Ik ben nu bezig met het schrijven van een verhaal.
Dit keer gaat het over een meisje, Alysia.
Ik hoop dat ik het vaak bij kan houden, maar ik weet het niet zeker.

Groetjes, Eline

uhm, je mag geen aankondinging maken, het moet een proloog worden.

V De plaatjes doen het niet, vanwege dat er teveel [img] staat.

Proloog




Hier was ik geboren, als nieuweling van de familie Meadows.
Twee ouders, een normaal huis en een stabiel leven.



Ook toen ik een peuter was ging het nog goed. Behalve dan dat ik van mijn moeder weinig mee kreeg.
Mijn vader deed het meeste met me. Zo ging hij weleens met mij wandelen, terwijl ik mijn moeder misschien 1 keer achter de buggy heb zien lopen.



Maar toen ik eenmaal naar school ging, veranderde dat. Mijn ouders maakten steeds meer ruzie, ik wist niet wat ik zag. Ik hoorde mijn vader wel klagen over het feit dat mijn moeder zowat elke avond de deur uit ging.
En daar had hij gelijk in. Mijn vader was eigenlijk degene die mijn leven zo goed mogelijk wilde maken. Eerst had ik nog geen idee waarom mijn ouders nou zoveel ruzie maakten, maar al vrij snel kwam ik daarachter.



Mijn moeder ging dus vreemd. En het bleek ook nog eens met verschillende mannen. Alleen deze, dat was een blijvertje. Mijn ouders gingen dus ook scheiden. Ik vond het moeilijk om die periode mee te maken. Maar ik was wel blij toen er eindelijk een beetje rust in het huis was. Een tijd lang was ik samen met mijn moeder en het liefste was ik bij mijn vader, waar ik ook regelmatig naar toe ging.



Ach ja, de rust bleef ook niet voor zo'n lange tijd. Mijn stiefvader dacht even leuk te doen, namelijk om mijn moeder ten huwelijk te vragen. Het stond natuurlijk overal in de krant. Mijn moeder was namelijk erg populair in de buurt. Maar zo trots hoefde ze niet te zijn over al die verhalen. 'Moeder Kate laat haar dochter Alysia in de steek.' Tja, dat was het risico.

Awesomeeee ;D

Lool, dat wist ze al voordat jullie het zeiden, maar oke..

Maar ik ben heel erg benieuwd! :3

Hoofdstuk 1



We stonden voor ons nieuwe huis, helemaal aan de andere kant van de stad, met een uur rijden om in de binnenstad te komen, waar mijn vader woonde. Het was een klein huis, waar we met zijn vijven in moesten. Mijn moeder, mijn stiefvader, mijn kleine zusje Cassidy, die mijn moeder samen met mijn stiefvader had gekregen, mijn stiefzus Doret en ik. Doret en ik sliepen bij elkaar in een kamer, in een stapelbed. Cassidy had anders ook geen grote kamer, er stond alleen maar een wiegje in, zodat ze aan de nodige rust kon komen, maar voor de rest was de kamer leeg. Ik begreep niet waarom mijn moeder dit me aan kon doen. Een uur rijden en ik ben bij mijn vader, te lang. Maar ja, mijn moeder kon niet anders. De negatieve berichten die in de bladen stonden, daar moest ze voor vluchten. Maar waarom dan in zo'n klein huis? Dat was zeiden ze omdat ze geld wilden besparen, smoesjes vond ik het maar.



En de volgende ochtend moesten Doret en ik al van alles doen. Er waren strenge regels, die met name door mijn stiefvader waren verzonnen. Wij stonden die ochtend al om 5.00 op, ik maakte het eten klaar.



En Doret zorgde ervoor dat Cassidy ook weer mooi voor de dag kon komen. Het was best zwaar en die ochtend hadden we allebei last van stemmingswisselingen. En mijn moeder en stiefvader, die bleven nog lekker onder de dekens liggen, alsof het normaal was dat wij als slaafjes werden gebruikt.



Daar zaten we dan, samen te eten, met Cassidy in de kinderstoel. Voor Doret was het ook zeker niet makkelijk. Ze had nog een broer, die bij haar moeder woonde. Haar vader eiste dat hij een van de kinderen bij hem liet wonen, dat lukte en Doret moest mee. Ze miste haar moeder en broer ontzettend. ' Jeetje, is Cassidy nou nog niet aangekleed!' riep een harde stem. We keken allebei naar voren en daar zagen we mijn moeder, die met boze ogen keek. Ik zag dat Doret boos terug keek. En blijkbaar zag mijn moeder dat ook.
' Ja, meisje, je kan wel zo boos kijken, maar wij bepalen hier wat jullie moeten doen en wat er hier in huis gebeurt.'



Snel aten we ons bord leeg. Doret pakte de spullen voor Cassidy en ik zorgde voor Cassidy zelf. Maar dat was niet makkelijk. Ze huilde de hele tijd en natuurlijk had ik dan weer commentaar. ' Hou dat kind eens stil'!' hoorde ik de zware stem van mijn stiefvader zeggen. 'Stil nou maar meisje, het is al goed, ik zorg ervoor dat jij het naar je zin krijgt.' Nee hoor, hoe vaak ik dat ook deed, het gekrijs bleef.

Leuke stiefvader en moeder..

Aawh,, zielig :c

Arme Doret en Alysia ;o

Hoofdstuk 2



Zo ging het nog wel dagen lang. Maar denk maar niet dat wij alles accepteerden. Ik ging voornamelijk tegen mijn stiefvader in. 'Alysia, kleed Cassidy om, nu!' hoorde ik. Mijn stiefvader kwam naar beneden en zei weer hetzelfde. 'Ik weet niet hoor, maar jij bent mijn vader helemaal niet!.' riep ik terug. ' Jongedame, ik zou maar snel gaan luisteren anders loopt het slecht af!' ging hij er weer tegen in. 'Jij gaat mij niks doen, anders doe ik jou wat!' riep ik terug. ' Doret en ik doen alles voor jullie en we zorgen de hele tijd voor Cassidy!' ' Ik heb jou anders nog nooit met haar gezien, leuke vader ben jij!' Daar sloot ik het mee af, ik laat me echt de weg niet wijzen door zo'n stomme vent.



Boven was precies hetzelfde aan de hand. Mijn moeder en Doret hadden ook woorden. ' Dat jullie nog verlangden naar een kind, daar kan ik niks aan doen!' hoorde ik Doret roepen. 'Doe toch niet zo stom, je bent echt een afschuwelijk kind, wist je dat!' En toen hoorde ik mijn moeder naar beneden lopen. Ik hoorde Doret snikken, ik liep naar boven en kroop in mijn bed, onder mij lag Doret die in zachtjes op alles en iedereen zat te schelden.



De volgende ochtend kroop ik achter de computer. Via de sms had ik met mijn vader afgesproken dat ik met hem ging chatten. Ik zei het niet tegen hem, maar eigenlijk hadden mijn moeder en stiefvader tegen ons gezegd dat we in huis geen contact mochten hebben met onze moeder en vader. Maar ik deed het stiekem toch. Het was toch al een rare dag, Doret was namelijk jarig. Ze werd volwassen. Ze heeft altijd tegen mij gezegd: 'Als ik volwassen ben, ga ik weer terug naar de buurt waar ik vandaan kom.' Toen was het nog zo ver weg. Maar die dag was het toch echt, Doret werd volwassen en zou binnen een paar dagen verhuizen.



Niet veel later zat ik op de bank, een beetje voor me uit te staren. Totdat mijn moeder boos de trap af liep.
'Alysia!' ' Wat zag ik nou, heb jij met je vader gechat?!' Met gebogen hoofd knikte ik. Mijn moeder schreeuwde zo hard, dat de ramen er van trilde. Toen ze klaar was zei ik rustig: ' Nu niet mam, Doret is jarig.



....

Dit verhaal bestaat niet meer.
Mijn spel heeft al mijn saves verwijderd, ook die van de familie Moonlight en deze.
Sorry:$