
Op maandagochtend worden Aimée en Romy tegelijk wakker. Eerst eten ze lekker een bordje cornflakes, maar als Romy net haar bord wegzet, begint Aimée weer over het geld.
"Romy, ik heb vannacht liggen denken, maar volgens mij hebben papa en mama echt problemen. We hebben niet eens een eettafel! Ze denken vast niet dat we geen eettafel nodig hebben. Ze kunnen het gewoon niet betalen. En waarom krijgen wij geen zakgeld? Iedereen uit onze klas krijgt zakgeld!"
"Rustig Aimée. Ik heb ook liggen nadenken. Maar papa en mama moeten zelf zich zien te redden, daar moeten wij ons niet mee bemoeien. Kom, we gaan nog even naar bed."
"Nee, wacht, ga jij maar alvast. Ik douche eerste even."

Aimée loopt richting de badkamer. De douche is precies dé plek waar je lekker kan nadenken, en niemand die wat zegt. Zeker als het zo vroeg is, en de rest nog in bed ligt.
Als Aimée klaar is, loopt ze hun slaapkamer binnen, en kruipt nog even voor een paar uurtjes onder de wol.

Even later worden Lotte en Leighton ook wakker. Leighton wil net een bordje eten pakken, net als Lotte. Ze wacht even totdat hij klaar is, en pakt dan een bordje met cornflakes.

Zwijgend zitten Lotte en Leighton naast elkaar hun ontbijt op te eten. Er wordt over niks gesproken, ook niet over de geldproblemen. Lotte denkt aan gisteravond, in bed. Ze vertelde Leighton dat ze $194,- had gekregen als fooi, maar Leighton had er nauwelijks op gereageerd. Was hij dan niet blij? Elke Simdollar werd eerst drie keer omgedraaid, voordat 'ie werd uitgegeven, en nu er zoveel bij kwam, was hij niet blij. Leighton deed de laatste tijd toch al raar...
Lotte schrikt op als Leighton naar het keukentje loopt. Wacht, nu moet ik het doen, denkt ze...

Ze pakt haar nieuwste gitaar, en loopt achter Leighton aan.
"Leighton," begint ze.
Hij draait zich om, en Lotte begint te spelen. Ze speelt een romantisch liedje, en zingt er ook nog bij.

Als ze klaar is, zet ze haar gitaar weg, en wilt Leighton omhelzen. Maar hij houdt zijn handen voor zich, hij wilt geen knuffel.
"Wat is er nou weer?" schreeuwt Lotte.
"Jij hebt altijd wel iets! Je bent niet blij als ik geld verdien, en als ik je een knuffel wil geven, wil je het niet. Wat is er? WAT IS ER?"
Leighton schrikt van de uitbarsting van Lotte.
"Lotte, rustig. Er is niks. Ik heb het gewoon... moeilijk. Ik hoor de laatste tijd echt niks meer van Sam, ik bel hem wel eens, maar ik krijg steeds zijn voicemail. Ik maak me gewoon zorgen. Hij woont alleen, maar waar? En hoe zijn zijn vrienden?"

"Mens, doe niet zo moeilijk. Je hebt twee hele lieve dochters, laat dat joch toch."
"HIJ HEEFT EEN NAAM, LOTTE BUENEN!"
Nu is het Leighton die boos is. Hij kan zich niet meer inhouden, alle woede van de laatste dagen komt eruit.
"IK MAAK ME ZORGEN, SNAP JE DAT NIET?
En dan hebben wij ook nog problemen met ons geld, door wie zou dat toch komen?"
"Ja hoor, door mij zeker," zegt Lotte boos. "En waarschijnlijk snap je niet eens waarom je met mij bent getrouwd. Een raar, stom, vrouwtje, die geen geld heeft. Bekijk het maar."

In de slaapkamer, naast de woonkamer, wordt Aimée wakker. Ze luistert naar haar ouders, het is nu echte ruzie.
Ze is bang, want ze wil niet dat haar ouders uit elkaar gaan. Ze houdt zo veel van hen!