij moest reageren tegenover haar...
"Moet je ook naar school?" Vroeg Mandy.
"Nee, ik ga naar mijn stage," zei Alex. Mandy raakte nieuwsgierig.


"Wat voor stage? Zal ik met je mee gaan?" Vroeg Mandy.
"Nee, is niet nodig. Ik kan prima alleen gaan," antwoordde Alex. Mandy liep toch een beetje met hem mee. Alex had geen tijd om ruzie te gaan maken, anders was hij te laat op stage. Dus hij liep vooral door.
"Heb je mijn brief ontvangen?" Vroeg Mandy.
"Ja, en nee...Ik wil je niet terug," zei Alex kortaf. Mandy werd stil...


Alex kwam aan bij zijn stage en zag dat Mandy hem niet meer achterna liep. Hij was opgelucht dat ze weg was, misschien gaf ze het nu eindelijk op.
Alex's eerste dag op stage ging erg goed. Hij kon de klanten goed helpen en zijn taken waren erg makkelijk, zoals vakken vullen. Verkoopgesprekken moest hij nog wel oefenen.


Mandy was opeens aangekomen bij de supermarkt en keek toe hoe Alex stond te praten met een klant.


Toen de klant weg ging kwam Mandy naar Alex toe.
"Wat kan jij goed beleefd zijn tegen de klanten," begon ze. Alex vond het niet leuk om Mandy te zien op zijn stage.
"Wat doe jij hier?" Vroeg Alex.
"Bij een supermarkt komt toch iedereen? Ik ga toevallig solliciteren hier," zei Mandy. Alex wist niet of ze dat nou deed met opzet, of dat het echt toeval was. Aangezien ze niet kon weten in welke supermarkt hij stage liep, of wist ze dat wel?
De leidinggevende kwam aanlopen.
"Jij bent Mandy?"


Mandy ging zich direct voorstellen.
"Aangenaam, ik kom voor de sollicitatie," zei Mandy. De leidinggevende wilde direct iets duidelijk maken aan Mandy.
"In het vervolg wil ik niet dat je het personeel afleidt, deze jongen loopt vandaag voor het eerst stage," vertelde ze.


"O, maar dat is niet zomaar iemand. Dat is mijn vriendje," zei Mandy. De leidinggevende keek verbaasd naar Alex. Alex wilde zeggen dat het niet zo was, maar hij wilde zijn eerste dag niet verpesten op zijn stage.
"Is dat zo? Dus jullie kennen elkaar al?" Mandy knikte. Alex besloot verder te gaan lopen, hij wilde Mandy's onzin niet meer aanhoren. Mandy en de leidinggevende liepen naar het kantoortje toe om de sollicitatie te gaan afronden.


Aan het eind van de middag was Alex vrij en ging naar huis toe. Hij kreeg complimenten van zijn collega's dat hij het erg goed deed. Bij thuiskomst wilde hij gelijk zijn bed bezoeken. Maar toen ging zijn mobieltje af...


"Hallo?"
"Alex, waar was je nou? Ik heb bijna een uur op je staan wachten bij de ingang," zei Mandy aan de lijn. Alex was verward.
"Hadden wij afgesproken dan?" Hij begreep er niets van.
"Nee, ik dacht dat je het misschien leuk zou vinden als ik je kwam ophalen. Maar je verscheen maar niet," zei Mandy.
"Hoe weet je dan wat mijn werktijden zijn?" Vroeg Alex.
"Ik zag de werkroosters op de gang tijdens de sollicitatie. En dat kreng heeft mij gewoon afgewezen...Kan het niet geloven!"


Mandy wilde erover doorzeuren hoe slecht haar dag was, maar Alex werd er doodmoe van.
"Mandy, ho maar. Ik ben zelf ook moe en ik wil heel graag mijn rust pakken als het kan," vertelde Alex. Mandy begon weer boos te worden.
"O, lekker is dat dan. Ik kan niet eens mijn hart bij je luchten, wat voor een vriendje ben jij dan?" Alex begon nu ook boos te worden.
"Mandy, wij hebben niets meer met elkaar. En waarom liep je dat ook tegen mijn leidinggevende te vertellen? Je weet dat het niet zo is...Bovendien. Wij hebben daar een personeelsingang, dus daarom zag je mij niet," vertelde Alex. Mandy hing boos op...

----------------
In de volgende update is er een andere schoolmeisje verliefd op Alex, die krijgt te maken met een doorgedraaide Mandy...

Bah, ik krijg echt de kriebels van dat mens..

^
Idd, heeeele enge kriebels

Het wordt nu echt heel creepy en ik ben al bang voor dat schoolmeisje

Maar wel goeg gemaakt

Wat een naar, naar persoon Ben je trouwens niet bang dat je weer last van haar gaat krijgen als ze erachter komt dat je het hele verhaal hier vertelt? Ik begrijp dat je geen echte namen gebruikt, maar ik neem aan dat zij ook wel zou begrijpen dat dit over haar gaat
Ik hoop haar overigens nooit in mn leven tegen te komen..

^Daar had ik wel even aan gedacht voordat ik hiermee begon. Zover ik weet (wat er nu speelt) is ze nog steeds verliefd op mij...Voor de rest wil ik niet teveel verklappen erover, over hoe het nu is. Want dat komt ook nog in het verhaal.
Maar ik kan er nu beter mee omgaan dan eerst, en als ze dit een keer leest: Ze kan me niet meer raken.
Wel heb ik problemen gekregen qua verliefd zijn op iemand, ik ben snel wantrouwig geworden daarbij. Maar in sommige dingen ook weer sterker.

Bedankt voor de reacties!

Getverderrie. Ze is echt niet goed wijs.

Ik wil niet weten wat Mandy tegen dat andere meisje gaat doen.

Vechtpartij


De volgende dag was Alex klaar om weer naar school toe te gaan. Hij had eigenlijk geen zin erin...Mensen zoals Mandy maakte het stuk minder aangenamer daar. Maar hij had geen keus, hij moest gaan net zoals ieder ander.
Hij kwam de buurvrouw tegen die haar hond uitliet.
"Goedemorgen," zei Alex beleefd.


De buurvrouw kwam op Alex af.
"Hallo, Alex. Hoe gaat het met je?" De buurvrouw was een oude vriendin van Alex's moeder. Alex wist nog dat ze vaak met elkaar optrokken in de jaren negentig toen hij nog een kind was.
"Het gaat goed, en met u?" Vroeg Alex.
"Het gaat goed. Kennen jullie die ene blonde meisje...Ehm, ik ben haar naam kwijt," begon de buurvrouw terwijl ze diep nadacht.
"Een meisje met blond haar?" Vroeg Alex verward.
"Ja, ze stond gisterenavond laat voor jullie huis te huilen. Zeker een uur...Ik ben toen naar buiten gegaan en gevraagd wat er aan de hand was. Ze wilde er alleen niet over praten toen," Alex begon al vermoedens te krijgen...
"Heet ze Mandy?"


"Ja, Mandy inderdaad. Nu weet ik haar naam weer. Waarom was ze voor jullie huis gaan staan zo laat?" Vroeg de buurvrouw.
"Lang verhaal..." Alex wilde er niet over hebben.
"Ik had haar binnen gelaten, ze was echt erg lief. Ze wou het over jou hebben, ze is echt helemaal gek op je," vertelde de buurvrouw.
"Dat zal wel, maar ik wil er liever niet over hebben. Ze volgt me heel vaak...Ze had beloofd om normaal te gaan doen. Maar dat doet ze niet," vertelde Alex.
"Ach, Alex. Ze heeft gewoon verdriet om jou denk ik. Ze had me verteld over jullie relatie. Je vind wel weer een ander en zij ook, het heeft gewoon tijd nodig," vertelde de buurvrouw om Alex gerust te stellen. Alex werd er inderdaad rustiger van, het idee dat het misschien toch wel tijdelijk zou zijn. Eens moet Mandy doorgaan met haar leven.


Op school gingen er roddels rond over Mandy en Alex. Roy en Dian gingen Alex hiermee treiteren in de klas.
"Alex, vertel nou...Was ze lekker voor je?" Vroeg Roy op een vervelende toon. Alex wilde er niets over zeggen.
"Nou, Alex. Niet alleen een nerd maar ook nog een player, dat had ik nooit achter jou gezocht," zei Dian die erbij stond. Roy schoot in de lach.
Toen de docent binnen kwam gingen Roy en Dian terug naar hun plek. Alex was opgelucht dat ze hem eindelijk met rust lieten.


Een uurtje later kwam Samantha de klas binnen, het meisje van een klas lager. Volgens de verhalen rondom de school had zij een oogje op Alex. Ze moest even wat vragen aan de docent voor informatie.


Het was bijna pauze, de klas kon zijn boeken weg doen en alvast beginnen met eten. Samantha ging zich richten op Alex.
"Alex, ik wil je even mijn spijt betuigen voor wat er gebeurd is tussen jou en Mandy," vertelde Samantha.
"Bedankt," zei Alex kortaf. Hij zat helemaal niet lekker in zijn vel. De hele school ging zich ermee bemoeien.
"Als je erover wilt praten kan dat altijd. Ik vind je best een leuke jongen," zei Samantha voorzichtig.


"Bedankt. Maar ik wil vooral een tijdje rust hebben," zei Alex. Samantha begreep dat wel.
"Ik vind Mandy maar een raar meisje, als ze vervelend doet moet je naar mij toe komen," vertelde Samantha. Alex vond dat heel lief van haar.


Ondertussen was Mandy aan het afluisteren op de gang, haar klas had ook al pauze en was ze dus er tussenuit gegaan.


Toen Samantha de klas uit kwam ging Mandy direct op haar af.
"Zo, dus jij wilt hem van mij afpakken hé," zei Mandy.
"Mandy, ik weet niet waar jij het over hebt," zei Samantha.


Mandy gaf haar een harde klap.
"JE BLIJFT VAN HEM AF!"


De klas hoorde het geschreeuw op de gang en liep naar de deur toe, Alex kwam als eerste buiten.


"Mandy, wat doe je?" Riep Alex geschrokken.
"Je krijgt hem niet, hoor je mij? Alex is veel te goed voor jou," Mandy begon Samantha aan te vallen.


Een ware vechtpartij ontstond er op de gang tussen Mandy en Samantha. De hele klas kwam erbij kijken...Alex was in shock en voelde zich een beetje schuldig tegenover Samantha.
De docent kwam uit de klas en ging Mandy en Samantha uit elkaar halen.
"EN NOU IS HET GENOEG, ALLEBEI NAAR DE DIRECTEUR!" Mandy moest vooral goed vastgehouden worden, ze wilde Samantha nog een paar meppen verkopen.
"HIJ IS NIET VAN JOU!" Bleef ze maar schreeuwen...
Alex wist niet wat hij moest doen, het zag er naar uit dat dit nog niet voorbij was...

------------------------
In de volgende update raakt Alex zijn stage kwijt...En moet zijn verloren weken doorbrengen in de klas van Mandy...

'Samantha' in het verhaal is inmiddels in het echt overleden, mijn gedachten gaan uit naar haar familieleden en vrienden.

Bah wat een vreselijk mens! Ze loopt gewoon je leven te verpesten!

Is Samantha niet ook je ava?
En R.I.P, echte Samantha, wat lief dat je daar ook nog even aan denkt in je dagboek.

En Mandy gaat echt te ver, hoor! Maar het is wel erg spannend nu, helemaal de 'in de volgende up...'

Wat vreselijk!

Gecondoleerd naar jou, alle vrienden en familie van de echte Samantha.

De titel beloofde al niet veel goeds, maar de update('s) al helemaal niet
Mooi dat je gedachte naar de Real-Life Samantha gaan
Het wordt maar erger en erger!..

Trouwens, BabyBrowny volgens mij is dat niet zijn ava

Bedankt voor de reacties en jullie respect naar 'Samantha' toe in het verhaal.
Ze is niet de sim op mijn ava inderdaad, maar toevallig dezelfde kapsel.

Best een heftige up weer!
En inderdaad mooi dat je gedachten naar haar uitgaan en dat je dat hier neerzet

Er komt nog een update vanavond. Ik wou het vanmiddag gaan doen maar ik heb net gelezen dat ik zojuist een verhalenwedstrijd heb gewonnen! (waar ik sinds maart al aan mee doe)
Van de 93 mensen die mee deden sta ik op nummer 1 met de meeste stemmen van het publiek, gestemd als beste verhaal!
Ik ben echt blij... En het duurde ook zo lang de afgelopen maanden... Maar dit had ik nooit verwacht.
Mijn verhaaltje komt in een verhalenbundel dat wordt uitgegeven in NL en België zowel online als plaatselijke boekhandels waar mensen het kunnen opvragen.
Het verhaal gaat over het allereerste meisje dat ik leuk vond toen ik 9 jaar was.

Ik heb het gelezen en ik heb er nog op gestemd (dat weet jij waarschijnlijk ook nog wel)
Dus graag gedaan voor het laten winnen
Nee grapje, gefeliciteerd! Het was dan ook een fantastisch leuk verhaal

En ik kijk al uit naar de up, al ben ik er wel een beetje bang voor...

^Haha, ja ik had je al toch bedankt of vergis ik me nou? Hmm, maar het is inderdaad een grote verassing voor mij. Had het nooit verwacht.

Bij Mandy in de klas


Alex's stage in de supermarkt was met succes afgerond, alleen bij zijn volgende stage in de horeca liep het mis: Hij kon de druk niet aan en moest na een paar weken weer vertrekken. Hij zat nu zonder stage.
"En wat nu?" Vroeg de moeder.
"Ik heb morgen een gesprek met mijn docent, kijken of ik tussentijds iets anders kan doen voordat de nieuwe periode begint," vertelde Alex. Hij was bang dat zijn ouders teleurgesteld zouden raken.


De moeder stond op en ging naar de droger die af ging.
"Ik hoop dat je bij die volgende stage wel beter je best doet, anders ga je het jaar niet halen," zei de vader bezorgd.
"Pap, ik haal het heus wel. Ik moet heb ook wat teveel aan mijn hoofd de laatste tijd," zei Alex.
"Wil je erover praten?" Vroeg de vader.
"Nee, het gaat vanzelf wel over," Alex had nog steeds geen zin om over de obsessies van Mandy te praten.


De volgende dag had Alex een gesprek met zijn docent.
"Tja, Alex. Soms kunnen dingen mislopen. De horeca was dan gewoon niet de weg voor je. Jouw volgende en laatste snuffelstage begint pas over een maand," vertelde hij. Alex was geschrokken, dat duurde nog wel even!
"Ik kan je geen les geven op de dagen dat je stage moest lopen. Je zult dus naar een andere klas moeten om die dagen op te vullen," vertelde de docent.


"Ik ga je in de klas van Mandy plaatsen, dan heb je iemand die je tenminste kent," Alex was hier echter niet blij mee.
"Is er geen andere klas? Ik wil daar echt niet in," zei Alex. De docent werd verbaasd van Alex's woorden.
"Waarom niet? Nergens is er ruimte momenteel, en één leerling uit de klas van Mandy moet voorlopig wel in het ziekenhuis blijven voor een operatie. Er is dus plek en je kent iemand waarmee je gehad hebt," vertelde de docent. Alex trok een bezorgde blik.


"Je vind het toch wel leuk bij Mandy? Ze kan driftig zijn maar uiteindelijk heeft ze wel een goede invloed op je gehad, want jullie hadden met elkaar," Alex moest zuchten...Zijn docent wist niet beter en hij had geen andere keus. Er was nergens anders ruimte en Alex had niet zoveel zin om te vertellen wat er tussen hem en Mandy speelt...En wat is nou een maand op een heel mensenleven?
"Oké, deel mij maar in dan..." Zei Alex.


Diezelfde dag kon Alex nog terecht in de klas van Mandy. Hij probeerde helemaal aan de andere kant te zitten zodat ze hem moeilijk kon zien. Maar Mandy bleef naar hem staren, dit viel mevrouw van Bos op, waar ze les van kregen. Ze kregen toevallig Engelse les.
"I know what you are looking at," zei mevrouw van Bos voor de grap tegen Mandy. Alex wist meteen waar dat op sloeg maar hield zich in: Ze wisten niet beter...


Dagenlang ging dat zo, een starende Mandy naar Alex...Alex werd er bloednerveus van. Opeens had Mandy iets besloten en ging op staan...


...En kwam ongevraagd naast Alex zitten.
"Dit is veel beter, eindelijk zijn we een keertje samen in de klas!" Alex vond het niet leuk.
"Moet je nou echt naast mij zitten," fluisterde hij.


"Ik bijt niet hoor, Alex! Oké, het was fout van mij om Samantha aan te vallen. Maar jou zou ik NOOIT wat aandoen," fluisterde Mandy. Alex keek de andere kant op, hij kon haar niet in de ogen kijken. Zo erg vond hij het.


"Zijn de tortelduifjes weer samen?" Vroeg mevrouw van Bos.
"Zoenen, zoenen!" Riep de hele klas. Alex wilde het liefst weer de klas uit rennen van paniek, maar wist zich te beheersen.
"Nee, helaas mevrouw. Alex en ik zijn nog steeds uit elkaar, maar we kunnen het heel goed met elkaar vinden, toch Alex?" Alex zei geen woord...Als de tijd maar een beetje op schoot! Zodat hij weer snel zijn stage kan krijgen en weg kan uit de klas van Mandy.
"Ik vind het best gezellig zo," zei Mandy.
"Ik niet. Ik kom voor mezelf naar school en het liefst zat ik nu aan stage, ik kom niet voor de zogenaamde liefde," Mandy begon weer een beetje geïrriteerd te raken...Alex wilde haar nog steeds niet terug.

---------------
In de volgende update wilt de familie van Mandy gaan verhuizen naar een andere stad, Mandy moet dus verplicht de school, stad en...Alex verlaten, tegen haar grootste wil in. Zal Alex eindelijk van haar afkomen?

Ik hoop van wel! Maar het is volgens mij niet zo...
Hopelijk is ze nu wel steeds minder in de buurt van Alex!

Ik vind het ook wel zielig dat Alex z'n verhaal nergens kwijt kan, en dan nu daardoor bij d'r in de klas zit! :-o

Hopelijk verhuist ze heeeel ver weg, maar ik verwacht het niet... :9

Leuke up zeg ik maar niet, dus 'goude' up Echt vervelend voor Alex...

Ik trouwens ook wel benieuwd of Samantha Alex/jou nu gaat helpen. En ik hoop dat ze verhuist, maar jou kennende zal ze in iedergeval nog wel even in de buurt blijven.

Dat gaat volgens mij niet door. Want het duurde toch meerdere jaren, dat ze je stalkte?

En ik zou echt gek worden als zoiemand als Mandy de hele tijd aan me zou hangen.