Hoofdstuk 1
'Ik ga winnen!' gilde Jade naar haar vriendje. Ze schoot de bal met haar voetballer recht in het goal en juichte. Thom kwam lachend naar haar toe en drukte een kus op haar lippen. 'Gefeliciteerd, hoor.'
Ze hoorden Jillian en Joyce naar boven komen en stopten snel met knuffelen.
'Joyce, hier heb ik het bewijs dat niet alle jongens beter in voetbal zijn!' riep Jade naar haar zus en prikte haar vinger in de buik van haar vriendje. Joyce en Jillian lachten en liepen verder naar hun eigen slaapkamer.
Jade pakte Thom weer vast en legde haar hoofd op zijn gespierde bovenarmen. 'I love you,' fluisterde ze.
'En, heb je al wat gevonden?' Tina kwam binnen met een dampende mok thee en ging in één van de twee stoelen voor het bureau van haar man zitten.
'Nee, er zijn bijna geen banen hier in de buurt. Ik hoop echt dat ik snel wat kan vinden in de buurt. Het aanbod is zo klein... Misschien weten Roos en Mark nog iets. Ik zal ze zo bellen om te vragen of ze morgen even langskomen.'
Tina knikte. Ze nam een slok thee en keek rond in de kamer. 'Ik ben echt blij met ons huis, het is helemaal naar mijn smaak. Gelukkig zijn Jade, Jillian en Joyce ook tevreden met hun eigen kamers.'
Peter knikte en ging door met zoeken. Tina zag dat ze maar beter niks kon zeggen.
'Ik ga naar bed, tot zo.'
Jade gaf een laatste kus aan haar vriendje en nam met gemengde gevoelens afscheid. Morgen ging ze weer naar school en zou ze hem weer zien, maar vond ze dat wel leuk? Jade twijfelde al een tijdje aan haar relatie met Thom. Er was iets dat niet goed voelde...
Ze kleedde zich uit en bekeek zichzelf in de spiegel. Jade was een mooie meid, slank en haar haren vielen glanzend over haar schouders. Ze trok de speldjes uit haar haren en stapte in bed. Haar mobiel gaf 22:46 aan, tijd om te gaan slapen.
De volgende ochtend maakte Peter een lekker ontbijtje klaar. Jade en Joyce zaten aan de bar de kletsen en wachtten op de lekkere wafels.
'Joyce, wat vind jij eigenlijk van Thom?' vroeg Jade opeens. Joyce schrok, was er dan iets aan de hand? Dan had ze het toch wel gemerkt.
'Tja, voor jou is hij meestal wel aardig, maar ik hoor wel eens andere verhalen van mensen.'
'Wat voor verhalen?' vroeg Jade meteen. Ze bekeek haar vader die met zijn rug naar hen toe stond, maar waarschijnlijk wel meeluisterde.
'Niks, dat gaat nergens over. Mensen zeuren gewoon veel,' praatte Joyce zich eruit.
'Kom, we gaan eten,' zei Peter en nam de schaal met wafels mee naar de eetkamer die naast de keuken lag. Hij zette het bord op tafel en riep Tina en Jillian die in de bibliotheek waren. 'Eten!'
Even later zaten ze allemaal aan tafel. Het was erg stil en allemaal dachten ze aan wat anders. Jade zat het toch niet echt lekker, wat haar zusje over Thom had gezegd. Maar ze wilde er niet weer over beginnen, dan leek ze net zo'n oude zeur.
Om 8 uur stipt stond de schoolbus voor het grote huis van de familie Houmes. Jade, Jillian en Joyce kwamen op hun gemakje naar buiten lopen en namen plaats op de achterste bank van de bus. Dat was hun vaste plaatsje geworden en iedereen wist dat. In de bus was het akelig stil, bijna niemand praatte, maar gelukkig waren ze al snel op school. De drieling zat bij elkaar in de klas en dat was meestal erg leuk, maar Jade wilde nu graag even alleen zijn. Op school kwam Thom gelijk naar haar toe en wilde haar zoenen. Jade zoende uit beleefdheid terug, maar eigenlijk had ze er geen zin in.
'Ik zie je vanmiddag wel weer, schatje. Doei!' riep Thom en hij ging, net als de drieling, naar het klaslokaal.
Rond 2 uur kwam Roos, de zus van Peter, samen met haar man Mark. Ze dronken een bakje koffie aan de bar in de keuken en gingen daarna zitten in de tv kamer. Peter begon gelijk over het werk, maar jammer genoeg wisten ze niks voor hem.
'Sinds vorig jaar het bedrijf falliet is gegaan, heb ik niks meer kunnen vinden,' zuchtte Peter en keek naar zijn vrouw. Tina knikte. Ze vond het heel erg vervelend voor hem, maar wist niet wat ze eraan kon doen.
'We zullen onze oren open houden en als we iets horen, zullen we je meteen bellen.'
Daarna praatten ze nog even over de kinderen. Dylan, de zoon van Roos en Mark die ongeveer net zo oud als de drieling was, zat bij de drieling in de klas. Ze trokken meestal niet met elkaar op, maar voor de ouders was het wel leuk.
Na schooltijd stond Jade te wachten op haar vriendje. Haar zussen waren al lang thuis, maar Thom was nog steeds niet naar buiten gekomen. Jade wilde het hem vertellen. Maar ze wist nog niet hoe. Ze wilde hem niet kwetsen, maar dat zou toch wel gebeuren. Thom was een lieve jongen, maar zij wilde gewoon geen relatie.
'Hey, schatje,' riep Thom en kwam snel naar haar toe.
'Wat zullen we vandaag gaan doen? Naar de bioscoop, er draait een leuke film, of naar het park, heel romantisch bij de vijver. Of wat anders, misschien wil je wel gewoon naar huis?' Thom ratelde maar door en merkte dat toen Jade niks zei.
'Is er wat?'
'Thom,' zei ze zacht, 'ik wil je iets vertellen. Laten we even naar het veld achter de school gaan.'
'Wat is er? Is er iets ergs gebeurd? Met jou? Met je familie? Je bent toch niet... zwanger?'
Jade moest bijna lachen om zijn laatste opmerking, maar probeerde het in te houden.
'Nee, ik ben niet zwanger. Gelukkig niet zeg. Ik wil niet net als mijn ouders op jonge leeftijd kinderen krijgen, en zeker niet een drieling.'
Ze dacht terug aan het verhaal wat Tina en Peter al vaak hadden verteld, maar opeens stopte Thom met lopen. 'We zijn er.'
'Nou, ehm, ik ben ergens achter gekomen. Het ligt niet aan jou, maar... ik kan gewoon geen vaste relatie hebben. Ik wil vrij zijn... Ik maak het uit.'
Er viel een grote traan naar beneden en even later kwamen er nog meer.
'Dat meen je niet. Ik sta altijd, ALTIJD voor je klaar en jij maakt het uit? Wat een flauwe smoes, 'ik kan geen vaste relatie hebben'. Tss, geef het gewoon toe, je hebt een ander.'
Jade schrok. Het was waar wat ze zei! Maar als Thom het niet wilde geloven, dan niet.
'Ik meen het wel. En als je het niet gelooft, dan doe je dat niet, maar ik weet wat waar is. En Thom, ik heb altijd veel van je gehouden, ik doe het nog steeds, maar ik kan het gewoon niet. Sorry.'
'Je hoeft geen sorry te zeggen. Ga weg. GA WEG! Ik wil je nooit meer zien.'
Huilend liep Jade naar huis. Had ze wel de goede keuze gemaakt?
.
. Ben benieuwd wanneer je klaar bent.
je kunt echt suoergoed schrijven 
zoo leuk